ตอนที่ 9 คู่หมั้นงั้นหรอ? ขอโทษนะ...ฉันมี ‘เมีย’แล้ว

ขณะที่พวกเรายืนคุยกันอย่างปกติ แต่สายตาคนรอบข้างมันโคตรจะไม่ปกติ!!!

ฉันรู้สึกได้ว่า…

ตอนนี้พวกเราดูเหมือน ‘คู่รักมาเฟียที่รักกันสุดๆ’ ในสายตาของทุกคนในงาน!!!

เฮ้ยๆ ๆ ๆ!! ไอ้บ้าเรย์จิ! แค่จับมือฉันไว้แบบนี้มันก็เป็นข่าวฉาวในวงการมาเฟียได้แล้วไหมฟะ!!!

ในจังหวะนั้นเอง—

“โอ้ น่าเสียดายจริงๆ นะครับ คุณเรย์จิ”

!!!???

เสียงทุ้มต่ำที่เต็มไปด้วยแรงกดดันดังขึ้นจากอีกฝั่งของห้องจัดเลี้ยง

ฉันรีบหันไปมอง…และก็ต้องกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก

ผู้ชายในชุดสูทเนี้ยบแต่โคตรน่ากลัว ยืนขนาบข้างด้วย ลูกน้องชุดดำหลายคน!!!

เขามีสายตาแบบนักล่า… แผ่ออร่าอันตรายเต็มพิกัด!!!

ข้างๆ เขามีผู้หญิงคนหนึ่งยืนอยู่…

เธอสวยมาก…

ผมดำยาวสลวย ดวงตาคมเย็นชา ใส่ชุดเดรสรัดรูปดูหรูหรา

แต่ปัญหาคือ —

แต่สายตาที่เธอมองฉัน โคตรจะน่าขนลุก!!!

“โอ้…”

เสียงกระซิบข้างหูดังขึ้น ฉันหันไปมอง ก็พบว่าอัยย์กำลังทำตาเป็นประกายวิบวับ

“ฉันได้กลิ่นสงครามล้าววว”

“ไม่ต้องพูดเลยนะเว้ยยย!!!” ฉันกระซิบกลับไปทันที

ฉันอยากจะหนีออกไปจากตรงนี้แล้วโว้ยยย!!! ทำไมฉันต้องมาเป็นตัวเอกในสงครามนางร้าย (?) มาเฟียด้วยฟะ!!!

เรย์จิหรี่ตามองผู้ชายตรงหน้าเล็กน้อย ก่อนจะพูดเสียงเรียบ… แต่น้ำเสียงนั้นเต็มไปด้วยแรงกดดันที่ทำให้บรรยากาศรอบตัวเย็นเฉียบลง

“มีธุระอะไรกับฉัน?”

“โอ้โห เย็นชาจังเลยนะครับ”

ชายคนนั้นหัวเราะเบาๆ ก่อนจะยกมือขึ้นปรับแขนเสื้ออย่างไม่แยแส

“หรือว่านายจะจำฉันไม่ได้? ฉัน ฮิโรอากิ มิคาเมะ แก๊ง ‘มิคาเมะ’ จำได้รึยัง?”

!!!???

มิคาเมะ!?

ฉันเบิกตากว้าง เฮ้ยๆๆๆ!!! นี่มันหนึ่งในแก๊งมาเฟียตระกูลใหญ่ที่มีอิทธิพลพอๆ กับแก๊งคุโรซาวะเลยไม่ใช่เหรอฟะ!!!?

ฉันแอบกลืนน้ำลาย… บรรยากาศในห้อง เริ่มตึงเครียดขึ้นมาแบบโคตรชัดเจน!!!

“ฉันจำได้” เรย์จิตอบเสียงเย็นชา แววตาของเขาดูอันตรายขึ้นมาทันที

“อืม ดีเลย” มิคาเมะหัวเราะเบาๆ ก่อนจะพยักพเยิดไปที่หญิงสาวข้างๆ

“เธอคือ มายุโกะ มิคาเมะ ลูกสาวของฉันเอง”

“!!!”

“เธอสวยใช่ไหม?” มิคาเมะพูดต่อด้วยรอยยิ้มบางๆ

“ฉันกำลังจะติดต่อเจรจากับแก๊งคุโรซาวะเพื่อให้เธอหมั้นกับนายอยู่พอดี”

“หาาาา!!!??”

ฉันแทบช็อกจนสะดุดรองเท้าตัวเอง!!!

เฮ้ยๆๆๆ!!! นี่มันอะไรฟะ!!!?

ฉันไม่เคยได้ยินเรื่องนี้มาก่อนเลยนะเว้ยยย!!!

และสิ่งที่แย่ที่สุดคือ—

ทำไมยัยคุณหนูมายุโกะนั่นถึงจ้องฉันเหมือนอยากฆ่ากันฟะ!!!?

เรย์จิหัวเราะในลำคอเบาๆ ก่อนจะพูดเสียงเย็นชา

“หมั้นกับฉัน?”

“ใช่” มิคาเมะยิ้มบางๆ อย่างผู้ชนะ

“มันจะเป็นการรวมพลังระหว่างสองแก๊งใหญ่ ทำให้แก๊งคุโรซาวะมีอิทธิพลมากขึ้น”

“ฟังดูเข้าท่าดีนะครับ”

ฉันหันขวับไปมองคิน!!!

เฮ้ยๆๆๆ ไอ้คิน!!! นายอย่าทำเป็นสนใจเรื่องนี้เซ่!!!

แต่คินแค่ยิ้มบางๆ ก่อนจะพูดต่อ…

“แต่ปัญหาคือ…”

เขาพักคำเล็กน้อย ก่อนจะปรายตามองมิคาเมะ

“แก๊งมิคาเมะขึ้นชื่อเรื่องธุรกิจมืดที่แก๊งคุโรซาวะไม่ต้องการยุ่งเกี่ยว”

พรืดดดดด!!!

ทุกคนในห้องเงียบกริบในทันที

“……”

“……”

ฉันหันไปมองเรย์จิ

เขาไม่ได้พูดอะไรเลย…แต่สายตาที่เขามองไปที่มิคาเมะ โคตรจะเย็นชา!!

“ฉันไม่จำเป็นต้องใช้การแต่งงานเพื่อเพิ่มอำนาจ”

เสียงของเรย์จิเรียบสนิท แต่มันฟังดูโคตรน่ากลัว

“ฉันไม่ต้องการหมั้นกับลูกสาวของนาย”

“!!!”

“เพราะฉัน…”

จากนั้น…

หมับ!!

เรย์จิ คว้าตัวฉันมากอดข้างๆ อย่างแนบแน่น!!!!!

“!!!!!!!!!!”

“ฉันมี ‘แฟน’ แล้ว”

เสียงของเขาทุ้มต่ำ ฟังดูเย็นชา… แต่แขนของเขาที่โอบรอบตัวฉันกลับแน่นมากจนฉันดิ้นไม่ออก!!!

พรึ่บ!!!

ทุกสายตาในงานจับจ้องมาที่ฉันทันที!!!!

เฮ้ยยยย!!! นี่มันอะไรวะ!!!

ฉันไม่ได้สมัครใจมางานนี้เพื่อโดนมองเป็น ‘เมียมาเฟีย" ต่อหน้าทุกคนแบบนี้นะโว้ยยย!!!

“หืม… แค่แฟนเหรอครับ นายท่าน?”

ไอ้คินมันแซวอีกแล้ว!!!!

เรย์จิปรายตามองคินนิดๆ ก่อนจะยกมุมปากขึ้นเล็กน้อย

“หรือจะให้บอกว่าเป็น ‘เมีย’ แทนล่ะ?”

“!!!!!!!!!!”

ฉันสะดุ้งจนแทบจะหยุดหายใจ

เฮ้ยยยย!!! นี่มันอะไรรร!!! ไอ้มาเฟียบ้า!!!

“……”

มิคาเมะมองฉันนิ่งๆ สีหน้าของเขาเริ่มไม่พอใจ แต่ฉันจะทำอะไรได้ฟะ! ฉันก็เหยื่อเหมือนกันโว้ยยย!!!

แล้วที่พีคที่สุดคือ—

จุ๊บ!

“!!!!!!”

เรย์จิ จูบแก้มฉันโชว์กลางงานเลี้ยง!!!!

โอ๊ยยยยย!!! ใครก็ได้ช่วยฉันที!!! ฉันจะเป็นลมแล้วววววว!!!!

บรรยากาศในงานก็เงียบกริบ… ทุกสายตามองมาที่ฉันราวกับฉันเพิ่งถูกแต่งตั้งเป็นราชินีแห่งมาเฟีย (ซึ่งฉันโคตรไม่อยากเป็น!!)

ฉันยังคงตัวแข็งทื่อ… แก้มร้อนฉ่าเพราะไอ้บ้านี่มันเพิ่งจูบฉันกลางงาน!!!

และในจังหวะนั้นเอง—

“เฮ้ยๆๆๆๆๆๆ!!!!”

เสียงของ อัยย์ แผดดังขึ้นข้างๆ ฉัน

เธออ้าปากค้างตาโตเป็นไข่ห่าน พร้อมกับชี้นิ้วใส่หน้าเรย์จิอย่างช็อกสุดชีวิต

“เฮ้ยยย นายกล้าจูบมินาเอะโชว์แบบนี้เลยเหรอวะ!!!”

!!!???

เห้ยๆๆๆ!! อย่าท้าทายมาเฟียแบบนี้เซ่!!!

“หืม?”

เสียงหัวเราะของคินดังขึ้นจากข้างๆ เขาดันกรอบแว่นขึ้น ก่อนจะมองอัยย์ด้วยสายตากึ่งสนุก กึ่งระอา

“เธอทำหน้าเหมือนเพิ่งเห็นสิ่งมหัศจรรย์ของโลกเลยนะ”

“ไม่ให้ช็อกได้ไงฟะ!!!”

อัยย์แทบกระโดดเหยงๆ

“นี่มันประกาศความเป็นเจ้าของกลางงานเลยนะเว้ยยย!!!”

อัยย์สะบัดหน้ามามองฉันทันที

“แก!! รู้ตัวมั้ยว่า ‘แฟน’ แกมันคลั่งรักระดับไหน!!!”

“ฮืออออ ฉันไม่รอดแล้วววว”

ฉันอยากจะแทรกแผ่นดินหนีไปเลยโว้ยยย!!!

“หึ…” คินหัวเราะเบาๆ พร้อมกับ กอดอกมองเรย์จิอย่างรู้ทัน

“ก็สมกับเป็นเรย์จิดีนะ”

“หา!? นายพูดอะไรของนายฟะ!” อัยย์ขมวดคิ้วใส่คิน

“นี่มันเรื่องใหญ่นะ!”

“หืม?” คินยักไหล่

“ฉันหมายถึง มันก็เป็นเรื่องปกติของหมอนั่นน่ะสิ”

“ปกติพ่อง!!”

อัยย์แว้ดใส่คินเต็มแรง!!!

แต่บรรยากาศเฮฮาของเราหยุดลงเมื่อ —

“กรอดดด...”

เสียงกัดฟันกรอดดังขึ้นจากอีกฝั่งของงาน

!!!???

ฉันหันไปมองทันที แล้วก็พบว่า...

มิคาเมะ

…หัวหน้าแก๊งที่เพิ่งเสนอให้ลูกสาวของเขาหมั้นกับเรย์จิ ตอนนี้กำลังมองมาที่ฉันด้วยสายตาเย็นชาเต็มที่

“หึ… น่าสนใจจริงๆ”

เขากอดอก มองฉันตั้งแต่หัวจรดเท้าอย่างดูแคลนสุดๆ

“เธอไม่มีอะไรเลยสักอย่าง… ไม่สมกับการยืนอยู่ข้างเรย์จิแม้แต่นิด”

“!!!”

“คุณว่าไงนะ…” ฉันเริ่มเดือดขึ้นมาทันที!!!

ไอ้หมอนี่มันพูดจาอะไรของมันฟะ!!!???

“ฉันหมายถึง…” มิคาเมะแสยะยิ้ม ก่อนจะหันไปพยักพเยิดให้ลูกสาวของเขา

“ลองเปรียบเทียบกันดูสิ”

ฉันหันไปมอง มายุโกะ มิคาเมะ …ที่ตอนนี้กำลังยืนเชิดหน้าสุดชีวิตเหมือนนางพญาที่รอจะตบฉันทิ้งจากบัลลังก์ยังไงยังงั้น!!!

“ฉันทั้งฉลาดกว่า สวยกว่า สง่างามกว่า…” มายุโกะกรีดยิ้มบางๆ

“…เธอมีอะไรที่เหนือกว่าฉันบ้างล่ะ?”

“……”

เห้ยๆๆๆ!!! นี่มันแรงไปแล้วนะ!!!

ฉันกำมือแน่น นี่มันอะไรกันวะ!? อยู่ดีๆ ฉันก็โดนเปรียบเทียบกับคุณหนูไฮโซแบบนี้เลยเหรอ!!?

ฉันเม้มริมฝีปากแน่น กำลังจะอ้าปากเถียงกลับสุดชีวิต!!!

แต่ยังไม่ทันที่ฉันจะได้พูด—

“โฮกกกกกกกก!!!!”

“เห้ยยยยยยยย!!!!”

เสียงขู่คำรามดังสนั่นไปทั่วงานเลี้ยง!!!

!!!???

ฉันหันไปมอง แล้วแทบช็อกตาตั้ง!!!

ไอ้หมาชิบะตัวแสบของเรย์จิ กระโจนมายืนขวางหน้าฉันอย่างรวดเร็ว มันแยกเขี้ยว ขู่ใส่มิคาเมะกับลูกสาวเขาเต็มเสียง!!!!

“กรรร์!!”

ไทกะโก่งตัวต่ำ ขนของไทกะลุกชัน หูตั้ง หางชี้ตรง! ตาของมันจ้องมิคาเมะแบบพร้อมขย้ำ มันแผ่รังสี ‘แตะต้องนายหญิงของข้าไม่ได้’ ออกมาเต็มพิกัด!!!

บรรยากาศรอบตัวฉัน เปลี่ยนเป็นสนามรบในพริบตา

!!!???

ทั้งงานอึ้งแดกกันทั้งห้อง!!!

เสียงพูดคุยเงียบลงทันที มีแต่เสียงขู่ต่ำๆ ของไทกะที่ก้องไปทั่ว

“เฮ้ยๆๆ!!” อัยย์สะดุ้งเฮือก

“ไอ้หมานี่มันน่ากลัวกว่าที่ฉันคิดอีกนะเว้ย!!!”

“เฮ้ยๆๆๆ! ไทกะ! หยุดเดี๋ยวนี้นะเว้ย!!!” ฉันพยายามดึงตัวมันไว้ แต่เจ้าหมานรกนี่ไม่ฟังฉันเลย!!!

มิคาเมะกับมายุโกะถอยหลังไปก้าวหนึ่ง สีหน้าของพวกเขาตกใจสุดๆ

“โอ๊ะโอ…” เสียงหัวเราะเบาๆ ดังขึ้นจากข้างๆ ฉัน คินกำลังยืนกอดอก… สายตาเต็มไปด้วยความขบขันปนสะใจ

“ดูเหมือนไทกะจะไม่พอใจสินะ”

“อะไรของมันฟะ…”

มิคาเมะกัดฟันกรอด ใบหน้าของเขาเริ่มเปลี่ยนเป็นสีแดงด้วยความโกรธ

“ทำไมหมาของแกถึง…”

“หึ…”

เสียงหัวเราะเบาๆ ของเรย์จิดังขึ้น ฉันหันไปมองเขา—

และก็ต้องสะดุ้งเมื่อเห็นว่า…

เขากำลังยิ้มมุมปากแบบโคตรร้ายกาจ!!!

“ขนาดไทกะ… หมาที่ฉันรักสุดๆ …”

เสียงของเรย์จินิ่งสนิท แต่ฟังดูเจ้าเล่ห์โคตรๆ

“…มันยังเลือกมินาเอะเป็น ‘นายหญิง’ ของมัน”

“!!!!”

!!!???

ฉันสะดุ้ง หาาา!!! อะไรคือ ‘นายหญิง’ ของไทกะฟะ!!!?

“หืม?” เสียงของคินแทรกขึ้นมาอย่างอารมณ์ดี

“ถ้าสัตว์ยังรู้จักเลือกเจ้านาย…”

เขาเหลือบมองมิคาเมะกับลูกสาวของเขา ก่อนจะยักไหล่เบาๆ

“แล้วพวกนาย…”

เรย์จิปรายตามองพวกเขาแวบหนึ่ง ก่อนจะพูดเสียงเรียบ…แต่โคตรจะกดดัน!!!

“จะเอาอะไรไปสู้?”

พรึ่บบบบ!!!

ทั้งงานเงียบกริบทันที

“……”

“……”

เฮ้ยๆๆๆ!!!

นี่มันซีนจบแบบ ‘เหนือกว่า’ เลเวล 1000 เลยไม่ใช่เหรอฟะ!!!?

มิคาเมะหน้าแดงเพราะความโกรธสุดขีด ลูกสาวของเขากำหมัดแน่นจนเล็บจิกเข้าไปในฝ่ามือ

แต่พวกเขาทำอะไรไม่ได้…

เพราะไทกะยังจ้องพวกเขาอยู่ราวกับพร้อมจะกระโดดงับทุกเมื่อ!!!

“หึ!” มิคาเมะกัดฟันกรอดก่อนจะสะบัดหน้าไปอีกทาง

“ไปกันเถอะ มายุโกะ”

“แต่พ่อคะ!” มายุโกะหน้าซีดเผือด เธอมองฉันราวกับไม่อยากยอมแพ้

“จะปล่อยไปแบบนี้จริงๆ เหรอ!?”

“พอเถอะ” มิคาเมะหันมามองฉันอีกครั้ง สายตาเขามีแววไม่พอใจสุดๆ …

แต่สุดท้ายเขาก็หมุนตัวเดินออกไปจากงานเลี้ยง

เห้ยยยย!!! เราชนะแล้วววว!!! ฉันแทบจะร้องเฮออกมา!!

“กรรร์!”

ไทกะยังคงนั่งกระดิกหาง เหมือนมันจะพอใจที่ขู่สำเร็จ

…โอ๊ยยยย!!! หมาบ้า!!! แกช่วยฉันไว้เต็มๆ เลยเว้ยยยย!!!

“หึ…”

เสียงหัวเราะเบาๆ ดังขึ้นข้างหูฉัน…

ฉันสะดุ้งเฮือก เมื่อรู้ตัวว่าเรย์จิกำลังยืนใกล้มากกกกกก!!!!

ก่อนที่เขาจะ…

โอบไหล่ฉัน แล้วโน้มตัวลงมากระซิบข้างหู!!!

“เธอเป็นที่ยอมรับของไทกะแล้ว…”

เสียงของเขา… โคตรจะกระซิบแบบเร่าร้อน!!!

!!!???

“เหลือแค่เธอยอมรับว่าตัวเองเป็น 'เมีย' ของฉันเท่านั้น”

“!!!!!!!”