ตอนที่ 7 (ep3.)

“นั่นไงคุณป๋าอยู่นั่น”

ปวริศหรืออดีตคือนางสาววิรุณโปรยชี้มือไปที่โต๊ะของเจ้าสัวเต็มยศเพื่อบอกปรมัตถ์ หลังจากนั้นปรมัตถ์ก็เดินนำหน้าปวริศไปที่นั่นในขณะที่ปวริศเดินตามหลังพี่ชาย แต่เป็นเวลาเดียวกับที่ อรุณรัตนาหรืออดีตคือนายชลธิศเลื่อนเก้าอี้แล้วลุกขึ้นยืนอย่างกะทันหันเมื่อมองเห็นเพื่อนรัก

เป็นเหตุให้ปวริศที่เดินตามหลังปรมัตถ์ต้องชนร่างบางอรชรของอรุณรัตนาเข้าอย่างจังจนทั้งสองเสียหลักล้ม โดยปวริศทับร่างของอรุณรัตนาที่หงายหลังล้มลงอย่างหมดท่าเกิดเสียงดังพอสมควรกับโต๊ะเก้าอี้ที่ไถลล้มประกอบกับเสียงอุทานของทั้งสอง

สองฝ่ามือที่นุ่มละมุนของปวริศตะปบลงที่อกอวบของอรุณรัตนาอย่างแม่นยำแม้จะไม่ตั้งใจ ในอดีต เขาก็มีทรวงอกแบบนี้ สรีระของผู้หญิงที่สวยงามเต่งตึง แถมยังเก็บพรหมจรรย์เอาไว้ได้อย่างดี ไม่เคยมีชายใดได้เชยชม แต่ปัจจุบัน เขากลับกลายเป็นชายและมีโอกาสได้สัมผัสกอบกุมเนินเนื้อที่อวบสล้างของสตรีเพศซึ่งมันคืออดีตของเขา

นับเป็นครั้งแรกนับจากที่เขาแปลงเพศมา มันก่อให้เกิดความรู้สึกบางอย่างที่แทรกเข้ามาในหัวใจ สายตาของเขาช้อนมองหญิงสาวตรงหน้า เจ้าหล่อนสวยงามเหลือเกิน กลิ่นกายหอมจรุงอย่างน่าหลงใหล แม้เพียงไม่นานหัวใจของเขาก็ร้อนด้วยไฟแห่งราคะที่ใคร่สัมผัสแตะต้องครอบครอง อยากจะฉลองความเป็นชายที่อุตส่าห์ดั้นด้นอดทนเปลี่ยนแปลง

ในขณะที่อรุณรัตนาอดีตที่เคยเป็นชายชื่อชลธิศแต่คลั่งไคล้ร่างกายของหญิง หล่อนจึงอดทนตัดแต่งเสริมเติมเปลี่ยนแปลงทุกอย่างจนกลายเป็นหญิงสาวที่สวยงามสมดังใจ หากแต่ว่าหล่อนยังไม่เคยได้ใช้การเปลี่ยนแปลงนั้นเลย เมื่อมองเห็นชายตรงหน้าอีกทั้งเขายังแตะต้องสัมผัสทรวงอกที่หล่อนบรรจงประคับประคองเป็นคนแรกก็ทำให้หัวใจของหล่อนเสียวซ่าน

“ขอโทษครับ”

ปวริศรีบลุกขึ้นโดยมีปรมัตถ์ซึ่งรีบหันกลับมาพยุงน้องให้ลุกขึ้น ในขณะที่ทอแสงเมื่อได้ยินเสียงก็หันมาดูแล้วเห็นว่าเป็นอรุณรัตนาก็รีบถลาออกมาหา

“ไข่ปลา”

ทอแสงพยุงน้องแล้วเรียกเบา ๆ แต่อรุณรัตนากลับช้อนสายตามองหน้าปวริศอย่างเชิญชวน เช่นเดียวกับปวริศที่มองเห็นสายตาของอรุณรัตนา หัวใจของเขามันผวาตื่นอย่างไม่เคยเป็น

“ขอโทษอีกครั้งนะครับ ผมไม่ตั้งใจ”

ปวริศเอ่ยออกมา

“ไม่เป็นไรค่ะ ฉันไม่ทันระวังเองค่ะ ไม่ใช่ความผิดของคุณ”

อรุณรัตนาเอ่ยออกมา พอดีกับเพื่อนสาวสองคนของอรุณรัตนาเดินมาถึง

“ไข่ปลาเธอเป็นอย่างไรบ้าง”

สองสาวเอ่ยถาม ทำให้อรุณรัตนาชำเลืองสายตาไปหาปวริศ

“พอดีว่าวันนี้ผมมากับพี่ชายครับ มาธุระ ไม่มีเวลาที่จะรับการลงโทษที่ผมซุ่มซ่าม เอาไว้โอกาสหน้าผมจะขอรับโทษจากคุณ แต่ว่า ผมขอไลน์คุณได้ไหม”

ปวริศรุกต่อด้วยการยื่นโทรศัพท์ของเขาให้หล่อน

“ก็ได้ค่ะ”

อรุณรัตนารับโทรศัพท์ของปวริศมาแล้วกดชื่อไลน์ของหล่อนให้เขา จากนั้นปวริศก็เดินตามปรมัตถ์ไปยังโต๊ะของท่านเจ้าสัวเต็มยศแต่ปรมัตถ์รู้สึกคุ้นหน้าทอแสง เหมือนเคยเห็นที่ไหนแต่จำไม่ได้ เขาหันกลับไปมองแต่ทอแสงหันหลังให้เขาเสียก่อน เขาจึงเดินตรงเข้าไปหาพ่อ

“เธอมาทำไมที่นี่ไข่ปลา”

ทอแสงเอ่ยถามน้อง

“ก็นัดเพื่อนไว้ นี่ไงล่ะ”

อรุณรัตนาหันไปมองหน้าเพื่อนสาวสองคน

“นี่ทอแสงพี่สาวของฉัน”

สองสาวส่งยิ้มให้เธอพลางมองสำรวจอย่างพิจารณา

“เหมือนฝาแฝดเลย สวยมากค่ะ”

ทอแสงยิ้มให้เพื่อนสาวของอรุณรัตนา

“ตามสบายนะคะ”

ทอแสงบอกสองสาวแล้วหันมาหาน้อง

“ขิมไปเถอะ ไม่ต้องห่วง”

“ไม่นึกว่าเธอจะมาที่นี่”

ทอแสงติง

“ก็แม่สองคนนี่สิ ดันนัดมาที่นี่”

ทอแสงวางมือลงที่บ่าของอรุณรัตนาแล้วเดินกลับไปหาพ่อ

“ลูกสาวของท่านปลัดหรือนั่น”

เจ้าสัวเต็มยศเอ่ยถามเมื่อทอแสงเดินกลับไปนั่งที่เดิม แต่ต้องนึกฉงนเมื่อมองเห็นหน้าปรมัตถ์ใกล้ ๆ ในขณะที่ดร.ดุริยะยิ้มเก้อ ๆ เพราะไม่รู้จะบอกว่าไง จะบอกว่าลูกชายแต่กลับกลายเป็นลูกสาก็ใช่ที่จึงพยักหน้ารับแต่โดยดี

“ฉันก็มีลูกชาย..”

เจ้าสัวเต็มยศก็เอ่ยขึ้นบ้างแต่ต้องสะดุดกับปวริศ เขาจึงทิ้งคำพูดไว้เพียงเท่านั้น ทำให้ดร.ดุริยะมองหน้าปวริศอย่างพิจารณา เขาดูโปร่งกว่าปรมัตถ์แต่หล่อกินกันแทบไม่ลง ในขณะที่ทอแสงมักจะมองหน้าปรมัตถ์ที่ตวัดสายตามาหาเธอเป็นระยะเช่นกัน

“นี่ปรมัตถ์ ลูกชายของลุงนะหนู”

เจ้าสัวแนะนำทำให้เธอจำต้องยกมือไหว้เขาเนื่องด้วยเขาอายุมากกว่าเธอ

“ปลายหนาวนี่หนูทอแสง ลูกสาวของท่านปลัด”

เพียงแค่ทอแสงได้ยินชื่อเล่นของปรมัตถ์ หัวคิ้วเธอก็ย่นเข้าหากันทันที มันทำให้เธอค่อย ๆ ย้ายสายตาไปมองอรุณรัตนาที่ยังนั่งคุยกับเพื่อนสาวสองคนอยู่อีกโต๊ะหนึ่งถัดไป เธอนึกสงสัยในใจว่า ไม่แน่นายปรมัตถ์เจ้าของชื่อเล่นว่าปลายหนาว อาจจะเป็นหญิงแปลงเป็นชายก็ได้

เช่นเดียวกับปรมัตถ์ที่มองหน้าทอแสงแล้วปลายตามาหาปวริศ น้องสาวที่กลับกลายเป็นชาย เขาอดสงสัยไม่ได้ว่า ทอแสงจะเป็นหญิงจริงหรือชายแปลงเพศ

“และนั่นปวริศ น้องของปรมัตถ์”

เจ้าสัวแนะนำปวริศให้ทอแสงได้รู้จัก ทั้งสองเพียงแค่ยิ้มให้กันเพราะวัยไม่ต่างกันสักเท่าไหร่

จนกระทั่งทุกคนสั่งอาหารมาทานกันไปคุยกันไปจนอิ่มก็เตรียมแยกย้ายกันกลับ แต่ทอแสงขอตัวเข้าห้องน้ำแล้วบอกว่าจะขอแวะไปทำธุระที่อื่นไม่กลับพร้อมพ่อ ส่วนปวริศก็ขอตัวมาเข้าห้องน้ำแล้วแอบส่งไลน์ไปให้อรุณรัตนา