10

“ช่วยเลือกเสื้อผ้าให้หน่อยดิ...เอาหลาย ๆ ชุด....” ชายหนุ่มบอกอย่างขัดเขิน ปกติเขาไม่เคยพิถีพิถันกับเรื่องพวกนี้ เสื้อผ้าก็เลือกแบบที่ชอบใช้นานทนทานจนเกินคุ้ม ก็คนมันหล่อเสียอย่างใส่อะไรก็ดูดีไปหมด.....

“อืม......จะปรับปรุงตัวครั้งใหญ่อย่าบอกนะว่าติดสาวน่ะ....ใครเหรอพี่ช้าง มีรูปปะขอดูหน่อยดิ......” จีจี้ถามพลางยื่นหน้ายื่นตาทำเป็นจะขอดูโทรศัพท์จริง ๆ ทั้งที่รู้จากดวินผู้เป็นสามีที่แยกกันอยู่เพราะเธอต้องการดัดนิสัยแต่เขาก็ยังเพียรพยายามงอนง้อขอคืนดีมีเรื่องอะไรก็โทรมารายงานหมด

“เออ...เดี๋ยวก็รู้เอง ไม่ต้องรีบหรอกน่า”

“งั้นตกลงมาเป็นนายแบบให้จีจี้ก่อน”

“อะไรวะ เงินก็ต้องเสียยังจะต้องมีข้อแลกเปลี่ยนอีก” ชายหนุ่มโวย

“เอาน่า...พี่ช้าง…ถูกกว่าจ้างสไตล์ลิสต์ส่วนตัวตั้งเยอะ....เนี่ยบริการเสริมทำให้ฟรี ๆ เลยนะจะบอกให้”

“เออ...ยัยจีจี้ขี้งก”ชายหนุ่มบ่นคนเป็นน้องด้วยความเอ็นดู ก่อนจะยอมให้หล่อนจัดการแปลงโฉมจากพี่ช้างคนเถื่อนจนหล่อว้าว.... แถมพ่วงด้วยข้อตกลงทำหน้าที่เป็นไม้กันหมา...เอ้ย...เป็นด่านหน้าไปหาคุณหญิงยายเพื่อเป็นกาวใจ เป็นสะพานเชื่อมให้พี่ชายเดินไปหาพี่หนูเล็กผู้หญิงที่พี่ช้างหมายปอง ถึงตอนนี้หล่อนก็ยัง งง ๆ อยู่ว่าพี่ช้างไปชอบพอกับพี่หนูเล็กตอนไหน ก็ตอนเด็กเคยเห็นเอาแต่ไล่ไปไกล ๆ บางทีก็แกล้งแหย่ แกล้งหลอกจนอีกฝ่ายร้องไห้ประจำ มีก็แต่เธอนี่แหละที่ดื้อตามติดพี่ดวินกับพี่ช้างไปทุกหนทุกแห่ง….จะว่าไปแล้วพี่ชายของเธอก็ลำเอียงจริง ๆ นั่นแหละ.......

บทที่ 3

วันนี้เหมือนฟ้าเป็นใจคุณหญิงยายไปนอนค้างปฏิบัติธรรมที่วัด จีจี้จึงส่งพี่ชายให้เดินไปเองเพราะบ้านอยู่ในรั้วเดียวกันและที่สำคัญคือว่าที่พ่อตาแอบเชียร์อีกต่างหากยังจะต้องกลัวอะไรอีก

“เดี๋ยวนะ.......รู้สึกว่าหมอนนท์จะอยู่คุยกับยัยหนูเล็กถ้าเจอกันก็ค่อย ๆ คุยกันดี ๆ ล่ะ” นายหัวเลโอเตือนว่าที่ลูกเขย ถึงอย่างไรก็ไม่อยากให้เกิดเลือดตกยางออกที่นี่มันไม่เป็นมงคลสักนิดโดยเฉพาะกับหมอหนุ่มคนโปรดของแม่ยายทางที่ดีอย่าไปยุ่งซะดีกว่า

“ครับ คุณอา” ช้างรับปากพลางคิดหาวิธีจัดการกับไอ้หมอหน้าอ่อน.....มันจะมาทำซากอะไรวะ......

“มาทำไมคะพี่ช้าง” หนูเล็กเอ่ยถามอย่างหมางเมิน มองเห็นการเปลี่ยนแปลงของอีกฝ่ายก็อดขำในใจไม่ได้ นึกว่ารู้ไม่ทันหรือไงตั้งใจทำหล่อแข่งกับพี่หมอน่ะสิ....ชิ ! ผู้ชายขี้อิจฉา......

“พี่มาขอโทษหนูเล็กเรื่องจูบเมื่อวานไงครับ” ช้างพูดเสียงดังทำเป็นไม่เห็นบุคคลที่สามที่นั่งหัวโด่อยู่ด้วย…..กูอยากอวดใครจะทำไม

“พี่ช้าง !” หนูเล็กถลึงตาใส่อย่างโกรธจัด ไม่คิดว่าอีตานี่จะห่ามเบอร์นี้พูดออกมาได้หน้าไม่อาย

“เอ่อ...สวัสดีครับคุณช้าง” หมอนนท์เอ่ยทักทายตามมารยาท พลางดันแว่นตาขึ้นอย่างประหม่ามือขาวสั่นน้อย ๆ....รู้สึกเหมือนอยู่ใจกลางพายุหมุนลูกใหญ่คงต้องรีบย้ายตัวเองออกจากตรงนี้ด่วน

“อ๋อ...คุณหมอนั่นเอง สวัสดีครับ มานานแล้วเหรอจะกลับแล้วใช่ไหม….หรือจะอยู่ฟังคู่หมั้นคู่หมายเขาปรับความเข้าใจกัน....ก็ดีเหมือนกันนะ หมอช่วยเป็นพยานให้สองเราหน่อยก็แล้วกัน” ชายหนุ่มเหมารวมเอาง่าย ๆ มิหนำซ้ำยังพูดจารวบรัดโอ้อวดหน้าด้าน ๆ คนอย่างไอ้ช้างไม่ใช่หนาแต่หนังหน้าก็หนาไม่แพ้ใครอยู่แล้ว

“พี่ช้าง ! จะมากไปแล้วนะ.....” หนูเล็กหันมาจิกตาใส่คนที่กำลังยิ้มร่าอย่างเป็นต่อ...เห็นแล้วต้องกำหมัดเอาไว้แน่น บังคับไม่ให้ปล่อยหมัดยัดเข้าปากพล่อย ๆ ของผู้ชายมักง่ายห่างไกลจากความเป็นสุภาพบุรุษแบบว่าคงไม่มีทางมาบรรจบกันแน่ ๆ

“ไม่เป็นไรครับคุณหนูเล็ก ผมกำลังจะกลับพอดีเชิญครับคุณช้าง” หมอนนท์บอกอย่างสุภาพ

“อืม...ว่าง่าย ๆ อย่างนี้น่ารักดีนะหมอ” มือใหญ่ตบไหล่คนเป็นหมออย่างสนิทสนม แต่ทำเอาอีกฝ่ายที่ตัวบางกว่านิ่วหน้าเพราะแรงตบนั้นทำเอาไหล่แทบทรุด

“โอ๊ะ...ขอโทษที ผมมันชาวไร่มือตีนหนักไปหน่อย คงไม่ถือสากันนะ” ช้างทำเป็นตกใจขอโทษขอโพยอย่างมีมารยาท

“เอ่อ...ครับ ๆ ผมไม่ถือครับ” หมอนนท์ขอตัวเดินจากไปอย่างรวดเร็ว

“พี่ช้าง ! ทำไมต้องไปแกล้งหมอนนท์ด้วย” หนูเล็กตะคอกใส่คนตัวใหญ่อย่างไม่ไว้หน้าเมื่ออยู่กันสองคน

“ก็มันอยากมายุ่งกับหนูเล็กของพี่ทำไม...ไม่เตะปากให้ก็บุญแล้ว” ช้างออกท่านักเลงโตทำเป็นหึงหวง

“แหวะ...... เค๊าเป็นของตัวเองตั้งแต่เมื่อไหร่กัน”

“จำไม่ได้ใช่ไหม งั้นก็คงต้องทบทวนความจำ” แหมบทนี้ช้างถนัด...จะตบจูบลูบคลำขอให้บอก

ชายหนุ่มสืบเท้าเข้าหาคนตัวเล็ก หมายจะคว้าตัวเข้ามาจูบสั่งสอนอีกสักครั้ง และโดยไม่คาดคิด คนสูงใหญ่ต้องลงไปนอนแอ้งแม้งไม่เป็นท่า

“หนูเล็ก !...” ช้างกัดฟันกรอด ไหนใครว่ายัยหนูผีนี่บอบบางดังกลีบดอกไม้งาม เรียบร้อยอย่างกับผ้าพับไว้....เฮอะ...เผลอไม่ได้เล่นกล่องดวงใจกูทุกที

“พักผ่อนให้สบายนะคะพี่ช้างขา หนูเล็กจะไปทานข้าวกับคุณแม่ค่ะ” พูดจบก็เดินผิวปากจากไป ทำเอาคนมองตามหลังถึงกับอึ้งตะลึงงัน...คาดโทษจดบัญชีแค้นเอาไว้ด้วยความอัดอั้นตันใจทั้งเจ็บทั้งอายที่พลาดท่าให้ยัยตัวแสบถึงสองครั้งสองครา.....ฝากไว้ก่อนเถอะ กูจะเอาคืนให้คุ้มไม่ให้เห็นเดือนเห็นตะวันเลยคอยดู......