30

“ทำไมล่ะครับ เราแต่งงานกันแล้วนะคืนนี้พี่จะทำให้หนูเล็กมีความสุขที่สุดเลยจ้ะ...คอยดูฝีมือพี่ช้างนะครับคนดี” ช้างหนุ่มโอ้อวดเสียงแหบพร่า อะไรก็หยุดไม่อยู่แล้วนาทีนี้ เขาเข้ามากอดเรือนร่างสุดแสนเซ็กซี่ไว้เต็มอ้อมแขนเพียงแค่สัมผัสเฉี่ยวไปเฉี่ยวมาแถวใต้ราวนมสาว....โอว...สงสัยไม่ได้ใส่บราด้วยเมียกูใจถึงน่าดู......หัวใจแกร่งแทบจะโลดแล่นออกมาเต้นนอกอก......

“หนูเล็กก็อยาก......เอ่อ.....ดูฝีมือพี่ช้างนะคะ แต่ว่าร่างกายมันดันไม่พร้อมนี่สิ.....” เมียสาวตอบเสียงกระเส่าริมฝีปากเผยอน้อย ๆ ในขณะที่อกอวบหยุ่นเบียดอยู่กับแผงอกแกร่งก่อนที่มือบางจะดันอกกว้างออกห่าง พลางช้อนสายตาขึ้นมองหน้าสามีตาหวานฉ่ำ

“หืม...หนูเล็กเป็นอะไรครับ” สวรรค์เอียงวูบหัวคิ้วกระตุกทันควัน

“หนูเล็กมีรอบเดือนค่ะ...เฮ้อ...ขอโทษนะคะ มันห้ามไม่ได้จริง ๆ” หญิงสาวบอกเสียงอ่อยสองมือลูบปลายคางสากอย่างแผ่วเบาพร้อมกับมองสามีด้วยสายตาละห้อย แต่คนตรงหน้าหารู้ไม่ว่าหล่อนแอบสะใจที่แลเห็นหน้าไอ้พี่ช้างหุบลงฉับพลันพร้อมกับดำคล้ำขึ้นเรื่อย ๆ ...สะใจจริง ๆ ....

“ไม่เป็นไรพี่ช้างไม่ถือ” คนหน้ามืดยังพยายามจะดึงดันเอาให้ได้ไฟแดงก็ช่างฝ่าไปก่อนแล้วค่อยจ่ายค่าปรับทีหลัง

“ไม่ได้นะคะ พี่ช้างจะใจร้ายให้หนูเล็กเจ็บปวดทรมานปางตายเลยหรือไงคะ เพราะหนูเล็กจะเป็นแบบนั้นทุกครั้งที่มีรอบเดือนเลยนะคะ.....” เสียงหวาน ๆ อธิบายอย่างใจเย็น ทั้งที่ใจจริงอยากจะตะกุยหน้าคนหื่นให้หน้าแหก....ใจคอพ่อคุณคิดจะฝ่าไฟแดงให้ได้เลยใช่ไหมหื่นตัวพ่อจริง ๆ ......

“โธ่หนูเล็ก แล้วจะยั่วพี่ทำไมครับเนี่ย....” ชายหนุ่มตัดพ้อก้มลงมองช้างน้อยอย่างหมดอาลัยตายอยาก

“ใครยั่วคะ...อย่ามากล่าวหาหนูเล็กนะ”

“ไม่ยั่วก็ไม่ยั่วจ้ะ งั้นไปนอนกันเถอะพี่ขอนอนข้าง ๆ หนูเล็กนะครับ...ไม่นอนโซฟาเดี๋ยวตก......” ชายหนุ่มอ้อน แต่พอนอนเข้าจริง ๆ เพิ่งจะรู้ว่าคิดผิด เพราะเรือนร่างนุ่มนิ่มกับกลิ่นหอม ๆ ขยันเบียดกระแซะเข้าหาเหมือนจงใจแกล้งกันชัด ๆ .....ชายหนุ่มนอนหงายเอามือก่ายหน้าผากไม่กล้าแตะต้องเกรงจะหักห้ามใจไม่ไหว.....ถึงจะชอบแกล้งแต่เขาก็ไม่ได้อยากให้หล่อนเจ็บตัวแม้แต่น้อย....เวรกรรมอะไรของกูวะเนี่ย.....ชายหนุ่มได้แต่นอนตาค้างอยู่อย่างนั้นทั้งคืน

เช้าวันใหม่เหตุการณ์ภายในบ้านเปลี่ยนไป แม่ครัวเด็กรับใช้เข้ามาทำงานกันเต็มบ้านเหมือนเมื่อครั้งที่เธอมาคราวที่แล้ว

“อ้าว...พี่ช้างขา...เราไม่ทำงานบ้านกันเองแล้วหรือคะ” หญิงสาวถามสามีที่หน้าตาร่วงโรยราวกับคนไม่ได้นอนมาทั้งคืน เขายืนปักหลักเป็นซอมบี้เพราะหากขยับมากไปอาจจะหน้ามืดร่วงลงไปง่าย ๆ

“พี่กลัวหนูเล็กจะลำบากก็เลยให้คนพวกนี้กลับมาทำงานเหมือนเดิมครับ...ดีใจไหม” ชายหนุ่มกัดฟันพูด ความจริงเขาไม่ไว้ใจคนตัวเล็กมากกว่า จากค่ำคืนที่ผ่านมาหล่อนแก้เกมเขาได้ทั้งหมด...ไม่อยากเสี่ยงเพราะลางสังหรณ์บอกว่า...กูอาจจะต้องเป็นคนนั่งซักผ้ากองโตทั้งหมดซะเอง...ขอเวลาปรับแผนก่อนเถอะชายหนุ่มยังไม่ยอมแพ้ง่าย ๆ แต่ตอนนี้ไม่ไหวแล้วจริง ๆ

“ไม่ดีใจเลยค่ะ...ก็เรากำลังจะขยายงานนี่คะแล้วแบบนี้เราจะลดค่าใช้จ่ายได้ยังไงกัน” หนูเล็กมีสีหน้าวิตกกังวลยังยืนยันคำพูดของเขาที่พูดเอาไว้เมื่อคืนราวกับคิดตามไม่ทันจึงทำเป็นขึงขังมุ่งมั่นที่จะช่วยครอบครัวลดรายจ่ายให้ได้.......

“เอ่อ....ไม่เป็นไรจ้ะหนูเล็กไม่ต้องกังวลนะจ๊ะ เดี๋ยวพี่ช้างจัดการเอง....”

ชายหนุ่มไม่คิดว่าประโยคเดียวที่เขายกขึ้นมาอ้างเพื่อกลั่นแกล้งยัยเมียตัวน้อยจะย้อนกลับมาทิ่มแทงตัวเองจนได้

“หนูเล็กไม่กังวลไม่ได้หรอกค่ะพี่ช้าง เราเป็นสามีภรรยากันนะคะก็ต้องร่วมทุกข์ร่วมสุขกันจริงไหมคะ” หญิงสาวพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังพลางช้อนสายตามองทำเหมือนเห็นใจไม่อยากให้อีกฝ่ายรับภาระแต่เพียงผู้เดียว.......

น่ารักจริง ๆ แม่คุณเอ้ยไม่รู้ว่าแกล้งหรือคิดอย่างนั้นจริง ๆ แต่ก็โคตรได้ใจเลย......

“จริงที่สุดเลยจ้ะเมียจ๋า......เมียพี่ช้างน่ารักที่สุด” อ้อมแขนแกร่งกอดเรือนร่างนุ่มนิ่มหอมกรุ่นอย่างภาคถูมิใจ แถมด้วยหอมอีกหลายฟอดตุนเอาไว้เป็นกำลังใจ มีเมียน่ารักแบบนี้ต่อให้ทำงานเป็นวัวเป็นควายก็พร้อมยอมถวายชีวิตเลยเอ้า......เฮ้ย ! ต้องไม่ใช่อย่างนี้สิ ชายหนุ่มตกใจกับความคิดของตัวเองที่เปลี่ยนไปอย่างสุดขั้วจนต้องปราม ๆ เอาไว้บ้าง.....

“พี่ช้างส่งกระเป๋าสตางค์มาให้หนูเล็กด้วยค่ะ” หญิงสาวดันตัวออกมาแล้วแบมือออกไปข้างหน้า ซ้ำยังกระดิกนิ้วเร่งให้อีกฝ่ายรีบส่งกระเป๋าให้ยิก ๆ

“หนูเล็กจะเอาไปทำไมครับ...อืมเดี๋ยวพี่โอนให้ดีกว่าเท่าไหร่ดีจ๊ะ......” ชายหนุ่มถามอย่างใจป้ำพร้อมเปย์มากอยากได้ก็ไม่บอก แบบนี้จะได้พูดกันง่ายหน่อย

“เอามาเถอะค่ะ” เมียสาวเร่ง

“เอ่อ....นี่ครับ...” ชายหนุ่มควักกระเป๋าสตางค์ส่งให้อย่าง งง ๆ เริ่มจะสับสนว่าหญิงสาวต้องการอะไรกันแน่รู้สึกเห็นลางหายนะลอยมารำไร ๆ

หนูเล็กหยิบกระเป๋าสตางค์หนังแท้มาเปิดดูมีเงินอยู่ปึกหนึ่งก่อนจะหยิบออกไปจนเกลี้ยงกระเป๋าแต่แล้วก็เหมือนนึกอะไรขึ้นมาได้ จึงหยิบแบงค์ห้าสิบคืนใส่ให้หนึ่งใบ

“อ่ะนี่ค่ะ...พี่ช้างเอาติดกระเป๋าไว้นะคะเผื่อว่าอยากซื้ออะไรเป็นพิเศษ” หนูเล็กส่งยิ้มแล้วบอกอย่างใจดี ไม่ให้ยี่สิบบาทก็บุญโขแล้ว

“อะ...อะไรนะครับ ห้าสิบบาทนี่นะ...เอาไว้ซื้ออะไรเป็นพิเศษ” ชายหนุ่มตาเหลือกนี่มันหายนะชัด ๆ เหมือนเด็กอนุบาลรอรับตังค์ก่อนไปโรงเรียน กูต้องไหว้ย่อสวัสดีงาม ๆ ขอบคุณเมียด้วยไหมวะเนี่ย...เฮ้อเมียหรือแม่....