ฉู่อิงทะลุฟ้ามาเป็นเซียนหมอดูในโลกมนุษย์

"นังสารเลว แกกล้าแอบอู่งานบ้านอย่างนั้นรึ" หลูเหนียงด่าทอเด็กสาวอายุ 18 ปีเพิ่งจะเรียนจบมัธยมปลาย อิงอิงเด็กสาวคนนี้เมื่อมีเวลาว่างจะรีบไปที่วัดนางชีเพื่อกวาดลานวัด

"แม่คะเลิกด่าหนูได้แล้ว หากแม่อยากกินข้าวก็เปิดในตู้เย็นค่ะ หนูทำเรียบร้อยแล้ว" อิงอิงรีบเดินเข้ามาในห้องนอน นางไม่ใช่คนยุคปัจจุบัน แต่นางคือเทพเซียนที่เข้ามาสิงร่างเด็กสาวคนนี้ต่างหาก

ภารกิจของนางคือดูดวงช่วยคนให้ครบตามที่สวรรค์กำหนดถึงจะได้กลับไปเป็นเซียนอย่างเดิม

อิงอิงรู้ดีว่าหลูเหนียงสลับลูกสาวของตนเองกับสกุลฉู่แห่งเมืองเหลียงซาน ไม่นานคนสกุลฉู่จะมารับนางในฐานะคุณหนูสี่ตัวจริง

นางเข้ามาในห้องนั่งลงเตรียมตัวที่จะไลฟ์สดในโตวอิ๋น

“วันนี้ข้าจะเปิดไลฟ์ดูดวงฟรีให้หนึ่งคน” นางยิ้มพลางเอ่ยเสียงนุ่ม “ใครอยากให้ข้าทำนาย บอกวันเดือนปีเกิดพร้อมเวลาเกิดไว้ใต้คอมเมนต์”

หน้าจอมือถือเริ่มมีผู้ชมทยอยเข้ามา คนส่วนใหญ่เข้ามาเพราะเห็นชื่อไลฟ์ว่า “เซียนสาวดูดวงเปิดเผยกรรมเก่าลองแล้วจะรู้” นางยังคงยิ้มเรียบ ไม่สนใจตัวเลขคนดูที่พุ่งจากหลักสิบเป็นหลักพันในเวลาไม่ถึงห้านาที

คอมเมนท์หนึ่งเตะตานาง

"ฉันชื่อหลินซู เกิด 4 เมษายน 2001 เวลา 13:40 ที่ปักกิ่งค่ะ ขอให้พี่สาวเซียนช่วยดูให้หน่อย"

นางพยักหน้าเบา ๆ “หลินซูชะตาเจ้าคือธาตุไม้ แต่ช่วงชีวิตเจ้าโดนธาตุทองกดทับจนจิตใจอ่อนล้า เจ้าชอบยิ้มแต่ข้างในเจ็บปวด”

หน้าจอไลฟ์เงียบกริบ คอมเมนท์เริ่มขึ้นว่า

“โอ๊ย พูดเหมือนรู้จักกันมาเป็นสิบปี”

“เธอเคยบอกใครเรื่องนี้เหรอหลินซู”

“ใช่เลย ฉันร้องไห้อยู่ตอนนี้”

นางยังคงพูดเสียงนิ่ง “สามปีที่ผ่านมานี้ เจ้าทำดีแต่เหมือนไม่ได้ดี กลางคืนหลับไม่สนิท เหมือนมีเงาอะไรบางอย่างคอยกดทับ เจ้าเคยฝันว่าจมอยู่ใต้น้ำใช่หรือไม่”

“ใช่ค่ะบ่อยมากเลยทำไมถึงรู้”

นางหยิบยันต์เก่า ๆ แผ่นหนึ่งออกมา “เจ้าถูกพลังกรรมจากอดีตชาติรั้งไว้ เจ้าต้องปล่อยวางแม่ของเจ้าที่จากไป เจ้ารู้ใช่หรือไม่ว่าตั้งแต่แม่เสียเจ้าก็ไม่เคยยิ้มด้วยใจเลยแม้แต่ครั้งเดียว”

“ฉันใช่ค่ะ แม่ฉันเสียตอนปี 2020”

เสียงฉู่อิงอ่อนโยนขึ้น “เจ้าควรวางดอกไม้สีขาวหนึ่งช่อใต้ต้นหว้าหลังบ้านในคืนจันทร์เพ็ญหน้า แล้วเผากระดาษเขียนชื่อแม่ของเจ้าไว้นั่นจะปลดปล่อยพลังที่คั่งค้าง”

คอมเมนท์เริ่มทะลัก

“โอ้โห ขนลุกเลย”

“ดูให้ผมบ้างครับ!”

“นี่มันเหนือมนุษย์แล้ว ไม่ใช่แค่ดูดวงธรรมดา”

ฉู่อิงยิ้มบาง ๆ ก่อนจะกดปิดไลฟ์ “หนึ่งดวงต่อหนึ่งคืน ข้าจะไม่ฝืนฟ้าดิน”

ขณะหน้าจอมืดลง นางหลับตาเบา ๆ ลมเย็นบางอย่างพัดแทรกเข้าห้อง พร้อมเสียงกระซิบจากภูตอารักษ์ที่ตามนางข้ามภพมา

เสียงเคาะประตูในยามเช้าดังขึ้น คงจะเป็นหลูเหนียงตามเคย

"ฉันตื่นเเล้วแม่ไม่ต้องเคาะให้เมือยแม่ค่ะ" ฉู่อิงเปิดประตูกระแทกใบหน้าหลูเหนียงพอดี

"นังเด็กสารเลววัน ๆ ไม่ทำอะไร เอาแต่อยู่ในห้องนังคนไร้ประโยชน์ ฉันไม่รู้ว่าฉันคลอดแกมาได้อย่างไร"

ฉู่อิงพลันยิ้มเย็น หลูเหนียงช่างกล้าพูดว่านางคลอดฉู่อิงมาขโมยมาล่ะสิไม่ว่า

"แม่แน่ใจนะ ว่าแม่ไม่ได้ขโมยฉันมา" ฉู่อิงยิ้มเย็น

หลูเหนียงตัวเย็นวาบราวกับผีหลอกหรือนังเด็กสารเลวนี่จะรู้อะไรมา เป็นไปไม่ได้หรอกนะหลูเหนียงคิดในใจ

"หนูขอตัวไปวัดนางชีแล้วกัน" ฉู่อิงไม่รอให้หลูเหนียงได้สติ นางก็รีบสาวเท้าออกไปทันที

หญิงสาวนั่งในอารามวัดยามนี้ไม่มีคนอยู่ นางเห็นท่านเทพเซียน

"อิงอิงวันนี้ทำภารกิจอันใดมา" ปู่เทพเซียนถามนาง

"ข้าได้ช่วยเหลือแม่นางผู้นั้นให้นางเขียนชื่อแม่ของนางแล้วปลดปล่อยพลังออกไป"

"ดียิ่งนักสะสมบุญไปเรื่อย ๆ เจ้าจะได้กลับสวรรค์ ในร่างนี้นางมีชะตากรรมอาภัพนัก ครอบครัวของนางไม่ได้รักนาง แม้จะรับนางไปอยู่ด้วยก็ตาม เจ้าจงอดทนไว้ อีกทั้งคุณหนูตัวปลอมอย่างฉู่ลั่วเจ้าจงระวังนางไว้ให้ดี" จากนั้นท่านปู่เทพเซียนก็หายวาบไปกลับตา

ฉู่อิงออกจากอารามชี ชาวบ้านมองนางเป็นเด็กดี "อิงอิงรถหลายคันมาที่บ้านของหนู หนูรีบไปดูเถอะเกิดอะไรขึ้น" ป้าหานคนในหมู่บ้านรีบคาบข่าวมาบอกฉู่อิง

หรือว่าคนสกุลฉู่จะมาแล้ว มาไวกว่ากำหนดเสียจริง ฉู่อิงไม่รอล้ารีบกลับบ้านไปทันที

ภายในบ้านหลังเล็กหลูเหนียงต้อนรับชายชราที่แต่งกายอย่างหรูหรา สายตาของฉู่หานเขาคือบิดาของฉู่ฉง เขาสืบทราบมาว่าฉู่ลั่วไม่ใช่หลานสาวที่แท้จริงของเขาเมื่อไม่นานมานี้ เขารีบไปที่โรงพยาบาลเมืองเหลียงซาน พบว่าเมื่อ 18 ปีก่อนมีหญิงชาวบ้านมาคลอดลูกที่โรงพยาบาลเช่นกันวันเดียวกัน หลังจากตรวจดีเอ็นเอของฉู่ลั่วกับฉู่ฉงแล้ว เขาก็เริ่มตามหาหลานสาวตัวจริง จนทราบว่านางอยู่ในหมู่บ้านเหลียนฮวาเล็ก ๆ เช่นนี้

"กล้าดียังไงสลับตัวหลานสาวฉัน" ฉู่หานสั่งให้ลูกน้องตบหน้าหลูเหนียง