4
“นอนหลับสบายไหม” เขาเอ่ยถามอย่างห่วงใย ดึงเธอมานั่งตักเหมือนเคย
“นอนหลับเป็นตายมากกว่าค่ะ” เธอพิงศีรษะไปกับอกกว้างของเขา โอนอ่อนผ่อนตามยอมรับการเป็นเมียของเขากลาย ๆ เพราะจริงๆ แล้วเธอรักเขามาก ไม่ได้รักชเยศเลยสักนิด
คีตายังคิดเลยว่าหากเธอต้องเข้าหอกับชเยศจริงๆ เธอจะยินยอมให้เขาแตะเนื้อต้องตัวได้ไหม ในเมื่อไม่ได้รัก
ขนาดเธอรักคมฉกรรจ์มาก เธอยังหวงเนื้อหวงตัวรอเก็บพรหมจรรย์เอาไว้ให้เขาให้คืนวันแต่งงานเลย
“กินข้าวดีกว่าจะได้มีแรง” หนีมาอยู่ในป่าแบบนี้ทำให้ได้ใช้ชีวิตเงียบสงบ สมถะ ไม่มีเรื่องวุ่นวายอะไร ไม่ต้องทำงาน ไม่ต้องแข่งขันกับใคร ไม่ต้องหาเงิน หาแค่อาหารประทังชีวิต เพราะมีบ้านอยู่ มีแหล่งน้ำสะอาด และแหล่งอาหารอยู่ใกล้ๆ ที่พัก ขอแค่ที่พักแข็งแรงแค่นั้นก็เพียงพอแล้ว
เขาตักข้าวต้มมาป้อนเธอจนถึงปาก เธอก็อ้าปากรับอย่างไม่เกี่ยงงอน
“อร่อยไหม”
“อร่อยค่ะ ฝีมือพี่คมอร่อยทุกอย่าง” เธอชมให้เขาดีใจ เพราะบางทีเขาอาจจะปล่อยเธอกลับบ้าน
คมฉกรรจ์เป็นคนอารมณ์รุนแรง เขารักเธอมาก พอเสียใจก็เสียใจมากเช่นกัน แต่เธอเองก็เข้าใจเขา
ที่เธออยากกลับบ้านเพราะอยากคุยกับบิดามารดาให้เข้าใจ ไม่ใช่อยากกลับไปหาชเยศ เธออยากให้พวกท่านเห็นใจในความรักของเธอ และลึกๆ ก็อยากให้คมฉกรรจ์จัดงานแต่งเล็กๆ ขึ้นมา อย่างน้อยก็ลดคำครหานินทา
ในต่างจังหวัดเช่นนี้เรื่องหนีตามกันเป็นเรื่องน่าอาย ถ้าเธอกลับบ้านไปแล้วอยู่กินกับคมฉกรรจ์เฉยๆ ก็จะมีเสียงติฉินนินทาไม่จบสิ้น ใช่ว่าไม่ควรสนใจลมปากชาวบ้าน แต่โดนมากๆ เข้า ไปไหนมาไหนก็โดนมองแปลกๆ เธอก็รู้สึกไม่ดีและใช้ชีวิตค่อนข้างลำบาก
ถ้าเป็นในเมืองใหญ่ ใครจะไปไหนมาไหน จะหนีตามใครไป คงไม่มีใครสนใจเพราะต่างคนต่างอยู่ แต่ในชนบทในหมู่บ้านใครทำอะไรรู้กันหมด ถ้าเราแปลกแยกมากๆ ก็จะอยู่ยาก ไม่สามารถเข้ากับใครได้ เราก็ต้องทำตามขนบธรรมเนียมประเพณี ทำตัวให้กลมกลืนกับเขา
เอาไว้คมฉกรรจ์อารมณ์ดีๆ เธอจะขอให้เขาพากลับบ้านไปกราบบิดามารดาและจัดพิธีแต่งงาน เธอไม่ได้ต้องการพิธีใหญ่โตอะไร แค่พิธีเล็กๆ ผูกข้อไม้ข้อมือก็พอแล้ว เพราะไม่ใช่คนฟุ่มเฟือยชอบโอ้อวด
“ทำไมปากหวานกับพี่จัง แค่ข้าวต้มเองนะ”
“ถ้าเราได้อยู่กับคนที่เรารัก กินอะไรก็อร่อยค่ะ”
“ปากหวานแบบนี้พี่ต้องให้รางวัลยังไงดี” เขาบีบปลายคางของเธอเบา ๆ อย่างเอ็นดู
“เพลงไม่ต้องการอะไรจากพี่หรอกค่ะ ขอแค่ให้พี่คมรักเพลงแบบนี้ไปนานๆ ก็พอ” เธอพิงร่างไปกับอกกว้างของเขา ในเมื่อเป็นของเขาแล้ว เธอก็อยากให้เขารักและเอ็นดูเธอแบบนี้นานๆ
การอยู่ในชนบท หากท้องแล้วต้องเลี้ยงลูกคนเดียวไม่ใช่เรื่องดีนัก นอกเสียจากเธอจะเข้าเมืองใหญ่ไปทำงานและเลี้ยงลูกลำพัง ไม่ต้องรู้จักกับใครในเมือง ใช้ชีวิตอย่างสบายใจ ไม่ต้องรับรู้อะไร
“พี่รักเพลง แล้วจะทำทุกอย่างให้เราได้อยู่ด้วยกันแบบนี้ไปนานๆ” เขาลูบผมนุ่มสลวยของเธอ รู้สึกผิดอยู่เต็มอกที่ฉุดคร่าเธอมา แต่ถ้าไม่ทำแบบนี้เธอก็ต้องตกไปเป็นของชายอื่น ทั้ง ๆ ที่เธอเองก็ไม่เต็มใจ
บิดามารดาของเธอเจ้าเล่ห์นัก หลอกเงินเขาไม่เท่าหักหลัง ยกลูกสาวให้คนอื่น
“เพลงก็รักพี่คมจ้ะ” เธอกอดคอหนาของเขาเอาไว้ พลางมองสบตาเขาอย่างลึกซึ้ง
“มองพี่แบบนี้ทำพี่หิวรู้ไหม” เขาเอ่ยเสียงแหบพร่าไล้แก้มสาวของเธอเบาๆ
“กินข้าวอยู่นะคะ”
“ไม่ได้กินสองวันแล้ว หิวมาก” เขามองเธอเหมือนจะกลืนกิน ทำเอาเธอใจสั่นสะท้าน หลบสายตาของเขาเป็นพัลวัน
“หลบตาพี่ทำไม หลบยังไงก็หลบไม่พ้นหรอก” เขาเชยคางสาวให้แหงนขึ้นมาสบตา ก่อนจะกัดปากเธอเบาๆ
“อุ๊ย!” เธออุทาน ถอยใบหน้าหนี เขาก็รวบท้ายทอยเอาไว้บดจูบเธออย่างรุกเร้ารุนแรงอีกครั้ง
มือหนาเลื่อนลูบไปตามเนื้อตัวของเธออย่างเร้าอารมณ์ ก่อนจะสัมผัสกับทรวงอกอวบอิ่มเคร่งครัด
เธอครางเบาๆ เมื่อนิ้วโป้งของเขาเสียดสีอยู่กับยอดอกสาวที่กำลังแข็งเป็นไต ตื่นตัวจากสัมผัสของเขาที่รุกเร้าอยู่ไม่ห่าง
ปากร้อนงับตรงซอกคอหอมกรุ่น ขบเม้มจนขึ้นรอยแดงด้วยความกระหาย เธอหลับตาพริ้มรับสัมผัสของเขา รู้สึกได้ถึงมือใหญ่อบอุ่นที่สอดแทรกเข้าไปในกางเกงผ้าเนื้อนุ่มของเธอ
“อุ๊ย!” คีตาหลุดอุทานออกมาเมื่อนิ้วแกร่งของเขาสอดแทรกเข้าไปในกางเกงในเนื้อนุ่มสัมผัสกับกลีบสวาทแดงฉ่ำที่กำลังหยาดเยิ้ม
“เพลงเยิ้มเหรอครับ” น้ำเสียงของเขานุ่มหูชวนลุ่มหลง เธอกัดปากเล็กน้อย ขมิบนิ้วแกร่งของเขาที่สอดแทรกเข้าไปหยั่งน้ำหวานภายในร่องเสียว
“เยิ้มมากเลยนะ มีอารมณ์เหรอ” เขาเอ่ยถามเสียงแหบพร่า ขณะซอยนิ้วเข้าออกในโพรงเนื้ออ่อนหวาน
“อื้อ...” เธอกัดปากร้องครางระงมแยกเรียวขาให้เขาโดยอัตโนมัติ ให้เขาเข้ามาสอดแทรกนิ้วแกร่งในร่องชุ่มฉ่ำของเธอได้ถนัดถนี่
“เสียวไหม หึ!” เขาเอ่ยถามขณะซอยนิ้วมากขึ้น
“สะ... เสียวค่ะพี่คม” คีตาเกาะกอดบ่าเขาเอาไว้แน่น ครวญครางไม่เป็นภาษา
“ปลดกางเกงให้พี่หน่อย” เขากระซิบบอกที่ริมหู เธอก็จัดการยกสะโพกขึ้นแล้วปลดกางเกงผ้าเนื้อนุ่มพร้อมกางเกงในลงไปกองอยู่ที่ปลายขา ทำให้เขาสามารถขยับมือรุกเร้าเข้าออกได้มากยิ่งขึ้น
เธอกัดปากด้วยความเสียวซ่าน เพิ่งรู้ว่าหนุ่มสาวเขาทำกันแบบนี้ ผู้หญิงบางคนในหมู่บ้านพอแตกเนื้อสาวถึงได้อยากมีผัวกันนัก
“เสียวไหม”
“สะ... เสียวจังค่ะ อื้อ...” นิ้วแกร่งของเขาให้ความรู้สึกเกินบรรยาย
“ถอดเสื้อให้พี่ดูดนมหน่อย” เขาร้องบอก เธอก็ทำตามอย่างไม่เกี่ยงงอน เรือนร่างของเธอเปลือยเปล่าในเวลาอันรวดเร็ว ในขณะที่เขายังมีเสื้อผ้าครบชุด
เพียงแค่เต้าทรวงอกอวบอิ่มเปิดเปลือยต่อสายตาของเขา คมฉกรรจ์ก็งับดูดอย่างหิวกระหาย เขาดูดคายปาดเลียจนป้านหัวนมเปียกชื้น
นิ้วกลางยาวเหยียดแข็งแกร่งของเขาขยับเร่งเร้ามากขึ้นเพื่อให้เธอไปถึงจุดหมายปลายทางแห่งความสุข
“อ๊า... พี่คม” เธอแตกพร่าอย่างรุนแรง น้ำรักไหลทะลักละลาย หลังจากร่างเปลือยเปล่าเกร็งกระตุกอย่างรุนแรง
“ชอบไหม” คมฉกรรจ์เอ่ยถามคนบนตัก
“เพิ่งรู้ว่าผู้หญิงผู้ชายเขาทำกันแบบนี้” เธอจุ๊บปากของเขาเบาๆ รู้สึกอ่อนแรงพอสมควรหลังจากแตกพร่าอย่างรุนแรง เธอซบที่อกของเขา กอดคอหนาเอาไว้ให้เขาอุ้มเข้าห้องนอน
เขาวางเธอลงบนเตียง ก่อนที่จะถอดเสื้อของตัวเองออก มือหนาแยกเรียวขาของเธอออก เห็นความชุ่มฉ่ำที่ไหลซึมออกมาจากซอกกายเขา คมฉกรรจ์ไม่พลาดที่จะขยับใบหน้าเข้าไปดูดกลืนหยาดน้ำหวานหอมกรุ่นที่ล่อตาล่อใจอยู่เบื้องหน้า
