2.เข้าถ้ำเสือ

***ทักทายคร้า ***

ร่างเพรียวระหงยืนอ่านป้ายรับสมัครพนักงานที่ทางไนต์คลับติดประกาศ เรียวตาคู่สวยมีแววกังวลไม่น้อย ก่อนที่ร่างบางจะถอยหลังออกมาสองสามก้าว ด้วยความที่ไม่ทันระวัง จึงชนเข้ากับร่างสูงของเรนเข้าให้อย่างจัง หญิงสาวเซไปด้านหลังจนเกือบจะล้ม แต่เรนยื่นมือไปเกี่ยวเอวบางไว้ก่อนที่จะล้มกระแทกพื้น

“อุ๊ย!”

“ขอโทษครับ ผมไม่ทันมอง” เรนบอกอย่างสุภาพ หญิงสาวมองหน้าคนช่วย ต่างคนต่างตกใจ ขิมทองมองมือตัวเองที่อยู่ในอุ้งมือคนแปลกหน้า หญิงสาวบิดข้อมือออกจากการเกาะกุม

“ฉันเองก็ไม่ทันระวัง ต้องขอโทษคุณด้วยเช่นกันค่ะ” เสียงใสดังขึ้น เรนแค่พยักหน้าแล้วปล่อยมือจากเธอ หากแววตาคมรีมองหน้านวลผ่องไม่วางตา

“มาสมัครงานหรือครับ” เรนมองหญิงสาวที่ยืนอยู่ตรงหน้าอย่างพิจารณา และชำเลืองมองไปที่ป้ายรับสมัครงานที่ทางไนต์คลับติดประกาศไว้

“ค่ะ แต่เห็นเจ้าหน้าที่บอกว่าพนักงานเต็มแล้ว” ขิมทองตอบพลางมองป้ายสมัครงานอย่างเสียดาย

“คุณมาสมัครตำแหน่งอะไรครับ”

“อะไรก็ได้ค่ะ ขอให้มีงานทำก็พอ” ขิมทองตอบเสียงเครือ เรนเห็นแววกังวลในดวงตาคู่งาม ก็พอจะเดาได้ว่าเธอกำลังเดือดร้อนเรื่องเงิน

“คุณเป็นคนไทยหรือเปล่าครับ” เรนถามอย่างสุภาพ หลังจากพิจารณาเธอไม่นาน

“ค่ะ เป็นคนไทย”

“แล้วมาทำอะไรที่ฝรั่งเศสครับ”

“ฉันมาเรียนหนังสือค่ะเลยอยากหางานพิเศษทำ”

“เดี๋ยวไปคุยที่ห้องทำงานผมก็แล้วกัน เดี๋ยวผมดูตำแหน่งงานให้”

ขิมทองมองหน้าขาวสะอาดของอีกฝ่ายอย่างไม่ไว้ใจ

“คุณทำงานที่นี่หรือคะ”

“ครับ ผมทำงานที่นี่” เรนบอกขณะเดินนำหน้าหญิงสาวเข้าไปด้านใน พนักงานที่ยืนอยู่หน้าประตูเปิดต้อนรับแล้วโค้งคำนับชายหนุ่มอย่างนอบน้อม ขิมทองมองแผ่นหลังกว้างอย่างแปลกใจ

ขิมทองกวาดสายตาไปรอบตัว พนักงานหลายคนต่างช่วยกันทำความสะอาดก่อนที่ไนต์คลับจะเปิด เรนเปิดประตูห้องทำงานออกแล้วเบี่ยงกายให้หญิงสาวเดินเข้าไป

“เชิญนั่งก่อนครับ” เรนผายมือเชื้อเชิญ ก่อนจะเดินไปนั่งเก้าอี้หลังโต๊ะทำงาน

“ขอบคุณค่ะ” ร่างบางนั่งลงบนเก้าอี้ด้านหน้า

“คุณเรียนสาขาอะไรครับ” เรนถามขณะอ่านเอกสารสมัครงานของหญิงสาว

“ฉันเรียนการโรงแรมมาค่ะแล้วมาเรียนต่อที่นี่”

“ทำไมถึงต้องหางานทำ” เรนเงยหน้ามองใบหน้าสวยคมของหญิงสาว

“ฉันอยากหารายได้พิเศษค่ะ เพราะไม่อยากเป็นภาระทางบ้าน” ขิมทองบอกพลางหลบสายตาคม เรนเห็นความกังวลในดวงตาคู่งามก็อยากจะช่วย เพราะเท่าที่ดูประวัติการเรียนของเธอถือว่าใช้ได้ทีเดียว

“ตอนนี้ตำแหน่งงานว่างมีงานเสิร์ฟ คุณคิดว่าจะทำได้ไหม”

“ทำได้ค่ะ” ขิมทองบอกอย่างดีใจ

“คุณพร้อมจะเริ่มงานเมื่อไหร่”

“ตอนนี้เลยค่ะถ้าคุณจะกรุณา” ขิมทองบอกอย่างตื่นเต้น เรนกดเครื่องติดต่อภายใน สั่งให้โซเฟีย หัวหน้าแผนกต้อนรับขึ้นมาพบ

ก๊อก...ก๊อก...ก๊อก

เสียงเคาะประตูและเปิดเข้ามา ร่างสะโอดสะองของหญิงสาวนามโซเฟียเดินส่ายสะโพกเข้ามา ขิมทองมองสาวสวยผิวดำในชุดเกาะอกสีทองยาวถึงข้อเท้า ด้านข้างผ่ายาวเลยเข่าขึ้นมาแล้วพนมมือไหว้อย่างสวยงาม

“คุณเรนมีอะไรให้โซเฟียรับใช้คะ” หล่อนเอ่ยถามเสียงหวาน พร้อมกับส่งสายตาหยาดเยิ้มเชิญชวนไปให้เจ้านาย

“โซเฟียช่วยสอนงานให้พนักงานใหม่ด้วย” โซเฟียหันมามองขิมทองด้วยแววตาเรียบเฉย หญิงสาวส่งยิ้มให้อย่างเป็นมิตร

“คุณชื่ออะไรนะ” เรนถาม พลางนึกขึ้นได้ว่ายังไม่รู้ชื่อเธอ

“ขิมทองค่ะ ขิมทอง วสุ”

“ชื่อเรียกยากมาก” โซเฟียเปรยออกมา

“เรียกขิมเฉยๆ ก็ได้ค่ะ” หล่อนบอกด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม ทำให้โซเฟียและเรนรู้สึกเอ็นดูเธอมากขึ้น

“ถ้าอยากทำงานก็ตามมา” โซเฟียบอกก่อนเดินออกไปจากห้อง หญิงสาวยกมือไหว้ชายหนุ่มอย่างขอบคุณแล้วรีบวิ่งตามโซเฟียไป

“ทำอะไรเป็นบ้างแม่เด็กเมื่อวานซืน” โซเฟียถามหลังจากแนะนำเธอให้รู้จักกับพนักงานคนอื่นๆ เสร็จเรียบร้อย

“ทำได้ทุกอย่างเลยค่ะแต่ต้องเรียนรู้” เธอยิ้มให้อย่างประจบ โซเฟียส่ายหน้าไปมาก่อนจะพาเดินไปที่เคาน์เตอร์

“จะเป็นเด็กเสิร์ฟก็ต้องเสิร์ฟอาหารเป็น” จากนั้นโซเฟียก็สอนให้หญิงสาวรู้วิธีการเสิร์ฟอาหารที่ถูกต้อง ขิมทองเรียนรู้ได้เร็ว โซเฟียสอนไม่นานก็สามารถทำได้อย่างคล่องแคล่ว

“อีกหนึ่งชั่วโมงไนต์คลับจะเปิด ขอให้โชคดีกับการทำงานวันแรก” โซเฟียยิ้มให้กับลูกศิษย์ ขิมทองยกมือไหว้อย่างขอบคุณ

“ขอบคุณคุณโซเฟียมากนะคะที่กรุณาขิม” เธอบอกเสียงอ่อนหวาน

“ไม่เป็นไร ตั้งใจทำงานให้ดีล่ะ คุณเรนไม่ชอบคนอู้งานนะจำไว้”

“ค่ะ ขิมจะไม่ทำให้เสียมาถึงคนสอนแน่นอน” เธอบอกด้วยน้ำเสียงจริงจัง โซเฟียได้แต่ยิ้มอย่างเอ็นดูแล้วคิดถึงน้องสาวขึ้นมา ดูแล้วขิมทองน่าจะอายุพอๆ กันกับน้องสาวของเธอ…

*** ขอบคุณคร้า ***