7

“เล่นอย่างนี้เลยเหรอวะ! แม่งโคตรเหี้ยเลย!” เบียร์เพื่อนทอมผู้ทำงานอยู่บริษัทเดียวกัน รับฟังสิ่งที่เพื่อนเล่าด้วยความโมโห

“ช่างแม่งเหอะวะ ใครจะไปคิดว่าแค่ไม่อยากมีผัวเนี่ย มันจะทำให้ชีวิตวุ่นวายขนาดนี้” ส่วนเพื่อนอีกสองคนยังไม่ทราบข่าว...เพราะทำงานกันคนละที่

“คือมันไม่เกี่ยวเว้ยว่าเราจะอยากมีหรือไม่อยากมี แต่มาใช้อำนาจข้อหาหมั่นไส้ไล่แกออกเนี่ย ผู้ใหญ่ที่ไหนเขาทำกันวะ แล้วแกบอกแม่ยัง?”

โยศิตาชะงักเหมือนนึกอะไรขึ้นได้

“ว่าจะไม่บอกว่ะ ฉันคิดว่าการให้ฉันออกจากงาน อาจจะเป็นการบีบฉันอีกทางหนึ่ง...” ผู้ที่เห็นด้วยรีบพยักหน้า

“จริงของแกว่ะ แล้วไอ้พวกนั้นว่าไง?”

“ไอ้ปลีติดประชุมกับท่านประธานของมัน ส่วนอีริชชี่ วันหยุดไปเที่ยวกับผัว”

“เออ ให้มันได้อย่างนี้...แล้วจะเอาไง จะเดินหน้าหางานใหม่เลยป่ะ เดี๋ยวฉันช่วยเอง!”

“แกกลับไปทำงานเถอะไม่ต้องห่วงฉัน ฉันขอคิดอะไรเรื่อยเปื่อยสักพัก”

ความคิดเรื่อยเปื่อย...นำพาให้เธอมานั่งอยู่ในร้านเหล้าร้านหนึ่ง ที่มีทั้งดนตรีสด ดนตรีแดนซ์ที่ใครจะเลือกปลดปล่อยด้วยการขยับร่างกายก็ได้

ส่วนเธอเลือกที่จะนั่งชิลล์...แกว่งไวน์รสชาติดีในมือไปมา หลายคนอาจจะมาที่นี่เพราะว่ากำลังอกหัก เธอเองก็คงไม่ต่างจากนั้น

อกหัก...ที่รู้สึกว่าแม่ไม่ได้รักตัวเองมากพอ!

“คิดได้ไงวะ หาวิธีให้ลูกสาวตกงาน” การหางานใหม่มันอาจจะไม่ใช่เรื่องยาก แต่เหตุการณ์นี้มันทำให้เธอไม่อยากจะเป็นลูกน้องใคร

ให้ใครต้องมามีสิทธิไล่ออกได้อีก

แต่ก็ไม่รู้ว่าจะตอบคำถามตัวเองว่า...จะเอาเงินที่ไหนมาทำให้ตัวเองได้เป็นเจ้าของกิจการ

“เงินดี...แบบไม่ต้องทำงาน ใครจะไม่อยากทำวะ” เสียงสองสาวจากโต๊ะข้างๆ แว่วมาพอให้ได้หยุดให้ความสนใจ

ทำเป็นชำเลืองไปมองเพียงนิด ก็พบว่าสองสาวนั้น คือสาวร่างเซ็กซี่ ที่เต้าแทบจะถลนออกมาจากจุดรองรับ

“ใครก็อยากทำ แต่ไม่ใช่ว่าใครจะมาทำก็ได้นะเว้ยเสี่ยคนนี้เลือกเยอะ ถ้าไม่อัพตัวเองให้ดูมีราคา เขาไม่เอานะเว้ยบอกก่อน”

คนที่ดูสวยเซ็กซี่ เหมือนจะเอาประสบการณ์ที่มากกว่ามาพูด

“รู้แล้วน่า แล้วฉันต้องทำอะไรบ้างล่ะ”

“เสี่ยมาแล้ว เก็บอาการด้วย” ชายร่างสูงชุดดำหลายคนเดินเข้ามา พร้อมกับชายคนหนึ่งที่สวมแว่นดำที่ดูทรงอิทธิพลกว่าใคร

แปลก...ที่ความอยากรู้อยากเห็นของโยศิตาไม่ได้มากพอ เธอหันกลับมามองแก้วไวน์ในมืออย่างอัตโนมัติ

สองสาวถูกนำพาเข้าไปในโซนวีไอพี ในเวลาเพียงไม่กี่วินาที แต่คนที่หายใจไม่คล่องกลับเป็นเธอเสียเอง บอกไม่ถูกว่ากำลังรู้สึกอะไร

ความทรงพลังและเสี้ยวหน้าของชายผู้นั้น ทำเอาเธอใจสั่นประหลาด ประหลาดแบบไม่เคยคิดว่าตัวเอง จะรู้สึกอะไรพวกนี้ได้

ขณะที่ตัดสินใจว่าจะเดินกลับ เธอเลือกที่จะเดินไปเข้าห้องน้ำก่อน มีสาวเซ็กซี่หลายคนอยู่ในนั้นและกำลังสนทนากันอย่างออกรสอยู่

“เป็นเด็กเสี่ยนี่ดีนะเว้ย มีเงินใช้แบบไม่ต้องผูกมัด...ไม่ต้องเร่ขายตัวให้เหนื่อย แถมบ้านรถที่ดินมากองตรงหน้าเลย”

“แล้วแกไม่คิดเหรอวะ ว่าแกจะไม่ได้แต่งงานอ่ะ ไม่มีผู้ชายที่ไหนหรอกนะเว้ย ที่อยากจะเอาผู้หญิงอย่างพวกเราไปเป็นครอบเป็นครัว...”

“ก็ช่างดิ...ฉันก็ไม่อยากจะไปมีครอบครัว ที่ต้องกัดก้อนเกลือกินนะเว้ย ไอ้เรื่องที่จะมีผัวรวยเนี่ย...ผ่านได้เลย

ผู้ชายรวยๆ ที่ไหนเขาจะมาสนใจเราวะ เป็นตัวจริงมันยากก็เป็นของเล่นที่มีกินเอาก็ได้”

แปลก...ที่ผู้มาใหม่ที่ทำเป็นเดินเข้าไปแบบไม่ได้สนใจบทสนทนาพวกนั้น ปิดประตูห้องน้ำเสร็จแล้ว มุมมองใหม่ๆ ก็ย่างกรายเข้ามาในสมอง

ผู้หญิงคนนั้นพูดก็ไม่ได้ผิด...เธอเองก็ไม่ได้จะเห็นด้วย เพียงแต่ชอบความเชื่อมั่นในสิ่งที่ตัวเองพูดแบบไม่ลังเล

ดูกล้า...ดูมั่นใจ มันดีกว่าคนที่มัวแต่แคร์คนอื่นอยู่ตลอดเวลา นี่อาจจะเป็นสัจธรรมที่ควรค่า แก่การมีชีวิตที่มีความสุขที่แท้จริงก็เป็นได้