6 - จะได้คุ้นชิน NC
จะได้คุ้นชิน NC
“ทำไมถึงเปิดแค่ห้องเดียวละคุณกิตติ์” ศิรดาถามขึ้นทันทีอย่างไม่ค่อยพอใจ เมื่อเข้ามาภายในห้องพักสุดหรูของโรงแรม
“ฉันลืมพกบัตรประชาชนมา เปิดห้องเดียวมันจะเป็นอะไรกันนักกันหนา” เขาเฉไฉตอบเธอออกไป แล้วเอามือทั้งสองข้างล้วงกระเป๋ากางเกงยักไหล่ใส่เธอทำเป็นไขสือ แล้วเดินไปทิ้งตัวนั่งลงบนเตียงกว้างทันที
“...” ศิรดาที่ได้ฟังเหตุผลของคนเจ้าดเล่ห์ กลับพูดอะไรไม่ออกทันที ไม่น่าละตอนจะเช็คอินเข้ามา เขาถึงใช้บัตรประจำตัวประชาชนของเธอเอาไปจัดการแทนเองทุกอย่าง
“สิ้นเปลืองเสียเปล่า อีกอย่างเธอกับฉันก็นอนห้องเดียวกันออกจะบ่อย แถมที่ผ่านมายังทำมากกว่านอนก็ทำมาแล้ว...” ปกรณ์กิตติ์พูดขึ้นมา เมื่อเห็นเธอยังคงนิ่งเงียบไม่พูดดอะไรออกมาสักคำ
“แต่ว่า...”
“ไปอาบน้ำได้แล้ว จะได้รีบพักผ่อนฉันง่วงจนแทบจะลืมตาไม่ขึ้นอยู่แล้ว”
ยังไม่ทันที่ศิรดาจะได้โต้แย้งอะไรออกมา ปกรณ์กิตติ์ก็รีบเปลี่ยนเรื่องเอ่ยปากขึ้นไล่เธอให้ไปอาบน้ำทันที เพื่อที่จะได้ไม่ต้องมาตอบคำถามอะไรเธออีก
“คุณก็ไปอาบน้ำก่อนสิ อ๊ะ! คะ คุณจะทำอะไร”
เมื่อเธอกำลังจะเอ่ยปากขึ้นบอกเขา จัวของเธอก็ลอยหวือขึ้นมาอยู่ในอ้อมอกหนั่นแน่นของเขาเข้าเสียแล้ว โดยที่เธอไม่ทันได้ตั้งตัวเลย
“อาบพร้อมกันนี่แหละ จะได้ไม่ต้องเสียเวลา จะได้รีบเสร็จรีบมานอนพักผ่อน อีกไม่กี่ชั่วโมงมันก็เช้าแล้ว” เขาพูดออกมาอย่างหน้าตาย
“แต่...”
“จะอาบน้ำดี ๆ หรือว่าอยากจะทำอย่างอื่นแทนดีละ หืม...” ศิรดาจำใจต้องยอมทำตามที่เขาบอก เพราะเจอสายตาที่เขาขู่มองแบบนี้ เธอรู้ดีว่าสื่อความหมายเช่นไร
“อาบก็ได้”
“ก็แค่นี้ ทำไมต้องให้พูดบ่อยนัก”
เมื่อศิรดายอมทำตามที่เขาสั่ง แล้วมีหรือที่คนอย่างปกรณ์กิตติ์จะยอมแค่อาบน้ำด้วยกันเฉย ๆ เพียงอย่างเดียว เขาจับเธอขึ้นนั่งบนเคาน์เตอร์ล้างหหน้าแล้วจับขาสองข้างแบออกดันตัวตนเข้าไปในร่องรักของเธอทันที ที่ทั้งสองร่างกายเปลือยเปล่า โดยไม่สนแล้วว่าเธอยังเจ็บอยู่อีกหรือไม่
“อื้อ...เจ็บ” เธอร้องออกมาทันที ที่แก่นกายเข้าสู่ร่องรัก แขนทั้งสองข้างยกขึ้นกอดลำคอเขาเอาไว้แน่นด้วยสัญชาตญาณ
“ต้องทำบ่อย ๆ สิ เธอจะได้คุ้นชิน และต่อไปก็จะได้ไม่ต้องเจ็บด้วย” เขาพูดพร้อมกับมือที่จจับลูกเอวคอดของเธอเอาไว้แน่น
“คุณมันคนเจ้าเล่ห์ อ๊ะ...”
“เสียวก็ร้องออกมาเลยแป้ง มีอารมณ์ร่วมไปกับมันนะ”
“คะ คุณ!”
“รอบเดียวก่อน แล้วค่อยไปต่อที่เตียงกัน” เสียงแหบพร่าแสนเสน่ห์เอ่ยบอก เมื่อเห็นว่าเธอนั้นกำลังจะประท้วงเขา
ตับ ตับ ตับ
สะโพกสอบเริ่มทำงานอย่างหนักหน่วงด้วยจังหวะที่ร้อนแรงตั้งแต่คราแรก เพราะในร่างกายที่มีฤทธิ์แอลกอฮอล์อยู่ ทำให้ภายในร่างกายที่ร้อนรุ่มมีความต้องการอยากปลดปล่อย
“ละ ลึก”
“อ๊า...ตอดดีมากเลยแป้ง อ้าขาออกกว้าง ๆ จะแตกแล้ว” เสียงครางแหบพร่าสุขสมเอ่ยออกมาไม่ขาดปาก เพราะรู้สึกเช่นนั้นจริง และเร่งจังหวะเพิ่มขึ้นเท่าทวีคูณเมื่อกำลังจะพบจุดหมาย
“อย่าปละ...”
ตับ ตับ ตับ
ยังไม่ทันที่เธอจะได้เอ่ยปากร้องห้ามอะไรเขาไว้ ร่างแกร่งก็ยิ่งถาโถมแรงเข้าใส่อย่างหนักหน่วง และแตกกระจายน้ำรักปลดปล่อยเข้าสู่กายเธออย่างสุดลึกใจไปในที่สุด โดยที่เธอห้ามไม่ทันเสียแล้ว
“อ๊าส...ตะแตกแล้วแป้ง”
ใบหน้าสวยทรุดฮวบลงที่อกดแกร่งอย่างหมดเรี่ยวแรง ทั้งที่เธอไม่ได้เป็นคนออกแรงเลยแม้แต่น้อย มีเพียงเสียงลมหอบเหื่อยเท่านั้น โดยไม่มีเสียงเอ่ยใด ๆ เล็ดลอดออกมา
“โกรธเหรอ?” เขาตัดสินใจถามออกไป เมื่อเห็นว่าเธอเงียบนิ่ง ไม่ยอมพูดหรือถามอะไรเขาออกมาสักคำ
“ทำไมคุณถึงปล่อยข้างในอีกแล้ว”
“ขอโทษนะ มันเอาออกไปทันจริง ๆ” เขาพูดขอโทษเธอออกมาด้วยใบหน้าที่เรียบเฉย ราวกับว่าไม่ได้รู้สึกเหมือนเช่นที่พูดออกมาเลย
“เอาออกไม่ทัน หรือไม่อยากเอาออกกันแน่” เธอสวนกลับเขาทันที อย่างรู้ทันคนเจ้าเล่ห์แบบเขา
“ก็เธอกอดรัดฉันแน่นแบบนี้้ ใครจะดึงออกมาแตกข้างนอกได้ทันละ” เขาพูดพร้อมกับส่งสายตามองไปที่อ้อมแขนที่เธอยังคงกอดคอเขาเอาไว้แน่นไม่ยอมปล่อย
“แล้วทำไมคุณ ว้าย...”
ยังไม่ทันที่เธอจะได้ต่อว่าเขา ร่างของเธอก็ลอยหวือขึ้นจากเคาน์เตอร์ไปอยู่ในอ้อมแขนของเขาแล้ว เพราะเขาอุ้มเธอขึ้นโดยที่ส่วนนั้นยังไม่ยอมถอดถอนออก แล้วพาเดินออกจากห้องน้ำไปยังเตียงนอนทันที
“...” ศิรดาไม่ตอบอะไร แต่กลับกอดคอเขาแน่นขึ้นกว่าเดิมเพราะกลัวตก แล้วซบใบหน้าลงที่บ่ากว้างของเขา
ปกรณ์กิตติ์นั่งลงที่ปลายเตียง โดยมีศิรดานั่งอยู่บนตัก ใบหน้าคมจ้องมองเธออย่างปรารถนา แล้วความคิดบางอย่างก้โผล่ขึ้นมา
“ทำให้หน่อยสิแป้ง...” จู่ ๆ เขาก็ขอเธอออกมาโต้ง ๆ แบบไม่รู้สึกกระดากปากอายอะไรเลย
“ฉะ ฉัน เอ่อ...” เธอมองหน้าเขาด้วยความประหม่า เพราะไม่รู้ว่าควรจะทำเช่นไร
เมื่อรู้ว่าศิรดากำลังประหม่า เขาจึงหยิบโทรศัพท์มือถือเครื่องแพงของเขาขึ้นมา แล้วกดเปิดคลิปอะไรสักอย่าง แล้วยื่นมาตรงหน้าให้เธอดู
“ลองทำตามดู ท่านี้แหละแบบเดียวกับที่เธอกำลังนั่งบนตัวฉันตอนนี้เลย”
“น่าอายชะมัด” เธอได้แต่ก้มหน้างุดหันไปทางอื่นด้วยความอาย ทำไมเขาถึงมีความต้องเรื่องเซ็กส์มากถึงขนาดนี้กันนะ
“จะอายทำไมแป้ง เรื่องพวกนี้มันเป็นเรื่องธรรมชาติของมนุษย์เราอยู่แล้ว ที่ชายหญิงต้องเอากัน” เขาพยายามพูดเพื่อให้เธอมีความมั่นใจ ไม่ให้เธอต้องเอียงอายในเรื่องพวกนี้
“ไหนคุณว่าฉันไม่เหมือนผู้หญิงไง” เธอโต้เขาขึ้นมาทันที
“เธอมี-วยเหมือนฉันไหมละแป้ง? ไม่มี! เพราะเธอไม่มีไง เธอก็ไม่ใช่ผู้ชาย...” เขายกเหตุผลขึ้นมาพูดโดยไม่มีความอายเลยสักนิด
“แต่ในสายตาที่คุณมองฉัน คุณไม่ได้มองเป็นผู้หญิงตั้งแต่แรก”
“ถ้าฉันไม่มองเธอเป็นผู้หญิง แล้วฉันจะเอา-วยของฉันสอดเข้าไปในรูของเธอทำไมกันแป้ง ฉันไม่ใช่ผู้ชายที่มีรสนิยมชอบเอาเพศเดียวกันหรอกนะ” เขาพูดขึ้นมาแบบตรง ๆ ถึงแม้จะเป็นวาจาที่ลามกจนคคคนฟังก้มหน้างุด แต่เขาที่เป็นคนพูดกลับไม่รู้สึกกระดากอายเลยสักนิด
“ก็คุณ ว้าย...”
ยังไม่ทันที่เธอจะได้เอ่ยอะไรออกมา เขาก็จับร่างของเธอนอนหงายราบไปกับที่นอน โดยที่มีเขาคร่อมทับอยู่ด้านบนแทน
“พูดมาก สงสัยฉันคงต้องเอา-วยยัดปากเธอสินะ ถึงจะหยุดพูด”
“...” ศิรดาที่ได้ยินเขาพูดแบบนี้ออกมา เธอรีบยกขึ้นทั้งสองข้างของเธอขึ้นมาปิดปากของตัวเองแน่นทันที เพราะกลัวว่าเขาจะทำจริงอย่างที่พูด
“ในเมื่อฉันให้โอกาสเธอเป็นฝ่ายคุมเกมแล้วเธอไม่ยอมทำ งั้นคืนนี้ก็อย่าหวังว่าฉันจะยอมปล่อยเธอไปง่าย ๆ นะแป้ง”
ตับ ตับ ตับ
พูดจบเขาก็ตอกอัดสะโพกสอบใสเธอทันทีอย่างหนักหน่วง โดยไม่สนใจแล้วว่าคนใต้ร่างจะเป็นเช่นไร เพราะไฟราคะกำลังลุกโหมขึ้นจนยากที่จะดับลงได้แล้ว
“อ๊ะ...จุก”
หลายชั่วโมงผ่านไป จนเวลาล่วงเลยเข้ามาสู่วันใหม่ และแสงสีเหลืองของพระอาทิตย์ก็เริ่มให้แสงสว่างขึ้นมา แต่ร่างแกร่งก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะยอมผ่อนปรนให้เธอเลย จนกระทั้งเปลือกตาของเธอเริ่มอ่อนล้าปิดลง เขาถึงยอมปล่อยให้เธอเป็นอิสระ และยอมถอดถอนตัวตนที่ยังไม่ยอมสงบออกจากกายสาว และทำความสะอาดส่วนนั้นให้เธอ จัดแจงเธอให้นอนในท้วงท่าที่สบาย
และปกรณ์กิตติ์ก็ไม่ลืมที่จะดึงเธอเข้ามาสู่อ้อมกอดพร้อมกับห่มผ้าคลุมทั้งสองร่างเปลือยเปล่า ก่อนที่จะคว้าโทรศัพท์มือถือขึ้นมากดดูเวลา และก็ปิดเปลือกตาลงหลับตามเธอไปในที่สุด
“ตีห้าแล้วเหรอ”
