บทที่ 2 ไอ้ลูกเวร!

“ใช่ ผมมันลูกเวรของพ่อไงล่ะ ลูกที่พ่อไม่เคยเหลียวแล มีแต่แม่เลี้ยงดูเราตั้งแต่เด็ก”

“ไอ้เสือขาว! ตุ้บ!” แล้วไม้เท้าในมือก็ยกขึ้นฟาดหน้าของลูกชายเต็มแรงโกรธ

เสือขาวไม่ร้องเจ็บออกมาสักแอะ เพราะเขาชินแล้วกับการได้ลิ้มรสไม้เท้าของพ่อ ชายหนุ่มได้แต่เม้มปาก กำมือแน่นด้วยความเดือดดาลแล้วเดินลงส้นเท้าหนักๆ กลับห้องนอนของตัวเอง

กำนันพร้าวรู้ดีว่าบาดแผลในใจของลูกชายทั้งสองนั้นหยั่งลึกเกินจะเยียวยา เพราะเขาเองที่ทำให้ทั้งสองต้องมาเป็นคนต่ำทรามเช่นนี้ เสือขาวและเสือดำเสียแม่ไปตั้งแต่เด็ก ทั้งสองเห็นแม่ผูกคอตายไปต่อหน้าต่อตา ตอนนั้นเสือขาวอายุได้สิบขวบ เสือดำอายุเก้าขวบ ทั้งสองจำภาพของแม่ที่แขวนคอตายได้จนทุกวันนี้ เด็กสองคนไร้เดียงสาต้องแบกรับความเจ็บปวด แต่เขาก็ไม่โทษลูกชายทั้งสอง เหตุเกิดจากตน เสือขาวและเสือดำถึงได้เป็นเฉกเช่นทุกวันนี้

แอค!

ประตูห้องนอนถูกเปิดผลักเข้ามาทำให้เจ้าของห้องที่เพิ่งล้มตัวลงนอนบนเตียงลุกขึ้นนั่งชันเข่าพิงหัวเตียงมองผู้บุกรุกห้องของตนเองแล้วยกยิ้มมุมปากเมื่อเห็นใบหน้าที่ช้ำแตก มุมปากก็มีเลือดไหลซึมออกมาให้เห็น ก็รู้ทันทีว่าอีกฝ่ายโดนอะไรมา

“พ่อตีอีกแล้วสิเสือขาว”

“จิ๊บๆ” เขายกมือเช็ดคราบเลือดมุมปากและแก้มสากของตัวเองที่แตกไม่ต่างจากหน้าแล้วเดินไปลากเก้าอี้นั่งมุมห้องของน้องชายมานั่ง

“ทำไมไม่กลับห้องตัวเอง ฉันจะนอน” คนเป็นน้องบอกพี่ชาย

“อยู่คุยเป็นเพื่อนก่อนสิ”

“ง่วงเว้ย! ได้ยินไหมว่าง่วง”

“ไม่ได้นอนรึไงเมื่อคืนถึงง่วง”

“เออ! ไม่ได้นอน แล้วพี่ล่ะเสือขาว กลับมาก็ได้เลือด ไปยั่วโมโหอะไรพ่ออีกล่ะ”

“เรื่องเดิมๆ ต่อให้ดีแค่ไหน พ่อก็ว่าเลวอยู่ดี”

“เออ! ถูกของพี่ว่ะ เราสองคนแม่งเป็นลูกที่พ่อชังนี่นะ”

“ว่าแต่แกเถอะไอ้เสือดำ ไปทำอะไรมา ทำไมถึงเพิ่งจะมานอนตอนนี้”

“ก็รู้ๆ กันว่าน้องชายพี่น่ะไปทำอะไร ที่ไหน”

“งั้นไม่กวนแล้ว นอนต่อเถอะ พี่ก็จะไปนอนเหมือนกันเสือดำ เดี๋ยวจะต้องไปเก็บดอกเบี้ยให้พ่อด้วยตอนบ่าย”

“หลังไหนล่ะพี่ จำได้ครั้งที่แล้วก็ไปแล้วนี่”

“หลังนี้มันน่าไป โดยเฉพาะลูกสาวของลูกหนี้บ้านนี้ น่า ‘เอา’ ที่สุดว่ะ”

“หึหึ...อย่าก่อเรื่องอีกล่ะ ครั้งที่แล้วไปเก็บดอกเบี้ยให้พ่อก็ไป ‘เอา’ เมียเขาเป็นดอกเบี้ยแทน จนผัวเขาไล่ยิงเอา”

“ก็หล่อนยั่วเองนี่ มีที่ไหนแก้ผ้าอ้าขาให้ พี่ก็ต้องตอบสนองสิว่าไหม ถ้าไม่ตอบสนองสิแปลก”

“แต่บ้านหลังที่จะไปวันนี้ ลูกสาวเขายังเด็กทั้งสองนี่พี่เสือขาว”

“ใช่ มีลูกสาวสองคน พี่สาวคนโตยังไม่เคยเห็น แต่คนเล็กน่า ‘เอา’ จนน้ำลายสอ เนื้อนมไข่ ถ้าได้จับได้เคล้นคงมันมือ”

“สงสารเด็กมันหน่อยเสือขาวครับ”

“สงสารตัวเองมากกว่าเสือดำ แกก็รู้ว่าพี่ชายแกอยากได้อะไรก็ต้องได้ มีลูกสาวบ้านไหนในหมู่บ้านมั่งที่ยังไม่เคยนอนกับพี่แก...ก็ไม่มี”

“ครับ พี่น่ะเก่งเรื่องใช้กำลังบังคับขู่เข็ญ”

“อย่างกับแกไม่ใช้งั้นแหละไอ้เสือดำ อีกอย่างคนอย่างเสือขาวพี่แกรูปหล่อ พ่อรวยปานนี้ มีเหรอจะใช้กำลัง พวกหล่อนเสนอตัวเองต่างหากล่ะ”

“พ่อรวยอันนี้จริง แต่หล่อเนี่ยน่าจะไม่ใช่แล้วนะครับ เพราะคนที่หล่อที่สุดคือไอ้เสือดำ น้องชายพี่”

“ให้มันน้อยๆ หน่อยไอ้เสือดำ เกิดหลังพี่จะหล่อกว่าพี่ไม่ได้เว้ย! ” แล้วเสือขาวก็ลุกขึ้นจากเก้าอี้เดินออกจากห้อง ไม่อยู่สนทนารบกวนเวลานอนน้องชายต่อ

หึหึ

เสือดำมองพี่ชายที่เดินออกไปดื้อๆ และปิดประตูห้องให้ แล้วตนเองก็ล้มตัวลงนอนต่อพร้อมปิดปากหาว