10 ส่งตัวเข้าห้องหอ

อีธานรีบไปบอกมารอรว่าใกล้ถึงเวลาเข้าห้องหอแล้ว เธอมองหน้าลูกชายอย่างหมั่นไส้ แต่ก็ยินยอมทำตามใจลูกชายสุดที่รัก เจ้าบ่าวเดินไปตามเจ้าสาวที่กำลังนั่งคุยกับเพื่อนๆ อย่างออกรสชาติ

จะว่าไปผู้หญิงคนนี้ก็น่าสนใจอยู่มิใช่น้อย ความปากร้ายกับนิสัยไม่ยอมใครนั้น มันช่างเหมือนเธอในอดีตเหลือเกิน ผู้เป็นแม่คิดอยู่ในใจ ไม่แน่...บางทีลูกชายเธออาจจะหมดลายคาสโนว่าเพราะผู้หญิงคนนี้ก็ได้

“นี่ ได้เวลาเข้าห้องหอแล้ว” อีธานเดินไปตามเจ้าสาวที่ไม่สนใจเขาเลยแม้แต่น้อย เอาแต่มานั่งคุยอยู่กับเพื่อน ไม่รู้จักทำหน้าที่เจ้าสาวเลย แขกเหรื่อหรือก็ไม่มาช่วยกันต้อนรับ งานนี้เขาเหนื่อยคนเดียว แต่ไม่เป็นไรหรอก ให้เธอเก็บแรงไว้ตอนนี้ก็ดีเหมือนกัน คืนนี้จะได้หนักๆ ได้

“แล้วไง มาบอกฉันทำไม” อีธานเม้มริมฝีปากแน่น เธอต้องการจะยั่วโมโหเขาต่อหน้าเพื่อนๆเขาแสร้งทำเป็นยิ้มแล้วหยอดคำหวานใส่

“ก็ไม่ให้บอกภรรยาแล้วจะให้ไปบอกแมวที่ไหนกันล่ะครับ” มุกไหมปั้นหน้าไม่พอใจที่อีธานพูดอย่างนี้ เธอลุกขึ้นเตรียมเดินหนี แต่มือหนาก็รั้งเอวเธอไว้เสียก่อน เขากอดเธอแน่นท่ามกลางสายตาเพื่อนๆ และก้องภพ

“นี่ทำอะไรน่ะ ปล่อยนะ” อีธานไม่ปล่อย ก้มลงกระซิบข้างใบหูเจ้าสาวแสนอึ๋มของเขาด้วยน้ำเสียงแหบพร่า

“ก็ถ้าไม่เข้าตอนนี้ ฉันก็จะฟัดเธอตรงนี้แหละ ต่อหน้าเพื่อนๆ แล้วก็พี่ก้องอะไรของเธอด้วย” มุกไหมหน้าแดงซ่าน หน้าด้าน...ผู้ชายคนนี้หน้าด้านมาก เธอควรจะทำอย่างไรกับเขาดีเนี่ย

“นี่อีธาน กรุณาให้เกียรติเพื่อนฉันหน่อย นี่ยังไม่ถึงเวลาเข้าห้องหอ อย่ามาทำอะไรประเจิดประเจ้อต่อหน้าแขกมันเสียมารยาท” เกรชเน้นคำสุดท้ายเพื่อให้อีธานรู้สึก แต่คนอย่างอีธานมีหรือที่จะรู้สึกตัวง่ายๆ รอยยิ้มกรุ้มกริ่มกับสายตาเป็นประกายฉายชัดในดวงตาเรียว

“นั่นสินะครับ ผมลืมไป คืนนี้ผมกับมุกยังมีเวลาทั้งคืน

แหม...แค่คิดใจผมก็เต้นเร่าๆ จนแทบจะคลั่งอยู่แล้ว ตื่นเต้นเป็นบ้าเลย” อีธาน พูดอย่างไม่เกรงใจคนฟัง มุกไหมหน้าแดงก่ำ ก่อนจะรีบปรับสีหน้าให้

เป็นปกติ แล้วเอ่ยคำพูดที่ชวนให้เจ้าบ่าวใจสั่น

“นั่นน่ะสิคะ คืนนี้มีเวลาทั้งคืน คอยดูนะคะ มุกจะทำให้อีธานร้องเรียกแต่มุกจ๋า ๆ ทั้งคืนเลยล่ะค่ะ รับรองคืนนี้คุณจะต้องมีความสุขมากที่สุดในชีวิตเลย” มุกไหมไม่พูดเปล่า ส่งสายตากลมโตทอประกายวิบวับให้อีธาน อีธานถึงกับใจเต้นแรงจนแทบทะลุอกออกมาเลยทีเดียว เขาไม่รอช้ารีบจับมือมุกไหมไปหามารอรเขาทันที

“คุณแม่ครับ ได้ฤกษ์แล้วหรือยัง ผมอยากเข้าห้องหอใจจะขาดแล้ว” อีธานเดินไปหามารอรของตนเอง เอกภพกำลังนั่งคุยอยู่กับภรรยาอยู่พอดี ทั้งคู่หันมามองลูกชายลูกสาวอย่างงงๆ กับคำพูดเร่งรัด เด็กสมัยนี้ตามไม่ทันเลยจริงๆ

พอได้ฤกษ์เข้าห้องหอแล้ว อีธานก็หันไปมองหน้าเกรชเพื่อนมุกไหมทันที สายตาเป็นประกายชวนให้น่าโมโหยิ่งนัก อีธานยังยั่วเกรชคนเดียวไม่พอ ยังหันไปหาก้องภพที่ยืนอยู่กับกลุ่มเพื่อน แล้วทำหน้าตาสงสารเห็นใจสุดชีวิต มุกไหมมองเจ้าบ่าวของตัวเองด้วยความหมั่นไส้ก่อนจะหยิกแรงๆ ที่ต้นแขนไปหนึ่งที

“โอ๊ย!!! ที่รัก หยิกทำไมเนี่ย...เจ็บนะ” แล้วทำสายตาออดอ้อนให้คนอื่นหมั่นไส้อีกนิดหน่อย เดวิสมองแล้วส่ายหน้า วายุยืนยิ้มน้อยยิ้มใหญ่กับความกวนของเพื่อน

“เอาล่ะๆ อย่ามัวยืนเถียงกันอยู่เลย เดี๋ยวก็เสียเวลาเจ้าบ่าวกันพอดี” เดวิสรีบเตือนสติอีธาน อีธานยิ้มหน้าบานแฉ่ง แล้วจูงมือเจ้าสาวคนสวยเข้าไปกราบบิดามารอรฝ่ายชายแล้วตามด้วยฝ่ายหญิง ทางด้านคุณเอกภพกับภรรยานั้นก็อวยพรขอให้รักกันยืนยาว แต่กับฝ่ายของเพื่อนเจ้าสาวนี่ล่ะสิกลับอวยพรตรงกันข้ามเลย

อีธานมองหน้าเจ้าสาวแล้วก็หมั่นไส้ ‘คอยดูเถอะ คืนนี้พ่อจะจัดหนักให้ร้องทั้งคืนเลย’

เมื่อทางญาติผู้ใหญ่อวยพรเป็นที่เรียบร้อยแล้ว เกรชก็กระซิบบอกเพื่อนตัวเองเบาๆ เพื่อไม่ให้ใครได้ยิน

“เกรช จัดการตามแผนไปเลยนะมุก” เกรชกระซิบบอกมุกไหมพยักหน้ารับรู้ อีธานอดสงสัยไม่ได้จะพยายามเงี่ยหูฟังก็ไม่ได้ยิน สองคนนี้กำลังวางแผนกันอยู่นะ

“เอาล่ะ ได้เวลาแล้วเชิญพวกคุณๆ ทั้งหลายรีบออกไปจากห้องหอผมเร็วๆ ด้วยครับ ผมต้องการเวลา” ทุกคนส่ายหน้าให้กับเจ้าบ่าวที่หน้าด้านมากที่สุดตั้งแต่เคยเจอมา ไม่รู้ว่างานนี้ใครจะแสบกว่าใคร ระหว่างอีธานกับมุกไหม

เมื่อส่งแขกเสร็จแล้วอีธานก็ล็อกห้องอย่างอารมณ์ดี เจ้าสาวของเขานั่งยิ้มอยู่บนเตียงนอนที่โรยด้วยกลีบกุหลาบเป็นรูปหัวใจ ให้ตายเถอะ คืนนี้เขาต้องจัดหนักให้แม่นี่สักหน่อย จะได้รู้สักทีว่าใครจะเจ๋งกว่ากัน สายตาไล่มองตั้งแต่หัวจรดปลายเท้า เลียริมฝีปากที่แห้งผากนั้นนิดๆ มุกไหมมองดูด้วยสายตาที่ขยะแขยงเต็มทน

“มุกจ๋า มามะ เดี๋ยวพี่จะถอดชุดให้” อีธานเดินเข้าไปหาเจ้าสาวของเขาด้วยหัวใจที่สั่นระรัว เขาถูฝ่ามือตัวเองจนร้อน มุกไหมได้แต่นั่งยิ้มอยู่บนเตียง คืนนี้ยาวแน่ๆ อีธานกระหยิ่มอยู่ในใจ

“มาสิคะ พี่ธานขา มุกไหมรอใจจะขาดรอนๆ แล้วล่ะค่ะ” เท่านั้นแหละอีธานก็รีบวิ่งไปที่ตัวมุกไหมทันที มุกไหมใช้ฝ่าเท้าน้อยๆ ยันเข้าที่ท้องน้อยอีธานสุดแรง

“มุกไหม!” อีธานกระเด็นลงบนพื้นไม้ปาเก้อย่างแรง มุกไหมได้แต่นั่งหัวเราะอย่างสะใจ

“มาสิคะ พี่ธานขา” แล้วมุกไหมก็ยั่วอีธานโดยการค่อยๆ ดึงกระโปรงขึ้นมาจนเห็นถึงเรียวขาสวย ดวงตากลมโตหรี่ลงดูแล้วช่างน่าเซ็กซี่ยิ่งนัก อีธานจ้อง มองตาโต นี่เธอต้องการจะเล่นอะไรกันเนี่ย อีธานค่อยๆ ยืนขึ้น แล้ว

ลูบหน้า ลูบตาเดินเข้าไปอีกที มุกไหมยกขาขึ้นมาเตรียมถีบอีก แต่อีธานไวกว่าจับข้อเท้ามุกไหมได้แล้วกระโดดขึ้นไปทาบทับบนร่างบางของมุกไหมทันที

“ว้าย อร้าย!!...” อีธานรีบประกบริมฝีปากมุกไหม มุกไหมทุบไหล่แต่ก็ไม่สะเทือน ซ้ำร้ายยังกดริมฝีปากแรงขึ้นอีก มุกไหมเห็นว่าถ้าเป็นอย่างนี้ไม่รอดแน่ๆ จึงลูบไล้ไปที่ไหล่ ที่หลังอย่างยั่วยวน แล้วพลิกร่างบางให้ทาบทับอีธาน

นี่เธอจะเป็นฝ่ายรุกเขาหรือเนี่ยให้ตายเถอะมันช่างเร่าร้อนอะไรอย่างนี้ อีธานคิดเข้าข้างตัวเอง เขาครางอืออาในลำคอเมื่อหน้าอกอวบอึ๋มถูไถกับหน้าอกแกร่ง เธอถอนจูบออกแล้วลูบไล้ไปยังขาทั้งสองข้างของเขา

แววตาทะเล้นขี้เล่นนั้นทำให้อีธานรู้สึกเอ็นดูนัก โดยไม่รู้เลยว่าความเอ็นดูของเขานั้นมันจะทำให้เขาเจ็บตัวขนาดหนัก เธอแบะขาอีธานออก อีธานมองตาวาว นี่เธอจะ...เขาหรือเนี่ย

โอ้ สวรรค์ชัดๆ มุกไหมหัวเราะคิกคักแล้ว บีบไปที่ผลสองข้างของอีธาน

“ว้าก!!!” อีธานตะโกนร้องด้วยความเจ็บปวด เสียงดังนั้นทะลุห้องหอออกมา

“นี่สำหรับความผิดที่คุณปล่อยให้แม่เอมมี่มารังควานฉันถึงที่” มุกไหมยิ้มสะใจ ปล่อยให้อีธานนอนร้องด้วยความเจ็บปวด

“อ้ะโห อีธาน มันเจอของดีเข้าแล้ว อิจฉามันว่ะ” วายุหันมาพูดกับเดวิสที่กำลังจะลงไปข้างล่าง

“นั่นน่ะสิ สงสัยของเขาดีจริงๆ” ใช่ ของเขาดีจริงๆ ตอนนี้อีธานได้แต่นอนกลิ้งนอนเกลือกด้วยความ เจ็บปวดที่สุดแสนทรมาน เสียแรงที่อุตส่าห์เอ็นดู ทำไมถึงทำกับเขาอย่างนี้

น้ำตาไหลพรากใบหน้าแดงก่ำ มุกไหมลุกขึ้นยืนบนเตียงเท้าเอวทั้งสองข้างแล้วหัวเราะด้วยความสะใจ

“ว่าไงคะ พี่ธานขา...ถึงอกถึงใจไหมคะ?”

“มุกไหม นี่เธอ...” เขาจะบอกว่าเธอทำเขาได้เจ็บแสบนัก อยากจะกระชากมาแล้วสั่งสอนเธอแรงๆ เสียแต่ว่าแรงจะลุกยังไม่มีเลย แล้วน้องชายของเขาจะบอบช้ำจนใช้การไม่ได้หรือเปล่า

“ถ้าน้องชายฉันใช้การไม่ได้ เธอจะเสียใจ” มุกไหมเบ้ปาก แล้วตอกกลับไปด้วยคำพูดที่ทำให้อีธานอึ้ง

“ไม่เห็นจะสน น้องชายคุณใช้การไม่ได้ก็ใช่ว่าน้องชายคนอื่นจะใช้การไม่ได้เหมือนกันนี่” พูดเสร็จก็สะบัดหน้าพรืดก้าวลงจากเตียงแล้วหยิบชุดนอนกับผ้าขนหนูเดินเข้าห้องน้ำไป

“มุกไหม เธอร้ายมากกว่าที่ฉันคิดอีกนะ คอยดูเถอะ ฉันจะทำให้เธอติดใจฉันจนต้องร้องขอเลยล่ะ” เมื่อความเจ็บบรรเทาอีธานก็ลุกขึ้นมานั่งบนเตียง แค้นใจนักที่หญิงสาวกล้ามาลูบคมเขา ฝากไว้ก่อนเถอะ

มุกไหมแค้นที่เอมมี่มาหาเรื่องเธอในงานจึงมาลงที่อีธาน งานนี้เห็นทีน้องชายเขาคงจะใช้งานไม่ได้ไปอีกนาน