ตอนที่ 25 เราหวง !

เมื่อเจ้าชายคามินได้มองว่าที่วรชายาของตัวเองอย่างเต็มตาท่านก็ตกตะลึงในความงาม สายตาคมจ้องมาที่หญิงสาวอย่างไม่วางตา

ไม่นานเจ้าชายก็สาวเท้ามาหาหญิงสาวด้วยมนต์เสน่หาที่สวยงามราวกับธรรมชาติสร้างมา

หญิงสาวใส่ชุดลูกไม้ที่เจ้าชายเตรียมเอาไว้ให้ดูสวยงามหรูหราเหมาะกับหญิงสาวเป็นอย่างมาก ยิ่งลอร่าได้แต่งองค์ทรงเครื่องแบบนี้มันยิ่งทำให้เธอดูสวยสมบูรณ์แบบอย่างหาที่ติไม่ได้

เธอคนนี้แหละที่จะมาเป็นพระวรชายามาและจะมาเป็นราชินีแห่งไหมคะด้าในอนาคตเจ้าชายได้แต่มองอย่างตกตะลึงในความงาม

เมื่อเจ้าชายเดินมาหาหญิงสาวที่ยืนรออยู่เบื้องหน้าท่านก็ได้โน้มพร้อมใบหน้าลงไปใกล้กับหญิงสาว มืออีกข้างเชยคางมนต์ขึ้นมาให้หันมาสบตากับเจ้าชายคามิน ตอนนี้หญิงสาวจ้องมองไปที่นัยน์ตาคมเธอไม่ทราบเลยว่าบุรุษที่อยู่เบื้องหน้าตอนนี้คิดอะไรกับเธออยู่

เจ้าชายค่อยๆค่อยๆโน้มใบหน้าลงไปใกล้หญิงสาวจนลมหายใจแผ่วเบารับรู้ได้ถึงกันและกัน เจ้าชายอยากจูบปากงามอวบอิ่มนี้นัก ท่านจึงได้ใช้ปากของตัวเองแตะไปที่ปากของหญิงสาวอย่างแผ่วเบา แต่มันก็ไม่ยังง่ายอย่างนั้นเพราะลอร่านั้นได้เบือนหน้าหนีและไม่ยอมให้เจ้าชายผู้นี้ครอบครองปากงามโดยง่าย

"จะทำอะไร ?

เสียงของลอร่าดังขึ้นเมื่อหญิงสาวมั่นใจแล้วว่าเจ้าชายคิดอะไรอยู่หญิงสาวก็ถามขึ้นทันที

"......"

ไม่มีคำตอบอันใดหลุดออกมาจากปากของเจ้าชายคามิน ท่านทำได้เพียงหัวเราะในลำคอเมื่อเห็นอากัปกิริยาของฝ่ายตรงข้ามราวกับปลาหนีน้ำ

เจ้าชายคามินทำได้แค่เพียงใช้แขนทั้งสองข้างโอบไปที่รอบกายของลอร่าแล้วก็กอดกระชับแน่นยิ่งขึ้น พร้อมกับกดจมูกไปที่เรือนผมของหญิงสาวแล้วท่านก็ดอมดมกลิ่นหอมจากเรือนผมอย่างเต็มปอดก่อนที่จะถอนจมูกออกมา

หญิงสาวในอ้อมกอดของเจ้าชายก็ดิ้นรนขัดขืนเมื่อท่านกอดเธอไม่ยอมปล่อย

"ปล่อยได้แล้วอึดอัด จะมากอดทำไมเนี่ย?

หญิงสาวยังคงตั้งคำถามพร้อมกับใช้กำปั้นน้อยๆทุบไปที่แผ่นหลังของเจ้าชาย

"ปล่อยได้แล้วอึดอัด จะมากอดทำไมเนี่ย ปล่อยเดี๋ยวนี้เลย !

หญิงสาวประท้วงพร้อมกับทุบหลังเจ้าชายไปพร้อมพร้อมกัน

"หยุดดิ้นได้แล้ว แล้วก็ยืนเฉยเฉย ขออยู่แบบนี้อีกสักพัก พี่เหนื่อยเหลือเกินขออยู่แบบนี้อีกแป๊บนะ "

เจ้าชายบอกกับลอร่า เมื่อเธอได้ยินแบบนี้หญิงสาวรู้สึกสับสนในหัวใจตัวเองเป็นอย่างมาก สิ่งที่เจ้าชายพูดและทำกับเธอคืออะไรกันแน่ ทำไมต้องแทนตัวเองว่าพี่

แล้วการกลั่นแกล้งและการประชดประชันต่างๆที่ผ่านมามันคืออะไร ?

แล้วตอนนี้ท่านกำลังบอกกับเธอว่าเหนื่อยเหลือเกินขออยู่แบบนี้อีกสักแป๊บราวกับว่าเธอ คือขุมพลังของเจ้าชายหรือยังไงกันจึงต้องเติมพลังโดยการกอดเธอแบบนี้

หญิงสาวไม่เข้าใจเลยจริงๆว่าเจ้าชายกำลังคิดจะทำอะไรกับเธออยู่กันแน่นั่นคือสิ่งที่หญิงสาวต้องการค้นหาความจริง

เจ้าชายกอดหญิงสาวสักพักก่อนที่จะถอนกายแกร่งออกมา หญิงสาวมีสีหน้าบึ้งตึงเมื่อ ตัวเองรู้สึกว่าถูกเจ้าใช้เอาเปรียบอยู่ แต่หัวใจเจ้ากรรมของเธอกลับมีความสุขอยู่ลึกๆ

เจ้าชายรู้สึกกลัวถ้าเกิดเรื่องนั้นระหว่าเธอและปีเตอร์ขึ้นจริงๆท่านคงเสียใจไปตลอดชีวิต ท่านคงถลกหนังปีเตอร์แน่ๆ ยิ่งคิดก็ยิ่งกลัว ตอนนี้ขอเติมพลังก่อน ขอกอดแบบนี้อีกนานๆ

"คุณทำแบบนี้ไม่แฟร์เลยนะ ฉันบอกแล้วว่าไม่แต่งก็ยังจะมากอดฉันอีก แถมยังบังคับให้ทำนุ่นนี่นั่นตามใจตัวเองอีก ! คุณจะเอาแต่ใจตัวเองมากเกินไปแล้วนะ" หญิงสาวค้อนขวับ

"เอาละเราจะไม่ถกเรื่องนี้กัน แต่เราจะพูดเรื่องเมื่อคืนที่ผ่านมา"

เจ้าชายเริ่มเรื่องใหม่ซึ่งผู้ฟังก็ตั้งใจฟังเป็นอย่างดีหญิงสาวก็อยากจะรู้ว่าเรื่องราวคืนที่ผ่านมา มันเป็นยังไงกันแน่

เมื่อเจ้าชายได้บอกกับหญิงสาวเธอก็ตั้งไจฟังพร้อมกับดูภาพและคลิปประกอบกันจากคอมพิวเตอร์ของเจ้าชายคามิน

หญิงสาวได้แต่ตกใจตาเบิกกว้างเมื่อได้รู้ความจริงว่าตัวเองถูกวางยาปลุกเซ็กซ์จากปีเตอร์

"ทีนี้เข้าใจหรือยังว่าผู้หญิงที่เที่ยวกลางคืนกับผู้ชายมันอันตราย"

เจ้าชายยังคงตำนิอย่างต่อเนื่อง

"รู้แล้วน่า... "

หญิงสาวตอบ เจ้าชายอย่างไม่เต็มปาก

"ปีเตอร์เป็นน้องชายต่างมารดาของเซลิม "

เมื่อได้ยินแบบนี้แล้วลอร่าตกใจมากและแอบแปลกใจว่าถ้าปีเตอร์เป็นน้องของเซลิมทำไมถึงต้องมาทำงานให้เหนื่อยแบบนี้ด้วยในเมื่อฐานะทางบ้านก็เขาขั้นมหาเศรษฐีกันเลยทีเดียว

ตอนนี้ใบหน้าของหญิงสาวเต็มไปด้วยคำถามคิ้วโก่งงามขมวดเข้าหากันอย่างต่อเนื่องภายใต้ความสงสัย

"เซลิมเป็นลูกของภรรยาคนแรกหรือที่เรียกว่าภรรยาหลวงของอับดุลรามันห์ ส่วนปีเตอร์เป็นลูกของอนุภรรยาซึ่งปีเตอร์รู้ฐานะที่แท้จริงของเธอทุกอย่างเค้าจึงต้องการดีดตัวเองโดยการแต่งงานกับเธอยังไงล่ะ เพราะถ้าปีเตอร์สามารถแต่งงานกับเชื้อพระวงศ์หรือคนที่ร่ำรวยได้นั่นหมายถึงการต่อยอดธุรกิจที่มั่นคงเมื่อปีเตอร์ได้แต่งงานกับเธอแล้วฐานะของเค้าก็จะมั่นคงมากขึ้นทีนี้อันดับหนึ่งในการบริหารงานในเครือทั้งหมดก็อาจจะตกมาอยู่ที่มือของปีเตอร์ไม่ใช่เซลิม ที่นี้เข้าใจหรือยังว่าทำไมปีเตอร์ถึงต้องการรวบรัดตัดตอนเธอโดยวิธีนี้ "

หญิงสาวตั้งไจฟังเจ้าชายพูดและวิเคราะห์เหตุการณ์หญิงสาวตกเป็นอย่างมากและหญิงสาวก็คิดตาม เจ้าชายคามินยื่นเอกสารเกี่ยวกับประวัติปีเตอร์ทั้งหมดให้กับหญิงสาวได้อ่าน เธอรู้อยู่แล้วว่าปีเตอร์คือใครเพราะเขาได้บอกกับเธอแล้ว แต่ที่เธอตกใจมากเมื่อได้รู้คือเรื่องแม่ของเขา ทุกคนมีแต่อยากใช้ลอร่าเป็นเครื่องมือทางธุรกิจของตัวเอง

ลอร่าเม้มปากด้วยความโกรธความโมโหที่มีต่อปีเตอร์หญิงสาวกำหมัดแน่นอยากจะชกหน้าชายหนุ่มซักเปรี้ยงเพื่อระบายโทสะ

"ทีนี้เข้าใจหรือยัง และเมื่อคืนที่ผ่านมาเธอเองก็เป็นคนอ่อยเราสารพัด รุกเรา จนจะทนไม่ไหวอยู่แล้วยาที่เค้าให้กับเธอนั้นแรงมาก ไม่มีสติเลยชวนเราขึ้นเตียงอย่างเดียว ถ้าเป็นผู้ชายคนอื่น คงมีอะไรแล้วจบกันที่เตียงไปแล้ว เรามีหลักฐานนะ เดี๋ยวจะเปิดให้ฟัง "

เจ้าชายพูดพร้อมกับอมยิ้มกุบกิบ และเจ้าชายก็ได้ส่งคลิปเสียงของหญิงสาวให้กับเธอได้ฟัง ลอร่าได้แต่เขินอายหน้าแดง

"ปล่อยฉาาาาานนะ ปล่อยฉาาานนนนนเดี๋ยวนี้เลยเจ้าชาย แล้วเรามาสนุกกานนนนนน"

"พอๆๆ ปิดเลย ไม่อยากฟัง จะบันทึกใว้ทำไมเนี่ยะ มันน่าฟังตรงไหน"

หญิงสาวเขินอายหน้าแดงมือได้ยินเสียงตัวเองร้องเรียกหาเจ้าชาย

"รู้ไหมว่าเราต้องใช้ความอดทนมากแค่ไหนที่มีผู้หญิงมายืนแก้ผ้าต่อหน้าแล้วไม่ทำอะไรเลย รู้ไหมมันทรมาณมากแค่ไหน" เจ้าชายคามินโน้มใบหน้ามากระซิบที่ข้างใบหูหญิงสาวอย่างแผ่วเบา "อยากเห็นคลิปเธอเป็นชีเปลือยไหมจะเปิดให้ดู" เจ้าชายกระเซ้าหญิงสาวที่ข้างหูลอร่า

"กรี้ดดด ! พอเลยๆ ไม่ต้องเอาให้ดูแล้ว คนบ้า !

หญิงสาวต่อว่าเจ้าชาย อย่างไม่เต็มปากเต็มคำตอนนี้หญิงสาวเขินอายหน้าแดงไปหมดแล้วทั้งแก้มเป็นสีออกแดงอมชมพูทั้งใบหน้า ด้วยความเขินอาย

ในความเป็นจริงแล้วเจ้าชายไม่ได้อัดคลิปหญิงสาวชีเปลือยเอาไว้เลยท่านเพียงแต่พูดแกล้งหญิงสาวก็เท่านั้นเอง คลิปเสียงที่เจ้าชายแอบอัดเอาไว้ก็มีแต่เพียงเท่านั้นเพราะท่านต้องการแกล้งเด็กดื้อที่ไม่ระมัดระวังตัวเองในการใช้ชีวิตมองโลกในแง่ดีเกินไปไว้วางใจทุกคนจนเกือบเสียท่าให้กับผู้ชายที่เห็นแก่ตัวไปแล้ว

"ทีนี้หายดื้อได้แล้วหรือยัง เวลาบอกอะไรจะเชื่อฟังไหม" เจ้าใช้แอบทำหน้าดุ

"โบราณเค้าบอกไว้ว่าอย่าถือสาคนบ้าอย่าว่าคนเมาแล้วตอนนั้นฉันก็ไม่มีสติโดนวางอยู่ยาอยู่ฉันทำอะไรลงไปนั่นมันไม่ใช่ตัวตนของฉันคุณอย่ามามั่วหาว่าชั้นไปอ่อยคุณอีกนะ เพราะฉันไม่เคยคิดที่จะทำแบบนั้นเลย"

หญิงสาวเสียงแข็ง แต่ก็พูดออกมากับปิดกระปอยพูดออกมาไม่เต็มปากเพราะหญิงสาวเองก็รู้ว่าตัวเองนั้นผิดเกือบนำภัยมาสู่ตัวเองเสียแล้ว

แต่ภายในใจกลับรู้สึกมีความสุข ที่ทุกครั้งเจ้าชายจะต้องมาช่วยเหลือเธอได้ทันท่วงทีในตลอดเวลา หัวใจของเธอมันพองโตเต้นโครมครามอย่างบอกไม่ถูกและไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน

"เอ่อ....ในเมื่อคุณดีกับฉัน คุณช่วยฉันเอาไว้ฉันก็ขอขอบคุณก้อแล้วกันค่ะ "

หญิงสาวพูดโดยไม่หันไปสบตากับเจ้าชายเพราะความเขินอายมันมีมากมายเหลือเกินท หญิงสาวไม่กล้าสบตาเขาแม้แต่น้อย

เจ้าชายเดินมาหยุดที่เบื้องหน้าหญิงสาวอีกครั้ง แต่ครั้งนี้เจ้าชายใช้ฝ่ามือเชยคางมนต์ขึ้นมาอีกครั้งเพื่อให้สบตากับตัวเอง

"อย่าพูดคำว่าขอบคุณให้คนอื่นเขาไปทั่วนะ "

เจ้าชายคามินออกคำสั่งด้วยน้ำเสียงอบอุ่น

"เมื่อผู้ใหญ่ให้ของ เมื่อมีใครทำสิ่งใดสิ่งหนึ่งให้กับเรา เราก็ควรจะขอบคุณไม่ใช่เหรอคะ"

หญิงสาวสบตาพร้อมกับถามตาใสแป๋ว

"ไม่ได้ ! คำนี้อย่าพูดพร่ำเพื่อ"

"ทำไมเหรอคะ ก็ตอบมาสิ "

หญิงสาวท้วง

"เราหวง !

"......." ลอร่า สตันไป 10 วิเห็นจะได้หญิงสาวช็อคไปเลยกับคำตอบที่ออกมาจากปากของเจ้าชายคามิน

"เราหวงอย่างนั้นเหรอ ! เอ๊ะ ! เจ้าชายพูดแบบนี้หมายความว่ายังไงกันนะ"

หญิงสาวได้แต่ถามตัวเองอยู่ในใจ.....

"ถ้ารู้ว่าผิดแล้วขอโทษ ถ้าช่วยแล้วรู้จักขอบคุณแบบนี้ก็แสดงว่าเธอโตพอมีวุฒิภาวะแล้ว ก็เหมาะแล้วที่จะเป็นราชินีของเรา "

เจ้าชายพูดพร้อมกับมองไปที่ใบหน้านวลซึ่งตอนนี้หญิงสาวเอาแต่หลบหน้าเจ้าชายไม่กล้าสบตา

"ไม่คะ ! ฉันรับตำแหน่งนี้ไม่ได้แน่นอน ตำแหน่งนี้สูงส่งเกินไปดิฉันคงไม่เหมาะหรอกค่ะ เจ้าชายอย่ามายัดเยียดตำแหน่งนี้ให้ดิฉันเลย "

หญิงสาวบอกออกไปด้วยน้ำเสียงเจียมเนื้อเตรียมตัวแบบที่สุด เธอไม่พร้อมจริงๆที่จะไปเป็นพระราชินีในอนาคต หญิงสาว รู้ดีว่าชีวิตในรั้วในวังนั้นไม่สามารถทำอะไรอิสระได้ตามใจชอบ ทุกสิ่งทุกอย่างต้องเป็นไปตามกฎระเบียบและแบบแผนข้อบังคับต่างๆมากมายตอนนี้หญิงสาวต้องการเป็นอิสระเธอไม่ชอบให้ใครมาตีกรอบ ยิ่งได้เป็นพระราชินีก็ยิ่งแล้วใหญ่งานราชกิจจ์นั้นมากมายเหลือเกินหญิงสาวอยากท่องเที่ยวมากกว่าทำงานในตอนนี้....