บทที่ 20 ในจวนไม่มีพระชายาแล้ว

หมอเทวดาเซวหรี่ตาลงเล็กน้อย ผู้หญิงที่อยู่ข้าง ๆ หยุนชินอ๋อง ใบเพียงแต่มีรูปร่างหน้าตางดงาม แต่กลับมีท่วงท่าที่สง่างาม เมื่อจินตนาการว่าลูกสาวที่น่ารักของตนเองต้องยืนเคียงคู่กับนาง ช่างให้ความรู้สึกของพระชายาและพระชายารองได้ดีจริง ๆ นี่ไม่ใช่สิ่งที่เขาต้องการ

หมอเทวดาเซวแอบตัดสินใจว่า หากหว่านหว่านต้องการมีชีวิตที่สงบสุขในจวนแห่งนี้ พระชายาพระองค์นี้จะอยู่ต่อไม่ได้เด็ดขาด

ในฐานะที่เป็นหมอเทวดาที่มีชื่อเสียงทั้งสี่แคว้น หากคิดจะกำจัดคนคนหนึ่งอย่างไร้ร่องรอย ก็ถือว่าไม่ใช่เรื่องยาก

หลังจากที่หยุนชินอ๋องได้ให้สัญญาว่า จะแต่งงานกับเซวหว่านหว่านตามกฎเกณฑ์ของการรับพระชายารอง เมื่อพักรักษาตัวจนหายดีแล้ว หมอเทวดาเซวก็ได้จัดวางแผนการรักษาหยุนชินอ๋องจนเรียบร้อย——โดยเริ่มจากการฝังเข็ม อาบน้ำยา กินยาต้มบำรุงร่างกายเป็นเวลาครึ่งเดือน จากนั้นค่อยใช้ยาศักดิ์สิทธิ์ทั้งสองอย่าง อันได้แก่หญ้าวิญญาณน้ำแข็งและเมล็ดบัวหัวใจอัคคีรักษาในขั้นตอนสุดท้าย

ที่จริงแล้ววิธีนี้แตกต่างกับหมิงโร่ไม่มากนัก เพียงแค่ขั้นตอนสุดท้าย หมิงโร่ใช้การผ่าตัดนำสิ่งแปลกปลอมออกมา แต่หมอเทวดาเซวพูดว่า ยาของเขาสามารถละลายและกำจัดสิ่งแปลกปลอมออกมาได้โดยไม่ทำลายหัวใจ

ไม่รู้หมอเทวดาเซวจะรู้หรือไม่ แต่หมิงโร่นั้นรู้ดีว่าสิ่งแปลกปลอมที่อยู่ในร่างกายของซือห้าวเฉินเป็นโลหะผสม แต่ยาที่สามารถละลายโลหะผสมโดยไม่มีผลทำร้ายหัวใจ อย่าว่าแต่เคยเห็นเลย หมิงโร่ไม่เคยได้ยินมาก่อนเสียด้วยซ้ำ

หมิงโร่เกิดในตระกูลขุนนางแพทย์เสวียน จึงรู้สึกเคารพต่อ การแพทย์แผนจีน แต่สมุนไพรทั้งสองชนิดที่หมอเทวดาเซวใช้ เรียกได้ว่าเป็นสมุนไพรศักดิ์สิทธิ์ในตำนาน ไม่แน่ว่าอาจมีสรรพคุณที่อัศจรรย์เช่นนั้นจริง ๆ ก็ได้

ต่อให้หมอเทวดาเซวล้มเหลว ขอเพียงไม่รักษาผิดพลาดจนทำให้ซือห้าวเฉินต้องตาย เธอก็ยังสามารถใช้การผ่าตัดรักษาซือห้าวเฉินให้หายได้ ดังนั้น ขอเพียงแค่สามารถรักษาชีวิตน้อย ๆ ของซือห้าวเฉินเอาไว้ได้ตลอดขั้นตอนการรักษา ก็ไม่มีปัญหาอะไร

หลังจากจัดระเบียบความคิดเรียบร้อย เธอก็รู้สึกสบายใจ

“ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป ข้าจะมาทำการรักษาให้ท่านอ๋องทุกวัน” พูดจบ หมอเทวดาเซวก็พาเซวหว่านหว่านกลับออกไป

หมิงโร่กะพริบตาปริบ ๆ หมอเทวดาเซวคนนี้เปลี่ยนสถานะเร็วจริง ๆ ยังไม่ทันจะได้เป็นพ่อตาของซือห้าวเฉินสักหน่อย แต่กลับเปลี่ยนจาก “หม่อมฉัน” มาเป็น “ข้า” เสียแล้ว

อืม ไม่นับถือคงไม่ได้

ในเมื่อต่างก็แยกย้ายกันแล้ว หมิงโร่เองก็เตรียมตัวที่จะกลับ

หมิงโร่เพิ่งจะลุกขึ้น ซือห้าวเฉินก็พูดว่า : “เจ้าต้องการเฝ้าดูวิธีการรักษาของหมอเทวดาเซวไม่ใช่หรือ รออยู่ที่เรือนเหมยนี่แหละ”

หมิงโร่แอบก่นด่าในใจ ท่านอ๋อง คุณคงไม่ได้ความจำเสื่อมหรอกใช่ไหม ฉันบอกว่าจะเฝ้าดูการกลั่นหญ้าวิญญาณน้ำแข็งของหมอเทวดาเซว บอกเมื่อไหร่กันว่าจะเฝ้าดูการรักษาของเขา

แต่ว่า ตอนนี้เธอต้องปกป้องชีวิตน้อย ๆ ของซือห้าวเฉิน อย่างไรเสียพระชายารองเซวยังไม่แต่งเข้าจวน หากซือห้าวเฉินเป็นอะไรไปขึ้นมา คงหนีไม่พ้นตนเองต้องถูกฝังทั้งเป็นเพื่อสังเวยอยู่ดี

“ขอบพระทัยท่านอ๋อง แต่ว่า ข้ารับปากเซวียนเอ๋อร์ไว้แล้วว่า วันนี้จะกินมื้อเที่ยงด้วยกัน” หมิงโร่ทำความเตารพ “หลังกินเมื่อเที่ยงข้าจะกลับมา”

“ไปเถอะ” ซือห้าวเฉินโบกมือ

หลังจากหมิงโร่จากไปแล้ว ซือห้าวเฉินก็ดีดนิ้ว เงาสีดำปรากฏตัวขึ้นจากกลางอากาศทันที แล้วคุกเข่าลงต่อหน้าซือห้าวเฉิน : “นายท่าน”

“ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป เจ้าคอยติดตามพระชายา โดยเฉพาะเวลาที่นางอยู่กับซื่อจื่อ ให้จับตาดูเป็นพิเศษ” ซือห้าวเฉินสั่ง

“พ่ะย่ะค่ะ” เงาดำรับคำสั่ง ลุกขึ้น แล้วกระโดดข้ามกำแพงสูงหายตัวไป

“ท่านอ๋องคิดว่าพระชายาจะประสงค์ร้ายต่อซื่อจื่อหรือพ่ะย่ะค่ะ ?” ฉินโม่ที่ยืนอยู่ด้านข้างเอ่ยปากขึ้นทันที

“หากเป็นเช่นนั้น ท่านอ๋องไม่มีทางให้ฉืออู่จับตาดูพระชายาหรอก” ไป๋เชินกลอกตา สำหรับสิ่งที่คุกคามความปลอดภัยของเซวียนเอ๋อร์ ท่านอ๋องจะต้องกำจัดอย่างสิ้นซากโดยไม่ปล่อยเอาไว้อย่างแน่นอน

“ไป๋เชิน ส่งคนไปจับตาดูหมอเทวดาเซวสองพ่อลูก ข้าไม่ต้องการให้เกิดเรื่องผิดพลาดใด ๆ ขึ้นในระหว่างการรักษา” ซือห้าวเฉินใช้นิ้วเคาะลงบนที่วางแขนของรถเข็น

“แล้วหม่อมฉันล่ะพ่ะย่ะค่ะ ?” ฉินโม่คิดว่าหรือเป็นเพราะตนเองออกไปอยู่ข้างนอกมาเสียนาน ท่านอ๋องจึงลืมตนเองไปแล้ว ก่อนหน้านี้หน้าที่จับตาดูคน ฆ่าคน ล้วนเป็นความรับผิดชอบของเขาทั้งสิ้น

“เจ้าไปคิดหาวิธี อย่าให้ตานซู่มารบกวนข้าได้” ซือห้าวเฉินกระซิบเบา ๆ

“ฮะ......หม่อมฉันจะมีวิธีอะไรล่ะพ่ะย่ะค่ะ ?” ฉินโม่ตาเบิกโพลง นั่นคือฮ่องเต้เชียวนะ หากยอมฟังเขาก็แปลกแล้ว

“แล้วอย่างไร ?” ซือห้าวเฉินหรี่ตาอันเฉียบคมของเขาลง

“ลอบสังหารได้ไหมพ่ะย่ะค่ะ ?” ด้วยความคิดของเขา คงคิดออกเพียงวิธีนี้เท่านั้น ถึงแม้รู้ว่าจะเป็นไปได้ยาก แต่ฉินโม่ก็ยังมีความหวังเล็กน้อย

“เจ้าคิดว่าอย่างไรล่ะ ?” ซือห้าวเฉินถูกฉินโม่ทำให้โมโหจนหัวเราะออกมา หากคิดจะกำจัดตานซู่ ยังต้องรอถึงตอนนี้อีกหรือ

“หม่อมฉันรับประกันว่าจะไม่ทำให้เขาถึงตาย เพียงแค่ให้เขานอนนิ่ง ๆ อยู่บนเตียงสักสามเดือนห้าเดือนก็พอ......”

ฉินโม่ยังไม่ทันจะพูดจบ ก็ได้ยินน้ำเสียงเย็นชาของซือห้าวเฉิน : “ไสหัวไป !”

ตั้งแต่ที่ฉินโม่เริ่มเสนอความคิดที่โง่เขลาอย่างการลอบฆ่าฮ่องเต้ออกมา ไป๋เชินก็รีบเดินจ้ำอ้าวไปอย่างรวดเร็วแล้ว

จากนั้น หลังจากที่ได้ยินคำว่า “ไสหัวไป” ที่ฟังน่าเกรงขามของท่านอ๋อง เขาก็แอบซ่อนตัว รออยู่หลังต้นบ๊วย หลังจากผ่านไปครู่เดียว ก็เห็นฉินโม่เอามือกุมหัว กลิ้งผ่านหน้าขาไปหลายตลบ

ไป๋เชินเดินตามฉินโม่ไปช้า ๆ ทำให้ฉินโม่โกรธจนจ้องตาเขม็ง

ฉินโม่กลิ้งไปจนถึงประตูลาน จึงลุกขึ้นแล้วปัดแต่งเสื้อผ้า แล้วจ้องไป๋เชินตาเขม็ง : “เจ้าอยากต่อสู้กับข้าสักยกไหม ?”

“ไม่อยาก” ไป๋เชินพยายามกลั้นหัวเราะ แล้วส่ายหัวอย่างไม่รู้ไม่ชี้

“เจ้ากำลังรอหัวเราะเยาะข้าอยู่ใช่ไหม ?”

“ใช่” ไป๋เชินพยักหน้าอย่างจริงใจ

“ข้าว่าเจ้าคงอยากมีเรื่องจริง ๆ !” ฉินโม่รัวหมัดใส่ไป๋เชิน

ไป๋เชินไม่หลบ ตอนที่หมัดของฉินโม่พุ่งเข้ามาใกล้ ก็พูดขึ้นว่า : “หากเจ้าไม่อยากรู้วิธีที่จะทำให้ฮ่องเต้ทรงสงบลง ก็เชิญลงมือได้เลย”

ฉินโม่หดมือกลับทันที เนื่องจากออกแรงอย่างสุดกำลัง จึงเกือบล้มคว่ำหน้าไป : “พูดมา !”

“เขามีเป้าหมายที่สำคัญยิ่งกว่า ก็จะไม่มีเวลามาจับตาดูท่านอ๋องแล้ว”

“เรื่องนี้ต้องให้เจ้าบอกด้วยหรือ !” ฉินโม่กำหมัดอีกครั้ง

“องค์ชายสามค้นพบเหมืองทองแห่งหนึ่งในซวนโจว กำลังเริ่มขุดเหมือง” ไป๋เชินพูดอย่างลับ ๆ ล่อ ๆ

ฉินโม่ยิ้มกว้าง เผยให้เห็นฟันขาว แล้วตบไหล่ของไป๋เชิน : “ขอบคุณมาก”

“คว้าโอกาสไว้ให้ได้ ใครเห็นย่อมมีส่วนแบ่ง” ไป๋เชินยิ้มให้ฉินโม่อย่างมีเลศนัย

“อืม” คนของท่านอ๋องเป็นคนค้นพบเรื่องนี้ ข่าวนี้จะให้ล่วงรู้ไปถึงหูของตานซู่ไม่ได้ เก็บเงินสักเล็กน้อยก็เป็นเรื่องสมควรไม่ใช่หรือ

อีกด้านหนึ่ง หมอเทวดาเซวสองพ่อลูก เดินทางมาถึงหอชิงเฟิงซึ่งเป็นที่พักชั่วคราว จากนั้นจึงสั่งให้ผู้ติดตามออกไปจนหมด แล้วปิดประตูอย่างมิดชิด

“ท่านพ่อ ข้าไม่อยากเป็นพระสนม !” เซวหว่านหว่านกระทืบเท้าพลาง สะบัดผ้าเช็ดหน้าในมือไปพลาง

“เป็นพระชายารอง ไม่ใช่พระสนมเสียหน่อย” หมอเทวดามีวิธีที่จะฆ่าพระชายาองค์ปัจจุบันให้ตาย แต่กลับไม่มั่นใจว่าสามารถจะทำให้เซวหว่านหว่านขึ้นเป็นพระชายาได้ “เจ้าบอกว่า ขอเพียงแค่ให้เจ้าได้แต่งงานกับหยุนชินอ๋อง จะให้เจ้าทำอะไรก็ยินดีทั้งหมดไม่ใช่หรือ ?”

“ข้า.....ข้า.....” เมื่อสิ่งที่หวังยังไม่เป็นจริง แน่นอนว่าไม่ว่าจะเงื่อนไขอะไรก็ยอมรับปากได้ทั้งหมด แต่ว่า ตอนนี้ ทุกอย่างไม่เหมือนเดิมแล้ว “ท่านพ่อ ข้าไม่อยากเป็นพระชายารองนี่นา !”

“ขอเพียงเจ้าสามารถกุมหัวใจของท่านอ๋องได้ จะเป็นพระชายาหรือพระชายารองก็ไม่ต้องกังวล” หมอเทวดาเซวแววตาเจ้าเล่ห์ “อีกทั้ง พ่อจะช่วยเจ้ากำจัดพระชายาหยุนชินเอง ถ้าหากในจวนไม่มีพระชายาแล้ว เช่นนั้นพระชายารองก็คือนายหญิง !”