7

ไปงานหมั่นพี่ชายที่หังโจว

ฉู่อิงกับฉู่หลานมาถึงห้างใหญ่สุดของเมืองเหลียงซานที่ตระกูลเหลียงเป็นหุ้นส่วนในของห้างนี้ นางอยากซื้อของเครื่องสำอางค์

ฉู่หลานเดินตามหลังน้องสาว ฉู่อิงหยุดที่ร้านเครื่องสำอางค์เคาว์เตอร์แบรนด์ นางได้เครื่องแป้งที่ต้องการแล้วทั้งสองจึงออกมาจากร้าน

"น้องอิงอิงอยากกินอะไรไหมพี่จะเลี้ยงเอง" ฉู่หลานมองฉู่อิงด้วยความเป็นห่วง อีกทั้งเมื่อเช้าคุณพ่อสั่งให้เขามามอบของให้ฉู่อิง พร้อมกับกำชับให้ดูแลนางอย่างดี ดูเหมือนว่าเรื่องราวในใจของคุณพ่อเมื่อหลายปีก่อนจะสงบลงแล้ว เรื่องนี้ต้องของคุณอิงอิงจริง ๆ

"ไม่ค่ะ ฉันอยากจะกลับบ้านเลย" ฉู่อิงได้ของที่ต้องการแล้ว นางไม่อยากเดินเล่นต่อ นางอยากกลับไปไลฟ์สดรอบเช้า

ฉู่อิงนั่งข้างฉู่หลานหากนางนั่งด้านหลังเขาจะต้องต่อว่านางเป็นแน่แท้ที่มองเขาเป็นคนขับรถเช่นนี้

รถเบนซ์คันหรูขับมาถึงถนนที่ไร้บ้านคนจู่ ๆ รถก็ยางแตกทำให้รถเสียหลัก ศีรษะของทั้งสองกระแทกกับด้านหน้ารถอย่างแรง

ฉู่หลานมองผ่านกระจกหลังเห็นรถอีกคันจอดอยู่แล้วมีคนลงมา

"อิงอิงรีบลงไปก่อน พวกมันกำลังจะตามฆ่าพวกเรา" ฉู่อิงคิดในใจใครกันแน่ที่จ้องจะทำร้ายนาง

"รีบลงไป" ฉู่หลานลงรถแล้วลากฉู่อิงลงมาทั้งสองประคองกันวิ่งไป

"พวกมันอยู่นั่น อย่าให้พวกมันรอดไปได้" เสียงชายชุดดำตะโกนขึ้นพร้อมวิ่งไล่ฉู่อิงกับฉู่หลานอย่างไม่หยุด

"อิงอิงทนหน่อยนะ" เขาพานางเข้ามาในป่าข้างทาง อิงอิงภาวนาของให้ท่านปู่เทพเซียนมาช่วยนาง

"แกตายเสียเถอะ" มันเล็งปืนมาทางฉู่อิงอิงในเมื่อรับเงินมาแล้วก็ต้องทำให้สำเร็จ

"พวกแกอย่า" ฉู่หลานโอบกอดฉู่อิงไว้

ปั้ง !!!

"โอ๊ยมือฉัน" ปืนในมือชายชุดดำล่วงลงกับพื้น สองพี่น้องมองไปทางชายชุดดำ และมีนายตำรวจอีกห้านายเดินมาทางนี้

"ผู้กองเหลียงเซียว" ฉู่อิงมองฉู่หลานเขารู้จักนายตำรวจท่านนี้ด้วยรึ

"พวกคุณไม่เป็นอะไรนะครับ" เหลียงเซียวเป็นผู้กองในเมืองเหลียนซาน อีกทั้งตระกูลเหลียงของเขาใหญ่ที่สุดในเมืองนี้

ที่สถานีตำรวจเมืองเหลียงซาน ฉู่หลานโทรรายงานคนสกุลฉู่แล้วว่าเกิดเหตุร้ายขึ้นฉู่อิงปลอดภัย คนร้ายพวกนั้นไม่ยอมสารภาพว่าผู้ใดส่งมาพวกมันกินยาตายในคุก ฉู่อิงพอจะเดาได้ว่าเป็นฝีมือใคร

เหลียงเซียวมองฉู่อิงครั้งแรกเขาก็ตกหลุมรักนางเสียแล้ว

"ขอบคุณผู้กองมากนะคะ" ฉู่อิงเอ่ยขอบคุณเขา ฉู่หลานรีบพาฉู่อิงไปส่งที่คฤหาสน์สกุลฉู่

"รองเฉียงเฟิงไปสืบตัวตนของคุณหนูฉู่อิงมาให้ผม" เหลียงเซียวอยากรู้จักนางมากกว่านี้ หากวันนี้เขาไปไม่ผ่านทางถนนเส้นนั้น นางจะเป็นยังไงบ้างเขาไม่อยากจะคิดเลยจริง ๆ

ทันทีที่ฉู่อิงมาถึงคฤหาสน์สกุลฉู่ ฉู่หานออกมาต้อนรับหลานสาว ไม่คิดว่าจะมีคนร้ายกล้ารอบทำร้ายหลานสาวของเขา

"หลานของปู่โชคดีที่หนูไม่เป็นอะไรมาก" ปู่ฉู่หานจะไม่ยอมปล่อยเรื่องนี้ให้จบโดยง่าย เขาต้องหาตัวคนที่ทำร้ายหลานสาวของเขาให้ได้

"พวกมันกินยาตายแล้วค่ะ ไม่มีเบาะแส" ปู่ฉู่หานไม่คิดว่าหลานสาวจะไปสร้างศัตรูที่ไว้ที่ไหน

"ลูกไม่เป็นอะไรใช่ไหม" ฉู่ฉงมองฉู่อิงอย่างไม่เป็นห่วง

"ไม่ค่ะ" ฉู่อิงตอบตามมารยาท

"หล่อนก็ไม่เป็นอะไร คุณจะเป็นห่วงอะไรหล่อนมาก" คุณนายหลันเจียงเอ่ยขึ้น ปู่ฉู่หานอยากจะเอาไม้เท้าฟาดกบาลเข้าให้เสียจริง

"นี่ลูกของเรานะ" ฉู่ฉงมองภรรยาตาเขียวปั๊ด ไม่คิดว่าหลันเจียงจะโง่เพียงนี้ ฉู่หลานได้แต่ถอนหายใจแล้วขอตัวลา

"คุณนายขา คุณหนูฉู่ลั่วปวดท้องอย่างหนักค่ะ" แม่นมเซียงลงมารายงาน หลันเจียงรีบวิ่งแจ้นไปหาฉู่ลั่วทันที ฉู่อิงได้แต่ถอนหายใจในความลำเอียงนี้ โชคดีที่นางไม่ใช่ลูกสาวที่แท้จริง นางเพียงวิญญาณเซียนเท่านั้น

"หลานรักอย่าไปสนใจคนเช่นนี้เลย หลานไปพักผ่อนเถอะ เสี่ยวเถาพาเจ้านายไปพักผ่อน" เสี่ยวเถารีบประคองคุณหนูของนางขึ้นห้อง

"แกดูแลภรรยาของแกให้ดีด้วย หากครั้งหน้าหลันเจียงยังไม่รู้ความ อย่าได้คิดว่ามรดกของสกุลฉู่จะตกถึงมือพวกแกเป็นอันขาด"ปู่ฉู่สะบัดหน้าหนีแล้วเดินไปสวนหลังบ้าน...

ฉู่ลั่วได้รับคำปลอบใจจากหลันเจียงแล้ว นางยังโมโหมีเพียงแม่นางเซียงอยู่ในห้องกับนาง

"นังสารเลวยังไม่ตาย โชคดีที่คนร้ายกินยาตาย แม่นมเซียงงานหมั้นพี่ชายใหญ่ในครั้งนี้ นังสารเลวต้องขายหน้าเป็นแน่แท้" ฉู่ลั่วพลันยิ้มเย็น...

งานหมั้นของฉู่ต้าก็มาถึงฉู่อิงนั่งเครื่องบินตามไปทีหลังกับคุณปู่ฉู่หาน ในยามนี้ทั้งสองถึงสนามบินหังโจวแล้ว

รถเบนซ์คันหรูก็พลันมารับคุณปู่และนางมุ่งหน้าไปที่โรงแรมดังของหังโจว

ฉู่อิงคิดว่าการหมั้นของพี่ชายใหญ่ครั้งนี้ต้องล้มไม่เป็นท่าแน่นอน แต่นางก็เตือนแล้วนะพี่ใหญ่ฉู่ต้าไม่ฟังนางเอง เรื่องนี้ก็ถือว่าบอกไปแล้ว รอดูละครฉากนี้ต่อไปที่จะทำให้คนสกุลฉู่ขายหน้า