บทที่ 4 คู่หมั้นคู่หมาย

"คุณนิสาคะคุณท่านเรียกพบค่ะ"

สาวใช้เดินมาบอกปุณณิศาทันทีที่เห็นหญิงสาวกำลังเดินเข้ามาภายในตัวบ้าน

"ขอบใจมากแจ่ม คุณพ่อให้ไปพบที่ไหนล่ะ"

"ที่ห้องทำงานค่ะคุณท่านแจ้งว่า ถ้าคุณนิสากลับมาถึงแล้วให้รีบขึ้นไปพบคุณท่านด่วนค่ะ"

ปุณณิศาพยักหน้ารับคำคำก่อนเดินไปพบบิดาของตนที่ห้องทำงาน

"สวัสดีค่ะคุณพ่อ คุณพ่อมีอะไรด่วนหรอคะถึงเรียกนิสามาพบ"

"งานเป็นยังไงบ้างล่ะลูก"

"วันแรกก็จะปวดหัวนิดหน่อยค่ะอาจจะมีงงๆบ้างแต่ไม่นานเดี๋ยวนิสาก็ปรับตัวได้ค่ะ"

"พ่อเชื่อว่านิสาทำได้นิสาลูกพ่อเก่งอยู่แล้ว"

"แล้วคุณพ่อเรียกนิสามามีอะไรหรอคะอย่าบอกนะว่าคิดถึง"

"แหม เจ้าลูกคนนี้นี่"

ปุณณิศาเดินเข้าไปเกาะแขนบิดาพร้อมเอาแก้มซบไหล่เป็นการออดอ้อน

"นิสาจำลุงเกริกไกรได้ไหมลูก"

"ลุงไกรใช่ไหมคะ"

"ใช่จ้ะ"

"จำได้ค่ะ ลุงไกรชอบมาบ้านเราบ่อยๆเมื่อก่อนแต่เดี๋ยวนี้ไม่เห็นมาเลยนะคะ"

"เดี๋ยวอีกหน่อยจะมาบ่อยๆแล้วล่ะลูก"

"ทำไมล่ะคะ?"

ปุณณิศาถามบิดาพร้อมทำหน้าสงสัยพลางนึกว่าแต่ก่อนไม่ยักเห็นจะอยากมา แต่ทำไมตอนนี้บิดาของตนถึงบอกว่าลุงไกรจะมาบ่อยๆ

"หนูจำพี่เกริกพลได้ไหมลูก ลูกชายลุงไกร"

ปุณณิศาไม่ได้ตอบอะไรบิดาเพียงแต่พยักหน้า

"พ่ออยากให้หนูทำความรู้จักกันไว้ พี่เขาเป็นคนใช้ได้เลยนะ อีกอย่างฐานะการบ้านก็ดีการศึกษาก็ดี พ่ออยากได้มาเป็นคู่ครองของลูก"

"หมายถึงตอนนี้คุณพ่อกำลังจับคู่ให้นิสากับพี่เกริกพลใช่ไหมคะ?"

"ถ้าเป็นไปได้พ่อก็อยากให้แต่งงานกันเลยด้วยซ้ำ"

"แต่พ่อคะ ไหนเราตกลงกันแล้วว่าถ้านิสายอมไปทำงานที่บริษัทพ่อจะไม่บังคับจะแต่งงานกับใครก็ไม่รู้"

"ใครก็ไม่รู้ที่ไหนกันนิสา นี่ก็พี่เกริกพลลูกลุงเกริกไกรเพื่อนสนิทพ่อไง พ่อก็อยากให้นิสาลองศึกษาพี่เกริกพลดูชอบไม่ชอบก็ลองหมั้นหมายกันไว้ก่อนก็ได้"

"แต่พ่อคะชีวิตคู่นิสาขอเลือกเองไม่ได้หรอคะ"

"พูดเหมือนพ่อบังคับ พ่อแค่บอกว่าให้หมั้นหมายกันไว้ก่อน ลองศึกษานิสัยใจคอกันดูหากไม่ชอบค่อยยกเลิกงานหมั้นทีหลังก็ได้"

"แบบนั้นก็ไม่ต่างจากบังคับหรอกค่ะคุณพ่อ"

"นิสามองความหวังดีของพ่อเป็นการบังคับเหรอลูก"

เมื่อใช้ไม้แข็งไม่ได้ ปวีณ์ก็เริ่มใช้ไม้อ่อนกับบุตรสาวของตน ด้วยรู้ว่าปุณณิศาเป็นคนใจอ่อนใจดีและรักครอบครัวมาก ตลอดเวลาที่ผ่านมาไม่ว่าบิดาหรือมารดาของหญิงสาวจะขอร้องอะไรหญิงสาวพร้อมจะทำให้เสมอ น้ำเสียงเชิงน้อยอกน้อยใจของปวีร์ทำให้ปุณณิศาคิดหนัก หากเธอยอมครั้งนี้ความวุ่นวายในอนาคตก็จะเกิดขึ้นไม่น้อย ไม่ใช่เธอไม่รู้จักเกริกพลผู้ชายที่บิดาของตนพูดถึง เธอรู้จักเขาและชื่อเสียงของเขาก็ไม่ใช่ในทางที่ดีเลยด้วยซ้ำ ความเจ้าชู้ เจ้าเล่ ห์รวมถึงความร้ายกาจต่างๆที่ถูกลือผ่านหูเธอมานับไม่ถ้วน อีกทั้งการใช้ชีวิตของเธอและเขาก็ดูไปคนละทิศคนละทาง

"นิสาไม่ได้หมายความแบบนั้นค่ะคุณพ่อ แต่นี่มันชีวิตคู่นะคะ ถ้านิสาต้องแต่งงานนิสาก็อยากแต่งงานกับคนที่นิสารัก เพราะนิสาอยากใช้ชีวิตคู่กับเขาไปตลอดชีวิต นิสาไม่อยากแต่งงานกับคนที่รู้ว่ามันไม่ใช่แต่งๆกันไปก็ยังไม่ใช่อยู่แล้วมาเลิกกันได้คำว่าแม่หม้ายผัวทิ้งติดท้ายชื่อ"

"แล้วนิสารู้ได้ไงว่าพี่เกริกพลเขาจะไม่ใช่สำหรับลูก ลองคบกันดูก่อนไหมถือว่าพ่อขอล่ะ"

ปวีร์พยายามเกลี้ยกล่อมบุตรสาวของตน

"ก็ได้ค่ะ งั้นนิสาจะลองคุยกับพี่เกริกพลดูก่อนแต่ยังไม่มีสถานะคบกันใดๆทั้งสิ้นนะคะ ถ้ามันไม่ใช่ คุณพ่อต้องยอมฟังนิสาย้างนะคะ"

ปวีร์พยักหน้าตอบรับคำของหญิงสาวอย่างน้อยบุตรสาวของตนก็ยังใจอ่อนบ้างถึงแม้จะไม่ใช่ทั้งหมดอย่างที่ตนต้องการก็ตาม

"ถ้าไม่มีอะไรแล้วนิสาขอตัวก่อนนะคะ"

หญิงสาวเดินออกจากห้องทำงานของบิดาด้วยอาการเซ็งก่อนจะโทรหาเพื่อนสนิทของตน

"ฮัลโหลยายแพรวา คืนนี้ว่างไหม"

(ไม่ว่างจ้ะ พอดีมีนัดไปปาร์ตี้กับแพทตี้ สนใจไปด้วยกันไหมล่ะ)

แพรวาสาวสวยที่เป็นดาวคณะเพื่อนสนิทของปุณณิศาสมัยเรียนมหาวิทยาลัยเอ่ยเสียงมาตามสาย

ที่ไหนล่ะ

(ที่ผับ xx แถวทองหล่อน่ะ ถ้าสนใจ 20:00 น เจอกันนะจ๊ะสาวแล้วไม่ต้องสวยมากนะจ๊ะ ให้เพื่อนได้เกิดบ้าง มาทีไรฉันกับแพทตี้ดับตลอดเลย)

แกก็พูดเกินไปแพรวา สวยๆแบบแกกับแพทตี้อ่ะนะฉันจะเอาปัญญาที่ไหนไปดับแสงของแก 2 คนจ๊ะ

(โอเค งั้นเจอกันนะจ๊ะ 20:00 น ห้ามสาย ห้ามเลท ห้ามพาผู้ชายมานะจ๊ะ งานนี้ไม่เน้นพามาเล่นหาเอาใหม่นะคะ)

รู้แล้วน่า

ปุณณิศารับคำเพื่อนก่อนจะตัดสายทิ้งแล้วเดินไปหาเสื้อผ้าเพื่อเตรียมแต่งตัวออกไปมีทติ้ง กับเพื่อนสาวของเธอ

ชุดที่ปุณณิศาเลือกเป็นสายเดี่ยวสีดำกับกางเกงยีนส์รัดรูป ซึ่งโชว์สัดส่วนของหญิงสาวได้ดีไม่ว่าจะเป็นขายาวเรียว สะโพกผาย เอวขอด รวมถึงสายเดี่ยวสีดำที่เธอเลือกใช้นั้นก็ไม่สามารถปิดก้อนปทุมถันคู่สวยของเธอได้มิดชิด แม้จะดูว่าเป็นชุดธรรมดาแต่ด้วยรูปร่างที่ฟ้าประทานมานั้นทำให้เธอดูสวยเซ็กซี่และดูหวานในคราวเดียวกัน หญิงสาวเลือกที่จะมัดหางม้า เพื่อจะโชว์ดวงหน้าและคอยาวระหงส์ของตนเอง เมื่อตรวจสอบความเรียบร้อยของตนเองแล้วปุณณิศาก็คว้ากระเป๋าสะพายสีดำเดินตรงไปที่รถคันหรูที่ตนใช้เป็นประจำก่อนจะขับมุ่งตรงไปยังผับ xx ที่ตนได้นัดกับเพื่อนสาวทั้งสองไว้

"ขอรีแล็กซ์ สักวันเถอะนะทำงานมาก็เหนื่อยกลับบ้านมาคุณพ่อยังเอาอะไรไม่รู้มาใส่หัวอีก"

หญิงสาวบ่นพึมขณะที่เท้าสวยเหยียบคันเร่งเพื่อเร่งเครื่อง