12

พ่อเลี้ยงหนุ่ม พาเมียตัวน้อย ไปซื้อของที่ห้างใหญ่ในตัวจังหวัด เขาตั้งใจจ่ายไม่อั้น ไม่ว่าหล่อนอยากได้อะไร แต่รมิดาก็ขี้เกรงใจเหลือเกินไม่ยอมชี้เอาอะไรทั้งนั้น นอกจากช็อคโกแล๊ตที่หล่อนขนซื้อไปเสียเยอะแยะ จนชายหนุ่มอดขำไม่ได้ ว่าเขาพาสาวมาชอปปิ้ง หรือว่าเดินเล่นกับเด็กน้อยกันแน่ เพราะเสื้อผ้า กระเป๋า รองเท้าแบรนด์หรู หล่อนไม่สนใจเอาแต่ปฏิเสธลูกเดียว แถมยังเป็นฝ่าย ฉุดดึงเขาให้ออกจากร้านเองต่างหาก แปลกจริง....

ในที่สุดทั้งคู่ก็มาหยุดที่ร้านขายสมาร์ทโฟน แบรนด์ดังเป็นที่นิยมในหมู่วัยรุ่น เขาสั่งรุ่นใหม่ล่าสุดให้ทันทีโดยไม่ถามความเห็น รมิดาดูเหมือนจะดีใจเสียด้วยซ้ำแต่ก็ยังอดบ่นไม่ได้

“ความจริง ไม่ต้องเอารุ่นใหม่ล่าสุดก็ได้ค่ะ ราคาจะได้ไม่แพงมาก”

“ฉันไม่สนเรื่องราคา ขอให้เธอชอบก็พอแล้ว หรือว่าไม่อยากได้”

“อยากได้สิคะ งั้นหนูไม่เกรงใจแล้วนะคะ”

พ่อเลี้ยงหนุ่มยิ้มขำ กับท่าทางของสาวน้อยที่รีบปิดปากตัวเอง รออย่างสงบเสงี่ยมเพราะกลัวจะอดนั่นเอง

หลังจากนั้น ทั้งคู่เลือกซื้อของจนพอใจก่อนจะแวะทานอาหารเย็นร้านดังในตัวเมือง อาหารถูกสั่งมาเต็มโต๊ะ พ่อเลี้ยงอาชาเพิ่งจะรู้แจ้งแก่ใจเดี๋ยวนี้เอง ว่าเมียตัวน้อยของเขาพิสมัยการกินมากแค่ไหน กว่าจะกลับถึงไร่ ก็ปาเข้าไปเกือบสามทุ่ม เด็กสาวตัวโงนเงนดวงตาปรือปรอย หลังจากพยายามจะไม่หลับบนรถ หล่อนช่างสรรหาเรื่องราวต่าง ๆ มาคุยกับเขา เพื่อจะทำตัวเป็นเพื่อนเดินทางที่ดี แต่พอเข้ามาในห้องเท่านั้น ก็ทำท่าจะหมดแบตไปในทันที

“ไปอาบน้ำก่อน เดี๋ยวค่อยมานอน” พ่อเลี้ยงพูดดักคอ เมื่อเห็นว่าคนตัวเล็กเข้ามาถึงห้องได้ก็ยึดโซฟาเป็นฐานที่มั่น แล้วยังมีหน้ามาบอกว่าขอพักสายตา ทั้งที่พฤติกรรมบ่งบอกว่าคืนนี้หล่อนจะซักแห้ง ไม่ยอมอาบน้ำ ทำให้เขาต้องทำเป็นดุไว้ก่อน

“แล้วคุณล่ะคะ หนูเตรียมน้ำให้คุณก่อนก็ได้ค่ะ”

“ไม่ต้อง เดี๋ยวฉันไปใช้ห้องข้างนอก แล้วก็รีบ ๆ เข้าล่ะ อย่าไปหลับในห้องน้ำนะ ดูซิตาจะปิดอยู่แล้ว” น้ำเสียงเจือไปด้วยความเอ็นดู

“รับทราบค่ะ” เด็กสาวฝืนยิ้มสดชื่น ทั้งที่หนังตาไม่เป็นใจนัก

รมิดา รีบอาบน้ำจัดการกับตัวเองอย่างรวดเร็ว แล้วขึ้นมานอนรอบนเตียง ความรู้สึกง่วงงุน ค่อยบรรเทาเบาบางลงได้มาก จึงได้หยิบสมาร์ทโฟนเครื่องใหม่ มาเล่น ตามประสาเด็กขี้เห่อ จนกระทั่งผู้เป็นสามีกลับเข้ามาตัวหอมฟุ้ง สวมใส่ชุดนอนเรียบร้อยแล้ว เขาก้าวขึ้นมานอนลงข้าง ๆ ไม่ได้พูดอะไร ได้แต่นอนหงายหลับตาสบาย ๆ เด็กสาวจึงจำใจต้องหยุดทุกกิจกรรมก่อนหน้า เอื้อมมือไปปิดไฟหัวเตียง ทอดตัวลงนอนเคียงข้างนิ่ง ๆ เพราะไม่อยากรบกวนเวลานอนของสามี

ทุกอย่างตกอยู่ในความเงียบ คนตัวโตที่นอนข้าง ๆ ยังนอนนิ่งเฉย ทุกคืนเขาจะกอดหล่อนไว้ แล้วก็นอนหลับไปด้วยกัน แต่วันนี้เขาอาจจะหลับไปแล้วก็ได้ เด็กสาวหันไปมองคนข้างกาย ก็เห็นเขานอนนิ่ง หายใจสม่ำเสมอ....เฮ้อ ทำไงดีล่ะ...เขาจะหาว่าเราก๋ากั่น เกินไปหรือเปล่านะ

เรือนร่างอวบอิ่มค่อย ๆ กระเถิบตัวเข้าไปซุกกายแกร่ง แล้วก็นอนรอลุ้นอยู่อย่างนั้น และเมื่อไม่มีอะไรเกิดขึ้นหล่อนไม่โดนเขาผลักไส หรือยันตกเตียง ก็เริ่มได้ใจวาดแขนเรียวพาดผ่านลำตัวหนาก่อนจะซุกหน้าเข้าหาต้นแขนแข็งแรง....อย่างนี้ค่อยใช่หน่อย....หล่อนชักจะติดอ้อมกอดอันอบอุ่น และกลิ่นหอมเฉพาะตัวของผู้ชายที่ได้ชื่อว่าเป็นสามีเสียแล้ว เปรียบเสมือนยานอนหลับชั้นดีทำให้หลับสบาย ผ่อนคลายมาหลายวัน

พ่อเลี้ยงอาชายิ้มกริ่ม เขาแกล้งนอนนิ่ง ๆ รอดูปฏิกิริยาของคนตัวเล็กซึ่งก็ไม่ทำให้ผิดหวัง ร่างหนาพลิกเข้าหาเมียตัวน้อย โอบร่างบางเข้าซุกอก ถูกใจคนตัวเล็กยิ่งนักจึงซุกหน้าเข้าหา ขยับตัวจนได้ท่าที่สบาย พ่อเลี้ยงหนุ่มชอบใจที่หล่อนเป็นฝ่ายเข้ามาหา รอยยิ้มเอ็นดูเกลื่อนอยู่เต็มใบหน้า พักเดียวหล่อนก็นอนหลับหายใจสม่ำเสมอเข้าสู่ห้วงนิทรา อย่างสบายใจ......สงสัยไม่โดนกอดแล้วนอนไม่หลับสินะ ยัยตัวยุ่ง....ชายหนุ่มคิดอย่างพึงใจก่อนจะก้มลงหอมแก้มสาวเบา ๆ แล้วตามเข้าสู่ห้วงนิทรารมณ์ไปด้วยกัน

เช้านี้อากาศสดชื่นพ่อเลี้ยงอาชาพาเมียตัวน้อย เข้ามาที่สวนส้ม คนงานต่างลอบ มองกันด้วยความสนใจ พวกเขาได้ข่าวว่าพ่อเลี้ยงมีเด็กสาว มาอยู่ร่วมบ้านด้วยหลายวัน แล้ว ทำเอาคนงานสาว ๆ ที่พยายามจะทอดสะพานคอนกรีตเสริมเหล็กไปหาหนุ่มเจ้าเสน่ห์ อกหักผิดหวังไปตาม ๆ กันแม้จะเป็นที่รู้กันว่า ถึงแม้พ่อเลี้ยงหนุ่มจะได้ชื่อว่าเป็นนักรัก เจ้า เสน่ห์ที่สาว ๆ หลายคนอยากจะขึ้นเตียงด้วย แต่เขาก็ไร้ใจเหลือเกิน ไม่ยอมให้ความสนิท สนม ผูกพันกับใคร ที่ผ่านมาจึงเป็นแค่ความสัมพันธ์ชั่วคราว ที่ใช้ปลดปล่อยความเครียด ทางกายชั่วครั้งชั่วคราวเท่านั้น แลกเปลี่ยนกับผลประโยชน์ที่สมน้ำสมเนื้อกัน ส่วนคนใน ปกครองเขาไม่นิยมยุ่งเกี่ยวให้เสียการปกครองเด็ดขาด

“ออกมาเที่ยวแบบนี้ ร้อนเกินไปหรือเปล่า” เอ่ยถามเสียงนุ่มวันนี้หล่อนสวมกระโปรงยีนส์กรอมเท้า กับเสื้อผ้าฝ้ายแขนตุ๊กตาสีขาวเอวจั๊ม เขาบังคับให้หล่อนสวมหมวกสานปีกกว้าง แต่ก็ยังเห็นเหงื่อเม็ดเล็ก ๆ เริ่มซึมแถวไรผม ริมฝีปากแดงระเรื่อเป็นธรรมชาติ กับพวงแก้มแดงปลั่งจากแดดอ่อน ๆยิ่งทำให้รมิดาดูน่ารัก สวยหวานขึ้นอีกเป็นกอง มองยังไงก็ไม่เบื่อ ชักอยากเปลี่ยนใจ ไม่อยากทำอะไรอย่างที่ตั้งใจไว้เสียแล้ว

“ไม่ร้อนเลยค่ะ หนูชอบ อากาศสดชื่นม้าก มากค่ะ” สาวน้อยกางแขน เงยหน้าสูดลมหายใจเข้าเต็มปอด ยืนยันคำพูดของตัวเอง โดยไม่รู้ตัวเลยว่าท่าทางอย่างนั้น ทำเอาคนมองตาพร่าไปหมด

“อยู่คนเดียวสักครู่ ได้หรือเปล่า เดี๋ยวฉันมา” พ่อเลี้ยงหนุ่มปูเสื่อ แล้วตามด้วยเบาะนุ่ม พร้อมตะกร้าของว่างที่นางพิณจัดให้ ลงใต้ต้นไม้ใหญ่ โดยมีรมิดากุลีกุจอคอยช่วยอยู่ไม่ห่าง