จุดเริ่มต้น

หอผู้ป่วยในศัลยกรรมทั่วไป

ปัง!!

แฟ้มเอกสารขนาดใหญ่ถูกเหวี่ยงกระแทกลงยังพื้นผิวโต๊ะทำงานของพยาบาลสาวรุ่นใหญ่ด้วยความโมโหกับเรื่องราวที่เกิดภายในหอผู้ป่วยในศัลยกรรม ร่างอวบอ้วนทรุดตัวนั่งลงบนเก้าอี้ตัวหนาตรงกันข้ามกับพยาบาลสาวรุ่นน้องที่กำลังนั่งเกร็งตัวสั่นด้วยความตกใจภายในช่วงเสี้ยววินาทีที่ผ่านมา

"พี่ให้น่านเป็นคนรับผิดชอบหน้าที่นี้ทั้งหมด แต่ทำไมยังปล่อยให้มีเหตุผลการณ์นี้เกิดขึ้นได้ ตอบพี่มาสิ!!"

น้ำเสียงสั่นเครือของดวงเดือนที่พวงด้วยตำแหน่งหัวหน้าแผนก เอ่ยถามหญิงสาวขึ้นอย่างเสียงเบา ก่อนจะเริ่มกระแทกเสียงดังสนั่นลั่นห้องทำงานด้วยความรู้สึกผิดหวัง และหงุดหงิดใจที่พยาบาลสาวรุ่นน้องทำงานบกพร่อง

"พะ พี่เดือนค่ะ เอ่อ...คือว่า...เอ่อ!!"

หญิงสาวก้มหน้าก้มตาบีมนิ้วมือตนเองแน่นด้วยความขุ่นเคืองภายในจิตใจ เพราะความเป็นจริงแล้วการเก็บสถิติการติดเชื้อหลังผ่าตัดและเคสดื้อยาในแผนกมันควรจะเป็นหน้าที่ของทุกคนในแผนกช่วยกันทำ ไม่ควรเป็นเธอคนเดียวที่ต้องมารับผิดชอบอะไรแบบนี้

"ตอบออกมาน่านฟ้า จะอึกๆ อึกๆทำไม?"

เมื่อเห็นคนน้องกำลังอึกอักติดๆขัดๆ ไม่ยอมพูดอะไรออกมาสักที พานทำให้ความโมโหของร่างอวบพุ่งทะยานขึ้นในทันใด ฉุดให้ดวงเดือนกระแทกเสียงดังอีกครั้ง

"พี่คอยจำจี้จำชัยให้เก็บสถิติเรื่องแผลติดเชื้อหลังผ่าตัดกับเคสดื้อยานี่ตลอด แล้วทำไมน่านลืมได้ พี่ไม่เข้า!!"

"ขอโทษคะพี่เดือน!! แต่…"

"แผนกเราเคยโดดเด่นเรื่องการดูแลคนไข้หลังผ่าตัดทุกเคส เราเก็บสถิติไม่เคยพลาดในเคสที่มีโอกาสเสี่ยงติดเชื้อหลังผ่าตัดและดื้อยา แต่ตอนนี้มันอะไรน่าน!!"

ดวงเดือนพ่นคำถามออกมาอย่างต่อเนื่อง ไม่เว้นแม้กระทั่งจังหวะให้น่านฟ้าได้อธิบายหรือแก้ตัวเลยแม้แต่สักนิดเดียว

"คนไข้เคสนี้เขาคอมเพลนโรงพยาบาลเรา ผู้ใหญ่ในที่ประชุมร่วมถึงยัยกานดารุมกินหัวพี่กันหมดแล้ว รู้มั้ย!!" (คอมเพลน = ร้องเรียน)

ความพกพร่องของน้องที่อยู่ในทีม พานทำให้รายชื่อของดวงเดือนที่กำลังถูกจับตามองในช่วงเวลาคัดเลือกตำแหน่งหัวหน้าฝ่ายการพยาบาลจากคณะกรรมการของโรงพยาบาล และยังได้รับคำพูดดูถูกเหยียดหยามจากพยายามรุ่นอาวุโสที่คอยปั่นหัวคณะกรรมการในองค์กรอยู่เสมอมา

"พี่เดือนคะ คือ การเก็บสถิติแบบนี้ มันควรจะเป็นหน้าที่ของทุกคนในแผนกไม่ใช่หรอค่ะ ทำไม…"

"แต่พี่จะให้น่านเป็นคนเก็บสถิติทุกเคสในแผนกเรา เข้าใจมั้ย!!"

น้ำเสียงดุดันตวาดคนน้องด้วยความโมโห เมื่อเห็นว่าน่านฟ้ากำลังจะเถียงเธอเพื่อหาทางเอาตัวรอดจากความผิดพลาดในครั้งนี้

"น่านมีหน้าทีในการเก็บสถิติก็จริงคะ แต่น่านไม่มีทางจะสามารถรับรู้ได้ทุกเคส พี่เองก็รู้ เพราะฉะนั้นมัน…"

"น่านเลิกเถียงพี่ฉอดๆ และหัดยอมรับความผิดสักทีว่าตนเองบกพร่องเรื่องการทำงาน!! ไม่ใช่จะแถไปเรื่อยเพื่อให้ตัวเองรอดแบบนี้"

ทันทีที่สิ้นเสียงของดวงเดือน ดวงตาคู่สวยเต้นสั่นระริกด้วยหยาดน้ำใส คลุกเคล้ากับใบหน้าหวานที่เริ่มแดงก่ำด้วยความโมโหที่คนพี่เอาแต่ใช้อารมณ์และความรู้สึกของตนเองในการตัดสินและพยายามยัดเยียดให้เธอเป็นแพระรับบาปในคดีนี้

"น่านว่าไม่ใช่น่านเองหรอกคะที่แถไปเรื่อย ที่พี่เดือนกำลังโมโหน่านแบบนี้ ไม่ใช่เพราะน่านทำงานบกพร่องเลย แต่มันเป็นเพราะพี่เดือนกำลังกลัวว่าตัวเองจะไม่ได้ตำแหน่งหัวหน้าฝ่ายการต่างหาก"

เมื่อสาเหตุของอารมณ์โมโหฉุนเฉียวของดวงเดือนทั้งหมดเกิดจากการถูกลดทอนความน่าสนใจในการคัดเลือกเพื่อดำรงตำแหน่งหัวหน้าฝ่ายการพยาบาลของโรงพยาบาลที่กำลังร้อนแรงในครานี้ เมื่อมีพยาบาลอาวุธโสหลายต่อหลายคนมีรายชื่อเข้ารวมคัดเลือกตำแหน่งนี้ด้วยเช่นกัน

"น่านฟ้า!!"

สิ้นเสียงของหญิงสาวหยดน้ำใสที่เจิ่งนองรอบดวงตาคู่สวยหลั่งไหลออกมาอาบแก้มเนียนของน่านฟ้า ด้วยความรู้สึกเสียใจที่ดวงเดือนกำลังกระหายอำนาจ จนพานทำให้คนพี่เปลี่ยนไปราวกับคนละคนกับรุ่นพี่พยาบาลที่เธอเคยรู้จักและเคารพรัก

"ไว้ใจเย็นแล้วคอยคุยกันอีกทีนะ น่านไปทำงานเถอะ"

นิ้วเรียวเล็กรีบเกลี่ยหยาดน้ำตาออกจากพวงแก้มที่กำลังแดงก่ำในทันทีที่สิ้นเสียงสั่งการของผู้บังคับบัญชา เธอรีบลุกพรวดขึ้นจากเก้าอี้เงียบๆ และเดินออกจากห้องไปอย่างรวดเร็วด้วยหัวใจที่ห่อเหี่ยว เพราะตั้งแต่เรียนจบและเริ่มต้นสายงานพยาบาลวิชาชีพในโรงพยาบาลมานานเกือบ 7 ปี เธอรู้สึกเหนื่อยล้ากับระบบการทำงานและการแก่งแย่งชิงดีชิงเด่นกันในตำแหน่งที่สูงกว่า เพื่อถีบหัวคนอื่นให้ตัวเองขึ้นเป็นใหญ่ในโรงพยาบาลมากที่สุด จนบางครั้งน่านฟ้าอยากจะลาออกให้มันรู้แล้วรู้รอดไป แต่ทว่าด้วยความรักในอาชีพพยาบาล เธอทำได้เพียงแค่อดทนทำงานให้พ้นไปในแต่ละวันไม่มีแม้กระทั่งแรงบันดาลใจในการทำงาน

โรงพยาบาลศัลยกรรมตกแต่งความงาม BDM 

"ขอเสียงปรบมือให้กับคุณหมอศรันยูหน่อยครับ!!"

เสียงปรบมือดังสนั่นหวั่นไหวทั่วทั้งห้องประชุม เมื่อสิ้นเสียงจากรายงานผลประกอบการของโรงพยาบาลที่พุ่งทะยานสูงขึ้นเกินเป้าหมายที่วางเอาไว้ตั้งแต่ต้นปีที่ผ่านมาของคณะกรรมการและฝ่ายบริหารในองค์กร

"ขอบคุณทุกๆคนมากๆครับ"

ใบหน้าหล่อเรียวสวยดั่งลูกรักพระเจ้า เผยยิ้มกว้างด้วยความดีใจ ก่อนจะรีบยืนขึ้นจากเก้าอี้พลางก้มโค้งคำนับขอบคุณศัลยแพทย์รุ่นพี่ คณะกรรมการ และทีมบริหารอาวุธโสที่กำลังยิ้มกว้างด้วยความพอใจอยู่ภายในห้อง รวมถึงผู้อำนวยการโรงพยาบาลที่กำลังนั่งยิ้มหน้าบานให้กับบุตรชายคนโตของวงค์ตระกูลด้วยความปลื้มปิติและภาคภูมิใจที่ศรัณยูกลับกลายเป็นศัลยแพทย์ที่เก่งเฉพาะทางด้านศัลยกรรมความงามอันดับต้นๆของเมื่อไทยได้ตามความต้องการของตนเองและครอบครัว

"ไม่ต้องขอบคุณหรอกครับน้องศรัณย์ พวกเราต่างหากต้องขอบคุณน้องศรัณย์มากกว่า ยอดเกือบ 70% มาจากฝีมือหมอล้วนๆเลยครับ ฮ่าๆ"

เอกพล ศัลยแพทย์เฉพาะทางที่เชียวชาญด้านการเสริมทรวงอกเอ่ยชื่นชมหมอหนุ่มรุ่นน้องที่จบจากมหาวิทยาลัยเดียวกันด้วยท่าทางตื่นเต้นที่โรงพยาบาลกำลังจะไปได้สวยตามความต้องการและความคาดหวังของตนเองและทุกคนที่ตั้งเป้าหมายเอาไว้ตั้งแต่เริ่มแรก

"โธ่พี่เอกอวยผมเกินไปแล้วครับ"

"ใช่ๆค่ะ คุณหมอฝีมือดีขนาดนี้ไม่แปลกที่ผลประกอบการของโรงพยาบาลจะทะลุเป้า และพุ่งทะยานขึ้นสูงขนาดนี้"

เหล่าบรรดาศัลยแพทย์และคณะกรรมการคนอื่นๆต่างเอ่ยชื่นชมถึงความสามารถของหมอหนุ่มกันสนั่นหวั่นไหวทั่วทั้งห้องประชุม ก่อนจะถูกขัดจังหวะจากเสียงแหบแห้งของผู้อำนวยการโรงพยาบาลเสียก่อน

"เอาละๆ ผมในฐานะคุณพ่อของคุณหมอศรัณยูและในฐานะผู้อำนวยการของโรงพยาบาล ผมรู้สึกปราบปลื้มและรู้สึกดีใจมากๆที่โรงพยาบาลของเราประสบผมสำเร็จเกินที่คาดหวังเอาไว้สูงมากๆ และผมอยากให้ทุกคนตั้งใจทำหน้าที่ของตนเองให้ดีต่อๆไปในอนาคต โรงพยาบาลศัลยกรรมตกแต่งและความงาม BDM จะต้องขึ้นเป็นอันดับหนึ่งของประเทศไทยให้ได้!!" 

"เย้ๆ!!"

น้ำเสียงแหบแห้งในคราแรกของนายแพทย์สุนทรี เริ่มเปล่งเสียงหนักแน่นมากยิ่งขึ้นกระทั่งดังกึกก้องทั่วทั้งห้องประชุมด้วยความภาคภูมิใจในความสำเร็จของโรงพยาบาลที่ต้นเองเป็นคนก่อร่างสร้างตัวขึ้นเมื่อเกือบ 4 ปีก่อน มันสามารถปลุกเร้าอารมณ์ของเหล่าพนักงานและศัลยแพทย์คนอื่นๆที่อยู่ในห้องได้เป็นอย่างดี ทุกคนต่างส่งเสียงเฮกันดังสนั่นหวั่นไหว เพื่อเตรียมพร้อมรับมือกับความสำเร็จในต้นปีหน้ากันอีกครั้ง

"โบนัสสิ้นปีนี้ผมอนุมัติให้ทุกคนจุๆไปเลย 10 เดือนครับ"

"เย้!!"

หลังจากสิ้นสุดเสียงของสุนทรีเสียงโฮร้องและเสียงปรบมือดังกระหึ่มขึ้นในทันที พร้อมๆกับรอยยิ้มแห่งความดีใจของเหล่าพนักงานในโรงพยาบาลที่รับรู้ถึงความโชคดีที่กำลังจะเกิดขึ้นภายในไม่กี่เดือนที่จะถึงนี้ เมื่อเจ้าของโรงพยาบาลเอ่ยปากกลางห้องประชุมถึงเงินโบนัสของพนักงานทุกๆคนตั้งแต่ระดับแม่บ้านยันศัลยแพทย์ทุกๆแผนกในโรงพยาบาลศัลยกรรมตกแต่งแห่งนี้

Talk

อีกคนดวงกำลงพุ่งลงเหว อีกคนดวงกำลังพุ่งทะยานไปดาวอังคาร เมื่อมาเจอกันจริงๆดวงใครจะพุ่งดวงใครจะตกฝากกดติดตาม กดหัวใจ คอมเมนต์ และกดเข้าชั้นให้เค้าหน่อยนะงับ