บทที่ 7 ออกงาน 2

รถม้าตระกูลเซียวสองคันที่ตามกันมาติด ๆ เซียวฟูซินกับฟางเหนียงนั่งรถม้าไปด้วยกัน ส่วนอีกคันก็จะเป็นเซียวเหม่ยอิงและเซียวลี่หงนั่งคู่กันมา ทันทีที่รถม้าทั้งสองคันจอดสายตาหลายคู่ก็จับจ้องมองดูบุคคลที่ กําลังจะก้าวลงมาจากรถม้าของตระกูลเซียว คันแรกเป็นเซียวฟูซินและฮูหยินของตัวเองที่ลงมาก่อน หลายสายตาจึงจ้องมองดูคันที่สองทันทีเพราะเป็นคันที่ได้ขึ้นชื่อว่าสตรีงดงามที่สุดในเมืองหลวงนั่งมา

คนแรกก้าวลงมาโดยมีสาวใช้ประคองรอรับอยู่ด้านนอก สายตาบุรุษหลายคนก็พร่ามัวด้วยใบหน้าที่ประดับรอยยิ้มเขินอายทําให้ดูบริสุทธิ์ผุดผ่องน่าทะนุถนอม ยิ่งใส่ชุดสีชมพูอ่อนยิ่งทําให้ภาพลักษณ์ของนางดูใสซื่อยิ่งขึ้นไปอีก เซียวลี่หงหลบสายตาหลายคนที่มองมาด้วยใบหน้าที่เขินอายแล้วค่อย ๆ เดินไปหาบิดามารดาที่ยืนรอนางอยู่ แต่สายตาในงานที่ จ้องมองดูเซียวลี่หงกลับต้องพากันเปลี่ยนจุดมองเมื่อมีอีกคนกําลังก้าวลงมาจากรถม้าของตระกูลเซียว ทําเอาเหล่าบุรุษแทบพากันหยุดหายใจ

หากเซียวลี่หงงดงามดั่งบุปผาที่น่าทะนุถนอมแล้ว แต่คนที่กําลังก้าวลงมานั้นงดงามอย่างหาได้ยากยิ่ง ดรุณีที่อยู่ในชุดสีขาวปักด้วยด้วยดอกไม้สีน้ําเงินยิ่งดูสง่าและเย่อหยิ่งดั่งนางพญา ใบหน้ามนรูปไข่ คิ้วโก่งเข้ากับดวงตาเรียว จมูกโด่งโค้งรับกับปากเรียวงามพอดี แววตาที่มองดูข้างหน้าอย่างเย็นชาราวกับไม่สนใจสิ่งใด ทําให้คนที่ก้าวลงมานั้นดูลึกลับและ น่าค้นหาเป็นอย่างมาก เซียวเหม่ยอิงเดินเข้าไปหาบิดามารดาและน้องสาวของตนเองที่ยืนอยู่ทางเข้างาน จากนั้นทั้งสี่คนก็เดินเข้างานไปพร้อมกัน โดยไม่ได้สนใจสายตาที่มองมาเลยแม้แต่น้อย

พอมาถึงงานเลี้ยงทุกคนต่างพากันแยกย้าย เซียวฟูซินก็ไปรวมอยู่กับพวกขุนนาง ฟางเหนียงก็ไปรวมกับเหล่าฮูหยินที่สนิทสนมด้วย เซียวลี่หงไปหาเหล่าคุณหนูที่เป็นสหาย ที่โต๊ะตอนนี้จึงเหลือเพียงเซียวเหม่ยอิงที่นั่งอยู่คนเดียวเงียบ ๆ โดยมีลี่จินคอยยืนรับใช้อยู่ข้างกาย เพราะเซียวเหม่ยอิงนั้นไม่ค่อยได้ออกงานสังคมเท่าไหร่นักจึงทําให้ตัวนางไม่ค่อยมีสหาย ซึ่งแตกต่างจากเซียวลี่หงที่มีสหายค่อนข้างมากด้วยลักษณะท่าทางที่เป็นมิตรและยิ้มง่ายของนาง ผู้ใดก็ต่างอยากจะเป็นสหายกับนางอยู่แล้ว

“หงเอ๋อร์ วันนี้เจ้าแต่งตัวงดงามจริง ๆ” คุณหนูท่านหนึ่งที่เป็น สหายกับเซียวลี่หงได้เอ่ยปากชมสหายของตัวเอง ท่ามกลางความเห็นด้วยของเหล่าสหาย

“จริงอย่างที่เจ้าว่า ข้าว่าในงานนี้หงเอ๋อร์ของเราคงจะโดดเด่นสุดแล้ว ดูเครื่องประดับที่หงเอ๋อร์สวมใส่ ข้าไม่เคยเห็นมาก่อน งดงามมากจริง ๆ” คนที่ถูกชมว่างดงามไหนเลยจะไม่ชอบใจ เซียวลี่หงยิ้มมากขึ้น พร้อมกับลูบไล้เครื่องประดับที่ตัวเองใส่อย่างทะนุถนอม

“เครื่องประดับชุดนี้ ท่านแม่เป็นคนจ้างช่างทําขึ้นมาให้ข้าเป็นพิเศษน่ะ ความจริงแล้วข้าไม่ต้องการด้วยซ้ำ ข้าบอกท่านแม่แล้วว่ามันสิ้นเปลือง แล้วอีกอย่างข้าก็ไปซื้อชุดเครื่องประดับมาแล้วด้วย แต่ท่านแม่ก็ไม่ยอม ข้าเลยต้องใส่มาเพื่อไม่ให้ท่านแม่เสียใจ” ท้ายน้ำเสียงบ่งบอกถึงความเสียดาย

เหล่าบรรดาคุณหนูที่เป็นสหายกับเซียวลี่หงต่างพากับชื่นชมเซียวลี่หง เพราะตระกูลเขียวนั้นเป็นตระกูลขุนนางเก่าแก่ที่ร่ำรวย แต่เซียวลี่หงนั้นกลับทําตัวแตกต่าง ชอบแต่งตัวธรรมดาและชอบช่วยเหลือคนยากไร้เป็นประจํา

“มารดาเจ้านั้นดีกับเจ้ามากจริง ๆ” เซียวลี่หงยิ้มรับให้กับคําชม ขณะที่ทุกคนพูดคุยกันอย่างสนุกสนานอยู่นั้น คนของตระกูลหลี่ก็เดินผ่านจุดที่กลุ่มเขียวลี่หงอยู่

หลี่ซื่อหมินกับเซียวลี่หงนั้นสบตากันพอดี ตัวหลี่ซื่อหมินเองก็ยิ้มให้เป็นปกติ เซียวลี่หงเองก็ยิ้มตอบเช่นกัน ทําเอาสหายนางถึงกับตาเบิกกว้างด้วยความสนใจ เพราะพวกนางได้ยินข่าวลือบางอย่างมาจากสาวใช้ของตัวเอง

“นี่หงเอ๋อร์ พวกข้าได้ยินข่าวลือจากสาวใช้ว่าเจ้ากับคุณชายหลี่ สนิมสนมถึงขั้นไปเดินตลาดด้วยกันสองต่อสอง”

“ใช่! หงเอ๋อร์เจ้าเล่าให้พวกข้าฟังเดี๋ยวนี้เลย ข้าเองก็อยากรู้เช่นกัน”เห็นหลายสายตาที่มองมาด้วยความสงสัย ทําเอาเซียวลี่หงอดหัวเราะออกมาไม่ได้

“พวกเจ้าจะสงสัยเกินไปแล้ว คุณชายหลี่เป็นคู่หมั้นคู่หมายของพี่สาวข้า ข้ากับคุณชายหลี่สนิทกันย่อมไม่ใช่เรื่องผิดปกติ อีกอย่างข้าไม่ได้ไปไหนมาไหนกับคุณชายหลี่เพียงลําพังเสียหน่อย มีสาวใช้ตามข้าไปด้วยไม่ห่าง พวกเจ้าจะเชื่อข่าวลือมากเกินไปแล้ว”

“นั่นสินะ หงเอ๋อร์ของเราเป็นหญิงสาวที่จิตใจงดงามขนาดนี้จะทําตัวตามที่ข่าวลือว่าได้เช่นไร”

“แต่หงเอ๋อร์ ข้าพูดไปอย่าโกรธข้านะ ข้าว่าเจ้าเหมาะสมกับคุณชายหลี่มากกว่าพี่สาวของเจ้าเสียอีก”

“ฮวาเอ๋อร์” เซียวลี่หงทําเสียงตกใจกับคําพูดสหายของตัวเอง

“ข้าก็เห็นด้วยกับที่ฮวาเอ๋อร์พูดนะ คุณชายหลี่รูปโฉมงดงามไม่ด้อยไปกว่าผู้ใดเลย อีกทั้งยังเป็นขุนนางที่มีอนาคตก้าวหน้ามากที่สุด หากคุณชายหลี่หมั้นหมายกับหงเอ๋อร์ของพวกเราแทน คงดีไม่น้อย”

เซียวลี่หงได้แต่ยิ้มบางให้กับคําพูดของบรรดาสหายตัวเองทีพูดเกี่ยวกับเรื่องตนเอง

"วันนี้ข้าได้ยินมาว่าองค์ฮ่องเต้จะประกาศแต่งตั้งองค์รัชทายาทและแม่ทัพประจําการอย่างเป็นทางการใช่หรือไม่”

“ชินอ๋องได้ขึ้นเป็นองค์รัชทายาทและรองแม่ทัพหวงได้เป็นแม่ทัพนี่”

ทุกคนต่างพยักหน้าให้กับคําพูดนั้น เพราะก่อนหน้านั้นมีการพูดไว้ที่ท้องพระโรงแล้ว ว่าหลายฝ่ายลงความเห็นกันว่าให้แต่งตั้งชินอ๋องขึ้นเป็นองค์รัชทายาทรวมทั้งรองแม่ทัพหวงให้เป็นแม่ทัพ หลังจากทั้งคู่พากันยกทัพไปออกรบเป็นเวลาช้านาน จนได้รับชัยชนะกลับมา เป็นความดีความชอบใหญ่หลวงนัก วันนี้จึงเป็นการแต่งตั้งอย่างเป็นทางการนั่นเอง

*************