เทพบุตรหัวใจห้าวรัก / ตอนที่ 2

ชายหนุ่มร่างสูงเพรียวแหงนมองตัวบ้านหลังใหญ่ตะคุ่มๆ ท่ามกลางแสงจันทร์ซีดในคืนแรม

เขาทำท่าใคร่ครวญอยู่ครู่หนึ่งจึงเริ่มเคลื่อนไหวอีกครั้ง

เป้าหมายของเขาอยู่ที่ต้นไม้ใหญ่ขึ้นอยู่นอกบริเวณบ้าน แต่ก็มีกิ่งก้านบางส่วนยื่นระเกือบถึงหน้าต่างห้องนอนด้านข้างที่เปิดเอาไว้

เขาคะเนระยะห่างระหว่างหน้าต่างกับกิ่งก้านต้นไม้ใหญ่ จากนั้นก็โยกตัวเองขึ้นไปยังกิ่งที่มีความแข็งแรงพอจะรับน้ำหนักได้

การเคลื่อนไหวของเขาจากกิ่งต่ำไปยังกิ่งที่อยู่สูงขึ้นไป เป็นไปอย่างคล่องแคล่ว

เขาไต่เดียะๆไม่กี่อึดใจต่อมา ก็ขึ้นมาเหยียบอยู่บนกิ่งที่อยู่ใกล้หน้าต่างห้องนอนที่เป็นเป้าหมาย

เจ้าของห้องยังไม่นอน กำลังนั่งแปรงผมอยู่ที่หน้าโต๊ะเครื่องแป้ง

เสียงเคลื่อนไหวของเขา เรียกหล่อนหันมามอง

หล่อนทำตาโต แต่ประกายตาเต้นริก เต็มไปด้วยความตื่นเต้นระคนยินดีมากกว่าจะตระหนกตกใจ

ทัศนียา อลงกฎ ได้มีโอกาสทำความรู้จักกับภีมวัจน์เมื่อราวสองสัปดาห์เศษมาแล้ว

พ่อเลี้ยงภาวัส-แม่เลี้ยง อุชเชนี วงศ์ชัยนิติ เจ้าของธุรกิจก่อสร้างครบวงจรในอันดับต้นๆของเมืองไทย รวมไปถึงกิจการท่องเที่ยว เจ้าของโรงแรมอีกหลายแห่งในกรุงเทพฯ และตามจังหวัดที่เป็นแหล่งท่องเที่ยวสำคัญ คือบิดามารดาผู้ให้กำเนิดเขา

ภีมวัจน์เป็นบุตรคนโต ลูกชายคนเดียวของครอบครัว มีน้องสาววัยอ่อนกว่าเขาหลายปีอยู่คนหนึ่ง

ทัศนียาไม่ใช่สาวโสด เคยแต่งงานมาแล้วกับชายสูงอายุพอจะเป็นปู่หล่อนได้เลย

เมื่อสามเดือนก่อน หล่อนกลายเป็นแม่ม่ายทรงเครื่อง เมื่อสิ้นสามี ที่เผอิญเป็นคนมีฐานะหล่อนเป็นผู้รับมรดกของเขาเกือบทั้งหมด ยังความเคียดแค้นแก่ลูกๆของเขา ที่เกิดจากภรรยาคนแรกและคนที่สองไม่น้อย

แต่ภีมวัจน์ไม่ได้สนใจข้าวของเงินทองของทัศนียา

สิ่งที่เขาสนใจ ติดใจเป็นอย่างมากคือเรือนกายและความช่ำชองขณะอยู่บนเตียงของหล่อนต่างหาก

ทัศนียาไม่เพียงแต่จะยังสาวและจัดว่าเป็นคนสวยคนหนึ่ง หล่อนยังเก่งในเรื่องบนเตียงราวกับโสเภณีอาชีพ ทำให้น่าสงสัยว่าหล่อนมีประสบการณ์ดังกล่าวจากสามีแก่คราวปู่ หรือแอบไปหาประสบการณ์กับชายอื่นที่ยังหนุ่มแน่น สามารถให้ความสุขทางเพศแก่หล่อนได้เต็มอิ่ม

ภีมวัจน์คิดว่าน่าจะเป็นประการหลัง

จากประสบการณ์ที่ได้เจอมาแล้วด้วยตัวเอง ทำให้พอจะรู้ว่า ทัศนียาจัดเป็นสาวแรงสูง ฉะนั้นที่ได้รับจากสามีวัยเกือบเจ็ดสิบ ซึ่งก็ฟังว่าสุขภาพสามวันดีสี่วันไข้ จึงไม่น่าจะเพียงพอกับความต้องการของหล่อน

ภีมวัจน์ส่งยิ้มนำไปไปก่อน เขารู้ว่าทัศนียาไม่ได้รอเขา

หล่อนไม่รู้ว่าเขาจะมา ที่เปิดหน้าต่างเอาไว้นี้ ก็คงเพื่อรับอากาศบริสุทธิ์แทนเปิดเครื่องปรับอากาศ เพราะคืนนี้มีลมเย็น

จากเครื่องแต่งกายบอกให้รู้ว่าหล่อนกำลังจะนอน

แสงไฟโต๊ะเครื่องแป้งทำให้เขาเห็นทรวดทรงอวบได้ส่วน ภายใต้ชุดนอนผ้าโปร่งสีน้ำทะเลขับผิวผ่องให้ดูยวนตา

“ผมเข้าไปได้มั้ย?”

เขาขออนุญาตพอเป็นพิธี ก่อนจะเหนี่ยวตัวเองก้าวข้ามหน้าต่างเข้าไปภายในห้อง

ทัศนียาลุกจากที่นั่งอยู่มายืนพิงโต๊ะเครื่องแป้ง

ม่ายสาวมองชายหนุ่มร่างสูงกำยำล่ำสันด้วยสายตาเกือบจะเป็นหลงใหล

หล่อนยังจำได้ว่าบทรักของเขาถึงอกถึงใจหล่อนแค่ไหน และเขาแข็งแกร่งเพียงใดในยามสอดซุกอยู่ในเนื้อตัวหล่อน

แค่คิดหล่อนก็รู้สึกปลายประสาทเต้นเร่าเต้นริก เกิดอาการวูบไหวขึ้นมาในช่องท้อง

เขายิ้มให้หล่อน ยิ้มของเขาเหมือนยิ้มของเด็กซุกซน เจ้าเล่ห์นิดๆ ขี้โกงหน่อยๆ แต่หล่อนก็รู้ว่าเขาเป็นคนหนุ่ม แกร่งไปด้วยพลังของชายวัยฉกรรจ์

เขาอายุน้อยกว่าหล่อนสองปี แต่นั่นไม่ใช่ปัญหา หล่อนยังสาว บอกใครว่าอายุสักยี่สิบห้าก็ต้องมีคนเชื่อ ที่สำคัญหล่อนสวย อาบเสน่ห์ที่ผู้ชายคนไหนได้ลิ้มลองเป็นต้องถวิลหา

“รอผมอยู่หรือเปล่า” เขาถาม

“เปล่าเลย” หล่อนตอบ “ไม่นึกด้วยซ้ำว่าคุณจะมาคืนนี้”

“ก็ต้องมาสิครับ เราไม่ได้เจอกันสองสามวันแล้วนะ ผมหมายถึงเจออย่าง...เป็นส่วนตัว แบบว่าเสื้อผ้าไม่เกี่ยว”

ดวงตาคมสีน้ำตาลเข้ม ฉายแววรื่นรมย์ ขี้เล่น อย่างหนุ่มเจ้าสำราญ กราดมองทั่วตัวหล่อน

ทัศนียาเผยอยิ้มด้วยความพึงใจที่ชายหนุ่มแสดงความปรารถนาในตัวหล่อนอย่างเปิดเผย

หล่อนคิดง่ายๆแต่ว่าถ้าเขาชอบ ติดใจหล่อนก็คงจะจับเขาได้อยู่

หล่อนนึกไม่ถึงว่าภีมวัจน์มาหาหล่อน เพราะคิดว่าจะพูดกันง่าย เต็มใจสานความสัมพันธ์โดยไร้เงื่อนไข ที่จะมีความสัมพันธ์แบบต้องผูกพันกันนั้น ไม่อยู่ในสมองเขาเลย

“ชอบหรือเปล่าคะ”

หล่อนชูแขนแล้วหมุนตัวอวดทรวดทรงอวบสล้าง

“ไม่ชอบผมก็คงไม่มา”

ภีมวัจน์ตอบ ดึงตัวหล่อนเข้ามากอดแนบแน่น

หล่อนแหงนหน้าขึ้นมอง เขาเลยฉวยจังหวะนั้นป้อนจูบแล้วอุ้มร่างระทวยไปขึ้นเตียงโดยไม่ถอนริมฝีปาก ทำเอาม่ายสาวแทบสำลักความหวานเร่าร้อนของจุมพิต

มืออุ่นๆ ของชายหนุ่ม ขวักไขว่ปลดเปลื้องอาภรณ์บางออกจากร่างอวบอิ่ม หล่อนบิดตัว ช่วยเขาให้ถอดได้ง่ายขึ้น

หลังจากนั้น ก็เหมือนว่าหล่อนจะถูกกระชากให้พลัดตกลงในห้วงกระแสธารพิศวาสที่เชี่ยวกราก ภีมวัจน์เล้าโลมหล่อนเพียงเพื่อจะถอดเสื้อ กางเกง และรองเท้า ซึ่งเขาสวมติดตัวมาเพียงสามชิ้นเท่านั้น

เมื่อเขากลับลงมานอนแนบชิดหล่อนอีกครั้ง ก็ไม่มีเสื้อผ้าขวางกั้นอยู่แม้แต่ชิ้นเดียว