6

“ครับผม......ทีแรกก็นึกว่าจะไม่ทันพอเสร็จงานก็รีบมานี่แหละขอโทษด้วยนะครับที่มาช้า” ชายหนุ่มบอกพร้อมกับมองทุกคนด้วยสายตาขอลุแก่โทษ

“ฉันนึกว่าหมอนนท์จะไม่ว่างเสียแล้ว........ค่อยยังชั่วหน่อย ยัยหนูเล็กจะได้มีเพื่อนคุย........” คุณหญิงกษมาปรายตาไปทางคนเถื่อนแสดงออกกันชัด ๆ ไปเลยว่าอยู่ข้างใคร รู้ตัวแล้วก็อย่าเสนอหน้ามาให้เห็นอีก....เสียสายตา.....

“ผมต้องมาอยู่แล้วครับคุณหญิงยาย พอดีที่มาช้าเพราะติดคนไข้น่ะครับ” หมอหนุ่มออกตัวกับผู้สูงวัยอย่างเกรงใจเพราะท่านย้ำนักย้ำหนาเรื่องนัดทานข้าวในวันนี้

“....น่าสงสารคนไข้ว่ะ...... ไม่รู้ว่าหมอรีบจนลืมอะไรไว้ในท้องหรือเปล่าก็ไม่รู้.......” ช้างส่ายหัวพลางพูดขึ้นมาลอย ๆ เกือบจะยั้งปากไม่อยู่........จะมาทำไมวะ เกะกะฉิบหาย.....จู่ ๆ เขาก็รู้สึกขัดหูขัดตาทั้งที่น่าจะยินดีด้วยซ้ำอย่างน้อยก็มั่นใจได้ว่ายัยตัวแสบจะไม่มาวุ่นวายในชีวิตของเขาอีกในเมื่อทั้งเจ้าตัวและญาติผู้ใหญ่เทใจให้ไอ้หน้าจืดเห็น ๆ แต่.....คนมันไม่ชอบอยากแกล้งมีอะไรป่ะ.........

“ตาช้าง !...” แม่เลี้ยงรมิดาเหน็บเข้าที่สีข้างลูกชาย ที่พูดจาปากคอเราะร้ายเกินจะเยียวยาไม่รู้ว่าต่อไปจะเข้าหน้าคุณหญิงกษมาติดหรือเปล่าโทษฐานที่ไม่สั่งสอนลูกชายให้เป็นผู้เป็นคน

“เอ่อ...ผมไม่ได้รีบขนาดนั้นหรอกครับคุณ....เอ่อ...คุณช้าง”

คชินทร์เบ้ปากไหวไหล่อย่างไม่คิดจะรักษามารยาทดูเหมือนเทวดาสนทนากับมารดำ.......อะไรจะชัดเจนกันขนาดนั้นทั้งที่หมอนนท์ชี้แจงอย่างสุภาพสายตาที่มองอีกฝ่ายว่างเปล่าไม่มีแววว่าไม่พอใจแม้แต่น้อย

“เอาล่ะ....ทานข้าวกันได้แล้ว เดี๋ยวเลยเวลามันจะไม่ดีต่อสุขภาพของยัยหนูเล็ก จริงไหมหมอนนท์” คุณหญิงไม่ใส่ใจเสียงช้างเสียงม้าทำเหมือนคนอื่นเป็นอากาศธาตุในสายตามีแต่หมอนนท์คนดีที่หมายมั่นมาเป็นหลานเขยตัวจริงเท่านั้น …….

“ครับคุณหญิงยาย” หมอหนุ่มยิ้มเอาใจผู้สูงวัยไม่รู้ตัวเลยว่าทำให้ผู้ชายอีกคนขากระตุกอยากจะลุกขึ้นเตะปากเต็มแก่แต่ทำไม่ได้ ขืนเอาแต่ใจคงไม่โดนตีนใครอื่นแต่เป็นพ่อกูนี่แหละมองตาเขียวซะขนาดนั้น........ฮึ ! ตกลงเก็บกูมาจากกองขยะหรือไงไม่เข้าข้างลูกชายบ้างเลย...........

หนูเล็กไม่แม้แต่จะชายตาแลคนบ้า หล่อนพูดคุยกับผู้หลัก ผู้ใหญ่พอเป็นมารยาทจากนั้นก็พูดจากระหนุงกระหนิงกับหมอนนท์จนคนเป็นยายยิ้มหน้าบานที่หลานสาวได้อย่างใจทุกประการ..... ในขณะที่ใครบางคนจิตใจพลุ่งพล่านลอบมองหนุ่มสาวตาขวาง มิหนำซ้ำพ่อแม่ตัวเองกลับทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ไม่เห็นเดือดร้อนที่ว่าที่สะใภ้กำลังจะถูกหมาคาบไปแดก........โว้ย ! นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันวะ วันนี้กูควรเป็นฝ่ายปฏิเสธแล้วกลับบ้านไปอย่างเท่ห์ ๆ ไม่ใช่หรือวะแล้วเสือกนั่งเป็นหัวตอดูเขาจู๋จี๋กันเพื่อ?..........

หลังจบมื้ออาหาร บรรดาผู้ใหญ่ก็ย้ายเข้าไปคุยกันต่อที่ห้องนั่งเล่นส่วนหมอนนท์ขอตัวกลับไปแล้วโดยคุณหญิงสั่งให้หลานสาวออกไปส่ง เรียกว่าสนับสนุนกันจนออกนอกหน้าแทบจะใส่พานยกให้กันอยู่แล้ว..........คชินทร์ได้ทีขอตัวมาเข้าห้องน้ำ ก่อนจะหลบมุมอยู่ที่สวนหน้าบ้านรอเวลาที่จะได้สะสางบัญชีแค้นกับใครบางคนอย่างใจเย็น.......

“จะรีบไปไหน” ลำแขนแข็งแรงยื่นออกไปดักหน้าพร้อมกับ ตวัดรัดยัยตัวจี๊ดเข้าหาอกกว้างอย่างง่ายดายราวกับโจรมุมตึกอย่างไรอย่างนั้น

“ปล่อยนะ พี่ช้างอย่าทำตัวระรานเป็นอันธพาลแถวนี้... ปล่อย !...” หญิงสาวดิ้นรน แปลกใจที่วิชาป้องกันตัวเอามาใช้กับเขาไม่ได้เลย...รู้ทางไปหมดอย่างกับครูฝึก...

“ฮึ !...พี่ไม่ร้ายเท่าเราหรอก....ที่หลอกใครต่อใครจนเชื่อสนิทใจว่าเรียบร้อยดั่งผ้าพับไว้ บอบบางดั่งแก้วเจียระไนยัยเด็กดื้อ.........” วงแขนแกร่งกระชับเรือนร่างบอบบางเข้าหาตัวแน่นขึ้น....ชายหนุ่มไม่พูดเปล่ายังแอบสูดกลิ่นกายหอมหวานของคนในอ้อมแขนเข้าไปจนเต็มปอด....เมื่อตอนเย็นก็ว่าชอบแล้วตอนนี้ยิ่งชอบใหญ่ถ้าได้นอนกอดคงหลับฝันดี

“เรื่องของหนูเล็กไม่เกี่ยวกับพี่ช้าง ปล่อยสิ...บอกให้ปล่อย....”

“ไม่เกี่ยวกับพี่ แล้วเกี่ยวกับไอ้หมอหน้าจืดนั่นหรือไงขนาดอยู่ต่อหน้าผู้หลักผู้ใหญ่ยังอี๋อ๋อกับมันได้ไม่อายใคร.......” ช้างหนุ่มฟาดงวงฟาดงาไปทั่วทั้งที่ไม่มีสิทธิ์เลยสักนิด..มิหนำซ้ำยังเป็นเขาเองที่ปฏิเสธหญิงสาวคนนี้มาตลอด กระทั่งวันนี้ก็ตั้งใจมาตัดเยื่อใยให้เด็ดขาดแต่พอถูกลดความสำคัญมันกลับทนไม่ได้เท่ากับหยามหน้ากันชัด ๆ

“ถ้าหนูเล็กจะชอบพี่หมอก็ไม่แปลกนี่คะ.....พี่หมอเขาออกจะสุภาพอ่อนโยนไม่เหมือนใครบางคน...เถื่อนอย่างกับโจรห้าร้อย” หญิงสาวกระแทกเสียงใส่ผู้ชายปากร้ายไม่คิดรักษาน้ำใจกันสักนิดเดียว เถื่อนถึกขนาดนี้ฟังไม่ได้เพราะแก้วหูจะร้าวก็เกินไปแหละ

“พูดออกมาได้ไม่อายปาก ขนาดอยู่ต่อหน้าคู่หมายยังจะกล้าจิ๊จ๊ะกับผู้ชายอื่นนี่หรือกุลสตรีที่ใคร ๆ ก็ชื่นชม.....ไม่ตรงปกว่ะ...โคตรผิดหวังเลย.......”

ชายหนุ่มโกรธจนหน้ามืดลืมไปเลยว่าเคยพูดอะไรไว้บ้าง…….ยัยตัวแสบกล้าดียังไงเอาเขาไปเปรียบกับไอ้แหยนั่นดูถูกกันชัด ๆ คนอย่างนายคชินทร์ฆ่าได้หยามไม่ได้โว้ย.....อย่างนี้ต้องเอาไปดองเค็มเก็บไว้ในไร่ให้เข็ด

“เฮอะ...คิดไปเองหรือเปล่าจะบอกอะไรให้นะ...หนูเล็กไม่มีวันชอบผู้ชายดิบ ๆ เถื่อน ๆ อย่างพี่ช้างแน่นอน ไม่ต้องพยายามหลบเลี่ยงให้ลำบากทำอย่างกับคนอื่นเขาจะปลื้มตัวอย่างนั้นแหละ มั่นหน้าเกินไปหรือเปล่า.....ชิ !...หลงตัวเอง” หญิงสาวต่อว่าเป็นชุดก่อนจะเชิดหน้าขึ้นอย่างถือดี.....