31
รมิดา รู้สึกว่าตัวเอง กำลังโดนจับกินอย่างเอาเป็นเอาตาย ดอกบัวคู่งามไหวสะท้าน ตามแรงอารมณ์ที่ถั่งโถมเข้ามา สติพร่าเลือนเหมือนใจจะขาด แผ่นหลังแอ่นหยัดเข้าหาปากร้อนราวกับถูกดึงดูดด้วยพลังพิเศษ
“อ๊ะ.....อ๊า........” รมิดาร้องลั่นเมื่อนิ้วแกร่งสอดแทรกกลีบกุหลาบงามเข้าไปแบบไม่ทันตั้งตัว
“ชอบหรือเปล่า”
“หนู........” รมิดาส่ายหน้าด้วยความ ซ่านกำซาบ
“อืม...สงสัยไม่ชอบ” พ่อเลี้ยงหนุ่ม หยุดทำการสำรวจ ทำทีจะดึงนิ้วออกจากความอุ่นร้อนคับแน่น ที่กำลังตอดรัดเป็นจังหวะ
“ชะ...ชอบค่ะ” รมิดากลั้นใจตอบไปตามคำสั่งของร่างกายที่ถูกพาไปในจุดที่ย้อนกลับไม่ได้แล้ว หากเขาไม่ยอมบุกตะลุยต่อไป เห็นทีหล่อนคงต้องทุรนทุรายตายเป็นแน่....ฮือ....ทำไมถึงชอบแกล้งให้หล่อนพูดอะไรน่าอายแบบนี้ด้วยนะ.....
“เก่งมาก...เด็กดีของฉัน” พ่อเลี้ยงอาชา ปรนเปรอเมียเด็กจนล้นปรี่ หลายครั้งที่หล่อนหลุดครางเสียงหวานออกมา จนต้องยกมือปิดปากตัวเองแน่น
“ปลดปล่อยออกมา รมิดา ไม่ต้องกลั้นเอาไว้” เสียงกระซิบแหบพร่าสั่งอยู่ชิดใบหู ก่อนจะเร่งจังหวะส่งเด็กสาวขึ้นแตะเส้นขอบฟ้า รมิดาหวีดร้องดังลั่น เรือนร่างอวบอิ่มเกร็งกระตุกสองสามครั้ง ก่อนจะตัวอ่อนระทวยอยู่ในวงแขนแกร่ง
มือใหญ่ปัดเส้นผมรุ่ยร่าย ออกจากใบหน้างาม หวานฉ่ำชื้นเหงื่อ รมิดาคลายจากอาการหอบเริ่มกลับมาหายใจปกติ หล่อนจับมือแข็งแรงมาแนบแก้มตัวเองอย่างแสนรัก ก่อนจะจูบกลางฝ่ามือหนา
“มีความสุขหรือเปล่า” พ่อเลี้ยงหนุ่ม ถามเสียงนุ่ม
“ค่ะ แล้วคุณล่ะคะ ให้หนูช่วยนะคะ”
“ทำเป็นเหรอ...เราน่ะ”
“หนู....หนูเคยเห็นค่ะ” รมิดาหน้าแดงก่ำ แล้วคำสารภาพก็พรั่งพรูออกมา หล่อนยังห่างไกลจากคำว่าผู้ร้ายปากแข็งนัก เมื่อโดนสะกิดนิดหน่อย ก็สารภาพจนหมดสิ้น
“แก่แดดจริง ๆ ทั้งคู่เลย ดูแล้วก็เลยอยากลองกับฉันสินะ” พ่อเลี้ยงอาชา มองหน้าเมียเด็กนิ่ง ๆ เท่านี้ หล่อนก็กลัวจนทำอะไรไม่ถูกแล้ว
“ไม่ใช่นะคะ หนูแค่สงสัยว่าทำไมเขาถึงเรียกว่ากินกัน พี่กวางก็เลยเปิดให้ดู แต่เราดูกันแป๊บเดียวเองนะคะ” เด็กสาวยืนยัน จ้องมองเขาตาแป๋ว
“แล้วทำไมถึงอยากทำให้ฉัน”
“หนูอ่านเจอ ว่าผู้ชายจะทรมานมาก ถ้าไม่ได้ปลดปล่อย คงจะเหมือนหนู หรือเปล่าคะ ถ้าคุณแกล้งหยุดกลางคัน... ” รมิดาเริ่มอธิบายได้คล่องปาก
“อืม...น่าสนใจนะ”
“คุณจะให้หนูทำให้ตอนนี้เลยเหรอคะ” เด็กสาวตาโต ทั้งที่ทำเป็นเก่งเป็นฝ่ายบอกกับเขาเอง แต่พอเขาจะให้ทำจริง ๆ กลับตกใจลูกตาแทบพลัด
“เป็นไงล่ะ คนเก่ง เธอเสนอให้ฉันเองนะ” พ่อเลี้ยงพูดหน้าตาเฉย
“ก็ใช่ค่ะ แต่ว่า หนูขอเวลาไปทบทวนก่อนได้ไหมคะ ยังจำไม่ค่อยได้เลยอ่ะ ไม่นึกว่าคุณจะมาปุ๊บปั๊บแบบนี้” แก้ตัว สายตาเลิ่กลั่ก หาทางเอาตัวรอดไปก่อน
“จะไปแอบดูคลิปอีกเหรอ ไม่ต้องเลย ยัยเด็กแก่แดด เดี๋ยวฉันสอนให้เอง.”
“ห๊า....คุณจะสอนเองเหรอคะ” รมิดากลืนน้ำลายยากเย็น นึกไม่ออกว่าจะสอนกันอีท่าไหน
“แต่ไม่ใช่วันนี้......ลุกได้แล้ว....เดี๋ยวพาไปกินของอร่อย ๆ” พ่อเลี้ยงตบก้นเด็กสาวเบา ๆ ให้หล่อนขยับลุกขึ้น
สาวน้อยวัยสิบเก้า รีบลุกขึ้นไม่อิดออด หล่อนอาบน้ำแต่งตัว เลือกชุดที่คิดว่าสวยที่สุดมาใส่ อยากให้สามีมองเห็นว่าหล่อนไม่ใช่เด็ก ๆ แล้ว
พ่อเลี้ยงอาชาพาเมียกับน้องสาว มานั่งกินอาหารญี่ปุ่น ที่ร้านยอดนิยมในห้างใกล้บ้าน ตามคำขอของน้องสาว ที่ย้ายกลับไปนอนห้องตัวเอง เมื่อคืนนี้
“พี่อาชาอ่ะ ทำไมต้องรีบกลับด้วยล่ะคะ รออีกซักอาทิตย์สองอาทิตย์ไม่ได้หรือคะ” กวางน้อย อ้อนพี่ชาย หล่อนอยากไปเที่ยวที่ไร่ด้วย แต่ติดตรงที่มีนัดกับกลุ่มเพื่อนสนิทไปเที่ยวทะเลใต้ ทริปนี้เจ็ดวันเต็ม ๆ จะไม่ไปก็เสียดาย
“พี่มีงาน......ไม่ได้ว่างเหมือนเรานี่ ยัยตัวแสบ” พี่ชายบอกอย่างเอ็นดู
“ไม่อยากให้เค้าไปเป็นก้างขวางคอก็บอกมาเถอะ...เชอะ...มีเมียแล้วลืมน้อง” กวางทำเป็นหน้าเศร้า แต่ก็ไม่ได้ผล หรือสกิลการอ้อนของหล่อนจะลดน้อยถอยลงจริง ๆ
“เอาอย่างนี้ไหมยัยกวาง เราไปอ้อนให้ไอ้พี่โจ้ไปส่งสิ”
“โห....เลิกหวังไปเลย รายนั้นน่ะ ถ้าไม่ใช่สาว ๆ สวย ๆ ล่ะก็...อิพี่โจ้ไม่ยอมให้นั่งหน้ารถเด็ดขาด” กวางน้อยบ่นอย่างสิ้นหวัง
ในขณะที่ทั้งสามนั่งกินอาหารกันอย่างเอร็ดอร่อยอยู่นั้น อีกมุมในร้านเดียวกัน ก็มีหญิงชายต่างวัยอีกคู่หนึ่งจับจ้องมาอย่างสนใจเช่นกัน
“นายเจ เธอรู้จักกับผู้หญิงสองคนนั้นใช่ไหม” หญิงสาวสวยจัดถามเด็กหนุ่มหน้าอ่อนที่นั่งอยู่ตรงข้าม เพราะเห็นเขาหันมองไปทางนั้นหลายครั้ง
“เอ่อ...ครับพี่ อีกคนชื่อกวาง เป็นแฟนเพื่อนผมเอง ส่วนอีกคน เหมือนจะชื่อดา รุ่นน้อง เห็นกลับด้วยกันกับยัยกวางทุกวัน” หนุ่มน้อยนามว่าเจ ตอบตามตรง เด็กหนุ่มเจอกับพี่รสา สาวสวยตรงหน้า เมื่อปีกลาย เกิดถูกใจกัน จนกระทั่งเขาย้ายไปอยู่คอนโดของหล่อน และได้รับการปรนเปรอ ทั้งข้าวของเงินทอง แลกกับรสเสน่ห์หาอันเร่าร้อน ที่ต่างก็มอบให้แก่กัน
“ดีเลย...นายหาทางตีสนิทกับยัยเด็กรมิดา นั่นได้ไหม” รสาเกิดความคิดร้าย ๆ ความแค้นยังฝังแน่นในอก คนทั้งคู่ทำให้ชีวิตหล่อนตกต่ำ พลาดหวังจากตำแหน่งแม่เลี้ยงต้องมาทำงานไซด์ไลน์ โดยไม่คิดโทษตัวเองเลยสักนิด
“จะดีเหรอพี่ พี่ไม่หวงผมบ้างเลยเหรอ” เจทำเสียงเหมือนน้อยใจ ความจริงเพื่อนก็ยุให้จีบยัยเด็กนั่นอยู่เหมือนกัน เพราะจะได้แยกตัวสาวกวางไปสวีทกันสองต่อสองง่ายขึ้น แต่เขาขอบายทำใจให้ชอบไม่ลง เพราะหล่อนดูเชย ๆ แต่งตัวเป็นป้าคร่ำครึ ชอบกล แต่น่าแปลก วันนี้กลับดูสวยน่ารัก จนจำเกือบไม่ได้ อกเป็นอก เอวเป็นเอว เซ็กซี่เป็นบ้า....แต่คนอย่างหนุ่มเจ เก็บอาการได้นิ่งสนิท
“ดีสิ ยิ่งทำให้มันลุ่มหลงเธอได้เท่าไหร่ยิ่งดี” รสายิ้มร้าย นึกถึงแผนการที่วิ่งวนอยู่ในหัว อยากจะเร่งวันเร่งคืนให้สำเร็จเร็ว ๆ เหลือเกิน อยากดูหน้าพ่อเลี้ยงอาชา ตอนที่รู้ว่าเมียเด็กที่ตัวเองหลงนักหลงหนา สวมเขาเมารั่ว มั่วเซ็กส์แถมติดยา จะทำหน้ายังไง....สะใจจริง ๆ
