ตอนที่ 5 แบรนด์

“อืมม” ผมส่งเสียงเมื่อรู้สึกตัว และเมื่อลืมตาตื่นขึ้นมาก็พบกับห้องมืดที่มีแสงสาดส่องทะลุออกมาจากผ้าม่าน ส่องพาดตัวผมไปถึงบริเวณหน้าของเปียโน โดยที่เปียโนได้สวมผ้าปิดตาไว้แล้ว ทั้งยังนอนกอดตุ๊กตากระต่ายตัวโปรดอย่างสบายใจเฉิบอีกด้วย

10 : 11

‘สั่งเซ็ตอาหารเช้ามากินดีกว่า’ ผมคิดในใจพลางกดเข้าแอพสั่งอาหารและสั่งอาหารเรียบร้อย ซึ่งระหว่างนั้นผมก็นอนมองดูแก้มเปียโนอย่างน่าหมั่นเขี้ยว

หนุบ หนุบ

ผมใช้นิ้วชี้จิ้มแก้มของเปียโนเบาๆ มันนุ่มนิ่มมากจริงๆ ชีวิตก่อนผมไม่เคยทำแบบนี้เลยสินะ จะว่าไปแล้วน้องสาวของผมนี่ก็น่ารักและมีชื่อเสียงสุดๆจากเมื่อคืนที่มีคนเข้ามาดูไลฟ์สดของเธอกว่าแปดพันคน ซึ่งถ้าเปรียบเป็นในวงการเกมส์นี่ถือว่าเยอะสุดๆ เพราะระดับแจ็คเคิลที่ติดอันดับสองสตรีมเมอร์ของประเทศไทยยังมียอดชมหมื่นต้นๆเอง

แต่ก็น่าจะเป็นเพราะการชวนพูดชวนคุยของเปียโนด้วยแหละ และไม่ว่าเธอจะทำอะไรมันก็เป็นคอนเทนต์ไปซะหมด ทั้งแกล้งผมบ้าง พูดหยอกล้อผมบ้าง หยิบจับอะไรก็เป็นเหตุการณ์ที่น่าพูดถึงตลอด ตั้งแต่ผมมาเคาะประตูห้องเธอและเธอก็ดึงมือผมเข้าห้องแบบไม่พูดอะไรล่ะ

“งืออ” เปียโนเริ่มส่งเสียงเมื่อผมจิ้มแก้มเธอบ่อยเกินไป ทำให้เปียโนหันมาทางผมและกอดผมราวกับกอดหมอนข้าง และนี่มันก็คือกอดจากน้องสาวที่นานมากๆแล้ว หลังจากที่ผมเริ่มเล่นเกมส์ ผมก็ถอยห่างจากน้องสาวมากขึ้นเรื่อยๆ ทั้งที่เมื่อก่อนเราสนิทกันมาก ตัวติดกันเลยแหละ

“หึหึ” ผมส่งเสียงอย่างชั่วร้ายเมื่อคิดอะไรขึ้นได้ ซึ่งก็คือการถ่ายคลิปเปียโนตอนนอนหลับ อวดให้โลกรู้ไปอีกว่าน้องผมน่ารักขนาดไหน!!

ผมจึงไม่รอช้าหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดกล้องและเริ่มถ่ายคลิปทันที ผมถ่ายไว้มากมาย และไม่ว่าจะก่อกวนเปียโนยังไงก็ดูเหมือนเธอจะไม่ยอมตื่นเลย

“เจ้ากระต่าย อย่ากัดฉัน ฉันเป็นมิตร” เปียโนละเมอพูดอะไรแปลกๆออกมาทำให้ผมหลุดขำจนไอออกมา

“อะไรน่ะ?” เปียโนกล่าวด้วยความงัวเงียเมื่อผมพยายามหยุดขำแต่ดันสำลักลมและไอไม่หยุดจนเปียโนสะดุ้งตื่นและเอาผ้าปิดตาออก

“พะ พี่ ทำอะไรเนี่ย?” เปียโนกล่าวก่อนจะคว้าโทรศัพท์ผมไป แต่ไม่ทันแล้วล่ะ เพราะผมปิดหน้าจอไปแล้ว

“นอนหลับได้น่ารักมากเลยน้องพี่” ผมกล่าวพร้อมหัวเราะไปด้วยทำให้เปียโนใช้ตุ๊กตาทุบผมไปหลายครั้ง

ปังๆๆๆ

“ครับ?” แต่เมื่อได้ยินเสียงโทรศัพท์ของผมดังขึ้น เปียโนก็คืนโทรศัพท์ให้ผมและผมก็รับสาย ปรากฏเป็นไรเดอร์ที่มาส่งอาหาร ผมก็เลยรีบลงไปรับของ เพราะเวลาทุกนาทีมีค่าสำหรับทุกคนเสมอ

ก๊อกๆ

ฟึบ

“ดูนะคะ คนชั่วร้าย”

“แอบถ่ายคลิปน้องตอนนอนหลับ”

“แล้วนี่อะไร?” เปียโนกล่าวพร้อมกับใช้โทรศัพท์ถ่ายคลิปผมไปด้วย

“อาหารเช้า พี่สั่งให้เปียโนด้วยนะ” ผมกล่าวทำให้เปียโนเริ่มแพลนกล้องมาที่ถุงในมือผม

“หึ ถ้าไม่ได้สั่งเผื่อนะน้องโกรธแน่” เปียโนกล่าวก่อนจะสลับกล้องเป็นกล้องหน้าและเบะปากใส่ผมพร้อมกับกดหยุดอัดคลิป

“อย่างที่เปียโนเคยบอกพี่ไป เราทำแค่นี้แหละ”

“มันก็มีคนมาสนใจเราแล้ว”

“คล้ายกับการอัพสตอรี่ไอจีเลย” เปียโนกล่าวอธิบาย

“แล้วถ้าเราเอาไปใช้กับงานในบริษัทล่ะ?” ผมกล่าวขี้นมาทำให้เปียโนที่เพิ่งนั่งลงบนเตียงเงยหน้ามามองหน้าผม

“พี่พูดถึงนายหน้ารึเปล่า?”

“เราสามารถทำแบบนั้นได้นะ แต่เราจะไม่ค่อยมีเวลาไปทำอย่างอื่น” เปียโนกล่าว เพราะถ้าพูดถึงเรื่องคิดคอนเซ็ปงานและตัดต่อคลิปแล้วมันก็กินเวลาไปสมควรเลย

“เราตั้งทีมขึ้นมาสิ งานมันก็ต้องมีเบื้องหน้าเบื้องหลังใช่ไหมล่ะ?”

“เดี๋ยวพี่จะลองหาทางดู” ผมกล่าว เพราะผมมีแผนในใจอยู่แล้วสำหรับเรื่องนี้

“ไม่ เปียโนจะช่วยด้วย”

“ที่จริงเปียโนสนใจอยากจะสร้างแบรนด์เกี่ยวกับความงามขึ้นมานะ”

“ครีม มาร์คหน้า โปรตีนเพิ่มกล้ามเนื้อและลดน้ำหนัก” เปียโนกล่าวทำให้ผมหันไปมองน้องสาวด้วยสายตาที่มีประกายไฟลุกโชนทันที

“แต่เปียโนอย่าลืมนะว่าตัวเองยังมีเรียนด้วย” ผมกล่าวเตือนแต่เปียโนก็ยักไหล่โชว์

“พี่ก็รู้ว่าเปียโนเก่ง” เปียโนกล่าวชมตัวเองทำให้ผมหัวเราะออกมาและใช้มือยีหัวเปียโนด้วยความหมั่นเขี้ยว

“เปียโนไม่เคยบอกพ่อกับแม่เลยนะว่าเปียโนได้เงินจากงานรีวิวเท่าไหร่”

“เปียโนเก็บมันมาตลอดและอยากจะใช้มันเป็นทุนสร้างแบรนด์”

“หรือเอาไว้สนับสนุนบริษัทในอนาคต” เปียโนกล่าวก่อนจะเปิดบัญชีเก็บออมให้ดู เธอมีเกือบล้านบาทเลยแหละ ซึ่งหมายเหตุของบัญชีนี้มีอย่างเดียวคือเงินที่ได้จากงานรีวิวเท่านั้น

“ซึ่งเปียโนไม่เคยรับถ่ายแบบกับแบรนด์ไหนเพราะรอแบรนด์ตัวเองด้วยแหละ” เปียโนกล่าวด้วยรอยยิ้ม

“ถ้างั้นเราจับมือลงทุนกันสองคนไหมล่ะ?” ผมกล่าวก่อนจะเปิด MT5 ให้เปียโนดูยอดเงินผม  $121,225 ไปแล้ว จากการที่ผมนั่งเล่นเมื่อคืนระหว่างเปียโนไลฟ์สด และเพื่อไม่ให้เป็นความน่าสงสัย ผมก็แอบกดผิดๆไปบ้างเผื่อว่าจะโดนตรวจสอบ แต่ถึงโดนตรวจสอบจริงๆผมก็สามารถกดเข้าออเดอร์สดๆให้ดูเลยยังได้

“บ้าไปแล้ว นี่มันสี่ล้านกว่าบาทเลยนะ!?” เปียโนส่งเสียงดังด้วยความตกใจ

“เปียโนคิดว่าพี่น่าจะมีพรสวรรค์เรื่องการลงทุนจริงๆแหละ” เปียโนกล่าวเพราะถึงแม้เธอจะรู้จากการพูดคุยระหว่างดินเนอร์เมื่อคืนแล้ว แต่ไม่คิดว่าผมจะสามารถหาเงินได้เป็นล้านข้ามคืนแบบนี้

“เอาแบบนี้ เราคุยกันไปด้วยกินกันไปด้วย”

“แล้วเดี๋ยวพี่ว่าจะออกไปธุระเรื่องที่ดินของบริษัท”

“เปียโนไปกับพี่และคุยกันระหว่างนั้นด้วย” ผมกล่าว เพราะผมคิดจะไปดูที่ดินที่รัฐกำลังสร้างทางรถไฟเพื่อเก็บข้อมูล และจะได้ใช้เวลานั้นคุยกับเปียโนไปด้วย ซึ่งเปียโนก็ไม่ติด ผมก็ไปล้างหน้าแปรงฟัน  ที่ห้องตัวเองและกลับมานั่งกินมื้อเช้ากับเปียโน พร้อมกับพูดคุยเรื่องแบรนด์ของเรากันต่อ

ผ่านไปหนึ่งชั่วโมง

“แต่งตัวสวยเชียวนะน้องพี่”

“อ่ะ เดี๋ยวระหว่างนั่งรถเปียโนก็ดูข้อมูลที่พี่ไปเตรียมมาแล้วกัน” ผมกล่าวพร้อมกับยื่นไอแพดให้เปียโน เพราะในช่วงที่เปียโนอาบน้ำแต่งตัวแต่งหน้าผมก็หาข้อมูลรอ เป็นแผนโครงสร้างบริษัท และให้ AI มันคำนวณอะไรหลายๆอย่างมาให้ เช่นต้นทุน กำไร และอื่นๆอีกเพียบ นี่ถ้าไม่ได้ AI ช่วยมีหวังต้องหาข้อมูลกันหลายวันเลยแหละ

“สุดยอด…” เปียโนกล่าวเมื่อได้เห็นรายงานเอกสารเป็น PDF ที่ละเอียดและอ่านง่ายมาก และที่จริงแล้วผมสั่งให้ AI มันทำทั้งหมดโดยการเช่าโปรแกรม AI ซะเลย เพราะผมใช้คุ้มแน่

“เปียโนมีเพื่อนเก่งเรื่องแผนการตลาดอยู่คนนึง”

“เดี๋ยวไว้จะพามาแนะนำให้พี่รู้จักนะ” เปียโนกล่าว

“เยี่ยมเลย ส่วนพี่ไม่รู้จักใคร…” ผมกล่าว เพราะในชีวิตที่แล้วผมเอาแต่หมกตัวอยู่ในห้อง แต่ถ้าคนที่เปียโนถึงกับชมว่าเก่งออกจากปากนี่ไม่ธรรมดาแน่ๆ เพราะเปียโนแทบไม่ชมใครเลย นอกจากลูกพี่ลูกน้องของเราในชีวิตที่แล้วซึ่งเก่งเรื่องการออกแบบโครงสร้างตึกอาคาร แต่สุดท้ายมันก็ทรยศเราอยู่ฝั่งเดียวกับพ่อตัวเองและคอยส่งข่าวอยู่ตลอด แต่ในชีวิตนี้เหอะ เดี๋ยวเจอกัน…

ทรัพย์สินรวมปัจจุบัน : 4,122,142.18 บาท