29

เวลาผ่านไปราวชั่วโมงกว่า ชายหนุ่มกลับลงมาอีกครั้งเขาอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเนื้อตัวหอมฟุ้ง ในขณะที่เจ้าสาวหมาด ๆ ยังเป็นยัยแจ๋วอยู่ก้นครัว....

คชินทร์นั่งกอดอกยิ้มกริ่มรอรับบริการอยู่ที่โต๊ะอาหารจินตนาการไปว่าเมียสาวหมอบคลานเข้ามาหา พูดจาไพเราะอ่อนหวานเชื้อเชิญให้ชิมอาหารมากมายน่ารับประทานที่จัดใส่จานมาอย่างสวยงาม....หึหึ...ท่านเจ้าพระยาช้างสาร....จินตนาการอันแสนบรรเจิดทำให้ชายหนุ่มยิ้มอย่างครึ้มอกครึ้มใจไม่ใช่น้อย

“เชิญเจ้าค่ะคุณสามีขา......” หนูเล็กเอ่ยเชื้อเชิญเสียงอ่อนหวาน พลางยกถาดอาหารเข้ามาเสิร์ฟให้ถึงที่ใกล้เคียงกับที่เขาจินตนาการไว้แทบไม่ผิดเพี้ยน หล่อนวางจานข้าวสวยร้อน ๆ ส่งกลิ่นหอมเพราะเพิ่งจะสุกใหม่ ๆ ส่วนของตัวเองเป็นสเต็กปลาแซลมอนวางไว้ตรงกันข้ามจัดจานสลักผักซะสวยงามพร้อมกับนั่งลงเตรียมลงมือรับประทานอาหารพร้อมกัน

“เดี๋ยวนะหนูเล็ก...เอ่อ...ยกอาหารมาหมดแล้วหรือครับ” ช้างนั่งมองจานข้าวเปล่าของตัวเองสลับกับมองจานสเต็กปลาแซลมอนในจานของหนูเล็ก

“ค่ะ...หนูเล็กยกมาครบแล้วนี่คะ” หญิงสาวรับคำพร้อมกับรอยยิ้มหวานจ๋อย

“แล้วข้าวสวยนี่.....เอ่อ....กินกับอะไร....ครับ” คชินทร์ชี้นิ้วไปที่จานข้าวเปล่าของตัวเองก่อนจะมองสเต็กเนื้อวากิวเกรดพรีเมี่ยมที่สั่งตรงมาจากญี่ปุ่น ในจานตรงข้ามที่เมียสาวเอาไปวางไว้ตรงหน้าไม่มีทีท่าว่าจะแบ่งมาให้กิน

“พี่ช้างบอกว่าจะลงมากินอะไรล่ะคะ” หนูเล็กนั่งตัวตรงกอดอกจ้องหน้าสามีนิ่ง ๆ

“กินข้าว”

“แล้วในจานนั่นอะไรคะ”

“ข้าว......แต่มันก็ต้องมีกับข้าวด้วยไม่ใช่เหรอ....ตั้งใจจะแกล้งพี่ใช่ไหม”

“เปล่านะคะ....หนูเล็กก็ทำตามคำสั่งทุกอย่าง ถ้าพี่ช้างไม่กิน หนูเล็กจะถือว่าพี่ช้างตั้งใจแกล้ง” หญิงสาวบอกเสียงเย็น พร้อมกับควักปืนกระบอกจิ๋วจากข้างลำตัวเอามาวางไว้บนโต๊ะอาหารก่อนจะก้มลงจัดการกับสเต็กในจานของตัวเองต่อโดยไม่พูดอะไรอีก…ฮึ..คนเถื่อนก็ต้องคู่กับเมียเถื่อน ๆ แบบนี้แหละถึงจะเหมาะสมกัน...

อะไรวะเนี่ย...เรื่องแค่นี้ถึงกับเล่นปืนผาหน้าไม้....ไม่กลัวโว้ย !........

“ฝากไว้ก่อนเถอะ...”ช้างบ่นงึมงำพลางตักข้าวเปล่าเข้าปากเลิกเกี่ยงงอน เดี๋ยวถ้าปืนมันลั่นเปรี้ยงปร้างขึ้นมาจะยุ่ง......ไม่ได้กลัวแค่ไม่ชอบเสียงดังปังของปืนมันหนวกหู ชายหนุ่มตักข้าวเปล่าเข้าปากซ้ำ ๆ อย่างกระแทกกระทั้นฟันฟางจะหักก็ช่างแม่ง.....

“บ่นอะไรคะพี่ช้าง” หญิงสาวจิ้มเนื้อนุ่มลิ้นส่งเข้าปากช้า ๆ แต่สายตาจับจ้องอยู่ที่ใบหน้างอง้ำของสามี.....จอมวางแผน......สมน้ำหน้า

“เปล่าจ้ะ...เปล่า...ข้าวนี่ก็อร่อยดีเนอะ” ชายหนุ่มส่งยิ้มทั้งที่ข้าวเต็มปาก

หลังจบมื้ออาหารแสนอร่อย ก็ได้เห็นผู้ชายตัวโตสวมผ้ากันเปื้อนลายดอก ยืนล้างจานชามอย่างตั้งอกตั้งใจระมัดระวังราวกับมันเป็นอัญมณีล้ำค่า…ขืนหลุดมือไปมีหวังโดนเมียด่าหูชา...มาถึงจุดนี้ได้ยังไงวะ...มันต้องมีอะไรผิดพลาดแน่ ๆ ไอ้ช้างเอ้ย..อุตส่าห์หลอกล่อจนได้แต่งงานกับยัยตัวแสบตั้งใจจะพามาดัดนิสัย แต่ที่ไหนได้....เฮ้อ...เวรกรรมอะไรของกูวะเนี่ยเฮ้ย ......แม้ภายนอกดูจะตั้งอกตั้งใจทำงานแต่ภายในเต็มไปด้วยเสียงก่นด่าอื้ออึง....

“ระวังหน่อยสิคะพี่ช้าง อย่าให้กระทบกันเดี๋ยวจะแตกหักเสียหาย อย่าลืมสิว่าเรากำลังขยายงานอะไรไม่ควรเสียก็อย่าให้เสียถูกไหมคะ......” หนูเล็กยืนกอดอกและคอยชี้นิ้วกำกับการทำงานของสามีไปด้วยโดยใช้ข้ออ้างเดียวกันกับที่เขาให้คนทำงานในบ้านออกไปทำงานในตำแหน่งอื่น ๆ หวังจะให้เธอมาเป็นแม่บ้านแม่เรือนดูแลรับผิดชอบงานบ้านทั้งหมด...เชอะ...ฝันไปเถอะ นี่มันยุค5G แล้วจ้า....คิดว่าเป็นผู้ชายแล้วจะมานั่งรอรับบริการอยู่ฝ่ายเดียวเหรอ.......ไม่มีทาง.......

“เสร็จแล้วจ้ะเมียจ๋าขึ้นไปนอนกันเถอะนะจ๊ะ” สามีหนุ่มคิดว่ายอมให้ก่อนจะได้ขึ้นเตียงเร็ว ๆ เขาเอ่ยชักชวนกระดี๊กระด๊าขึ้นมาทันที......พ่อจะฟาดให้หายซ่าเลยคอยดูอีกหน่อยขี้คร้านจะคอยเอาใจ พี่ช้างคะ พี่ช้างขา......ชายหนุ่มหมายมาดในใจ

“ยังค่ะ...ข้างก๊อกน้ำยังเปียกเลอะเทอะอยู่เลย.....พี่ช้างเช็ดให้เรียบร้อยก่อนนะคะแล้วค่อยตามขึ้นไป.......” หญิงสาวสั่งเสียงหวานก่อนจะเดินนวยนาดจากไป

ชายหนุ่มรีบไปจัดการอย่างว่าง่ายก่อนจะกลับมาขนสัมภาระทุกอย่างเดินตามเมียขึ้นห้อง.....” จะขนมาทำไมนักหนาวะ......เสื้อผ้าก็ไม่เห็นต้องใส่เยอะแยะขนาดนี้ อยู่ในบ้านแก้ผ้าก็ได้จะอะไรกันนักกันหนา.....” ชายหนุ่มบ่นพึมพำก่อนจะโกยของมาถือไว้สองมือสองไม้เต็มไปด้วยข้าวของพะรุงพะรัง.....

“บ่นอะไรคะพี่ช้าง” คนหูดีหันมาถามตาขวาง

“พี่ว่าหนูเล็กแก้ผ้าอยู่บ้านก็ได้จ้ะ จะได้ประหยัดเวลา ไม่ต้องเปลืองแรงซักรีดให้เหน็ดเหนื่อยเปล่า ๆ” ชายหนุ่มลื่นไหลไปได้เรื่อย ๆ

“ไม่ต้องห่วงเรื่องซักผ้าหรอกค่ะ...หนูเล็กสบายมาก” หญิงสาวยิ้มให้แลดูจริงใจใสซื่อเป็นที่สุด

“อืม...ต้องอย่างนี้สิจ๊ะเมียจ๋า...อดทนสู้งานสมกับเป็นเมียชาวไร่อย่างพี่ช้างมากเลยนะเนี่ย” ชายหนุ่มยิ้มกริ่มตั้งใจว่าพรุ่งนี้จะโละเสื้อผ้าลงมาซักรีดใหม่อีกสักรอบคงดี.... เมื่อเห็นหนูเล็กหอบเสื้อผ้าเข้าไปอาบน้ำเขาจึงรีบออกไปอาบน้ำห้องข้างนอกอีกรอบกลัวเมียไม่หอม...ก่อนจะกลับมาด้วยอารมณ์คึกคักเต็มที่....ได้เวลาซะที.....โดยเฉพาะช้างน้อยดูเหมือนจะเริงร่าผงกหัวอยากออกมาทักทายแม่มันเต็มที...ใจเย็นก่อนลูกพ่อ......

“พี่ช้างขา...ไปนอนโซฟาก่อนได้ไหมคะ” หนูเล็กอ้อนเสียงหวาน เธออยู่ในชุดนอนสีครีมเรียบลื่นแนบลำตัวแลเห็นส่วนเว้าส่วนโค้งชัดเจน ซ้ำร้ายสายคล้องเส้นเล็ก ๆ นั่นยังตกมาที่ไหล่ข้างหนึ่งคล้ายกับจงใจ.....

....เอื๊อก !!......