4.ทำต่อ

เมื่อเขาไม่ตอบอะไร เธอจึงคิดเอาเองว่าเขาคงจะชอบอาบน้ำอุ่นเหมือนเดิม เพราะอย่างนั้นอาลีนจึงเดินเข้ามาในห้องอาบน้ำเพื่อเปิดน้ำร้อนผสมกับน้ำเย็น เธอนั่งลงข้างๆ อ่างอาบน้ำที่ทำจากทองเหลือง ก่อนจะก้มหน้าลงเล็กน้อยเพื่อเรียกสติตัวเอง

ใบหน้างามเห่อร้อนและในยามนี้มันคงกำลังแดงซ่านออกมาอย่างห้ามไม่อยู่ เด็กในวันนั้นโตมาอย่างงามได้ขนาดนี้ได้ยังไงกัน? วันแรกเธอก็อยากจะวิ่งออกไปจากที่นี่ซะแล้วสิ แต่เธอทำแบบนั้นไม่ได้ โซ่ที่กำลังล่ามอยู่บนข้อเท้าของเธอมันคือห่วงโซ่ที่ทำจากชีวิตของน้องชาย หากว่าเธอไม่มีเงินไปจ่ายท่านบารอน อลันจะต้องตายอย่างแน่นอน

ด้วยเหตุนั้นเองไม่ว่าเธอจะพบเจอกับอะไรที่รอคอยอยู่ตรงหน้าก็หนีไปไม่ได้อย่างเด็ดขาด..

เสียงเปิดประตูของห้องอาบน้ำดังขึ้นมา ฉันรีบใช้มือวักน้ำมาล้างหน้าเร็วๆ เพื่อดึงสติของตัวเอง

“ทำงานได้ดีจังเลยนะ ก่อนหน้านี้เจ้าเคยไปทำงานเป็นสาวใช้ส่วนตัวของผู้อื่นมารึเปล่า”

เมื่อได้ยินคำถามเช่นนั้นเธอก็ส่ายหน้าเบาๆ

“ไม่ว่าฉันจะไปสมัครงานที่ไหนก็ไม่มีใครรับเลยค่ะ แต่ถึงอย่างนั้นนายน้อยไม่ต้องเป็นกังวลกับเรื่องความไม่เป็นมืออาชีพของฉันนะคะ ฉันอ่านและศึกษาเรื่องการเป็นสาวใช้มาอย่างดีจะไม่ทำให้นายน้อยผิดหวังอย่างแน่นอน”

ดันเต้เดินเข้ามาหาเธอ เขายังคงไม่สวมเสื้อผ้าเหมือนเดิมและอาลีนพยายามอย่างยิ่งที่จะบังคับไม่ให้ตัวเองมองในส่วนที่ไม่ควรมอง ขนาดมันยังไม่ตื่นตัวขึ้นมา ขนาดของมันยังใหญ่โตและสวยงามน่าดูชมมากขนาดนั้น ไม่อยากคิดเลยว่าในตอนที่ร่างกายอันแสนสมบูรณ์แบบของนายน้อยดันเต้ที่เต็มไปด้วยความต้องการมันจะมีขนาดใหญ่โตมากแค่ไหนกัน

เขานั่งลงในอ่างอาบน้ำ น้ำบางส่วนล้นออกมาจากอ่าง ดันเต้ปรายสายตาไปมองหน้าของอาลีน

“อาบน้ำให้ข้าสิครับ สาวใช้ส่วนตัวต้องทำความสะอาดร่างกายของนายท่านให้สะอาดทุกซอกทุกมุม เรื่องนั้นเจ้าเคยอ่านมันในตำราบ้างรึเปล่า”

เธอรู้ดีว่าสาวใช้ส่วนตัวนั้นต้องทำอะไรบ้าง แต่ก็ไม่ได้คิดว่าวันแรกเขาจะกล้าเปลือยกายล่อนจ้อนต่อหน้าเธอเลยนี่

เอาเถอะ..ไม่ว่าข้างหน้าจะมีบททดสอบอะไรจากเขาเธอจะผ่านมันไปให้ได้ อีกทั้งเธอไม่ใช่สาวบริสุทธิ์ที่จะต้องมานั่งเขินอายกับร่างกายของบุรุษสักหน่อย

อาลีนเทน้ำมันหอมระเหยใส่ผ้าขนหนู เธอเริ่มต้นการทำความสะอาดร่างกายของเขาจากแขนทั้งสองข้าง คอ ไล่ลงไปที่ไหล่เรื่อยๆ

ดันเต้จ้องมองใบหน้าของอาลีนไม่วางตา เขากำลังรู้สึกสนุกที่เห็นเธอตั้งใจมากขนาดนั้น และรู้สึกอยากจะแกล้งเธอด้วย

ดันเต้ลุกขึ้นจากอ่างอาบน้ำ เขาเดินออกไปยืนที่ด้านนอกอ่าง ก่อนจะแสยะยิ้มขึ้นมา

“ข้าเห็นว่าเจ้าทำงานไม่ถนัด เพราะแบบนั้นข้ายืนขึ้นดีกว่า เจ้าจะได้ทำความสะอาดร่างกายของข้าให้ถนัดๆ หน่อย”

เธอรู้ดีว่านี่คือการกลั่นแกล้งของเขา และเธอเองก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากทำตามที่เขาสั่ง

อย่าให้ข้าได้มีโอกาสเอาคืนบ้างล่ะ ข้าจะ..ทำให้นายน้อยไปไม่เป็นเลยคอยดูสิ!

อาลีนวางผ้าขนหนูลงบนชั้นวาง เธอเดินเข้ามาหาเขาพร้อมกับขวดน้ำมันหอมระเหย

“ฉันคิดว่าใช้ผ้าคงจะทำให้ร่างกายของนายน้อยไม่สะอาดเท่าไหร่นัก เพราะอย่างนั้นครั้งนี้ฉันจะใช้มือของตัวเองเพื่อทำความสะอาดร่างกายให้นายน้อยเองค่ะ.."

ใบหน้าของดันเต้แดงระเรื่อขึ้นมาในทันที

“ในเมื่อเจ้าเอาใจใส่ข้ามากถึงขนาดนั้นก็เริ่มมันเลยสิอาลีน..”

เธอเทน้ำมันหอมระเหยที่มีกลิ่นคล้ายๆ กับกลิ่นมิ้นต์ลงไปบนฝ่ามือก่อนจะถูกมือเข้าหากัน แล้วลูบไล้ฝ่ามือทั้งลงไปบนกล้ามท้องของเขา ไล้ขึ้นไปบนหน้าอกทั้งสองข้างปลายนิ้วละเลียดอย่างช้าๆ ที่ยอดอกทั้งสอง เธอไล้ปลายนิ้วต่ำลงมาเรื่อยๆแล้วสัมผัสกับหน้าท้องที่เป็นลอนอย่างสวยงามอีกครั้ง

บางอย่างบนร่างกายของดันเต้กำลังเปลี่ยนแปลงไป บางอย่างที่ว่านั้น เป็นสิ่งที่อาลีนเองก็อยากจะเห็นอยู่พอดีเลย

เธอไล้ปลายนิ้วลงมาเรื่อยๆที่ท้องน้อย และนั่นทำให้เสียงครางหลุดรอดออกมาจากลำคอของดันเต้

“ตรงนี้ยิ่งต้องให้ความสำคัญนะคะคุณชาย..ยิ่งเป็นเช่นนี้ด้วยแล้วข้ายิ่งต้องทำให้มันสงบลง..”

ถึงแม้ว่าจะกล่าวออกไปเช่นนั้นแต่ในใจของอาลีนเธอกำลังกรีดร้องออกมาในใจ มันใหญ่อย่างที่คิดเอาไว้จริงๆ แถมโค้งขึ้นราวกับพระจันทร์เสี้ยว นอกจากที่มันจะใหญ่โตแล้วมันยังตั้งชันขนานกับหน้าท้องอีกด้วย

“อะ..อึ่ก! อาลีน..มัน..”

เธอเลิกคิ้วขึ้นด้วยความประหลาดใจเมื่อฝ่ามือของเธอแตะสัมผัสลงไปบนท่อนเอ็นที่แข็งจัดนั่น ท่าทีของดันเต้ก็เปลี่ยนไปในทันที เขาไม่ได้วางมาดคุณชายผู้เย็นชาต่อหน้าเธออีกแล้ว แต่เขากลับดูเหมือนกับสุนัขเชื่องๆ ที่กำลังอยู่ในระหว่างการติดสัด

นี่เป็นเรื่องตลกร้ายมากพอสมควร นายน้อยที่หล่อเหลาและทรงเสน่ห์ของตระกูลโรสเบล ยังไม่เคยกระทำเรื่องเช่นนี้มาก่อนเลยอย่างนั้นหรือ?

“ไม่เคยทำมาก่อนหรือคะ?”

เขากลืนน้ำลายลงคอที่แห้งผาก เขาจะเคยทำได้อย่างไรในเมื่อช่วงเวลาที่ผ่านมาเขารอคอยเธอมาโดยตลอด รอคอยการ กลับมาพบเจอกัน รอคอยแค่เธอคนเดียวเท่านั้น!

“มันแปลกมากหรือครับที่ไม่เคยทำ ข้าแค่ไม่เจอสตรีที่อยากทำด้วยก็เท่านั้นเอง”

เมื่อเขากล่าวออกมาเช่นนั้นอาลีนก็ปล่อยมือของเธอออกจากแก่นกายของเขาในทันที

“เช่นนั้นนายน้อยก็ควรจะทำเรื่องเช่นนี้กับสตรีที่อยากทำนะคะ..เรื่องในวันนี้ให้ถือซะว่ามันคือเรื่องที่ไม่ควรเกิดขึ้นก็แล้วกัน ครั้งแรก..ควรจะมอบให้คนที่พึงใจ..”

เขายื่นมือมาปิดปากของเธอเอาไว้ในทันทีก่อนจะดึงรั้งร่างกายของอาลีนเข้าไปในอ้อมกอด

“อย่ากล่าวเช่นนั้นอีก..ครั้งแรกของข้า..ข้าอยากทำกับเจ้านะ อาลีนคิดว่าข้าพาเจ้ามาที่นี่ทำไมกัน!! เพื่อสาวใช้ข้าต้องจ่ายเงินถึงสามร้อยเหรียญจริงๆ อย่างนั้นหรือ? ครั้งแรกของเจ้าคงมอบให้ท่านพี่ไปอย่างนั้นสินะ แต่ไม่เป็นไรอาลีน..ไม่ว่าเจ้าจะผ่านการมีครั้งแรกมากี่หนแต่จากนี้และตลอดไปเจ้าจะเป็นของข้า..เพียงผู้เดียว”

เธอไม่ได้ผลักไสเขาออกไปแม้แต่น้อย ทั้งๆ ที่สามารถทำได้ แต่อาลีนก็ไม่คิดจะทำเช่นนั้น เธอกำลังสงสารร่างกายที่สั่นเทาของเขา สงสารเสียงหัวใจที่เต้นไม่เป็นจังหวะของเขาและกำลังสงสารท่าทีหวาดกลัวของเขาด้วย

มีสตรีมากมายยินดีจะหลับนอนกับนายน้อยตระกูลโรสเบล สตรีมากมายต้องการเขาไปเป็นสามีหรือคู่ชีวิต เขาคือบุรุษที่หล่อเหลา ชาติตระกูลดีและร่ำรวย ใครบ้างจะไม่สนใจนายน้อยดันเต้ แต่บุรุษที่สมบูรณ์แบบเช่นเขากลับรอคอยสตรีที่ไม่มีอะไรเลยอย่างเธอเนี่ยนะ

น่าสงสารมากจริงๆ ความรักครั้งแรกของนายน้อยดันเต้ช่างน่าเห็นใจ

“...อย่าเงียบสิอาลีน”

“หากไม่ให้ฉันเงียบแล้วจะให้ฉันทำอะไรกันคะ”

ก็เขาเล่นกอดเธอไม่ปล่อยเช่นนี้

ดันเต้หลับตาลงช้าๆ เขาขบเม้มริมฝีปากเบาๆ ด้วยความเขินอาย

“ทะ..ทำ..ทำมันต่อสิ”