บทที่3. รังแก! [อดีต]ตอนสำคัญ

สาวน้อยได้เพียงมองตามหลังพี่สาวตัวเอง พวกเขาดูเป็นคู่รักที่เหมาะสม คิว เป็นลูกเจ้าของห้างสรรพสินค้าชื่อดัง ส่วนแยมก็เป็นดาวคณะประจำมหาวิทยาลัยที่เธอเรียนอยู่นั่นเอง

#ย้อนกลับไปเมื่อหลายปีก่อน

"พ่อทำแม่อีกแล้วหรือจ๊ะ" ยิ้มหวานในวัยประถม ถือตุ๊กตาเดินเข้ามาในห้องนอน "ทำไมพ่อต้องตีแม่ด้วยคะ"

"มันเป็นแค่เรื่องเข้าใจผิดอย่าคิดมากนะลูก"

"แต่ช่วงนี้คุณพ่อตีบ่อยจัง"

"ไม่ว่าจะยังไง ยิ้มหวานห้ามโกรธพ่อนะ"

"ทำไมล่ะคะ"

"เพราะว่าถ้าไม่มีคุณพ่อ หนูก็เกิดมาไม่ได้ไง"

ผู้เป็นแม่นั่งคุกเข่าลงพื้นนพร้อมทั้งใช้ฝ่ามืออุ่นนุ่มจับแก้มของลูกสาว บ่อยครั้งที่เด็กน้อยต้องเห็นเหตุการณ์รุนแรงแบบนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า

แน่นอนว่าผู้เป็นแม่มีจิตใจดีอ่อนโยน คอยพูดห้ามไม่ให้ลูกสาวเกลียดผู้เป็นพ่อของตัวเอง

แม้เขานั้นจะแปรเปลี่ยนไปไม่เหมือนดังวันวานที่เคยรักกันก็ตาม

"เดี๋ยวแม่ต้องลงไปทำกับข้าว ยิ้มหวานเล่นอยู่ในห้องโถงนะลูก" แม่สั่ง

"หนูอยากช่วยคุณแม่ค่ะ"

"ไม่เป็นไรแม่ทำคนเดียวได้ แค่หนูเป็นเด็กดี แค่นี้ก็ช่วยแม่ได้มากแล้วนะ"

"ก็ได้ค่ะ"

"ยิ้มหวานต้องเข้มแข็งนะลูก"

เด็กน้อยทำได้เพียงพยักหน้าก่อนจะจูงมือของแม่ลงไปด้านล่างนั่งอยู่ห้องโถงเปิดทีวีดูการ์ตูน ส่วนผู้เป็นแม่ทำความสะอาดบ้าน อีกทั้งต้องทำอาหารรอตอนเย็นเพื่อรอสามีกลับมา

เพล้ง!

"ใช้มือหรือตีนทำรสชาติห่วยแตก" มาถึงสามีก็เขวี้ยงข้าวของจานชาม "กูบอกแล้วใช่ไหมว่าให้มึงเซ็นใบหย่าซะ!!"

"ถ้าหากเซ็นใบหย่าแล้วคุณฟ้องอยากเลี้ยงดูลูกขึ้นมา ฮึกกก คนที่ไม่มีงานทำอย่างฉันก็ต้องเสียลูกไป ฉันไม่ได้อยากกอดมันนักหรอกทะเบียนสมรสบ้าบอนี่"

"อย่าเสือกทำเป็นรู้ดี! แค่เซ็นใบหย่าแล้วมึงก็กลับไปอยู่บ้านนอก สวนยิ้มหวานกูจะเลี้ยงเอง"

"ไม่ได้ฉันไม่มีทางยอม"

เพียะ!

เคว้ง!

ทั้งคู่ทะเลาะโต้เถียงกันอย่างรุนแรง โดยที่ไม่สังเกตว่าลูกสาวแอบอยู่ริมประตู เธอได้ยินทุกคำพูด น้ำตาหยดใสไหลย้อยลงอาบแกล้มกลม มองผู้เป็นพ่อกำลังทารุณผู้เป็นแม่

"แม่จ๋าาา~ฮือออ"

ไม่นานหลังจากนั้น..เนื่องจากสุขภาพทรุดโทรม อีกทั้งจิตใจที่ตรอมตรม ทำให้แม่ของยิ้มหวานเสียชีวิต หลังจากงานศพไม่กี่วัน ก็มีใครบางคนเข้ามาอยู่แทนที่

"สวัสดีน้าซะสิยิ้มหวาน" พ่อลูบผมยาวของลูกสาว "น้าสาจะมาเป็นแม่ของยิ้มหวานไง"

"แม่ของยิ้มหวานตายไปแล้ว"

"ใช่ แต่น้าสาจะมาทำหน้าที่แทน แล้วอย่าลืมยกมือไหว้พี่แยม ลูกของน้าสาด้วย"

"แล้วหนูล่ะคะคุณพ่อ.."

"หนูก็เป็นลูกของพ่อไงล่ะ แต่ตอนนี้ยิ้มหวานมีพี่สาวเพิ่มแล้วนะ พ่อรักทั้งคู่เลย"

ใบหน้าสวยงามแต่แฝงเร้นด้วยสายตาอาฆาต ผู้หญิงวัยทำงานที่อายุน้อยกว่าแม่ของยิ้มหวาน เธอลากกระเป๋าเข้ามาพร้อมจูงมือลูกสาวติดสอยห้อยตาม

ยิ้มหวานยังอายุน้อยเกินไป เธอไม่เข้าใจถึงสถานการณ์ แต่เมื่อผู้เป็นพ่อเอ่ยสั่งทุกอย่างถือว่าเป็นคำเด็ดขาด เด็กน้อยส่งยิ้มอย่างเป็นมิตรแต่อีกฝ่ายกลับทำหน้าบึ้งตึงไม่ไยดี

วันเสาร์

"โรงเรียนก็ไม่ได้ไปหัดทำงานบ้านบ้างสิ" แม่ของแยมถือไม้กวาดยัดใส่มือของยิ้มหวาน "รวยก็รวยแต่กลับไม่จ้างแม่บ้าน ฉันไม่ได้แต่งงานเพื่อมาเป็นคนรับใช้ใครนะ!"

"คุณน้าแต่งงานกับใครหรือคะ"

"ฉลาดน้อยเหลือเกินนะ เหอะ ก็กับพ่อของแกไง"

"พ่อของหนูแต่งงานกับคุณแม่แล้ว ฮึกกก"

"แม่แกมันตายไปอยู่ในนรก! แถมยังมีลูกสาวโง่อีกด้วย น่าสมเพช"

"ท..ทำไมคุณน้าพูดแบบนี้ล่ะคะ"

พึก

เพียงแค่ใช้มือผลักเล็กน้อยเด็กวัยประถมก็ล้มลงกับพื้น

ไม่นานเสียงรถแล่นเข้ามาจอด ปรากฏว่าเป็นพ่อของยิ้มหวาน ที่กำลังพึ่งเลิกงานกลับมาถึงบ้าน

"ตายจริง เจ็บหรือเปล่าลูก" แม่เลี้ยงทำท่าทีเปลี่ยนไป อุ้มเด็กน้อยขึ้นยืนพร้อมปัดกระโปรงจัดเสื้อผ้าให้ พ่อของยิ้มหวานไม่เห็นสถานการณ์จึงเลยถาม

"ยิ้มหวานเป็นอะไร"

"เด็กก็แบบนี้ล่ะค่ะเล่นซนวิ่งจนล้ม"

"ขอบคุณมากนะที่ช่วยดูแลลูกของผม"

"ฉันรักคุณมากก็ต้องรักลูกสาวคุณด้วยสิคะ"

"ผมโชคดีที่สุดในโลก ที่ได้เจอผู้หญิงอย่างคุณ"

เด็กน้อยน้ำตาคลอแม้ว่าเธอจะยังเล็กแต่ความเจ็บปวดถาโถมความรู้สึกจนกลั้นน้ำตาไม่ไหว สักพักผู้เป็นพ่อก็วางกระเป๋าทำงานแล้วอุ้มลูกสาวขึ้นไปยังห้องนอน

แกร๊ก

"คุณพ่อขา ฮึกกก คุณพ่อไม่ได้แต่งงานกับคุณแม่แล้วหรือคะ" ยิ้มหวานเอ่ยถามเสียงสั่น "ทำไมคุณพ่อถึงต้องไปแต่งงานกับคนอื่นด้วย"

"แม่ของยิ้มหวานตายไปแล้ว พ่อก็มีสิทธิ์ที่จะเริ่มต้นใหม่ แต่ถึงยังไงพ่อก็รักยิ้มหวานเหมือนเดิมนะ"

"คุณน้าใจร้าย! ผลัก แล้วก็สั่งให้ยิ้มหวานทำงานบ้าน ฮึกกก ยิ้มหวานไม่ได้ล้มเองนะคะ"

"ลูกอย่าพูดแบบนี้อีกนะ พ่อเข้าใจว่าที่ลูกไม่ชอบน้าสา เพราะคิดว่าจะมาแทนที่แม่ แต่อย่าหัดเป็นเด็กโกหก"

"คุณพ่อ ฮือออ"

สุดจะกักเก็บความรู้สึกเมื่อผู้เป็นพ่อไม่เชื่อใจตน

วันเวลาผ่านไปใครจะรู้ว่าเด็กผู้หญิงคนหนึ่งทนแรงกดดันแค่ไหน ไม่ใช่แค่แม่เลี้ยงที่ใจร้าย แต่ลูกสาวอย่างแยมก็มีนิสัยคล้ายคลึงกัน คอยพยายามแย่งทุกอย่างที่เป็นของยิ้มหวาน แม้กระทั่งชุดเสื้อผ้าที่พ่อซื้อให้

#ปัจจุบัน

"คุณป้าสบายดีไหมคะ" วันนี้อากาศสดใสญาติมาจากบ้านนอกเพื่อมาหาหลานสาว

"สบายดี ป้าแวะมาทำธุระแถวนี้ จึงแวะมาเยี่ยม"

"หนูเองก็สบายดีค่ะ ขอบคุณสำหรับผลไม้นะคะ"

"ตั้งแต่พ่อของยิ้มหวานตายจาก เราก็แทบไม่ได้ติดต่อกันเลยนะ แต่พอป้ามาเห็นยิ้มหวานอยู่ดีป้าก็สบายใจ"

"หนูมีเรื่องบางอย่างคาใจอยากจะถามค่ะ"

"เรื่องอะไรเหรอ.."

"หนูอยากทราบว่า คุณพ่อแต่งงานใหม่หลังจากที่แม่เสียชีวิตแค่ไม่กี่วัน แสดงว่าคุณพ่อแอบคบกับผู้หญิงคนนั้น มาก่อนใช่ไหมคะ?"

_____________

ยิ้มหวานนางไม่โง่นะคะ ไม่ได้ยอมด้วย ขนาดโดนผลักก็ฟ้องพ่อ แต่พ่อโง่! จบ.55555

ขอคอมเมนต์หน่อย อย่าอ่านเงานะ ขอร้องT^T

_____________

กดหัวใจ เพิ่มเข้าชั้น และ อย่าลืม คอมเมนต์