บทที่10.เมื่อไรจะกลับไม่อยากรับแขก...

“จะดีเหรอคะ แล้วคุณราฟจะแนะนำเพื่อนๆ ยังไงว่าเอมิเป็นใครล่ะคะ” เอมิกาทักท้วงไม่เห็นด้วยกับความคิดของเขา เมื่อราฟาเอลยืนกรานจะพาเอมิกาลงไปด้านล่างให้ได้

“ก็แฟนคุณราฟไง ตอนนี้เอมิเป็นแฟนคุณราฟนี่คะ” ชายหนุ่มยิ้มใส่ตา พุดเสียงเรียบไร้ความกังวล

“แฟนเลยเหรอคะ” เอมิกาถามเสียงละเมอ คำยืนยันจากเขา เกี่ยวกับสถานะตัวเอง ในตำแหน่งคนพิเศษ แม้จะชั่วคราวแต่ก็ทำให้หัวใจพองฟู

“ใช่เลย แฟนคุณราฟ…แล้วก็ห้ามส่งตาหวานให้ใครล่ะ ไอ้พวกข้างล่างยิ่งห่ามๆ กันอยู่ด้วย” ราฟาเอลกระซิบปรามแล้วจึงก้มลงจุมพิตซอกคอหอมกรุ่น ดูดเม้มจนเป็นรอยแดงก่ำ แสดงความเป็นเจ้าของเพื่อให้เพื่อนสนิททุกคนมองเห็นจะได้ไม่ล้ำเส้นของตัวเอง

เอมิกายกมือขึ้นกุมรอยที่ราฟาเอลทิ้งไว้ด้วยดวงหน้าแดงจัด พร้อมทั้งเอื้อมมือบิดเนื้อที่แขนของราฟาเอลเป็นการเอาคืน จนส่วนที่โดนบิดเป็นรอยแดงเห่อขึ้นมาทันตาเห็น

“อุ้ย! เอมิแกล้งคุณราฟทำไมคะ มันเจ็บนะ” ราฟาเอลแสร้งโอดครวญเหมือนเจ็บเสียเต็มประดา

“คุณราฟแกล้งเอมิก่อนนี่คะ มีอย่างที่ไหนมากัดจนเป็นรอยแดง อย่างนี้คนก็รู้หมดซิว่าคุณราฟทำอะไรเอมิ” เอมิกาหน้าคว่ำกล่าวตัดพ้อเสียงกระเง้ากระงอด เมื่อราฟาเอลมีเจตนาทำให้เธออับอาย

“กันไว้ก่อนไงคะ เพื่อนคุณราฟจะได้ไม่ยุ่งกับเอมิ ให้รู้กันไปของใครเป็นของใคร” ชายหนุ่มกล่าวเสียงขรมเมื่อตนเองหาทางกันเอมิกาจากเพื่อนๆ ได้

“ลงไปข้างล่างดีกว่าค่ะ ไม่อย่างนั้นคุณราฟต่อจากเมื่อกี้นะ ยิ่งอัดอั้นอยู่ด้วย”

“บ้า!!”

ราฟาเอลพาเอมิกาลงมาด้านล่างตรงไปยังกลุ่มเพื่อนที่กำลังขะมักเขม้นก่อไฟเพื่อปิ้งปูปิ้งปลาที่เตรียมมา พลางทำหน้าตาไม่รู้ไม่ชี้เมื่อทุกๆ คนหันมามองอย่างสนใจ เอมิกาเดินขาสั่นๆ ตามแรงจูงของราฟาเอลที่ก้าวนำอยู่ด้านหน้า เธอถูกตัวของเขาบดบังการมองเห็น เมื่อราฟาเอลจงใจใช้ลำตัวของตัวเองบังเธอไว้จนมิด

คาลอสเดินเข้าไปชะโงกหน้ามองเอมิกา ที่ยืนอยู่เบื้องหลังราฟาเอล และแซวอย่างอดไม่อยู่

“ไรวะราฟ พามาแต่ไม่ยอมแนะนำให้รู้จัก แถมยังเอาแอบไว้ด้านหลัง ด้วย หวงมากเลยเหรอไงเพื่อน” คาลอสแซว พร้อมกับชะโงกหน้าไปส่งยิ้มให้เอมิกาที่ยืนตัวลีบอยู่ด้านหลัง

“ก็กำลังจะแนะนำอยู่นี่ไงวะ พวกคุณอย่าใจร้อนนักสิ รอหน่อยก็ไม่ได้” ราฟาเอลบ่นเสียงขุ่น ถลึงตาใส่คาลอส เมื่อเห็นเพื่อนรักส่งยิ้มหวานให้คนข้างกาย เขาจึงรวบเอวเอมิกามากอดไว้ สอดมือกอดเธอไว้ทั้งตัว พร้อมทั้งแนะนำตัวเอมิกาให้ทุกๆ คนได้รู้จัก

“ที่ยืนยิ้มนึกว่าหล่อเสียเต็มประดาน่ะ มันชื่อคาลอส กาน่า ที่กำลังก่อไฟดูก็รู้ว่าเป็นคนไทยชื่อว่ากัมปนาท นามสกุลแสนยาการ อีกคนที่ปากหมาที่สุดในกลุ่มก็ไม่พ้นไอ้คุณดอจิโน่ เอ็กเน่ ส่วนนี่ เอมิแฟนฉันเอง” ราฟาเอลแนะนำด้วยความภูมิใจ เขายักคิ้วใส่บรรดาเพื่อน ที่ยืนอ้าปากค้างกับสถานะของเอมิกาที่ราฟาเอลเอ่ยแนะนำ

เสียงโห่ เสียงแซวดังไม่ยอมหยุด จนราฟาเอลต้องยกมือขึ้นห้ามพร้อมทั้งเอ่ยเสียงขรึม จนเพื่อนๆ ยอมหยุดเสียงแซวลง ก่อนจะล้อมวงนั่งจิบเครื่องดื่ม พร้อมทั้งพูดคุยกันส่งเสียงดังเจี้็ยวจ้าวลั่นหาดกว้างอย่างสนุกสนาน

“พอเลยไม่เคยเห็นคนหน้าตาดีมีแฟนหรือไงวะ” ราฟาเอลกล่าวแก้เก้อช่วยเพื่อนๆ ก่อไฟเตรียมปิ้งปูปลาบนเตาย่างอย่างขะมักเขม้น

เอมิกายืนมองอยู่ด้านนอก ก่อนจะเดินเข้าไปช่วยทุกคนด้วยความเต็มใจ มือน้อยหยิบจับงานตรงหน้าอย่างไม่มีเกี่ยง จนราฟาเอลที่คอยมองเพราะเป็นห่วงแอบอมยิ้ม ทุกๆ คนคอยสังเกตท่าทีที่ราฟาเอลแสดงกับสาวสวย ท่าทีอาทรและห่วงใยอย่างที่ไม่เคยทำกับใครมาก่อน จึงพากันยินดีที่เพื่อนรักมีคนรู้ใจ เสียงพูดคุยเฮฮาอยู่เกือบค่อนคืน ก่อนจะแยกย้ายกันไปพักผ่อน

“ราฟคุณจะไม่ชวนพวกผมนอนค้างที่นี่หรือไงวะ?” คาลอสถาม พร้อมทั้งทรุดตัวนั่งลงบนเก้าอี้หน้าบ้าน เขาเมาจนทรงกายไม่อยู่แต่เพื่อนก็ยังยืนกรานให้กลับ มันไม่รู้จัก ‘เมาไม่ขับ’ หรือไงวะ