3

กรุงเทพฯ

แม้ว่าจะตัดสินใจจบปัญหาแล้วก็ตามถึงกระนั้นคชินทร์ก็ยังอิดออดบอกให้บิดามารดาล่วงหน้าไปก่อนเพราะขืนมาด้วยกันมีหวังแม่เลี้ยงรมิดานางฟ้าผู้อารีคงได้แปลงร่างเป็นนางยักษ์ขมูขีเป็นแน่แท้ หากเห็นลูกชายคนเดียวยังคงรักษาหนวดเคราเอาไว้อย่างเหนียวแน่นประดุจเครื่องรางประจำตัวมิหนำซ้ำการแต่งกายที่มองยังไงก็เหมือนกับจะออกไปขี่ม้าดวลปืนกับใครที่ไหนตั้งใจแต่งไปอวดคุณหญิงยายกับหลานสาวสุดหวงโดยเฉพาะ เสื้อเชิ๊ตลายสก๊อตตัวที่เก่าที่สุดสวมทับด้วยเสื้อกั๊กกับกางเกงยีนส์รองเท้าบูทผ้าพันคอและหมวกใบเท่ห์มาครบ.....หึหึ....กูไม่เอาปืนคาดเอวเพิ่มไปอีกสักสองสามกระบอกก็นับว่าเกรงใจสุด ๆ แล้ว แค่กระบอกเดียวที่ติดตัวมาแต่เกิดก็เอาอยู่..ฮ่า...ฮ่า......ชายหนุ่มอดภูมิใจกับแผนอันแยบยลของตัวเองไม่ได้........เมื่อหนีปัญหาไม่พ้นก็วิ่งชนให้มันรู้ดำรู้แดงไม่ต้องใช้แรงแค่สิ้นเปลืองสมองไปนิดหน่อย...... ในเมื่อจะต้องมีบางคนเป็นฝ่ายออกหน้ากีดกันสุดฤทธิ์อยู่แล้ว...........

คชินทร์ยกนาฬิกาข้อมือขึ้นดูยังมีเวลาอีกเกือบชั่วโมงดูเอาเถอะว่ากระตือรือร้นแค่ไหน เขามาถึงบ้านคู่หมายก่อนเวลาตั้งนานจึงยืดเวลาออกไปอีกนิดเดินทอดน่องหายใจทิ้งอยู่แถวริมรั้วกำแพงคอนกรีตที่ตั้งสูงตระหง่านสำหรับคนที่คุ้นชินกับทุ่งหญ้าและฟ้ากว้าง มันก็คือคุกดี ๆ นี่เอง........ขณะกำลังคิดอะไรเพลิน ๆ พลันหางตาก็รู้สึกเหมือนบางสิ่งเคลื่อนที่อยู่ไหว ๆ พอหันไปจึงเห็นว่าต้นเหตุอยู่บนกำแพงที่เขาเพิ่งจะค่อนขอดว่าเหมือนกำแพงคุก ชายหนุ่มมองตรง ๆ เต็มสองตา......

ภาพหญิงสาวสวมกระโปรงยาวกรอมเท้า.... ยงโย่ยงหยกส่ายก้นงอน ๆ อยู่บนกำแพงรั้วทำท่าจะกระโดดหันหลังลงมาด้วยความสูงประมาณสองเมตรเห็นจะได้สำหรับผู้ชายแข็งแกร่งอย่างช้างมันคือธรรมดามากแต่นั่นผู้หญิงตัวเล็กเท่าลูกหมาแล้วที่สำคัญกว่านั้นก็คือ........แม่คุณเอ้ย ! ……ริจะย่องเบาเข้าบ้านคนอื่นน่าจะแต่งตัวให้มันทะมัดทะแมงกว่านี้ก็ไม่ได้.........ช้างก้าวขาเข้าไปหมายจะจับหัวขโมยให้ได้คาหนังคาเขา ก่อนจะได้สั่งสอนให้หลาบจำงานมีเยอะแยะไม่ทำริจะหาแต่ทางสบายมันไม่ง่ายหรอกแม่คุณ......

“ตุ๊บบบ !!...โอ้ย...” เสียงร้องเบา ๆ จากร่างเล็กที่รีบร้อนกระโดดลงมาทำให้เซไปนิดหน่อยทั้งที่เคยกระโดดอยู่เป็นประจำ

“กรี๊ดดดดด..........ปล่อยนะไอ้บ้า...ขโมย ๆ ๆ ช่วยด้ว...ย.......อื้อ....”

มือหนาคว้าหมับกอดรัดร่างบางเข้าหาตัวด้วยมือข้างเดียว ส่วนมืออีกข้างรีบตะปบปิดปากยัยนกหวีดที่กรีดร้องในระดับเป็นอันตรายต่อประสาทหูกูแน่ ๆ .......ตัวเองผิดแท้ ๆ ยังไม่สำนึก.....

“อ่อย....อ่อย..” ร่างบางแต่แรงดีเกินตัวดิ้นรนเอาตัวรอดอาศัยศิลปะป้องกันตัวที่เรียนมาก้าวถอยหน้าถอยหลังแต่ก็โดนดักทางได้หมดราวกับเป็นคนกำหนดท่าทางเหล่านี้ขึ้นมาเอง เธอจึงเปลี่ยนเป็นทั้งเตะทั้งถีบตกใจแทบสิ้นสติ ไม่นึกว่าจะมาเจอเข้ากับโจรห้าร้อยฝีมือร้ายกาจในบ้านของตัวเอง….ขนาดว่าเธองัดกลยุทธ์ที่อุตส่าห์ร่ำเรียนมา ทำไมถึงได้ทำอะไรอีตานี่ไม่ได้เลยนะ จะถอยลอดแขนหมายจับทุ่มก็ไม่เป็นผล คนหรือควายวะเนี่ย.........

“หยุดเดี๋ยวนี้...ไม่งั้นฉันจะเรียกตำรวจ” ชายหนุ่มเค้นเสียงข่มขู่เขาประมาทคนตัวเล็กไปหน่อยจากที่ใช้แรงพียงแค่หนึ่งส่วนต้องเพิ่มอีกเท่าตัวเพื่อที่จะกำราบเจ้าหล่อน

ร่างบางที่กำลังดิ้นเร่า ๆ อย่างหนักชะงักกึก...ใครกันแน่ที่ ควรจะเป็นคนพูดประโยคนั้น.......เชอะ !...ไอ้โจรห้าร้อยอย่าให้ฉันหลุดไปได้นะนายตายแน่.......แต่เอ๊ะ......ควงตาคู่นี้คุ้น ๆ แฮะ... เหมือนเคยเห็นที่ไหนแต่จะเป็นใครหน้าไหนก็ตามหากกล้าทำกับคุณหนูเอริกาหลานสาวสุดรักของคุณหญิงยายล่ะก็.....ฮึ่ม!......

“”อื้อ.....อ่อย......” หญิงสาวหยุดดิ้นทำเหมือนกลัวตำรวจทำให้อีกฝ่ายชะล่าใจผ่อนแรงลงไปมาก

“ปล่อยก็ได้ แต่ห้ามกรี๊ดอีกนะไม่อย่างนั้นฉันจะเอากำปั้นยัดปากเธอ ยัยหัวขโมย” ช้างข่มขู่เสียงเข้มแต่ก็อดแปลกใจตามประสาคนจมูกไวโดยเฉพาะกลิ่นสาว ๆ .......สงสัยยัยตัวเปี๊ยกคงจะขึ้นบ้านเศรษฐีบ่อยสิท่า ถึงได้ขโมยน้ำหอมชั้นดีมาใช้ซะหอมชื่นใจ........

ชายหนุ่มเผลอคิดนอกลู่นอกทางจนต้องเตือนตัวเอง....มันใช่เวลามาหื่นไหมวะไอ้ช้าง........อืมโคตรถูกใจหรือจะจ้างเด็กนี่ไปทำงานที่ไร่ดีวะ......คนอย่างไอ้ช้างไม่ใช่คนเลวเกวนักหรอกแต่ยามที่ได้อยู่แนบชิดติดกับเรือนร่างนุ่มนิ่มแบบนี้ขอโทษที...คิดดีไม่ได้จริง ๆ ว่ะ...........

เอริกาพยักหน้าหงึก ๆ พลางมองฝ่าใบหน้ารกเรื้อเข้าไปในดวงตาสีน้ำตาลเข้ม......จำได้แล้ว ! ไอ้พี่ช้างเถื่อนนี่เอง กล้าดียังไงมาเรียกฉันว่าหัวขโมย....ไอ้คนปากเสีย ….. เธอคิดหาทางเอาคืนเร็วจี๋ สาเหตุที่เธอต้องรีบกลับเข้าบ้านอย่างเร่งด่วนก็เพราะคนตรงหน้านี้ไม่ใช่หรือ ตั้งใจจะพูดด้วยดี ๆ แล้วเชียวอย่างน้อยเธอก็พอจะรู้ว่าเขาก็หลีกเลี่ยงการจับคู่นี้อยู่เหมือนกันแต่ถ้าเจอกันแล้วน่าประทับใจขนาดนี้คงดีด้วยไม่ได้

“อ่ะ...งั้นบอกมา เข้ามาทำอะไรที่นี่” ช้างปล่อยมือเมื่อเห็นอีกฝ่ายสงบลงและตั้งคำถามเหมือนผู้ใหญ่ที่ตั้งท่าจะสั่งสอนเด็กทั้งที่ตัวเองก็คิดไม่ซื่อ

...ผลั่ก !!....ขาเรียวยกขึ้นเสียบเสยไปที่กลางลำตัวของอีกฝ่ายตั้งใจเน้น ๆ

โอ๊ะ!!.....อุ๊ก !.....ช้างเจ็บจุกจนตัวงอจะต่อว่ายังยากจะอ้าปาก ได้แต่ส่งสายตาอาฆาตหมายมาดจะจับเธอมาสำเร็จโทษให้ได้เสียแต่ว่าไม่มีปัญญา

“แบร่ ๆ ๆ ๆ ๆ.....” หนูเล็กเตะเข้าที่กล่องดวงใจของคนตัวใหญ่ที่ชะล่าใจคิดว่าตัวเองเป็นต่อก่อนจะหันมาแลบลิ้นปลิ้นตาท้าทาย แล้วก้มลงรวบชายกระโปรงวิ่งลัดเลาะต้นไม้ จุดหมายคือคฤหาสน์หลังโตที่ตั้งตระหง่านอยู่เบื้องหน้า….สะใจจริงจริ๊งงงงงง...........