30

“อะไรนะคะพี่กวาง เป็นเพราะดาหรือเปล่าคะ” รมิดาตกใจ จับต้นชนปลายไม่ถูก

“ไม่ใช่หรอกจ่ะ ไม่ต้องทำหน้าตกใจขนาดนั้นยัยดา ไม่มีอะไรซีเรียส พี่ก็แค่มีแฟนขำ ๆ ไม่ได้คิดอะไรมากมายหรอก เห็นเพื่อน ๆ ก็มีกันทุกคน แต่พอมีแล้วไม่เห็นจะดีเลย สงสัยว่าเขาจะยังไม่ใช่แน่เลย อีกอย่างนะพี่รู้สึกว่า เขาดีไม่ได้ครึ่งของพี่อาชาเลยอ่ะ ....จ้องจะฟันอย่างเดียว...ไม่เคยคุยกันเรื่องอนาคตด้วยซ้ำ.....เลยคิดว่าเลิกกันดีกว่าเอาไว้ค่อยหาใหม่” กวางน้อย พูดด้วยท่าทีสบาย ๆ

“แล้วพี่กวางไม่เสียใจแน่นะคะ ทำไมรู้สึกว่ามันง่ายจัง”

“ไม่นะ...พี่ไม่เสียใจหรอก......หัวใจก็เต้นปกติ” กวาง วางมือบนหน้าอกด้านซ้าย ทุกอย่างก็ปกติ สงสัยคงยังไม่ได้รักด้วยแหละ

สองสาวพูดคุยกันเรื่องของหัวใจอีกพักใหญ่ ก็เงียบเสียง เข้าสู่ห้วงนิทรากันไปตอนไหน ไม่รู้ตัว

“อืม....”เสียงรมิดาครางอย่างพึงพอใจ ซุกหน้าเข้าหาหมอนข้างใบใหญ่ วันนี้ทำไมแข็งจัง แต่ก็อบอุ่น นอนสบายกว่าทุกวัน จนไม่อยากลืมตาตื่นขึ้นมาเลย

“ยัยเด็กขี้เซา ตื่นได้แล้ว” เสียงทุ้มดังอยู่ข้างหู ทำเอาคนฟังลืมตาโพลง

“คุณของหนู คุณของหนูจริง ๆ ใช่ไหมคะ” รมิดาลืมตาขึ้นมาในอ้อมกอดที่คุ้นเคย หล่อนตื่นเต้นดีใจ ที่ได้เห็นใบหน้าคมเข้ม หล่อเหลา เกลี้ยงเกลาของสามี ถึงแม้จะได้คุยกันบ่อย ๆ แต่ก็ไม่กล้าบอก ไม่กล้าเรียกร้องหาอ้อมกอดที่หล่อนโหยหาอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน ตลอดระยะเวลาหนึ่งปี

“แล้วเห็นเป็นใครเหรอ ยัยเด็กเซ่อ” พ่อเลี้ยงหนุ่มบีบปลายจมูกเล็กโยกเบา ๆ

“คุณมาเมื่อไหร่คะ แล้วพี่กวางล่ะคะ” รมิดากวาดตาไปรอบ ๆ ห้อง จำได้ว่าเมื่อคืนนอนคุยกันจนดึก แล้วก็หลับไปตอนไหนไม่รู้

“ยัยกวางก็อยู่ที่ห้องของเขาสิ ผัวเมียเขาจะกอดกัน จะมานอนเป็นก้างขวางคอได้ยังไง” พ่อเลี้ยงหนุ่ม นึกถึงตอนที่เขาเข้ามาในห้อง น้องสาวตื่นขึ้นมาพอดี เลยย้ายตัวเองออกไป ด้วยความเห็นใจพี่ชาย แต่ก็ยังไม่วาย ขอรางวัลเป็นข้อแลกเปลี่ยน

“คุณหายไปไหนมาตั้งสองวันคะ หนูใจไม่คอไม่ดีเลย” เด็กสาวตะกายพาร่างนุ่มนิ่มขึ้นไปกอดซบอยู่บนอกกว้าง ให้สมกับความคิดถึง

“ฉันมีงานต้องเร่งเคลียร์ให้จบ แล้วก็มารับเธอนี่ไง” พ่อเลี้ยงอาชาตอบ พร้อมกับโอบ กอดลูบหลังไหล่เมียตัวน้อยอย่างคิดถึงไม่แพ้กัน

“มารับ....ไปไหนหรือคะ”

“กลับไร่ ปิดเทอมแล้วไม่ใช่เหรอ หรือว่าไม่อยากกลับ ฉันตามใจเธอ” สายตาที่มองมาช่างอบอุ่น ไม่มีวี่แววดุดัน เย็นชา เหมือนวันแรกที่เจอกันเลย

“กลับค่ะ หนูอยากอยู่กับคุณ หนูคิดถึงคุณ” รมิดายืดตัวขึ้นไปจูบแก้มสากทั้งสองข้าง วนเวียนจูบซ้ำ ๆ อย่างแสนรัก หล่อนกล้าที่จะแสดงความรักกับเขามากขึ้น หรืออาจจะเพราะความคิดถึงที่อัดแน่นจนลืมตัวก็ไม่รู้ได้

พ่อเลี้ยงหนุ่มกอดกระชับ เรือนร่างอวบอิ่ม จูบซับรับขวัญบนกลีบปากนุ่มอย่างอ้อยอิ่ง ก่อนจะเวียนจูบจนทั่วใบหน้า ใช่ว่าเขาไม่อยากมาหา แต่เกรงจะอดใจไม่ไหว ได้แต่ทำงานอย่างหนักจะได้ลืม ๆ ไปบ้าง ไม่คิดว่าเมียตัวน้อยจะคิดถึงและโหยหาเขาไม่น้อยไปกว่ากัน

“หนูคิดว่าคุณรำคาญหนูเสียอีก ถึงได้ไม่อยากมาหามาพบเจอกัน” เด็กสาวบอกความรู้สึกของตัวเอง ดวงตาใสแจ๋วนั่น ไม่ได้บ่งบอกว่าหล่อนจะมีอาการแง่งอน

“ทำไมถึงคิดอย่างนั้นล่ะ หืม”

“ไม่รู้สิคะ คุณอาจจะเบื่อที่โดนหนูกอด แต่ไม่รู้ล่ะ วันนี้หนูจะกอดให้หายคิดถึงเลยคอยดูสิ” เด็กสาวบอกอย่างมุ่งมั่น

“รมิดา แก่แดดใหญ่แล้วนะ” พ่อเลี้ยงว่ายิ้ม ๆ

“หนูแค่กอดเองนะคะ” รมิดาตาโต แค่กอดก็โดนว่าแก่แดดแล้วเหรอ นี่ถ้าหล่อนทดลองทำแบบในคลิปที่ดูกับพี่กวาง มีหวังโดนตีก้นลายแน่ ๆ รมิดาคิดถึงวันนั้น หน้าแดงก่ำขึ้นมาทันที ตอนที่พี่กวางเล่าถึงเพื่อน ๆ ที่กินกันหลายคู่ พอหล่อนถามว่าทำไมถึงเรียกว่ากินกัน พี่กวางก็เลยเปิดคลิปให้ดู ทำเอาอายม้วนด้วยกันทั้งคู่ พึ่งจะเข้าใจว่าตัวเองโดนสามีกินไปแล้ว แต่หล่อนยังไม่ได้กินเขาเลย แต่ดูแล้วน่ากลัวชะมัด

“คิดอะไรอยู่ หึ หน้าตาแดงขนาดนั้น”

“คิดว่าหนูยังไม่ได้กินคุณเลยค่ะ....อุ๊บ....” รมิดาเอามือขึ้นมาตะครุบปากตัวเองไม่ทัน มองหน้าสามีเลิ่กลั่ก ….ตายแน่...ยัยดาเอ้ย............

“หืม.....”

“เอ่อ....หนู...” หญิงสาวกระอึกกระอักไม่รู้จะตอบว่ายังไง

“รมิดา อยากกินฉันจริง ๆ เหรอ” พ่อเลี้ยงหนุ่มถามเสียงแหบพร่า เลือดในกายสูบฉีดพลุ่งพล่าน บางอย่างที่พยายามเก็บและกดมันเอาไว้ ก็ทำท่าจะไม่ยอมเชื่อฟังเหมือนเคย

“หนู...ปะ....เปล่านะคะ” เด็กสาวหน้าแดงแจ๋ ยังดีที่มีอกกว้างให้ซุกซบหลบหน้า...แค่คิดว่ายังไม่ได้กิน ไม่ได้แปลว่าอยากกินซะหน่อย

“อ๊ะ......” รมิดาอุทานออกมา หลังจากโดนพลิกกลับมาอยู่ใต้ร่างแข็งแกร่งอันทรงพลังของบุรุษเพศ กลีบปากนุ่มถูกครอบครอง ดูดดึง ก่อนเรียวลิ้นเล็กจะถูกลุกล้ำไล่ต้อน ลิ้มชิมรสหวาน

ริมฝีปากร้อนผ่าว วนเวียนดูดชิมจนพอใจ ก่อนจะลากไล้สู่ลำคอขาวผ่อง รมิดาได้แต่โอบกอดร่างหนาเอาไว้แน่น ร่างกายบิดส่าย ลากเลื้อย ถ้าไม่โดนกดไว้หล่อนคงได้แปลงร่างเป็นงูไปแล้วแน่ ๆ ชุดนอนเนื้อนิ่ม ลายสตรอว์เบอรี่ ถูกเขี่ยออกให้พ้นทางอย่างง่ายดาย เต้าเต่งกลมกลึง ดีดเด้งออกมาท้าทายสายตา หลังจากบราตัวน้อยถูกกำจัดออกไป เด็กสาวมีหน้าอกหน้าใจอวบใหญ่เกินวัย เพราะอย่างนี้ ผู้เป็นสามีจึงเข้มงวดกับชุดนักศึกษาของหล่อนเป็นพิเศษ