บทที่ 21 ดอกบัวเริ่มผลิบานหากไร้ร่องรอย (3/3)

อลิซพูดภาษาอังกฤษได้คล่อง เพราะที่บ้านจะมีบุษลินและหม่อมราชวงศ์อมเรนทร์พูดภาษาอังกฤษกับเธอ ขณะที่หม่อมเจ้าภาวิดาพูดภาษาไทยกับเธอ เพื่อให้เธอฟัง พูด อ่าน และเขียนได้สองภาษาตั้งแต่เด็กๆ หม่อมเจ้าภาวิดารับหน้าที่อบรมเรื่องกิริยามารยาทที่ท่านหญิงเองก็ทราบว่าจะสอนให้เรียบร้อยแบบไทยแท้เลยไม่ได้ จึงสอนตามที่เหมาะกับสังคมและสภาพแวดล้อมให้อลิซเรียบร้อยตามที่ควร

เมื่ออายุ 5 ปี อลิซจึงถูกส่งไปเรียนที่ ACG Parnell College วันแรกที่หนูน้อยไปเข้าชั้นเรียน คุณครูทุกคนต่างรู้สึกคุ้นหน้าเด็กหญิงทั้งสิ้น เฝ้ามองอีกครู่ใหญ่ ครูทุกคนก็แน่ใจว่าเด็กหญิงอมาริสา รณเรศ (Amarissa Ronnares) คือนางฟ้าน้อยอลิซผู้โด่งดัง เด็กหญิงไม่มีท่าทีเย่อหยิ่งหรือถือตัว เธอเรียบร้อยแต่ก็ร่าเริงแจ่มใสและซุกซนเช่นเด็กทั่วไป ทั้งยังเข้ากันได้ดีกับทุกคน ไม่มีใครที่ได้รู้จักและพูดคุยกับเธอแล้วจะไม่ชื่นชอบเธออย่างมากมาย

ที่ผิดจากเด็กคนอื่นคือ ท่าทีบางอย่างของอลิซดูสวยสง่าอย่างเป็นธรรมชาติ นี่ย่อมเป็นหม่อมเจ้าหญิงภาวิดา ท่านย่าของเธอสั่งสอนกิริยามารยาทมาตั้งแต่เล็กๆ ทำให้อลิซมีท่าทีเช่นนี้ ครูในโรงเรียนจึงเรียกอลิซว่า ‘เจ้าหญิงอลิซ’ เพราะเธอดูเหมือนเจ้าหญิงจริงๆ ขาดก็เพียงมงกุฎบนศีรษะเท่านั้น

เพราะใกล้ที่วีซ่าของหม่อมเจ้าภาวิดาจะหมดอายุ เมื่อท่านหญิงไปยื่นขอต่ออายุวีซ่า ก็ได้รับการต่ออายุไปอีก 10 ปี เพราะเมื่อเจ้าหน้าที่ทราบว่าเธอมาอยู่ที่นี่เพื่อช่วยเลี้ยงหลาน และเธอมีธุรกิจที่เมืองไทยอยู่แล้ว กอปรกับอายุ 53 ปี แปลว่าเธอไม่มีความจำเป็นที่จะมาหางานทำในนิวซีแลนด์ และตลอดห้าปีที่เธอมาอยู่ที่นี่ เธอก็ไม่มีประวัติการทำงานใดๆ ในนิวซีแลนด์ทั้งสิ้น

ส่วนหม่อมเจ้าอิศเรศร เมื่อเห็นว่าภรรยาปักหลักที่นิวซีแลนด์แน่นอน ก็จัดแจงแบ่งทรัพย์สมบัติให้หม่อมราชวงศ์อิศรา วังรณเรศและอสังหาริมทรัพย์ตกเป็นของหม่อมราชวงศ์อิศรา ส่วนสังหาริมทรัพย์ทั้งหมด เงินสด และเครื่องประดับอันเป็นมรดกของราชสกุลรณเรศ หม่อมเจ้าอิศเรศรจะเก็บไว้ให้หม่อมราชวงศ์อมเรนทร์และหม่อมหลวงอมาริสา หลานสาวคนเดียวของราชสกุล

ฝั่งราชสกุลหริรักษ์ของหม่อมเจ้าภาวิดานั้น เพราะพระบิดาสิ้นชีพิตักษัยไปก่อนแล้ว หม่อมเจ้าภาวิดาจึงได้รับมรดกมาเรียบร้อย ท่านหญิงจึงบินกลับมาเมืองไทยเพื่อจัดการแบ่งทรัพย์สมบัติให้เสร็จสิ้น โดยทรงยกอสังหาริมทรัพย์ให้หม่อมราชวงศ์อิศรา บุตรชายคนเล็ก ส่วนสังหาริมทรัพย์ทั้งหมด เงินสด และเครื่องประดับที่เป็นมรดกของราชสกุลหริรักษ์ที่ท่านหญิงได้รับ จะเก็บไว้ให้หม่อมราชวงศ์อมเรนทร์และหม่อมหลวงอมาริสา

เมื่อจัดการเรียบร้อย หม่อมเจ้าอิศเรศรและหม่อมเจ้าภาวิดาจึงบินกลับมาที่นิวซีแลนด์ พวกเขาตัดสินใจที่จะอยู่นิวซีแลนด์เพื่อช่วยเลี้ยงดูอลิซ

อลิซเรียนที่ ACG Parnell College จนถึง Year 8 และย้ายมาเรียนที่ Macleans College ใน Year 9 จนกระทั่งจบ Year 13 ตอนนี้อลิซอายุ 17 ปีแล้ว และเป็นสาวน้อยที่งดงามน่ารักอย่างยิ่ง เพราะยิ่งโตเธอก็ยิ่งสวย อลิซยังคงรับงานถ่ายโฆษณาปีละ 2-3 ชิ้นมาตลอดโดยผ่านการคัดครองจากบริษัท Timepeak และศศิมา ทุกงานที่เธอรับโฆษณาสามารถสร้างยอดขายได้อย่างมากมาย แต่อลิซยังคงไม่เล่น Social Media ใดๆ แม้ผู้ปกครองของเธอจะอนุญาตให้เธอเล่นได้ตั้งแต่อายุ 15 ปี

“ทำไมอลิซไม่เล่น Facebook, Instagram, Twitter หรือ Tiktok เหมือนคนอื่นเขาล่ะลูก” บุษลินถามลูกสาว

ตัวบุษลินและหม่อมราชวงศ์อมเรนทร์มีทั้ง Facebook, Instagram และ Twitter พวกเขาไม่มี Tiktok เท่านั้น ส่วนหม่อมเจ้าภาวิดาและหม่อมเจ้าอิศเรศรต่างปฏิเสธ Social Media ทั้งหมด ด้วยเหตุผลว่าแก่แล้ว

“อลิซเล่นนะคะแม่ แต่ไม่อยากให้ใครมารู้เรื่องส่วนตัว อลิซเลยเปิดเป็น Ghost Account เอาไว้ จะได้ไม่ต้องมานั่ง Update อะไร แล้วก็ไม่มีใครรู้ด้วยว่าเป็นอลิซ แบบนี้ดีออกค่ะ เอาไว้คอยอ่านความเคลื่อนไหวอย่างเดียว ให้คนอื่นคิดว่าอลิซเป็น Bot ไป”

บุษลินจึงถึงบางอ้อว่าที่แท้ลูกสาวเธอก็เล่น Social Media แต่แค่ไม่เปิดเผยตัวเท่านั้น

อลิซสอบเข้าศึกษาใน University of Auckland ในคณะวิทยาศาสตร์ธรรมชาติ สาขาวิทยาศาสตร์โลกและทะเล เธอศึกษาคณะนี้จนสำเร็จปริญญาตรี และยังศึกษาต่อในสาขานี้ทั้งในระดับปริญญาโทและเอก เธอยังได้ทุนการศึกษาตั้งแต่ปริญญาตรีจนกระทั่งจบปริญญาเอก บัดนี้เธอคือ ดร.อมาริสา รณเรศ และอายุ 25 ปีแล้ว

ตลอดระยะเวลาที่อมาริสาศึกษาตั้งแต่ Year 11 จนกระทั่งสำเร็จปริญญาเอก น่าแปลกที่ไม่มีหนุ่มๆ คนไหนเข้ามาทำความรู้จักและคบหากับเธอในฐานะคนรัก และเธอก็ไม่ได้ใส่ใจกับเรื่องนี้หรือจะเรียกว่าเธอไม่ได้มีความสนใจในเรื่องนี้ก็ว่าได้

เมื่อจบการศึกษา อมาริสาเลือกมาสมัครทำงานที่ Department of Conservation ในส่วนงานที่เกี่ยวข้องกับทะเลและสัตว์ทะเล ตรงตามที่เธอสำเร็จการศึกษามา แน่นอนว่าด้วยผลการเรียนในระดับเกียรตินิยมตั้งแต่ระดับปริญญาตรีจนกระทั่งปริญญาเอก รวมทั้งเธอมาฝึกงานกับหน่วยงานนี้อย่างสม่ำเสมอนับตั้งแต่เรียนปริญญาตรี หน่วยงานแห่งนี้จึงตอบรับเธอเข้าทำงานอย่างเต็มใจที่สุด

“สิบห้าปีแล้วที่พวกเราตามหา ‘ดอกบัวแห่งมู’ พวกเราหามาหลายประเทศแล้วนะครับลุง ตอนนี้เหลือนิวซีแลนด์เป็นที่สุดท้ายแล้ว นั่นแปลว่าดอกบัวแห่งมูต้องอยู่ที่นี่” ชายหนุ่มคนหนึ่งเอ่ยขึ้น

ชายหนุ่มคนนี้สวมใส่เพียงเสื้อยืดสีขาวเรียบๆ กางเกงยีนส์ และรองเท้ากีฬา หากรูปร่างที่สูงใหญ่เช่นคนออกกำลังกายสม่ำเสมอ ทำให้เขาดูดีอย่างไม่น่าเชื่อแม้กระทั่งในเสื้อผ้าที่สุดแสนจะธรรมดา ที่คอของเขาสวมสร้อยโลหะสีเงินด้านที่ห้อยไว้ด้วยจี้ที่กว้างราวหนึ่งนิ้ว จี้นี้แกะสลักจากวัตถุสีเทาเงินเป็นรูปดอกไม้ที่มีกลีบมากมาย แม้จะดูขัดตากับภาพลักษณ์ของชายหนุ่มที่มีร่างกายบึกบึนแข็งแรงแต่กลับเข้ากันกับเขาอย่างน่าประหลาด