ตอนที่ 10 คืนนี้...ฉันต้องนอนกับมาเฟียหรือกับหมา!?

หลังจากงานเลี้ยงสุดอลหม่านจบลง…

ฉันคิดว่าฉันจะได้กลับบ้านไปนอนกอดจอยเกมแบบสงบสุขเสียที…

แต่เปล่าเลย!!

บนรถหรูของเรย์จิ

ฉันนั่งข้างเรย์จิ ส่วนอัยย์กับคินนั่งข้างหลัง

รถคันนี้มันหรูเกินไป!!

เบาะหนังนุ่มสุดๆ แถมยังมีไฟในรถโทนสีอุ่นๆ ให้บรรยากาศเหมือนหนังมาเฟียสุดหรู...

แต่ปัญหาคือ...

ฉันรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นมาเฟียไปด้วยแล้วโว้ยยย!!

“เฮ้อออ!! ในที่สุดก็จบซะที!”

เสียงบ่นแบบหมดพลังของอัยย์ดังขึ้นจากเบาะหลัง

เธอบิดขี้เกียจสุดชีวิต แล้วเอนตัวพิงเบาะเหมือนคนที่ผ่านสงครามโลกมา

“ฉันว่าฉันหมดแรงไปหมดละ!”

“อืม” คินพยักหน้า “วันนี้เธอก็ดูตื่นเต้นดีนะ”

“เฮ้ยๆๆ!! อย่ามาพูดเหมือนฉันสนุกกับงานเลี้ยงมาเฟียสิวะ!”

อัยย์หันไปแยกเขี้ยวใส่คินแบบไม่ไว้หน้า

“หืม?” คินยกมุมปากขึ้นเล็กน้อย

“ดูเธอจะชอบเวลาทะเลาะกับฉันนะ”

“ไอ้—!!”

!!!???

โอ๊ยยย!! พวกมันกัดกันอีกแล้วววว!!

ฉันหันไปมอง เรย์จิ ที่นั่งข้างๆ … หมอนี่หลับตาเหมือนกำลังครุ่นคิดอะไรอยู่

แต่แล้ว…เสียงเขาก็ดังขึ้นมาแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย

“ดึกมากแล้ว” เรย์จิพูดขึ้น

“คืนนี้พวกเธอค้างที่บ้านของฉันเถอะ”

“......”

“ห๊าาาาาาา!?!?!”

ฉันเบรกตัวเองจนแทบจะพุ่งออกนอกหน้าต่าง!

อะไรนะ!? อยู่ดีๆ จะให้ฉันค้างบ้านมาเฟียเนี่ยนะ!!!?

“เดี๋ยวๆๆๆ!! ไม่เอานะ!! ฉันกลับบ้านได้!” ฉันรีบเถียงกลับ

“ไม่เห็นต้องค้างที่นั่นเลย!”

เรย์จิปรายตามองฉันนิดๆ ก่อนจะพูดเสียงเรียบ

“ดึกแล้ว”

“ปล่อยให้ผู้หญิงกลับบ้านเอง มันอันตราย”

“ฉันมีบอดี้การ์ดเดินตามเป็นเงาอยู่แล้วนะเว้ย!!”

“ถ้างั้น…”

เรย์จิหันมามองฉันเต็มตา ก่อนจะพูดเสียงนิ่งๆ

“ก็ไปนอนกับฉันสิ”

“......”

“ห๊าาาา!?!?!?!”

“เดี๋ยวววว!!!”

ฉันแทบจะกรีดร้องออกมา ไอ้มาเฟียนี่พูดอะไรออกมาฟะ!!!!?

“นายนี่แม่งพูดอะไรไม่คิดเลยใช่มั้ยฟะ!?” ฉันหันไปแว้ดใส่เรย์จิเต็มแรง

“หืม?” เรย์จิหันมามองฉันนิ่งๆ ราวกับไม่เข้าใจว่าฉันเดือดอะไรอยู่

“ก็เธอเป็นแฟนฉันแล้วนี่”

“!!!!!!!!”

!!!???

ไอ้บ้านี่มันลืมไปแล้วใช่มั้ยว่า ฉันยังไม่ได้ตกลงโว้ยยยย!!!

“ฉันว่า… มันก็น่าสนุกดีนะ”

เสียงของอัยย์ดังขึ้นข้างหลัง ฉันหันขวับไปมองทันที

“เฮ้ยยย!! แกช่วยเถียงแทนฉันหน่อยเซ่!!”

“ไม่อ่ะ” อัยย์ยิ้มเจ้าเล่ห์

“ฉันอยากรู้ว่าบ้านของแก๊งมาเฟียมันเป็นยังไง”

“โว้ยยยย!!!”

ฉันหันไปพึ่งคินแทน แต่หมอนั่นแม่งกำลังกลั้นขำเต็มที่!!!!

“คิน!! นายช่วยพูดอะไรหน่อยเซ่!!”

“ช่วยอะไรล่ะ?” คินหัวเราะเบาๆ

“ฉันว่ามันเป็นความคิดที่ดีนะ”

“บ้าไปแล้ววว!!!”

สุดท้าย… ฉันก็แพ้พลังบังคับของพวกมันจนได้

ทั้งมาเฟียจอมเผด็จการ เพื่อนตัวแสบ และมือขวาจอมกวนประสาท!!!

ฉันไม่มีทางรอดจริงๆ ใช่มั้ยฟะะะะะ!!!?

เมื่อรถจอดสนิท...

ฉันก็ก้าวลงจากรถแล้ว เงยหน้ามองคฤหาสน์สุดหรูของเรย์จิอย่างตะลึงสุดชีวิต

เฮ้ย…!!!???

นี่มันบ้านคนรึวังในหนังมาเฟียวะ!?

ภาพตรงหน้าคือ คฤหาสน์ขนาดมหึมา ที่สร้างด้วยสถาปัตยกรรมหรูหราสไตล์ยุโรปสุดคลาสสิก!!! แชนเดอเลียร์ระยิบระยับภายในบ้าน ส่งแสงวิบวับลอดออกมาจากกระจกบานใหญ่

บริเวณรอบบ้านมีสวนสไตล์ญี่ปุ่น พร้อมบ่อปลาคาร์พสุดหรู (โคตรไม่เข้ากับเจ้าของบ้านเลยว่ะ!!!) มียามแต่งสูทดำเดินตรวจตราอยู่ทุกจุด ราวกับที่นี่คือฐานทัพมาเฟียระดับโลก!!!

!!!???

โอ๊ยยยย!!! ฉันต้องอยู่ที่นี่จริงเหรอฟะะะะ!!!?

“โอเค…”

เสียงของอัยย์ ก่อนที่เธอจะตบมือปุๆ อย่างกระตือรือร้นสุดชีวิต

“ไหนๆ ก็มาแล้ว ฉันขอสำรวจบ้านหน่อยละกัน!”

เฮ้ยยย!!! นี่มันบ้านมาเฟียนะโว้ยยย!!! ไม่ใช่โรงแรมห้าดาว!!!?

“ตามสบาย”

เสียงของเรย์จิตอบกลับมาอย่างโคตรใจเย็น

“แต่เธอต้องนอนแยกกับคินนะ”

“เฮ้ยยย! ใครอยากนอนกับหมอนั่นกันฟะ!!” อัยย์โวยวายลั่น

“ฉันขอห้องใหญ่ๆ วิวสวยๆ เลยนะ!!”

“เธอได้ห้องดีๆ แน่” คินยิ้มมุมปาก ก่อนจะเอียงคอมองอัยย์แบบโคตรกวน

“แต่ต้องมีฉันเฝ้าเธอด้วย”

!!!!??

“ไอ้บ้านี่!! ฉันไม่ต้องการบอดี้การ์ดโว้ยยย!!”

โอ๊ยยย!! คู่นี้มันกัดกันไม่มีหยุดจริงๆ!!!

แต่ปัญหาใหญ่ของฉันยังไม่จบแค่นี้…

ฉันค่อยๆ หันไปมองเรย์จิด้วยสายตาไม่ไว้ใจสุดชีวิต

“แล้วฉันล่ะ!?”

“หืม?”

เรย์จิเลิกคิ้วนิดๆ เหมือนสงสัยว่าฉันกำลังเดือดอะไรอยู่

เฮ้ยยย!! นายนี่มันไม่รู้ตัวจริงๆ ใช่มั้ยฟะะะ!!!?

“ฉันต้องนอนห้องไหน!”

ฉันถามเสียงสูงสุดชีวิต!!!

เรย์จิมองฉันนิ่งๆ ก่อนจะตอบกลับมาสั้นๆ แบบไร้เยื่อใย

“ก็ห้องเดียวกับฉันไง”

“......”

“ห๊าาาาาาาา!!!?!?!”

พรืดดดดดดด!!!!!

ฉันแทบสำลักอากาศตายหน้าคฤหาสน์

“เดี๋ยววววว!!!! นายพูดอะไรของนายฟะ!!!?”

ฉันแทบจะกระโดดหนีเข้าป่าหน้าบ้านแล้ว!!!

เรย์จิยังคงมองฉันนิ่งๆ เหมือนฉันเป็นตัวประหลาดที่โวยวายเกินเหตุ

“ก็เธอเป็นแฟนฉัน นอนกับฉันก็ถูกแล้วนี่”

“!!!!!!!”

!!!???

ไอ้บ้านี่มันพูดอะไรออกมาฟะะะะะะ!!!?

“เฮ้ยๆๆๆ!!!”

เสียงของอัยย์ดังขึ้นจากข้างหลัง ก่อนที่เธอจะพุ่งตัวมาเกาะแขนฉันอย่างตื่นเต้นสุดขีด!!!

“เดี๋ยวๆๆ!!! นายนี่มันมาเฟียสาย ‘รวบรัดตัดตอน’ สินะ!!?”

เธอจ้องเรย์จิ ราวกับกำลังเห็นสัตว์หายากระดับตำนาน!!!

“หืม?”

เรย์จิปรายตามองอัยย์แบบไม่เข้าใจ

“ฉันแค่พูดความจริง”

“เฮ้ยยย!!! ‘ความจริง’ ของนายคือให้เพื่อนฉันไปนอนห้องเดียวกับนายเรอะ!!!?”

อัยย์ทำหน้าเหมือนอยากจับหัวเรย์จิมาเขย่าแรงๆ

เรย์จิยกยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์ แต่ทำไมมันดูหล่อวะ!!

“คนเป็นแฟนกัน นอนด้วยกันผิดตรงไหน” เรย์จิพูดหน้าตายในขณะที่ฉันถึงกับสำลักอากาศจนหน้าแดงแปร๊ด

“หืม?”

คินหัวเราะเบาๆ ข้างหลัง

“ฉันว่าน่าสนใจดีนะ”

“น่าสนใจพ่องงงง!!!”

ฉันหันไปแว้ดใส่คินเต็มแรง

“ทำไมนายถึงสนับสนุนไอ้มาเฟียบ้านี่ด้วยฟะ!!!?”

“ก็เธอเป็นแฟนบอสฉันแล้วไง”

“ไอ้—!!!!”

ฉันจะบ้าตายแล้วโว้ยยยยย!!!

เรย์จิยังคงมองฉัน ด้วยสายตานิ่งๆ เหมือนกำลังรอคำตอบ

แล้วทำไมฉันต้องตอบตกลงฟะ!!!!?

“ฉันไม่นอนกับนายโว้ยยยย!!!”

ฉันประกาศก้องสุดเสียง!!!

“หืม?”

เรย์จิยกคิ้วนิดๆ ก่อนจะพูดต่ออย่างโคตรหน้าตาย

“แล้วเธอจะนอนกับใครล่ะ?”

“!!!???”

“ฉันจะนอนคนเดียว!!!!”

“แต่บ้านฉันมีแต่ห้องสำหรับคนของแก๊ง”

“ก็ให้ฉันไปนอนห้องแขกเซ่!!!!”

“ไม่มีห้องแขก”

ไอ้บ้านี่มันแถเก่งที่สุดในโลก!!!

อัยย์เริ่มหัวเราะคิกๆ

“โอ๊ยยย! แกแม่ง… ดวงสมพงษ์กับมาเฟียโคตรคลั่งรักจริง ๆ ว่ะ!!!”

“เงียบบบบ!!!”

ฉันสูดลมหายใจเข้าลึกๆ ก่อนจะพูดออกมา

“งั้นฉันนอนกับอัยย์”

“ไม่เอา ฉันจะนอนคนเดียว” อัยย์ปฏิเสธทันที

“เฮ้ยยยย!! แกจะเทฉันแบบนี้ไม่ได้นะเว้ย!”

“ก็ฉันอยากนอนห้องนอนใหญ่ๆ สวยๆ วิวดีๆ แบบนี้ซักครั้งนี่หว่า” อัยย์ปฏิเสธแบบไม่มีเยื่อใย

แม่งเอ๊ยยยย เพื่อนทรยศ!!! เห็นห้องนอนสวยๆ ดีกว่าฉัน

“ไม่ต้องห่วง ฉันจะให้คินเตรียมห้องที่ดีที่สุดให้เธอ” เรย์จิยกยิ้มมุมปากร้ายกาจ

“เอาเป็นว่า...”

เรย์จิหันมามองฉันอีกครั้ง...ก่อนที่เขาจะยิ้มมุมปากเล็กๆ

รอยยิ้มเจ้าเล่ห์นั่นทำให้ฉันรู้ทันทีว่า เขากำลังวางแผนไม่ดีเอาไว้แน่ๆ

“คืนนี้เธอเลือกเอาแล้วกัน...”

“เลือกอะไรของนายฟะ!!?”

เรย์จิเบนสายตามามองฉัน พร้อมกับพูดออกมาเสียงเรียบ…

“จะนอนเตียงเดียวกับฉัน…”

“!!!???”

“หรือจะนอนกับไทกะแทน?”

“......”

โฮ่งงง!!!

ไทกะเห่าออกมาราวกับต้องการอยากให้ฉันนอนกับมัน

!!!???

โอ๊ยยยยยย!!! นี่มันตัวเลือกแบบไหนฟะะะะะ!!!?