ตอนที่ 15 ฝึกงานวันแรก

กริ้ง !!!!!!!!!!!!!!!!

เสียงนาฬิกาปลุกของโทรศัพท์ดังขึ้นบอกให้รู้ว่าตอนนี้เวลา 06.00 น. ลอร่าลุกขึ้นมาแล้วขยี้ไปที่เปลือกตาอย่างงัวเงีย แล้วก็คว้าโทรศัพท์มาปิดเสียง วันนี้เป็นการฝึกงานวันแรกของหญิงสาว เธอต้องไปรายงานตัวและต้องถึงบริษัทก่อน 08.30 น.

เมื่อปิดเสียงโทรศัพท์เสร็จแล้วหญิงสาวก็ดีดตัวลุกจากเตียงนอนตรงไปที่ห้องน้ำในทันที หญิงสาวจัดการอาบน้ำใช้เวลาเพียงไม่นานก็ได้เดินออกมาแล้วก็มองไปที่ชุดพนักงานซึ่งเป็นชุดฟอร์มสำหรับเด็กฝึกงานโดยเฉพาะ หญิงสาวมองชุดนั้นด้วยความภูมิใจ เธอใกล้จะเป็นผู้ใหญ่ และเธอเริ่มได้ทำงานแบบจริงจังแล้วสิ

ตำแหน่งของเธอเป็นถึงผู้ช่วยผู้จัดการฝ่ายการตลาด หญิงสาวนึกถึงตำแหน่งนี้แล้วเธอภูมิใจมาก เธอต้องขยันเรียนขยันทำเกรดดีกว่าจะได้ตำแหน่งนี้มา เธอจะต้องทำมันให้ดีที่สุดหญิงสาวได้แต่ตั้งหมั่นอยู่ในใจ

ลอร่าทาเพียงครีมกันแดดแล้วทาทับด้วยแป้งฝุ่นก่อนที่หญิงสาวจะปัดคิ้วเล็กน้อยเนื่องจากคิวของหญิงสาวดกดำอยู่แล้วเติมปลายคิ้วนิดหน่อยพอให้ดูเรียวงามแล้วหญิงสาวก็ทาลิปกรอสบางบางทับแค่นี้เธอก็ออกจากบ้านได้แล้ว

ในขณะที่เดินออกจากห้องคอนโดของตัวเองผมหญิงสาวยังแห้งไม่สนิทด้วยซ้ำ แต่ไม่เป็นไรเธอรีบเดี๋ยวโดนสภาพดินฟ้าอากาศข้างนอกเดี๋ยวผมก็แห้งเองอัตโนมัติ หญิงสาวเป่าผมลวกลวกแล้วก็รีบคว้ากระเป๋าสะพายเดินออกไปนั่งรถไฟฟ้าไปทำงานในทันทีด้วยความสุขใจ

ใช้เวลานั่งรถไฟฟ้าเพียงไม่นาน ตอนนี้ลอร่าก็ได้มาถึงตึกออฟฟิศขนาดใหญ่ ความสูงน่าจะไม่ต่ำกว่า 50 ชั้นเห็นจะได้

หญิงสาวยืนอยู่เบื้องล่างหน้าออฟฟิศเขียนชื่อบริษัทเอาไว้ KM HOUSE หญิงสาวมองชื่อบริษัทที่ตัวเองกำลังจะได้มาฝึกงานด้วยความภาคภูมิใจ เธอจะต้องเก็บเกี่ยวประสบการณ์นี้เอาไว้เพื่อที่จะได้ไปช่วยพ่อของตัวเองพัฒนาธุรกิจของตัวเอง แต่ก็นะตอนนี้เธอยังมีสถานะเป็นคนนอกอยู่เนื่องจากหนีออกจากบ้านคำพูดก่อนที่เธอจะก้าวออกมาจากบ้านหลังนั้นก็คือ

"ถ้าลูกคิดว่าไปได้ดีกว่าที่พ่อแม่จะมีให้ก็จงไปแล้วไม่ต้องมารับผิดชอบการกระทำและคำพูดของผู้ใหญ่ แต่ถ้าวันไหนซมซานกลับมาลูกจะต้องกลับมาแต่งงานกับเจ้าชายคามินเท่านั้น !! "

นี่คือคำพูดที่ออกมาจากปากของคนเป็นพ่อ หม่อมราชวงศ์เมห์เม็ดรู้ตัวเองดีว่าถ้าเกิดว่าลูกสาวของตัวเองไม่ยอมแต่งงานกับเจ้าชายคามินธุรกิจของครอบครัวจะต้องเดือดร้อนเป็นแน่ อาจจะต้องย้ายกลับไปที่ประเทศของตัวเองและไม่อาจพำนักอยู่ที่ไมคาด้าได้อีกต่อไป

แต่จะทำยังไงได้เมื่อผู้เป็นพ่อเองก็ไม่อยากจะบังคับจิตใจลูกสาว ในเมื่อลอร่าต้องการเช่นนี้ผู้เป็นพ่อก็ได้แต่บอกกับลูกว่าต้องแต่งงานกับเจ้าชาย แต่เมื่อหญิงสาวปฏิเสธผู้เป็นพ่อกับแม่ก็ได้แต่ทำใจกับเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นในภายภาคหน้า

"เราจะได้ทำงานจริงจังแล้วสินะ"

หญิงสาวพูดกับตัวเองในลำคออย่างมีความสุข ลอร่าเดินเข้าไปในอาคารด้วยความสุข พนักงานรักษาความปลอดภัยก็ยิ้มให้กับหญิงสาวซึ่งเธอก็หญิงยิ้มตอบอย่างเป็นกันเอง

เมื่อเดินเข้ามาด้านในเธอก็ต้องสแกนลายนิ้วมือเพื่อให้ประตูอัตโนมัติได้เปิดให้หญิงสาวได้เข้าไปด้านในโดยสะดวก

เมื่อลอร่าได้เดินเข้ามาด้านในเธอต้องทำงานอยู่ชั้นที่ 35 เพราะฉะนั้นหญิงสาวจึงต้องกดลิฟต์ เมื่อมองเข้าไปหญิงสาวอดแปลกใจไม่ได้ว่าลิฟของที่นี่ทำไมถึงดูใหญ่ ดูดีและตกแต่งอย่างสวยงามขนาดนี้นะ นี่คือลิฟของพนักงานจริงๆน่ะเหรอ ? ลอร่าคิดอยู่ในใจ (ตอนที่มาอบรมก่อนเข้าทำงานทุกคนต้องใช้ลิฟด้านหลัง)

เมื่อหญิงสาวกดลิฟต์จึงเปิดออกหญิงสาวมองไปข้างในนะสวยงามและโล่งไม่มีใครยืนอยู่เลยเธอจึงได้เดินเข้าไปภายในลิฟท์แล้วกดเลข 35 ในทันที

แต่ในขณะที่ลิฟท์กำลังจะปิดมือของใครบางคนก็กด ให้ประตูลิฟท์เปิดออก เมื่อลิฟท์เปิดออกสนิทหญิงสาวจึงได้เจอสายตาของใครบางคนกำลังตำหนิเธอ

"เป็นพนักงานใหม่ใช่ไหม?

น้ำเสียงคนพูดช่างดุดันโหดเหี้ยมราวกับอยากจะฆ่าหญิงสาวเลยก็ว่าได้

"เอ่อ...ใช่ค่ะ....ดิฉันมาฝึกงานที่นี่วันแรกค่ะ"

เธออกอาการประหม่า ลอร่าบอกออกไปอย่างกล้ากล้ากลัวกลัว

"นี่เธอกำลังทำอะไรผิดเหรอ?

หญิงสาวได้แต่คิดในใจ

เมื่อได้ยินเสียงหวานของเธอแล้วใครคนหนึ่งซึ่งยืนอยู่ด้านหลังของคนที่กำลังตำหนิเธออย่างรุนแรงเค้าก็ได้ก้าวเท้าออกมาเพื่อที่จะมองมาตามเสียงหวานที่คุ้นหู เมื่อเขาและเธอได้สบตากันทั้งสองก็จำกันได้ในทันที

"คุน/// ลอร่า"

ทั้งสองคนพูดออกมาพร้อมกันจนเลขาของเซลิมอดถามไม่ได้

"บอสรู้จักกับผู้หญิงคนนี้ด้วยเหรอครับ"

เลขาของเซลิมได้ถามชายหนุ่ม

"ใช่ผมรู้จักผู้หญิงคนนี้"

เซลิมบอกออกไป เลขาหนุ่มจึงรับทราบแล้วได้แต่เงียบแล้วหลีกทางให้บอสได้คุยกัน

"คุณทำงานที่นี่เหรอครับ"

เซลิมถามขึ้น

"ใช่ค่ะดิฉันเป็นเด็กฝึกงานของที่นี่ค่ะ ฉันทำอะไรผิดเหรอคะทำไมเลขาคุนต้องทำเสียงดุดิฉันด้วย"

ลอร่าดวงตาใสแป๋วถามเซลิมด้วยความไม่เข้าใจ ว่าเธอทำผิดอะไรกันเค้าถึงได้ตำหนิเธอ

"ลิฟอันนี้เป็นของผู้บริหารแล้วก็แขกคนสำคัญของบริษัท ลิฟท์พนักงานอยู่ทางด้านโน้นครับ"

เซลิมผายมือให้กับลอร่า หญิงสาวจึงหันไปพบว่ามีพนักงานกำลังเข้าออกอย่างหนาแน่นหญิงสาวถึงได้เข้าใจในทันทีว่าเธอนั้นผิดจริงๆ แต่นี่ก็คือครั้งแรกเธอไม่ได้สังเกตอะไรเลยหญิงสาว จึงได้แต่ใช้นิ้วมือของตัวเองทัดผมไปที่ข้างหูแก้เขินในความผิดของตัวเอง

"ดิฉันต้องขอโทษด้วยนะคะถ้ายังงั้นดิฉันขอตัวเลยค่ะ เดี๋ยวดิฉันไปขึ้นลิฟต์ทางโน้นน่าจะเหมาะกว่า ต้องขอโทษอีกครั้งนะคะ"

หญิงสาวกำลังจะเดินจากไปเซลิมได้ทักขึ้นมาก่อน

"ไปด้วยกันก็ได้ คุณไปกับผมไม่มีใครว่าอะไรหรอก"

เซลิมส่งสายตาอย่างเชิญชวน หญิงสาวได้แต่สายศรีษะแล้วโบกมือบ๊ายบายเขาแล้วเธอก็วิ่งไปที่ลิฟของพนักงานในทันที

เซลิมได้แต่มองไล่หลังลอร่า ยิ่งเขาได้พบและพูดจากับเธอเค้าก็ยิ่งประทับใจ เพราะเธอนั้นไม่ถืออภิสิทธิ์ที่รู้จักกับเขาแล้วมาใช้ลิฟท์ผู้บริหาร

เลขาหนุ่มได้แต่มองสายตาของเจ้านายเค้าก็รับรู้ได้ทันทีว่าบอสของตัวเองต้องรู้สึกพิเศษกับผู้หญิงคนนี้อย่างแน่นอน

วันนี้เซลิม มาในฐานะลูกค้าวีไอพีซึ่งกำลังจะเซ็นสัญญาก่อสร้างขนาดใหญ่กับบริษัทเคเอ็มเฮ้าส์แห่งนี้ เซลิมได้แต่อมยิ้มอย่างมีความสุขเมื่อเจอลอร่าที่นี่เขาอยากจะสานสัมพันธ์ต่อกับเธอ ....

ห้องทำงานของผู้จัดการฝ่ายบุคคล

เมื่อมาถึงชั้น 35 ลอร่า ก็เดินตรงมาหาห้องฝ่ายบุคคลในทันทีหญิงสาวยังจำได้ดีในตอนที่เธอมาสัมภาษณ์ฝ่ายบุคคลบอกให้เธอมารอตรงนี้เพื่อที่จะสอนงาน หญิงสาวเดินมาก็มีเพื่อนหลายคนจากต่างมหาวิทยาลัยที่มารอฝึกงานที่บริษัทแห่งนี้เช่นเดียวกัน หญิงสาวรอเพียงไม่นานผู้จัดการฝ่ายบุคคลก็ได้เดินเข้ามาแล้วทุกคนก็ยกมือไหว้สวัสดีผู้จัดการฝ่ายบุคคล

"ขอต้อนรับทุกคนเข้าสู่บริษัทเคเอ็มเฮ้าส์สนะคะ หวังว่าการที่นักศึกษาทุกคนได้มาฝึกงานที่นี่คงจะได้เก็บเกี่ยวประสบการณ์แล้วนำมันไปใช้ในชีวิตจริงได้ เมื่อฝึกงานที่นี่เสร็จเป็นที่เรียบร้อยนะคะ ลำดับต่อไปพี่จะให้ผู้ช่วยของพี่พาน้องทุกคนไปนั่งประจำตำแหน่งที่โต๊ะทำงานของตัวเองนะคะแล้วก็จะบอกเรื่องงานโดยคร่าวๆกับทุกคนด้วยค่ะ "

ผู้จัดการฝ่ายบุคคลบอกกับนักศึกษาทุกคนอย่างอารมณ์ดีและเป็นกันเอง ลอร่านั้นประทับใจมากเธอเลือกไม่ผิดเลยที่มาฝึกงานที่นี่

ผู้ช่วยผู้จัดการฝ่ายบุคคลก็ได้พาทุกคนไปนั่งที่โต๊ะทำงานของตัวเองจนกระทั่งถึงคิวของลอร่าหญิงสาวเองได้เป็นผู้ช่วยของผู้จัดการฝ่ายการตลาดหญิงสาวต้องนั่งอยู่หน้าห้องทำงานของผู้จัดการ คู่กับเลขาของผู้จัดการการตลาดนั่นเอง

"ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะคุณ "คิมเบอร์ลี่"

หญิงสาวได้แนะนำตัวกับเลขาของผู้จัดการที่นั่งอยู่ในโต๊ะติดกัน รุ่นพี่ได้หันมาหาหญิงสาวพร้อมกับฉีกยิ้มหวาน

"เรียกพี่คิมก็ได้จ้ะ"

"คะพี่คิม หนูชื่อลอร่านะคะ "

หญิงสาวแนะนำตัวอีกครั้ง รุ่นพี่ได้แต่พยักหน้าแล้วส่งยิ้มให้กับเธออีกที แล้วคิมเบอร์ลี่ก็หันกลับไปที่หน้าคอมพิวเตอร์ของตัวเองแล้วตั้งหน้าตั้งตาทำงานอย่างขมักเขม้น

"นี่คือเอกสารการร่วมทุนระหว่างเคเอ็มเฮ้าส์กับบริษัทเจเจเฮาส์ พี่อยากให้เราตรวจทานดูเอกสารเกี่ยวกับข้อตกลงแล้วหาข้อแตกต่างออกมาว่าเราได้เปรียบอะไรบ้างและเราเสียเปรียบอะไรบ้าง อย่าทำให้พี่ผิดหวังนะนี่คืองานแรกของเรา"

เสียงหวานของพี่คิมเบอร์ลี่บอกกับลอร่า

"ค่ะพี่คิม หนูจะตั้งไจทำมันให้ดีที่สุดค่ะ"

ลอร่าบอกพร้อมกับยงส่งยิ้มหวานให้ เมื่อหญิงสาวอ่านและกวาดสายตามองมัน

"นี่คือการร่วมทุนหลายร้อยล้าน แต่เค้าให้ฉันมาตรวจสอบเอกสารเรื่องสัญญาว่าเรามีข้อดีข้อเสียอะไรบ้างเนี่ยนะ....วันแรกก็เจองานหินเสียแล้ว"

ลอร่าบ่นอิดอยู่คนเดียว ส่วนคิมเบอร์ลี่มองน้องฝึกงานได้แต่อมยิ้มแล้วสายศีรษะเบาเบาด้วยความเอ็นดู