ห้องส่วนตัว

" ดาหลา วันนี้ก็เริ่มทำงานที่รับผิดชอบได้เลยนะมะลิบอกแล้วใช่มั้ยว่าต้องทำอะไรบ้าง"

หม่อนถามดาหลาหลังจากที่วันนี้หญิงสาวจะต้องรับผิดชอบงานในส่วนของตนเองอย่างเต็มตัว หลังจากที่พรมาทำงานเมื่อวานเป็นวันสุดท้าย

"ค่ะ พี่มะลิบอกดาแล้วค่ะป้าหม่อนว่าต้องทำอะไรบ้าง ดากำลังจะไปถามพี่มะลิว่าอุปกรณ์ทำความสะอาดอยู่ตรงไหนพอดีพี่มะลิรีบไปเตรียมทำของว่างให้คุณพรรษาค่ะ เห็นว่าบ่ายนี้คุณพรรษาจะมีเพื่อนมา ดาเลยยังไม่ได้ถาม"

" อุปกรณ์ทำห้องต่างๆจะอยู่ห้องเก็บของด้านหลังติดกับห้องครัวนั่นแหละ ส่วนเรื่องเสื้อผ้าของทั้งสามท่านปกติถ้าเป็นชุดธรรมดาทั่วไปหรือชุดนอนที่นี่เราจะเป็นคนจัดการซักให้เจ้านายนะ เธอก็รับผิดชอบไปส่วนชุดทำงานชุดออกงานหรือชุดราคาแพงๆจะมีร้านมารับไปจัดการให้แล้วนำมาส่ง ในส่วนของคุณภาสกับคุณพฤทธิ์ทางร้านจะติดป้ายมาให้ว่าเป็นของใคร เราก็มีหน้าที่นำไปเก็บเข้าตู้ให้เป็นระเบียบตามห้องแต่งตัวของแต่ละคน ส่วนงานเช็ดกวาดปัดถูภายในบ้านโซนอื่นๆ ปกติก็จะมีคนคอยทำหน้าที่นี้อยู่ พรคงบอกกับเธอบ้างแล้วหน้าที่ของเธอก็คอยดูแลเฉพาะในส่วนห้องของเจ้านายทั้งสามห้องเท่านั้น " หม่อนแจงรายละเอียดงานที่จะต้องอยู่ในความรับผิดชอบของดาหลาให้หญิงสาวฟังอีกครั้ง

"ค่ะ ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวดาไปเอาของที่ห้องเก็บของแล้วขอตัวขึ้นไปทำความสะอาดห้องของเจ้านายข้างบนเลยนะคะ " ดาหลาบอกกับหม่อนก่อนจะขอตัวเพื่อไปทำหน้าที่ของตนเอง

เมื่อดาหลาขึ้นมาหยุดอยู่ชั้นบนของบ้านหลังใหญ่ ที่ตรงหน้าเธอทั้งฝั่งซ้ายขวาตอนนี้คือบานประตูห้องนอนราคาแพงที่ดาหลาเคยเห็นแต่ในละคร ไม่เคยคิดว่าชีวิตนี้จะได้เห็นของจริง บานไม้สักที่สลักลวดลายวิจิตรอันงดงามเคลือบเงาคมกริบ รวมถึงตัวบ้านที่ใหญ่โตบ่งบอกฐานะของเจ้าของได้เป็นอย่างดี คนจนอย่างเธอแค่ได้มายืนบนพื้นบ้านแห่งนี้ก็เหมือนฝันมากแล้วดาหลาคิดในใจ

ปัญหาของหญิงสาวตอนนี้ คือไม่รู้จะเข้าห้องไหนก่อนดี เพราะดันลืมถามมะลิว่าห้องของเจ้านายทั้งสามท่านใครอยู่ห้องไหนบ้างแต่คิดอีกทียังไงเธอก็ต้องทำทั้งสามห้องอยู่แล้วทำห้องไหนก่อนก็คงไม่ต่างกันพอคิดได้ดังนั้นดาหลาก็เลือกห้องที่อยู่ฝั่งขวามือเป็นห้องแรก ซึ่งเป็นเพียงห้องเดียวที่แยกตัวออกมาจากห้องอื่น บริเวณหน้าห้องมีมุมโซฟาราคาแพงพร้อมโคมไฟระย้าที่สวยดุจเพชรจัดวางไว้อย่างลงตัว

หญิงสาวค่อยๆเอามือจับลูกบิดประตูแล้วเปิดเข้าไปด้านในพร้อมกับอุปกรณ์ทำความสะอาดที่เอามาจากห้องเก็บของ

เมื่อย่างกรายเข้ามาในห้องดาหลาก็ต้องตะลึงกับความโอ่อ่าหรูหราของห้องนอนใหญ่ ถึงแม้ภายในห้องจะตกแต่งด้วยโทนสีเทาที่ดูอึมครึมแต่เมื่อตัดกับสีทองของขอบบิ้วอินและสีขาวของเฟอร์นิเจอร์ ก็บ่งบอกถึงรสนิยมชั้นสูงของเจ้าของห้องได้เป็นอย่างดี และเพราะมัวแต่ตะลึงในความหรูหราสวยงามของห้องเจ้านาย จึงทำให้หญิงสาวไม่ทันได้ยินเสียงเปิดปิดประตูและเสียงฝีเท้าของเจ้าของห้องที่เดินเข้ามา

" ทำอะไร " เสียงเข้มที่ดังขึ้นทางด้านหลังทำให้ดาหลาถึงกับตกใจจนอุปกรณ์ทำความสะอาดที่ถือหลุดมือ

" เอ่อ..คือว่า.." นอกจากจะตกใจกับเสียงอันทรงอำนาจนั้นแล้วพอหันมาเจอตัวเจ้าของห้องยิ่งทำให้ดาหลาพูดอะไรไม่ออกอยากจะมุดพื้นหนีไปให้พ้นจากตรงนี้

" ฉันถามว่าทำอะไรมัวอ้ำอึ้งอะไรอยู่แล้วเธอเข้ามาทำอะไรในห้องส่วนตัวของฉัน" ภาสยิงคำถามใส่หญิงสาวด้วยน้ำเสียงราบเรียบสายตาคมนิ่งมองหญิงสาวไม่ลดละ

" พอดีดา เอ่อ…หนูจะเข้ามาทำความสะอาดห้องน่ะค่ะ " ดาหลารวบรวมสติที่พอจะมีตอบกลับชายหนุ่มเจ้าของห้องไปด้วยใจที่สั่นระรัว ทั้งยังกลัวคนตรงหน้าจะตำหนิที่เข้ามายืนเหมือนชมทุ่งดอกไม้ในห้องของเขาอย่างคนที่ไม่เคยเห็นมาก่อน ที่สำคัญหญิงสาวรู้สึกปั่นป่วนไปทั่วท้องน้อยทุกครั้งที่ถูกสายตาคมคู่นั้นของภาสจ้องมองมาตรงๆ ภาสยืนมองดาหลาอีกชั่วครู่แล้วเดินผ่านหน้าหล่อนไปโดยไม่พูดอะไร

"หนูขอโทษค่ะพอดีหนูไม่ทราบว่าคุณภาสจะกลับมาตอนนี้ถ้าอย่างนั้นหนูออกไปทำห้องอื่นก่อนนะคะ" ดาหลาก้มหน้างุดรีบพูดขึ้นโดยไม่ยอมมองหน้าชายหนุ่ม พอพูดจบก็รีบหันหลังจะเดินออกจากประตูห้องบานใหญ่ที่พึ่งเดินเข้ามาได้ไม่นานนักแต่เสียงเจ้าของห้องก็ดังขึ้นก่อนที่เท้าทั้งสองของดาหลาจะทันได้ก้าวพ้นประตูออกไป

" ทำห้องนี้แหละฉันรู้สึกไม่ค่อยสบายเลยกลับเร็วเธอจะทำอะไรก็ทำไป " อันที่จริงภาสพอจะรู้ว่าหญิงสาวเข้ามาทำความสะอาดห้องให้เขา เพราะในมือหล่อนถือแต่เครื่องทุ่นแรงที่ใช้ในการทำความสะอาด ซึ่งเดิมเป็นหน้าที่ของป้าพรที่จะเข้ามาดูแลความเรียบร้อยในห้องนอนในช่วงที่เขาออกไปทำงาน ชายหนุ่มจึงไม่แปลกใจนักที่เห็นดาหลาในห้องนอนตนเอง

ภาสปฏิเสธไม่ได้ว่าเขาเองก็ตะลึงเหมือนกัน ที่เห็นดาหลาครั้งแรกในห้องอาหารเมื่อหลายวันก่อน เขาไม่คิดว่าเด็กอย่างดาหลาจะเลือกมาทำงานเป็นแม่บ้าน แทนที่จะไปทำงานอย่างอื่นที่สบายและได้เงินดีกว่านี้ เขาไม่ปฏิเสธว่าดาหลาเป็นหญิงสาวที่สวยมากคนหนึ่ง สวยชนิดที่ผู้ชายทุกคนต้องเหลียวหลังเมื่อได้เจอ ทั้งทรวดทรงองค์เอวและหน้าอกที่เบียดกันอยู่ภายใต้เสื้อยึดตัวใหญ่ที่เจ้าตัวพยายามปกปิดไว้ แต่ก็ไม่สามารถปิดได้มิด เท่าที่เคยเจอผู้หญิงในวัยเดียวกับหญิงสาวส่วนมากมักชอบความสบายหรือชอบให้มีคนส่งเสียเลี้ยงดูมากกว่าจะหางานแบบนี้ทำ

"คุณภาสจะรับยาไหมคะเดี๋ยวหนูไปเอามาให้ " ดาหลาเอ่ยถามชายหนุ่มเพราะเขาพึ่งบอกว่าไม่ค่อยสบายและตอนนี้เธอก็ประหม่าจนไม่รู้จะทำอะไรก่อน

"ไม่ต้องฉันกินมาเรียบร้อย ขอนอนสักพักแล้วเธอก็จำด้วยล่ะว่าห้องนี้คือห้องส่วนตัวของฉัน" ภาสเอ่ยทิ้งท้ายเสียงเรียบแต่หนักแน่นกับแม่บ้านคนใหม่ด้วยคำพูดที่คล้ายเป็นปริศนา ก่อนจะเปิดฉากกั้นภายในห้องที่อีกฝั่งเป็นเตียงนอนสุดหรูเพื่อเข้าไปพักผ่อน ทิ้งให้ดาหลายืนงงกับคำพูดทิ้งท้ายของเขาไปหลายนาที