2 แรงดึงดูด

หลังคุณหมอสาวผ่ากระสุนออกอย่างทุลักทุเลและเย็บบาดแผลจนเสร็จสิ้น มาเฟียหนุ่มก็ไม่ได้เสียเวลาไปกับการซาบซึ้งบุญคุณอะไรมากนัก เมื่อเขาเห็นเธอกำลังยุ่งอยู่กับการเก็บอุปกรณ์ เขาก็รีบทิ้งธนบัตรปึกหนาไว้เอาไว้บนเตียง ก่อนจะหายตัวออกไปจากคลินิกในความมืดทันที

เขาขับรถฝ่าความพลุกพล่านบนท้องถนนด้วยสัญชาตญาณการเอาตัวรอด จุดมุ่งหมายปลายทางคืออาณาจักรแห่งราตรี ที่ซ่อนตัวอยู่ใจกลางกรุง มาเฟียหนุ่มเลือกที่จะปักหลักอยู่ที่นี่เพียงชั่วคราว

สถานที่แห่งนี้คือสวรรค์ของนักพนันที่อยู่เบื้องหลัง ส่วนด้านหน้ามันคือคลับอันหรูหราที่เต็มไปด้วยผู้คนมากมายที่พร้อมจะกลืนกินและอำพรางตัวตนของเขาได้เป็นอย่างดี ในสายตาของมาเฟียผู้บาดเจ็บ นี่คือที่ที่ปลอดภัยที่สุดจากคมเขี้ยวของผู้ที่กำลังตามล่าเขาอยู่ในขณะนี้

ชายหนุ่มเดินตรงไปยังโซนวีไอพีที่ถูกออกแบบมาเพื่อความเป็นส่วนตัวโดยเฉพาะ ผนังห้องตกแต่งด้วยลวยลาดอันวิจิตรสลับกับแผ่นหินอ่อนสีครีมขัดมันเงา แสงไฟสลัวจับต้องใบหน้าคมก่อนที่เขาทรุดตัวลงบนโซฟาหนังนุ่มอย่างระมัดระวัง บัดนี้ยาชาได้หมดฤทธิ์ลงแล้ว และความเจ็บปวดจากบาดแผลก็เริ่มรบกวนร่ายกายอย่างหนัก แต่ใบหน้าของเขายังคงเรียบเฉย เพื่อไม่ให้ใครในนี้ผิดสังเกต

มาเฟียหนุ่มไม่ได้สั่งเครื่องดื่มทันที ความผ่อนคลายไม่ใช่ทางเลือกแรกของเขา ดวงตาคมกริบกวาดมองไปยังบรรยากาศรอบ ๆ ตัวจากมุมที่ซ่อนเร้นที่สุดของโซฟาหนังสีเข้ม

แสงนีออนสีม่วงจากฟลอร์เต้นรำสะท้อนแววตาเย็นชาของเขา มาเฟียหนุ่มขยับเสื้อสูทตัวใหม่ที่เพิ่งเปลี่ยนจากในรถเมื่อสักครู่ เขาค่อย ๆ หยิบปืนพกขนาดเล็กที่เหน็บไว้ที่ขอบกางเกงบริเวณเอวออกมาอย่างเชื่องช้า น้ำหนักโลหะเย็น ๆ สร้างความอุ่นใจ ก่อนที่เขาจะตรวจสอบความพร้อมของมันเผื่อจำเป็นต้องใช้ในยามฉุกเฉินแล้วเก็บเข้าที่เดิม

เขายึดคติที่ว่าที่ที่อันตรายที่สุด คือที่ที่ปลอดภัยที่สุด และไม่มีใครกล้าคาดเดาว่าเขาจะมาปรากฏตัวในคลับหรูของหัวหน้ามาเฟียคู่ปรับอย่างอุกอาจเช่นนี้ เมื่อมั่นใจว่าที่นี่ปลอดภัย ไร้เงาของศัตรูที่จ้องจะเอาชีวิตจากพวกกลุ่มลูกน้องของมาเฟียที่ขัดแย้งกับเขา เพราะป่านนี้พวกมันคงกำลังออกตามล่าเขาอยู่ และยามรักษาความปลอดภัยของที่นี่ก็ดูเหมือนจะไม่รู้จักเขา ทุกคนยังทำงานกันตามปกติโดยไม่รู้ถึงภัยคุกคามที่มาเยือน

ชายหนุ่มเอนพิงพนักอย่างผ่อนคลายที่สุดเท่าที่สภาพร่างกายจะเอื้ออำนวย ก่อนจะเหยียดขาออกไปวางบนโต๊ะเล็ก ๆ ข้างหน้าอย่างไม่สนใจมารยาทใด ๆ จากนั้นการสั่งเครื่องดื่มที่เป็นขั้นตอนสุดท้ายที่เขาจะเลือกปฏิบัติ ก่อนจะยกมือขึ้นเรียกบริกร

มาเฟียหนุ่มพยายามเพิกเฉยต่อความปวดร้าวที่แล่นขึ้นมาจากบริเวณลำตัวด้านซ้าย การผ่าตัดฉุกเฉินและการรักษาบาดแผลของหมอสาวเมื่อเกือบสองชั่วโมงก่อนหน้านั้นได้ผลดีอย่างไม่น่าเชื่อ เขายอมรับว่าฝีมือการทำแผลของเธอละเอียดและสะอาดกว่าแพทย์ที่เคยถูกจ้างมาเป็นการส่วนตัวคนไหน ๆ

แต่ไม่ว่าอย่างไร... ชีวิตของเขาก็ยังคงอยู่ในวงล้อมของความตาย การมาเยือนครั้งนี้มีจุดประสงค์ที่ต้องแลกด้วยเลือดอีกครั้ง และบาดแผลเล็ก ๆ นี้จะไม่ใช่สิ่งที่หยุดยั้งเขาได้

เสียงดนตรีเปลี่ยนจากจังหวะเร่งเร้า มาเป็นจังหวะเนิบนาบ ทำให้การสนทนาของผู้มาใช้บริการเป็นส่วนตัวและสะดวกสบาย ขณะที่บริกรทุกคนเคลื่อนไหวราวกับเงา และเดินให้บริการด้วยความเงียบอย่างไร้ที่ติ

ไม่นานนักสก๊อตวิสกี้ซิงเกิลมอลต์สีอำพันหนึ่งขวดใหญ่ก็ถูกยกมาเสิร์ฟ แก้วทรงเตี้ยที่บริกรเตรียมมาให้นั้น มันไม่มีแม้แต่น้ำแข็งหรือน้ำเปล่าเลยสักนิด ซึ่งเขาก็ไม่สนใจกลิ่นหรือรสชาติของมันอยู่แล้ว

เมื่อบริกรรินมันลงแก้วให้เขาเรียบร้อยแล้ว มาเฟียหนุ่มก็ยกแก้วนั้นขึ้นกระดกอย่างรวดเร็ว ดวงตาคมของเขาไม่ได้จ้องมองของเหลวภายในขวดหรือแก้วใบสวยนั้นเลยสักนิด แต่กำลังสอดส่องไปทั่วบริเวณเพื่อประเมินสถานการณ์โดยรอบอีกครั้งต่างหาก

ทุกการเคลื่อนไหวเต็มไปด้วยความระมัดระวัง พร้อม ๆ กับจิตวิญญาณของมาเฟียที่เตือนสติให้เขาไม่ประมาทและพลั้งเผลอ เขาไม่ได้มาที่นี่เพื่ีอดื่มจนเมามาย แต่ดื่มเพื่อให้ความเจ็บปวดจากบาดแผลได้คลายลงชั่วครู่ และเตรียมพร้อมรับมือกับสิ่งที่จะตามมา

เจณิสา ศัลยแพทย์สาวฝีมือดี ที่เพิ่งจะทิ้งชุดสครับและเครื่องมือผ่าตัดไปเมื่อสองชั่วโมงกว่า ๆ ใบหน้าของเธอยังคงมีร่องรอยความอ่อนล้าจากการรักษาบาดแผลให้ชายแปลกหน้า แต่ดวงตาที่เคยเฉียบคมและมั่นใจนั้น บัดนี้กลับถูกแทนที่ด้วยความปวดร้าวที่รุนแรงยิ่งกว่าคมมีดใด ๆ

ใครจะรู้ว่าเบื้องหลังของอาณาจักรความงามที่เธอสร้างขึ้นจากศูนย์ คลินิกที่เต็มไปด้วยความหรูหราทันสมัย และมีแพทย์ผู้เชี่ยวชาญภายใต้การดูแลของเธอในฐานะผู้บริหารอย่างเต็มตัว จะซ่อนบาดแผลที่ไม่มีการศัลยกรรมใด ๆ จะเยียวยาได้ เจณิสาเคยเป็นดาวรุ่งในวงการศัลยกรรมภายใตโรงพยาบาลของรัฐ แต่ตัดสินใจลาออกและทิ้งทุกอย่างเพื่อหลีกหนีความตึงเครียดจากการทำงานและแรงกดดัน เธอหันมาเปิดคลินิกเสริมความงามเป็นของตัวเองได้เกือบจะสามปีกว่า ๆ

ภาพเหตุการณ์ในห้องนอนยังคงฉายซ้ำอย่างโหดร้ายในห้วงความคิดของคุณหมอสาว ย้อนไปหลังจากที่เธอผ่าตัดเอากระสุนออกให้ชายแปลกหน้าเรียบร้อยแล้ว เธอก็รีบออกมาจากคลินิก โดยตั้งใจจะมาเชอร์ไพรส์แฟนหนุ่ม แต่ภาพที่เห็นก็ฉีกทำลายทุกสิ่ง ร่างที่คุ้นเคยของคนที่สาบานว่าจะรักและซื่อสัตย์ต่อเธอโดยไม่กลับมาทำพฤติกรรมซ้ำเดิมอีก กำลังนัวเนียอยู่กับผู้หญิงอีกคนอย่างโจ่งแจ้งและไม่อายสายตา การเคลื่อนไหวที่เร่าร้อนบนเตียงกว้างกลายเป็นหลักฐานที่เขาไม่อาจปฏิเสธได้

วินาทีนั้น โลกทั้งใบของเจณิสาก็พังทลายลงอีกครั้ง ความรู้สึกเจ็บปวดรวดร้าวแล่นตรงเข้าสู่ทรวงอก ราวกับถูกกระสุนยิงเข้ากลางใจอย่างจัง เลือดในกายเย็นวาบราวกับน้ำแข็ง

“เจน!!!” เสียงเรียกของเขายังคงก้องอยู่ในหัว เธอไม่ได้ส่งเสียงตอบรับ หรือหยิบจับอะไรขว้างปาใส่หัวของเขาเหมือนอย่างที่เคย เธอทำได้เพียงหยุดนิ่งราวกับถูกสาป ก่อนจะหันหลังกลับอย่างรวดเร็วที่สุดเท่าที่ขาจะเอื้ออำนวย หัวใจเต้นรัวเหมือนกลองศึก ก่อนจะวิ่งลงมาที่รถของตัวเองอย่างบ้าคลั่ง เธอสตาร์ทเครื่องยนต์อย่างรวดเร็ว และพุ่งทะยานออกจากบ้านของเขาโดยไร้จุดหมาย และไม่หันกลับไปมองคนที่กำลังเรียกร้องอยู่ด้านหลังเลยแม้แต่น้อย

การขับรถท่ามกลางความมืดมิดคือการหนีจากความจริงและมันก็ไม่รู้ว่าเป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้ว...และครั้งนี้เธอคงให้อภัยเขาอีกไม่ได้ ปลายทางที่ไร้สติได้พาเธอมาสู่คลับแห่งหนึ่งโดยไม่ได้ตั้งใจ สถานที่ที่อันตรายและเป็นแหล่งซ่องสุมของโลกใต้ดิน สถานที่ที่เธอไม่ควรมาเหยียบด้วยซ้ำ

คุณหมอสาวเหลือบมองเงินจำนวนปึกใหญ่ที่เป็นค่ารักษาที่ชายแปลกหน้าทิ้งเอาไว้หลังการผ่าตัด เธอเดาว่ามันคงไม่ได้มาอย่างถูกต้องสักเท่าไหร่ เธอตั้งใจจะใช้มันทำลายตัวเองและผลาญมันให้หมดภายในคืนนี้ เพื่อกลบฝังความเจ็บปวดที่แฟนหนุ่มมอบให้

เจณิสาก้าวลงจากรถด้วยหัวใจที่แตกสลาย เธอสูดอากาศในยามราตรีที่อบอวลไปด้วยกลิ่นแอลกอฮอล์และบุหรี่เข้าเต็มปอด คุณหมอสาวพยายามใช้ความมืดและเสียงเพลงดัง ๆ ที่สะท้อนออกมา กลบความเจ็บปวดในใจที่ตะโกนก้องไม่หยุด จนเธอเดินมาถึงประตูบานใหญ่ของคลับ ก่อนจะออกแรงผลักบานประตูที่หนักอึ้งนั้นเข้าสู่ด้านใน

ทุกย่างก้าวของเธอดึงดูดสายตาของคนในคลับอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ร่างอรชรในชุดผ้าซาตินสีชมพูอ่อนดูโดดเด่นราวกับดอกไม้นอกฤดูที่ถูกโยนเข้ามากลางลานประหารของนักโทษอุกฉกรรจ์