ตอนที่2-1 ทวงรางวัล

สาธารณรัฐเกาหลี หรือที่เรียกติดปากว่าประเทศเกาหลีใต้ ซึ่งเป็นประเทศหนึ่งในเอเชียตะวันออก เป็นดินแดนที่มีพื้นที่ครอบคลุมส่วนใต้ของคาบสมุทรเกาหลี มีพรมแดนทางทิศเหนือติดกับประเทศเกาหลีเหนือ ในยุคแรกของดินแดนแห่งนี้เล่าลือกันว่าประกอบด้วยผู้คนหลากหลายเผ่าพันธุ์ ก่อนจะรวมกันเป็นจักรวรรดิโชซ็อน

หมู่บ้านโบราณบุกชอนฮันอก ค.ศ. 2019

หมู่บ้านที่ยังคงรักษาอาคารบ้านเรือนในสมัยโบราณเอาไว้เป็นอย่างดี การมาเยือนที่นี่ราวกับหลุดเข้ามาอีกโลกหนึ่ง หากมาเที่ยวที่นี่แล้วไม่สวมชุดฮันบก สวมบทเป็นนางเอกละครพีเรียดเกาหลีไปถ่ายรูปตามสถานที่ท่องเที่ยวต่างๆ นั่นเหมือนกับว่ายังมาไม่ถึง

ร้านเช่าชุดสวยแห่งนี้เป็นร้านเช่าชุดชื่อดังและฮ็อตฮิตปากต่อปากจากนักท่องเที่ยวชาวไทย ภายในร้านถูกตกแต่งอย่างสวยงาม เน้นบรรยากาศย้อนไปยังยุคโชซ็อนโบราณ มีชุดฮันบกแขวนอย่างเป็นระเบียบให้เลือกมากมายกว่าพันชุด ทางร้านคัดสรรผ้าเนื้อดีและมีเครื่องประดับพร้อมกระเป๋าไว้บริการนักท่องเที่ยว

กระแสความฮ็อตฮิตการเดินทางไปทัวร์เกาหลีร้อนแรงในหมู่นักท่องเที่ยวชาวไทยมาเป็นเวลาหลายปี แม้จะมีข่าวออกมาให้เห็นเนืองๆ ว่านักท่องเที่ยวจากประเทศไทยถูกตำรวจตรวจคนเข้าเมืองตรวจอย่างเข้มข้น ไม่เว้นแม้แต่นักแสดงหรือบุคคลที่มีชื่อเสียงในประเทศไทย ต่างเคยถูกด่านตรวจคนเข้าเมืองซักประวัติยาวเหยียดกว่าจะยอมให้ผ่านเข้าประเทศได้

สืบเนื่องมาจากกระแสการโดดหนีวีซ่าหนีไปทำงานอย่างไม่ถูกกฎหมาย หรือเรียกกันว่าพวก ‘ผีน้อย’ แต่ก็มีนักท่องเที่ยวจำนวนมากที่หลั่งไหลเดินทางไปสัมผัสอารยธรรมโบราณ และความโรแมนติกของประเทศเล็กๆ แห่งนี้อยู่ตลอดเวลา

หญิงสาววัยรุ่นกลุ่มหนึ่งจากประเทศไทยกำลังเลือกชุดฮันบกกันอย่างสนุกสนาน ทว่ามีบางอย่างที่พุ่งตรงเข้ามาในร้านจนทำให้พวกเธอต้องกรีดร้องเสียงหลง นั่นเพราะสาวสวยชาวไทยในชุดเครื่องแต่งกายแบบ ‘ฮั่นฝู’ เครื่องแต่งกายของหญิงสาวในสมัยฮั่น

เธอคนนั้นดูจะผิดคอนเซ็ปต์ไปสักนิด เพราะที่นี่คือสาธารณรัฐเกาหลี ไม่ใช่สาธารณรัฐประชาชนจีน เพราะนักท่องเที่ยวซึ่งมาเยือนที่นี่ล้วนแต่มุ่งหมายเพื่อมาหาเช่าชุดฮันบกเพื่อจะไปถ่ายรูปกันต่อที่พระราชวังคยองบกกุง ซึ่งถือว่าเป็นพระราชวังที่สวยงามและเก่าแก่ที่สุดในกรุงโซล

“กรี๊ดๆๆๆ ดูนั่นสิ”

หญิงสาวในชุดฮันบกสีแดงร้องและกระโดดเข้าไปหาเพื่อนที่กำลังยกชุดฮันบกสีชมพูหวานขึ้นทาบบนตัว

หญิงสาวทั้งสองคนหันไปมองตำรวจท่องเที่ยวเกาหลีสองนาย ซึ่งดูหล่อเหลาคล่องแคล่วในชุดเครื่องแต่งกายสีสดใสคล้ายการแต่งกายของแรปเปอร์ชื่อดัง พวกเขามีหน้าที่ตรวจดูความเรียบร้อยและรักษาความปลอดภัยให้แก่นักท่องเที่ยวในกรุงโซล พวกเขาพบหญิงสาวคนหนึ่งภายในพระราชวังคยองบกกุง ทว่าน่าแปลกที่หญิงสาวชาวต่างชาติคนนี้สวมชุดโบราณของสตรีในยุคฮั่น

พอเข้าไปขอดูพาสปอร์ต เธอบอกว่ามันหล่นหายไปในช่วงที่จักรพรรดิฮั่นองค์หนึ่งได้ส่งทหารไปโอบล้อมและตีอาณาจักรโชซ็อนโบราณ

ตำรวจสองนายต่างมองหน้ากัน เพราะเหตุการณ์ที่หญิงสาวชาวไทยพูดเกิดขึ้นในปีที่ 109 ก่อนคริสต์ศักราช 2019 พวกเขาจะทำอะไรได้นอกจากขออนุญาตพาเธอไปสอบปากคำ เพราะสงสัยว่าเธอจะเป็นพวกผีน้อยที่โดดวีซ่าเพื่อหลบเข้ามาขายแรงงานอย่างผิดกฎหมาย

แม้เธอจะพยายามบอกพวกเขาว่าเธอไม่ใช่พวกผีน้อย แต่เธอเป็นนายร้อยตำรวจหญิงที่เดินทางมาจากประเทศไทย

และเธอยังตามพวกเขาไปไม่ได้เพราะเธอห่วงลูก

ตำรวจทั้งสองนายมั่นใจว่าหญิงสาวสวยตรงหน้าหากไม่ได้มึนเมาสารเสพติด เธออาจจะป่วยและเขาทั้งสองต้องช่วยเหลือ พวกเขาพยายามจับกุมเธอแม้เธอพยายามอธิบายหลายสิ่งหลายอย่างรวมทั้งบอกว่าเธอคือ ร.ต.ต. นับดาว พิทักษ์แดน

สังกัดสถานีตำรวจนครบาลแห่งหนึ่งในประเทศไทย ตำรวจท่องเที่ยวสองนายย่อมไม่เชื่อ แต่ทว่าน่าแปลกนัก พวกเขาเข้าจับกุมเธอไม่ได้ หญิงสาวมีความคล่องตัวสูงราวกับถูกฝึกมาอย่างดี จนกระทั่งตำรวจทั้งสองนายต้องเรียกกำลังพลมาเสริมแล้วโอบล้อมจับหญิงชาวต่างชาติปริศนา

ในที่สุดนับดาวก็ล้มลงต่อหน้าสาวน้อยร่วมชาติกลุ่มหนึ่งที่ร้องวี้ดว้ายด้วยความตกใจ ไม่ใช่เพราะฝีมือที่ด้อยกว่าตำรวจท่องเที่ยวที่ประดังกันเข้ามาภายในร้านหลายนาย แล้วกระจายกันโอบล้อมหญิงสาวที่ล้มลงไปกลางร้าน

แต่ก่อนที่เธอจะหมดสติลงไป นับดาวหวนคิดไปถึงพิธีวิ่งรับหมวกของนักเรียนนายร้อยสามพราน นักเรียนตำรวจทุกนายล้วนต้องผ่านการวิ่งรับหมวกตามจำนวนรอบของเลขแต่ละรุ่นซึ่งไม่ต่ำว่าสองชั่วโมง เพราะฉะนั้นการวิ่งด้วยระยะทางแค่นี้ไม่ได้ทำให้ตำรวจสาวสุดสตรองซึ่งใครหลายคนยกให้เธอเป็นดาวในสายเครื่องแบบล้มลงได้หรอก

แต่นั่นเป็นเพราะว่าการไม่ได้กินอาหารมาถึงเจ็ดวัน หากเป็นคนธรรมดาอาจจะมีชีวิตอยู่ยาก แต่ผู้ที่ผ่านการฝึกอย่างหนักภายในรั้วดาวเงิน ซึ่งเป็นสถาบันหลักที่ผลิตตำรวจในประเทศไทยในเขตอำเภอสามพรานทำให้ร่างกายของเธอแข็งแรงกว่าคนทั่วไป แต่ขาดอาหารถึงเจ็ดวันและต้องวิ่งด้วยระยะทางหลายกิโลเมตร ตอนนี้เธอขอหลับอย่างสงบก่อนก็แล้วกัน

“เธอนิ่งไปแล้ว สลบหรือเสียชีวิต เข้าไปดูเธอซิ” ตำรวจหนุ่มรายหนึ่งค่อยๆ ก้าวเข้าไปหาหญิงสาว แล้วยื่นมือไปใกล้ๆ ปลายจมูกสวยได้รูป

“เธอยังหายใจอยู่”

&&&&&&&&&&

จวนสกุลจาง

ในยามที่แสงแดดแผดจ้า แต่พอเข้าเขตจวนสกุลจางก็มีเงาไม้จากต้นไม้ใหญ่ให้ความร่มเย็น พวกเด็กตัวเล็กๆ ที่เมื่อครู่ไปวิ่งเล่นที่ตลาดถูกคุณหนูจางหยูเฟยไล่ให้เข้าจวน ขณะที่นัยน์ตาหงส์เหลือบมองไปยังสองแม่ลูกอย่างพินิจพิเคราะห์ คนเป็นแม่สามีและสะใภ้มีท่าทางแปลกพิกล แต่นางยังให้คำตอบตัวเองไม่ได้ว่าแปลกอย่างไร

ในตอนแรก นางไม่คิดจะรับคนทั้งคู่มาทำงานที่จวน แต่ฟังเสียงรบเร้าของซารังและเด็กๆ หลายคนที่นางอุปการะไว้ไม่ได้ วันนี้เจ้าเด็กพวกนั้นพากันคุกเข่ากลางตลาด และขอให้นางรับกงลี่ถิงเป็นพี่เลี้ยง แม้นางจะปฏิเสธไปแล้ว แต่ซารังน้อยก็ยังทำตาละห้อย แล้วบอกว่าชอบลี่ถิงมาก จางหยูเฟยสงสารซารังน้อยอยู่เป็นทุน เพราะบัดนี้นางเองก็ยังตามหาศพของยอนฮวาไม่พบ

แม้ว่ายอนฮวาจะไม่ใช่ชาวฮั่นและถูกบิดานำตัวล่องเรือข้ามทะเลปั๋วไห่กลับมาด้วย แต่สกุลจางให้เกียรติยอนฮวาดุจเครือญาติ แอบเลี้ยงดูนางเงียบๆ ไม่ได้เลี้ยงดูอย่างเชลย เพราะยอนฮวาผู้นี้เป็นผู้ช่วยบิดาของนางให้รอดชีวิต นับว่าเป็นผู้มีพระคุณของสกุลจาง

ภายหลังยอนฮวาเกิดตั้งครรภ์ บิดาของนางและนางก็ไม่คิดรังเกียจ แม้ไม่รู้ว่าเบื้องหลังของยอนฮวาเป็นมาอย่างไรเพราะนางความจำเสื่อม แต่ยอนฮวาเป็นคนเก่ง นางคิดและสอนอะไรหลายอย่าง จนจางหยูเฟยทึ่งกับความรู้แปลกใหม่

ตอนที่บิดาของนางเสียชีวิต สกุลจางซวนเซ ทรัพย์สมบัติร่อยหรอแทบไม่พอเลี้ยงผู้คน เพราะภายในจวนไม่มีทรัพย์สมบัติสะสมไว้ดั่งเช่นจวนอื่น อดีตแม่ทัพออกรบนานหลายปี ส่งแต่เบี้ยหวัดกลับมาให้ลูกและเมีย พอสิ้นบุญของอดีตแม่ทัพ เบี้ยหวัดที่เคยได้จึงไม่ได้อีก เงินจึงยิ่งร่อยหรอ