บทที่ 20 วันก่อนการประมูล

ฟูเหลากลับเข้ามาในโซลเวิลด์ในช่วงเที่ยงๆก่อนวันประมูล เขาตกใจกับจำนวนผู้เล่นที่เพิ่มขึ้นในเมืองเริ่มต้นเป็นอย่างมาก ผู้เล่นจำนวนกว่าเจ็ดหมื่นคนที่ทยอยเดินทางมายังเกาะเริ่มต้น มีจำนวนมากเกินที่เมืองเริ่มต้นจะรองรับไหว ระบบจึงทำการต่อเติมส่วนขยายเพื่อรองรับจำนวนที่เพิ่มขึ้นของผู้เดินทางมายังเกาะเริ่มต้น

“โห..”

ฟูเหลาตะลึงไม่ใช่น้อยกันปรากฏการตรงหน้าที่เขาเป็นผู้สร้างขึ้น

ติ๊ด ติ๊ด!! โอเกอร์ติดต่อเข้ามาผ่านหน้าต่างระบบ

“ทำเวลาดีหนิเพื่อน..เอายังไงต่อ พรุ่งนี้แล้วนะวันประมูล”

โอเกอร์ถามด้วยความเป็นห่วง

“ไม่ต้องห่วงฉันกำลังไปติดต่อพนักงาน GM ที่ตึกกลางเมือง คาดว่าไม่เกิน 3 ชั่วโมงน่าจะเสร็จ..”

ฟูเหลาพูด

“โอเค..งั้นพอทำอะไรเสร็จแล้วรีบตามมาที่โรงแรมเลยนะพวก..มีไอเทมหลายอย่างที่นายต้องทึ่งแน่!!”

พูดจบโอเกอร์ก็ตัดสายไป

ชายหนุ่มรีบเดินหลบผู้เล่นที่เดินผ่านไปผ่าน มาเพราะกลัวว่าจะมีผู้เล่นจำหน้าได้ เขาเข้าไปยังอาคารติดต่อGMเพื่อทำเรื่องจัดตั้งการประมูล ไม่นานนักก็มีพนักงาน GM หนุ่มคนหนึ่งเดินนำทางไปคุยในห้องส่วนตัวของเขา แล้วตกลงเรื่องต่างๆ

“คุณผู้เล่นจะตั้งกฎการประมูลอย่างนี้จริงๆหรอครับ..”

GM-11เอ่ยถามทวนถึงกฎการประมูลที่ฟูเหลาตั้งขึ้น

“ใช่ครับเอาตามที่ผมตั้งไว้เลย..”

ฟูเหลาตอบอย่างมั่นใจ

“งั้นผมขอทวนกฎของการประมูลนะครับ..ข้อแรกการประมูลในครั้งนี้ผู้ร่วมประมูลจะต้องยินดีจ่ายเงินค่าเข้างานคนละ 1,000 ยูนิตเพื่อเป็นค่าพิธีกร..ข้อที่สองภายในการประมูลห้ามมีการต่อสู้กันระหว่างการประมูลเด็ดขาดถ้ามีการต่อสู้กัน การประมูลจะถูกยุติลง และจะไม่มีการคืนเงินที่ใช้จ่ายเข้างานทั้งสิ้น..ข้อที่สาม การประมูลภายในงานจะไม่กำหนดให้จ่ายค่าสิ่งของที่ประมูลเป็นเงินเท่านั้นแต่สามารถจ่ายสิ่งอื่นที่มีค่ามากกว่าหรือเท่าเทียมกับไอเทมในแต่ละชิ้นที่ประมูลได้..ข้อที่สี่ผู้เล่นคนใดก็ตามที่ประมูลไอเทมไปได้จะต้องทำการจ่ายค่าตอบแทนสิ่งที่ประมูลทันที หลังการประมูลจบหรือภายใน 2 ชั่วโมงหลังการประมูล ข้อสุดท้ายข้อที่ห้านะครับ..กฎการประมูลสามารถเปลี่ยนได้ตลอดเวลาในขณะการประมูลกำลังดำเนินการอยู่โปรดรักษากฎที่ตั้งไว้มิเช่นนั้นการประมูลจะถูกยกเลิกเช่นเดียวกัน..

GM หนุ่มมองฟูเหลาก่อนจะยิ้มแห้งๆ

“เรื่องไอเทมที่จะลงประมูลคือแครอทสวรรค์มูลค่าไอเทมขั้นต่ำคือ 20 ล้านยูนิต..ส่วนไอเทมที่เหลืออีกสองชิ้นจะแจ้งให้ผู้เข้าร่วมงานทราบก่อนหน้างาน...”

ชายหนุ่มพูดต่อก่อนจะนำแครอทสวรรค์ฝากไว้ที่GM

“เออ..คุณผู้เล่นครับราคาขั้นต่ำจริงๆแล้วของแครอทสวรรค์มันอยู่ที่ราวๆ12 ล้านนะครับเกรงว่า 20 ล้านอาจทำให้ไม่มีใครประมูลไปก็ได้นะครับลองเปลี่ยนจำนวนเงินไหมครับ?”

GM หนุ่มพูดแนะนำก่อนจะเปิดตารางราคาไอเทมขึ้นมาให้ฟูเหลาดู

“ไม่ต้องเปลี่ยนครับ เอาราคาตามนี้แหละ..”

ฟูเหลาพูดยืนยัน

“ได้ครับคุณผู้เล่น”

GM หนุ่มรีบกรอกรายละเอียดลงระบบทันที

“ในงานประมูลต้องใช้พื้นที่ยาวไปถึงส่วนต่อเติมอยู่แล้ว จากที่คุณ GM บอกเมื่อกี้ ทางระบบจะทำสเตเดี้ยมให้ใช่รึเปล่าครับ..”

ฟูเหลาเอ่ยถาม

“ใช่ครับเนื่องจากการประมูลครั้งนี้เป็นการประมูลที่ใหญ่เป็นอันดับ 4 ตั้งแต่เกมเปิดตัวมา ทางระบบจึงให้ของอำนวยความสะดวกแก่เจ้าของการประมูลเป็นรางวัล เนื่องจากสามารถจัดงานที่มีขนาดใหญ่แบบนี้ได้ รวมถึงจะทำการลงทะเบียนพ่อค้ารายใหญ่สู่ตลาดเกมโซลเวิลด์ให้ด้วยครับ..”

GM-11อ่านรายละเอียดให้ฟัง

“ลงทะเบียนพ่อค้ารายใหญ่นี่คือผมจะสามารถซื้อขายของกับร้านNPCในเกมส์แบบมีส่วนลดและของสมนาคุณ รวมถึงสามารถซื้อขายไอเทมภายนอกโลกโซลเวิลด์โดยไอเทมของผมจะอยู่ในหน้าที่หนึ่งของการค้นหาถ้าเกิดผมลงไอเทมขายใช่รึเปล่าครับ?”

ฟูเหลาตาลุกวาวเป็นประกายเพราะนี่ถือว่าเป็นสิทธิพิเศษที่มีค่ามากสำหรับการจะเป็นพ่อค้า

‘ต่อไปนี้ไม่ต้องกังวลเรื่องจะขายไอเทมนอกโซลเวิลด์แล้วขายไม่ออกแล้ววุ้ย!!’

ฟูเหลาคิดในใจด้วยความตื่นเต้น

“ใช่ครับ..ส่วนเรื่องที่คุณผู้เล่นจะให้ทางเราเป็นคนดำเนินการจัดงานทั้งหมด เราขอคิดค่าดำเนินการทั้งหมด 10 ล้านยูนิตนะครับ..เนื่องจากงานครั้งนี้มีขนาดใหญ่มากมีผู้เล่นที่ร่วมงานยังไม่แน่นอนเราจึงจำเป็นต้องเตรียมรับมือกับเหตุการณ์ต่างๆเพิ่มขึ้นครับ”

GM-11 ส่งบิลค่าใช้จ่ายให้ฟูเหลาผ่านข้อความจากระบบ

“ชื่อผู้ลงไอเทมประมูลผมขอใช้ชื่อ.. พ่อหนุ่มรวยล้นฟ้านะครับ..”

ชายหนุ่มหัวเราะเล็กน้อยเพราะเขาคิดสนุกว่าถ้าเกิดคนจะตามล่าเขา คงต้องไปตามล่าพ่อหนุ่มรวยล้นฟ้าที่ไม่มีอยู่จริงแทน

“แหะๆ ได้ครับ..”

GM หนุ่มปาดเหงื่อบนใบหน้า ก่อนจะใส่ชื่อพ่อหนุ่มรวยล้นฟ้าลงไปในระบบการประมูล

“แล้วก็..ผมอยากให้ใช้สัญลักษณ์นี้ตกแต่งภายในงานให้มากที่สุด ช่วยจัดการด้วยนะครับ..”

ฟูเหลาหยิบกระดาษและปากกาบนโต๊ะ ก่อนจะวาดสัญลักษณ์รูปเลขแปดเป็นแนวนอนมันคือสัญลักษณ์อินฟินิตี้นั่นเอง

“ได้ครับทางเราจะจัดการให้ครับ..ทุกอยากจะพร้อมในเวลาประมาณ 6 โมงเช้าของวันประมูลนะครับ..”

หลังจากพูดคุยข้อตกลงต่างๆกับพนักงาน GM เสร็จเวลาก็ผ่านมาถึงช่วง 3 โมงเย็น ฟูเหลารีบกลับโรงแรมเพื่อไปหาเพื่อนทั้งสาม ห้องที่โอเกอร์เช่าไว้เป็นห้องVIPที่ดีที่สุดในเมืองเริ่มต้น อยู่ชั้นบนสุดเห็นวิวบนเกาะเริ่มต้นรอบๆแทบทั้งหมด ซึ่งเมื่อมองออกไปนอกหน้าต่างจะเห็นจำนวนคนที่หลั่งไหลกันเข้ามาไม่หยุด

“แหม่เช่าห้องซะหรูเลยนะพวก..”

ฟูเหลาเปิดประตูเข้ามาพร้อมกับพูดทักทายเพื่อน

“ราคาห้องพักในเกาะเริ่มต้นมันไม่ได้แพงมาก แค่นี้จ่ายได้อยู่แล้ว..”

โอเกอร์พูดยิ้มๆ

“เทพอัศนีกับเทพคันศรไปไหนกันซะล่ะ?”

ฟูเหลาเอ่ยถามเมื่อไม่เห็นเพื่อนทั้งสองอยู่ในห้อง

“มันหนีไปทดสอบอาวุธใหม่ได้ 2 ชั่วโมงแล้ว..”

โอเกอร์ทำหน้านิ่งๆ

“มาดูไอเทมของนายกันเหอะ..พวกฉันเปิดดูไม่ได้ถุงอันนี้เป็นถุงระบุชื่อ ถ้าไม่ใช่เจ้าของจะเปิดไม่ได้..”

โอเกอร์ยื่นถุงไอเทมสีขาวให้ฟูเหลา

ชายหนุ่มค่อยๆเปิดถุงออกมาแล้วเทไอเทมทั้งหมดลงบนพื้น ดวงตาของฟูเหลาลุกวาวไปด้วยความตื่นเต้นอีกครั้งเมื่อเห็นสิ่งที่อยู่ภายในกระเป๋าของเขา

“นี่มัน..”

โอเกอร์อึ้งไม่ใช่น้อย

“ชุดเกราะเอกอน ระดับ 7 รองเท้าเอกอน ระดับ 7 หมวกเหล็กเอกอนระดับ 7 ผ้าคลุมอสูรสีขาว ระดับ7 หินอัพเกรดอาวุธ เมล็ดเพาะปลูกแครอทสวรรค์ 20 เมล็ดพร้อมวิธีเพาะพันธุ์..”

ฟูเหลาไล่อ่านชื่อไอเทมแต่ละชนิด ซึ่งแต่ละชิ้นชาวบ้านในดินแดนลับแลทุกคนเป็นคมมอบให้พร้อมกับเขียนข้อความทิ้งไว้ให้ฟูเหลา ชายหนุ่มอ่านข้อความทีละฉบับก่อนจะยิ้มอย่างอบอุ่นขึ้น

“เราจะช่วยดินแดนลับแลให้ได้..”

ฟูเหลาพูดกับตัวเอง ก่อนจะเปิดดูข้อมูลของไอเทมที่ได้รับมาใหม่

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

-ชุดเกราะเอกอน ระดับ 7

*เพิ่มพลังป้องกัน + 6,300

**หมายเหตุ**

เมื่อใส่ชุดเกราะเอกอน รองเท้าเอกอนและหมวกเหล็กเอกอน พลังป้องกันจะเพิ่มขึ้นชิ้นละ +500 และยังได้ทักติดตัวจากเซ็ทอุปกรณ์เอกอนคือเพิ่มสถานะป้องกันพลังเวทมนต์ทุกธาตุ 20%

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

-รองเท้าเอกอนระดับ 7

*เพิ่มพลังป้องกัน + 1,200 และเพิ่มค่าป้องกันสถานะแช่แข็ง 50%

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

-หมวกเหล็กเอกอนระดับ 7

*เพิ่มพลังป้องกัน + 1,500

**หมายเหตุ**

เมื่อสวมใส่จะสามารถปกปิดสถานะตัวละครของผู้เล่นได้

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

-ผ้าคลุมอสูรสีขาวระดับ 7

*เพิ่มพลังป้องกัน 0 (ไอเทมชิ้นนี้ไม่สามารถทำลายได้) เพิ่มค่าทนทานความหนาว 100% เพิ่มค่าทนทานความร้อน 60% เพิ่ค่าป้องกันสถานะอัมพาตจากสายฟ้า 30%

*ทักษะม่านสีขาว เมื่อเอ่ยใช้ผ้าคลุมอสูรสีขาวจะปลดปล่อยแสงอสูรสีขาวออกมารอบทิศทางเพื่อทำลายการมองเห็นของศัตรู 3 วินาที ศัตรูที่โดนทักษะนี้จะติดสถานะตาบอดเป็นเวลา 6.5 วินาที

**หมายเหตุ**

เมื่อสวมใส่ไอเทมชิ้นนี้จะปกปิดสถานะผู้เล่นได้

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

“ไอเทมส่วนใหญ่นายได้เหมือนไอ้สองคนนั้นหมดแหละ ทั้งพวกแร่ต่างๆกับพวกวัตถุดิบทำอาหารหรือวัตถุดิบก่อสร้าง..อีกอย่างกระเป๋าระบุตัวตนนั่นก็เป็นไอเทมนะ นายลองเข้าไปดูข้อมูลของกระเป๋าผ่านหน้าต่างระบบแล้วกดเสริมระบบกระเป๋าระบุตัวตน กระเป๋ามิติใส่ของของนายจะอัพเกรดให้สามารถใส่ของได้เยอะขึ้น..”

โอเกอร์พูดอธิบาย ฟูเหลาลองทำตามที่เพื่อนของเขาแนะนำทันที พริบตาเดียวกระเป๋ามิติของฟูเหลาก็เปลี่ยนเป็นสีขาวที่มีรวดลายดอกไม้สีทอง

“ไอเทมที่ได้ไม่เหมือนกันกับสองคนนั้นก็เมล็ดเพาะปลูก หินอัพเกรดอาวุธแล้วก็ผ้าคลุมอสูรสีขาวแล้วก็พวกของเล็กๆน้อยๆพวกนั้น..”

โอเกอร์ชี้ไปยังพวกลูกปัดหรือพวกพืชสมุนไพรและยาต่างๆที่กองรวมกัน

“น่าจะเป็นเพราะฉันสนิทกับคนที่นั่นมากกว่าเทพอัศนีกับเทพคันศร..พวกเขาเลยให้ไอเทมพวกนี้มาด้วย..”

ฟูเหลาหยิบชุดเกราะเอกอนขึ้นมาสวมแทนเกราะอ่อนระดับ 1 ชุดเกราะเอกอนเป็นเกราะส่วนอกสีน้ำตาลเข้มลวดลายบนเกราะเป็นรวดลายคนแคระสองคนที่หันหน้าเข้าหากันพร้อมกับยกค้อนในมือเหนือศีรษะ ในส่วนของรองเท้าเองก็เป็นสีน้ำตาลเข้มเช่นเดียวกันมีลักษณะคล้ายๆรองเท้าบูทที่ประดับไปด้วยขนสัตว์อะไรบางอย่างและสุดท้ายที่น่าสนใจมากที่สุดก็คือหมวกเหล็กเอกอนที่มีลักษณะคล้ายหน้ากากที่ปิดครึ่งหน้าส่วนบนแต่เมื่อสวมเข้าไปแล้วกับมีกลไกทำให้เหล็กส่วนอื่นงอกออกมาปกคลุมทั้งศีรษะ แต่เนื่องจากฟูเหลาไม่ค่อยชอบหมวกที่ปกปิดทั้งศีรษะแบบนี้จึงเลือกที่จะใช้เหน็บที่หน้าผากแทนเวลาใช้ก็แค่เลื่อนลงมาเท่านั้น

“ฉันละอิจฉาพวกนายจริงๆ ระดับแค่ 24 แต่ดันมีไอเทมระดับโหดเนี่ย..”

โอเกอร์พูดด้วยความอิจฉา

“นายก็มีไอเทมระดับนี้แล้วนี่หว่าโอเกอร์ ไม่เห็นต้องมาอิจฉาเลย”

ชายหนุ่มใช้หมัดชนเพื่อนเบาๆ ก่อนจะหยิบผ้าคลุมอสูรสีขาวขึ้นมาสวมต่อ

“เออ..ไอ้สองคนนั้นมันได้อาวุธใหม่ด้วยนะเป็นอาวุธระดับ 7 คลาสพิเศษ ทำไมนายไม่ได้บ้างว่ะ..”

โอเกอร์เอ่ยถามก่อนจะช่วยลื้อๆของเผื่อจะมีอะไรตกหล่น

“คลาสพิเศษ?”

ฟูเหลาทำหน้างงๆ

“อาวุธในแต่ละระดับจะมีอีกคลาสเรียกว่าคลาสพิเศษไอเทมที่ขึ้นชื่อว่าคลาสพิเศษจะดีกว่าคลาสปกติเช่นไอเทมระดับ 1 คลาสพิเศษอาจจะมีพลังโจมตีสูงกว่าไอเทมระดับ1 อะไรประมาณเนี้ย..”

โอเกอร์พูดอธิบาย

“อ้อ..งั้นน่าจะเกี่ยวกับอันนี้..”

ชายหนุ่มหยิบหินอัพเกรดอาวุธออกมากำแน่น เขาบีบแรงขึ้นเรื่อยๆจนหินอัพเกรดสีม่วงแตก พึบ!! แสงสีม่วงคลุมล้อมรอบถุงมือของฟูเหลา

“ถุงมือคลื่นแม่เหล็กระดับ 6 แปลเปลี่ยน..”

เสียงจากระบบดังขึ้น แสงสีม่วงที่ล้อมรอบถุงมือของฟูเหลาไว้ค่อยๆสลายไป ชายหนุ่มมองถุงมือของเขาที่มีลักษณะเปลี่ยนไป ถุงมือไม่มีแผ่นโลหะด้านหลังอีกแล้วมีเพียงลวดลายเป็นเส้นๆสีม่วงและมีแผ่นแผ่นโลหะอยู่บริเวณหลังนิ้วมือแทน ตรงข้อมือถูกทำจากหินประหลาดสีดำที่มีแสงสีม่วงลอดออกมาจากรอยของหินและฝ่ามือของเขามีลวดลายเส้นๆสีม่วงที่วนเป็นวงกลม

“ถุงมือประดิษฐ์อสูรแรงผลักดันระดับ 7 คลาสพิเศษ”

เสียงจากระบบดังขึ้น ฟูเหลาอ่านรายละเอียดของถุงมือก่อนจะเข้าใจว่าหินอัพเกรดได้จดจำทักษะบางอย่างจากทอร์นทำให้อาวุธของเขาถูกอัพเกรดขึ้นจากความทรงจำของทอร์น

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

-ถุงมือประดิษฐ์อสูรแรงผลักดันระดับ 7 (พิเศษ)

* เพิ่มพลังโจมตี + 5,675

-ทักษะอสูรแรงต้านทาน

เมื่อใช้ทักษะนี้ถุงมือจะปลดปล่อยคลื่นกำแพงแรงผลักดันออกไปรอบตัวในรัศมี 3 เมตร กำแพงแรงผลักดันจะไม่สร้างความเสียหายแต่จะดีดสิ่งที่สัมผัสกับกำแพงออกไป 4 เมตรทันทีเมื่อสัมผัส

**หมายเหตุ**

ทักษะนี้อยู่ได้เพียง 1 นาที เท่านั้นและจะสามารถใช้ใหม่ได้เมื่อผ่านไป 5 นาที

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

-ทักษะเพิ่ม/ลดแรงโน้มถ่วง

ทักษะนี้สามารถเพิ่ม/ลดแรงโน้มถ่วงได้ในระยะ 5 เมตร ความรุนแรงจะขึ้นอยู่กับระดับของผู้ใช้ ยิ่งผู้ใช้มีระดับสูงผลของทักษะก็จะยิ่งรุนแรงขึ้น

**หมายเหตุ**

ทักษะนี้จำกัดการใช้ 5 ครั้ง/วัน ครั้งละ 2 นาที (ยิ่งระดับสูงขึ้นระยะเวลาจะยิ่งยาวนานขึ้น)

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

-ทักษะปีศาจแรงผลักดัน

ทักษะนี้จะสามารถปล่อยแรงผลักดันออกจากถุงมือเพิ่มเป็นทักษะพลังโจมตีได้ พลังโจมตี + 875

**หมายเหตุ**

สามารถปรับใช้ได้ตามสถานการณ์

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

“โอ้!! ทักษะเพิ่มขึ้นเป็น 3 ทักษะ แถมทักษะก็ไม่เหมือนเดิมแล้วด้วย..”

ฟูเหลาพูดขึ้น ก่อนจะเปิดสถานะตัวละครของตัวเองขึ้นมา

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ชื่อผู้เล่น:ฟูเหลา เผ่า:มนุษย์ ระดับ:24

อาชีพ: - สมญานาม: -

ชื่อเสียง: 423

พลังชีวิต:3,555(ไม่นับรวมอุปกรณ์สวมใส่)

พลังโจมตี: 110(ยังไม่นับรวมอุปกรณ์สวมใส่)

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

อุปกรณ์สวมใส่

-ชุดเกราะเอกอน ระดับ 7

*เพิ่มพลังป้องกัน + 6,300

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

-รองเท้าเอกอนระดับ 7

*เพิ่มพลังป้องกัน + 1,200

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

-หมวกเหล็กเอกอนระดับ 7

*เพิ่มพลังป้องกัน + 1,500

-ผ้าคลุมอสูรสีขาวระดับ 7

*เพิ่มพลังป้องกัน 0 (ไอเทมชิ้นนี้ไม่สามารถทำลายได้) เพิ่มค่าทนทานความหนาว 100% เพิ่มค่าทนทานความร้อน 60% เพิ่ค่าป้องกันสถานะอัมพาตจากสายฟ้า 30%

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

“อิจฉาโว้ยย!!”

โอเกอร์พูดเสียงดัง

หลังจากศึกษาข้อมูลไอเทมต่างๆจนครบทุกอัน ฟูเหลาก็ตัดสินใจนำเมล็ดแครอทสวรรค์ของเขา 1 เมล็ดขึ้นประมูลด้วยและเมื่อเวลาล่วงไปจนถึง 2 ทุ่ม เทพอัศนีและเทพคันศรก็กลับมาพร้อมกับสภาพร่างกายสะบักสะบอม ทั้งคู่ทำหน้าตาลอยๆก่อนจะทิ้งอาวุธลงบนพื้น

“นาย...ไปฝึกใช้มันด้วย..”

เทพอัศนีนอนกองกับพื้น ก่อนจะชี้ไปยังฟูเหลา

“อาวุธพวกนั้นใช้ยากมาก..ต้องไปฝึกนะพวก..”

เทพคันศรเองก็ล้มตัวลงนอนเหมือนกัน

“เห้!!เพื่อน!!”

โอเกอร์ที่กำลังนั่งอ่านข่าวสารจากระบบอยู่ลุกไปหาเพื่อนทั้งสาม

“ฉันว่านายทำเรื่องอีกแล้วว่ะ..”

ฟูเหลาอ่านข่าวสารในเมืองเริ่มต้นก่อนจะตกใจข่าวๆหนึ่งที่มีผู้เล่นเข้ามาพูดคุยมากที่สุด มันคือข่าวเรื่องที่เจ้าของงานประมูลได้ทำการตั้งกฎของการประมูลแล้วนั่นเอง..