20

“เปล่าค่ะคุณพ่อ...อากาศมันร้อน” จากที่ตั้งใจจะมาฟ้องผู้ใหญ่ก็ต้องเปลี่ยนใจกะทันหัน ไม่อย่างนั้นอาจจะเป็นเธอเองที่ได้อาย เชื่อว่านายตัวร้ายจะต้องทำหน้ามึนแฉหมดเปลือกแน่ ๆ

“ไอ้ช้างไม่ได้เรื่องเลยนะแก.... พาน้องไปตะลอน ๆ ลืมไปหรือไงว่าน้องเป็นผู้หญิง....ไอ้หนังหนานี่.....” พ่อเลี้ยงอาชาตำหนิลูกชายทันทีที่เขาตามมาถึง

“น้องเป็นผู้หญิงก็จริง แต่น้องเก่งมากเลยนะครับพ่อ อย่างวันนี้ผมยังแพ้พนันหนูเล็กเลยต้องทำตัวเป็นทาสรับใช้ของน้องยี่สิบสี่ชั่วโมงเลยนะครับเนี่ย.....” ชายหนุ่มเล่าพร้อมกับทำหน้าทำตาราวกับตื่นเต้นหนักหนา

“หืม...พนันอะไรกัน” นายหัวเลโอแปลกใจ

“ยิงธนูครับคุณอา”

“แกเนี่ยนะ ยิงธนูแพ้หนูเล็ก” พ่อเลี้ยงอาชาแปลกใจยิ่งกว่า ไม่อยากจะเชื่อว่าลูกชายที่รักการยิงธนูเป็นชีวิตจิตใจ ลากคันธนูเล่นตั้งแต่หัวเท่ากำปั้นจะพ่ายแพ้แก่เด็กสาว นอกเสียจากว่า มันต้องมีอะไรแอบแฝง

“หนูเล็กยกให้ ไม่ต้องมาเป็นทาสไม่ต้องมาตามอยู่ห่างเท่าไหร่ยิ่งดี......” หญิงสาวมองเขาตาขวางพลางบอกอย่างกระแทกกระทั้นกลั้นอารมณ์ไม่อยู่ เธอโดนยั่วจนหัวหมุนป่านนี้ยังตั้งรับไม่ได้

“ได้ยังไงล่ะครับ หนูเล็กทำแบบนี้เท่ากับย่ำยีศักดิ์ศรีความเป็นลูกผู้ชายของพี่ช้างเลยนะครับแพ้ก็คือแพ้พี่ช้างยอมรับความพ่ายแพ้ได้ครับแต่ถ้าจะให้พี่ช้างไม่เคารพกติกาฆ่าพี่เสียดีกว่า......” คนมีศักดิ์ศรีพูดซะตังเองดูดีแถมยังโอดครวญไม่ยินยอมทั้งที่ตัวเองเป็นฝ่ายได้ประโยชน์แท้ ๆ

“นั่นสิหนูเล็ก เรื่องแบบนี้ผู้ชายเขาถือ” คนเป็นพ่อสนับสนุนว่าที่ลูกเขยเต็มที่

“แต่คุณพ่อคะ........” หนูเล็กกลอกตาอย่างหมดคำจะพูดกับผู้ชายหน้าด้านเธอคงต้องตั้งสติดี ๆ บางทีอาจจะเอาชนะเขาได้บ้าง

“ไม่ต้องแต่...พนันอะไรกันไว้ก็เอาตามนั้นแหละ”

หญิงสาวเจ็บใจที่เสียรู้เขาอีกจนได้ อีตานี่อยากเป็นทาสนักใช่ไหม…….ได้....

“ถ้าอย่างนั้น หนูเล็กอยากกินมะม่วง ทาสอย่างพี่ช้างจะขึ้นไปสอยให้หนูเล็กได้ใช่ไหมคะ” หญิงสาวเปลี่ยนท่าทีปัจจุบันทันด่วน หันกลับมาเอ่ยเสียงหวานจ๋อยกับทาสหน้าทะเล้น

“ได้สิจ๊ะ......พี่ให้คนสอยไว้เยอะเลย หนูเล็กอยากกินแบบไหนบอกพี่ช้างได้เลยจ้ะ” ทาสหนุ่มยิ้มร่าเต็มใจบริการสุด ๆ

“หนูเล็กอยากกินบนต้น เมื่อกี้เดินผ่านมาเห็นมันน่ากินมากเลยค่ะ”

คนเป็นพ่อเป็นแม่ลอบมองหน้ากันแล้วยิ้ม ๆ ต่างก็รู้ว่าตาช้างโดนเข้าแล้ว และทันทีที่ทั้งคู่ออกไปดูมะม่วงด้วยกัน ทางฝ่ายผู้ใหญ่ก็เริ่มปรึกษาหารือกันทันที

“กลับไปนี่ให้แต่งงานกันเลยดีไหม” พ่อเลี้ยงอาชาถามความเห็นคนอื่น ๆ

“แก้มว่าดูจะเป็นคู่กัดกันซะมากกว่านะคะ” คนมีลูกสาวอดเป็นห่วงไม่ได้

“หรือว่าแก้มอยากได้หมอนนท์เป็นลูกเขยหึ” นายหัวเลโอชักจะหงุดหงิดเมียรักขัดใจ ปกติก็เห็นตามใจดีอยู่แต่พอเรื่องสำคัญกลับพูดเหมือนไม่เห็นด้วยไม่เชื่อสายตาของสามีที่เป็นคนเลือกลูกเขยด้วยตัวเอง

“ไม่ใช่อย่างนั้นค่ะ แก้มกลัวว่าถ้าฝืนใจกันไปจะตีกันตายน่ะสิคะ”

“แต่ดาคิดว่า สองคนนี้เหมือนมีอะไรดึงดูดเข้าหากันตลอดเวลาเลยนะคะ...แล้วอีกอย่าง ตาช้างก็ดูจะวอแวกับหนูเล็กตลอด ไม่เคยเห็นทำแบบนี้กับผู้หญิงคนไหนมาก่อนเลยนะคะ”

งานนี้สองแม่ไม่อยากบังคับ แต่สองพ่ออยากจะรวบรัดใจจะขาดแต่หนุ่มสาวยังขบเหลี่ยมเฉือนคมกันไม่เลิกนี่สิทำให้เสียงแตกเดินหน้าลำบาก

“พี่ช้าง ไม่เอาลูกนี้เอาลูกโน้นค่ะ” หนูเล็กตะโกนพร้อมกับชี้ไม้ชี้มืออยู่ใต้ต้นมะม่วงอายุเป็นสิบปีแผ่กิ่งก้านสาขากว้างใหญ่แต่ละลูกที่เจ้าหล่อนจะกินมีแต่งานหินทั้งสิ้น ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าตั้งใจแกล้งกันชัด ๆ คืนนี้พ่อจะเอาคืนให้จุกเลยคอยดู.....อูย.....อูย...ความคิดสะดุดเพราะไอ้มดแดงแฝงมะม่วงทำเอาเผลอเกือบร่วงซะแล้วไหมล่ะ…..

“แย่ชะมัด เจ้าทาสคนนี้ ไม่ได้เรื่องเลยจริง ๆ ลงมา...ลงมา....รำคาญ.....” คนตัวเล็กส่งเสียงแหวอยู่ใต้ต้น แต่ก็แอบอมยิ้มที่เห็นพ่อพลายเถื่อนเกาแขนเกาขากลายร่างเป็นลิง.......สมน้ำหน้า

ช้างลงมาพร้อมกับมะม่วงห้าหกลูกที่เขาห่อเอาไว้ติดตัว เพราะเกรงจะช้ำชอกปอกออกมาจะไม่อร่อยลิ้น

“เดี๋ยวพี่ปอกให้นะครับคนดี ” ชายหนุ่มพูดเหมือนไม่รู้ว่าโดนกลั่นแกล้ง ยังเดินหน้าทำหน้าที่ทาสผู้ซื่อสัตย์

“ไม่.......หนูเล็กไม่อยากกินแล้ว” หญิงสาวเบี้ยวเอาดื้อ ๆ เธอแค่อยากแกล้งไม่ได้อยากกินแล้วอีตาซื่อบื้อนี่ก็ไม่เห็นต้องแปลกใจทำอย่างกับตัวเองไม่เคยแกล้งใครอย่างนั้นแหละ....

“อ๊าว ! หนูเล็กไม่รู้หรือจ๊ะ ว่ามันผิดกฎ...หนูเล็กต้องกินให้หมดครับ.....” ช้างพูดยิ้ม ๆ แต่น้ำเสียงเด็ดขาดชวนขนลุก

เอริการู้สึกไม่ชอบมาพากลค่อย ๆ ก้าวถอยก่อนจะตัดสินใจหันหลังจะวิ่งหนีกลับเข้าไปในบ้าน แต่ชายหนุ่มไวกว่าเขากระโจนเข้าคว้าตัวเจ้าหล่อนได้ก็จับยัดใส่รถยนต์ที่จอดอยู่ไม่ไกลขับออกไปโดยที่คนในบ้านได้ยินแค่เพียงเสียงรถที่แล่นออกไปเท่านั้น……

“จอดรถเดี๋ยวนี้นะพี่ช้าง....จอด !....”

หนูเล็กตะโกนลั่นพร้อมกับทุบตีคนที่ทำหน้าที่ขับรถ จนเขาเองต้องเหยียบเบรกรถจนคนร่างเล็กหัวทิ่ม

“อร๊ายยย....ปล่อย......”

ช้างผละจากพวงมาลัย รวบข้อมือทั้งสองข้างของหนูเล็กก่อนจะคว้าเชือกที่มีติดรถ เอาไว้มามัดมือคนฤทธิ์มาก ส่วนปากจิ้มลิ้มที่ยังตะโกนได้อยู่ก็ถูกปิดด้วยผ้า มัดไว้กลาย สภาพจากนายสาวเป็นเชลยในพริบตา...ยังไม่สาแก่ใจ นายช้างคนเถื่อนยังเอาเชือกอีกเส้น มามัดข้อเท้า เหลือแต่ดวงตาเท่านั้นที่วาวโรจน์ขึ้นมาดั่งมีลูกไฟกองย่อม ๆ อยู่ในนั้น