ฝันร้ายครั้งที่สอง

หลังจากที่พ่อผมล้มละลายบ้านผมก็โดนยึด เราสามคนต้องมาหาบ้านหลังเล็กๆอยู่ แม่ผมก็ขายข้าวแกงหน้่า ส่วนผมก็ดร็อปเรียนกลางครัน แล้วเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นกับครอบครัวของผมอีกครั้ง พ่อทนเห็นผมกับแม่ลำบากไม่ไหวจึงตัดสินใจฆ่าตัวตาย แม่เสียใจมากจนเป็นโรคซึมเศร้า และแม่ก็ตัดสินใจขายบ้านแล้วพาผมไปอยู่ที่ต่างจังหวัด ผมเลยต้องลาออก เพราะเงินที่มีอยู่ก็ต้องเอามาคอยรักษาแม่ ผมออกมาทำงานเก็บเงินเพื่อที่จะเป็นทุนส่งตัวเองเรียน ผมเลือกเรียนที่เดียวกันกับเพื่อนสนิทผมอีกสองคนจนจบ แล้วเราก็มาทำงานที่นี่ด้วยกันทั้งสามคน และเรื่องของผมกับภัทรเราจบลงตั้งแต่ที่ผมก้าวเดินออกมา ผมไม่กล้าคบกับภัทรเพราะฐานะเราต่างกัน ผมเลยต้องตัดใจทิ้งภัทรไปเพื่ออนาคตที่ดีของภัทร ภัทรตะได้มาต้องมาจมปรักกับคนจนๆอย่างผม และหลังจากนั้นผมมารู้ข่าวของภัทรอีกครั้งตอนที่ผมไปติดต่อทำเรื่องลาออก เพื่อนผมเล่าให้ฟังว่าหลังจากที่ผมหนีภัทรไป ภัทรก็ไม่สนใจเรียนแถมยังทำตัวเละเทะ วันๆเอาแต่เที่ยวกินเหล้าเมาจนพ่อกับแม่ของภัทรส่งภัทรไปเรียนต่อต่างประเทศแล้วผมก็ไม่ได้ข่าวภัทรอีกเลยตั้งแต่คอนนั้น จนวันนี้เราสองคนได้กลับมาเจอกันอีกครั้ง ผมรู้สึกปวดที่หัวใจขึ้นมาที่มองเห็นแววตาและส่ยตาตัดพ้อของภัทร

“รันเวย์!!! รัน!!! ไอ้รัน!!! ไอ้รันเวย์!!!! มึงโอเคมั๊ย”

“อือ อือ กูขอตัวเข้าห้องน้ำก่อนนะ”

แล้วผมก็เดินตรงไปเข้าห้องน้ำเพื่อล้างหน้าล้างตาแล้วออกมาทำงานต่อ