Chapter 4 ดื่มได้…แต่ห้ามเมา
*Paradise Pub
หลังจากนั้นฉันก็พายี่หวามาเจอเพื่อนๆของเธอที่ผับเอง ฉันจัดการหาโต๊ะให้ด้วย ให้เธอกับเพื่อนๆอยู่ในจุดที่ฉันทำงานและสามารถมองเห็นเธอได้
"ดื่มได้แต่ห้ามเมานะ"
ฉันออกคำสั่ง ยี่หวาไม่เคยดื่มด้วยซ้ำ เธอพยักหน้าก่อนที่ฉันจะหันไปพูดกับเพื่อนๆของเธอ
"ฝากด้วยนะพี่ๆ"
ฉันบอก พวกเพื่อนของเธอพยักหน้ารับปากจากนั้นฉันก็เดินมาเตรียมตัวหลังเวที เห็นยัยเด็กมินนี่กำลังยืนอวดของกับเพื่อนๆอยู่
"อ้าว พี่ยาหยีมาแล้วเหรอคะ"
แล้วเธอก็หันมาทักทายฉัน ส่วนเพื่อนๆของเธอก็หน้าเจื่อนไป จริงๆไม่ต้องทักก็ได้นะ
"อืม"
ฉันพยักหน้าตอบแบบส่งๆ มินนี่ยิ้มให้ฉันก่อนจะหันไปคุยกับเพื่อนอีก ฉันน่ะไม่ได้สนใจหรอกแต่แอบเห็นด้วยหางตาว่าเพื่อนๆของเธอเหลือบมองฉันและซุบซิบกัน
วันนี้ไม่อยากมีเรื่อง ไม่ได้ยินก็แล้วไป
21.10 น.
ตอนนี้ฉันกำลังเป็นดีเจอยู่บนเวที สายตาก็คอยชำเลืองมองยี่หวาไปด้วย และเริ่มเห็นว่ามีกลุ่มผู้ชายกลุ่มหนึ่งเดินมาที่โต๊ะถัดไปจากกลุ่มของเธอ ยี่หวากับเพื่อนก็สนุกสนานกันไปแต่ผู้ชายกลุ่มนั้นกำลังมองพวกเธออยู่
ไม่นานฉันก็เห็นว่าผู้ชายคนหนึ่งเดินเข้าไปยืนข้างๆพี่สาวฉัน เขาขอชนแก้วกับยี่หวา เธอตกใจและทำหน้างงๆแต่สุดท้ายก็ถูกเพื่อนๆคะยั้นคะยอให้ชนแก้วกับเขาไป
หึ...ดื่มไปเยอะหรือยังนะ!
ฉันละสายตาจากยี่หวาแค่แป่บเดียวก็ดันเหลือบไปเห็นกลุ่มผู้หญิงอีกกลุ่มหนึ่งที่อยู่ฝั่งตรงข้าม ทั้งกลุ่มมองตรงไปที่โต๊ะของยี่หวาก่อนที่เพื่อนๆของผู้ชายคนนั้นจะเรียกเพื่อนเขากลับโต๊ะ และไม่นานผู้ชายคนนั้นก็เดินไปหาผู้หญิงคนหนึ่งในกลุ่มนั้น เป็นผู้หญิงผมแดงแต่งตัวเซ็กซี่และท่าทางเอาเรื่องด้วย สองคนนั้นคุยกันแรกๆผู้หญิงคนนั้นแสดงความไม่พอใจออกมาก่อนที่ผู้ชายคนนั้นจะใช้ลูกอ้อนลูกคลอเคลียทำให้เธอหายเป็นปกติ
ดูก็รู้ว่าไม่ใช่แค่เพื่อนกัน!
ฉันละสายตาจากสองคนนั้นไปมองโต๊ะพี่สาวตัวเองอีกทีก็เห็นว่ายี่หวาเดินออกไปจากตรงนี้ ไปคนเดียวและผู้หญิงผมแดงกับกลุ่มเพื่อนๆก็ดันเดินออกจากโต๊ะไปเหมือนกัน ดูจะไปทางเดียวกันด้วย
"มินนี่"
ฉันหันไปหายัยมินนี่ ยัยนั่นกำลังเต้นอย่างบันเทิงจนไม่ได้สนใจเสียงฉันเลย
"มินนี่!"
ฉันเรียกเธอดังขึ้นแต่ยัยนั่นเหมือนหูดับไปแล้ว ฉันก็เลยเข้าไปกระตุกแขนเธอ ยัยนั่นตกใจและหันมาหาฉัน
"อะ อะไรคะ มินนี่ตกใจหมดเลย"
"เดี๋ยวฉันมา"
ฉันบอกพลางจะเดินลงจากเวทีแต่ยัยมินนี่ดันร้องเรียกไว้อีก
"เดี๋ยวค่ะ พี่หยีจะไปไหนอ่า"
ฉันหันไปมองเธอแต่ไม่ได้ตอบ แล้วก็ขอตัวลงจากเวทีเลย นาทีนี้ฉันอยู่เฉยไม่ได้หรอก พวกเพื่อนๆของพี่สาวฉันไม่ได้สนใจเธอ เหมือนไม่รู้ด้วยซ้ำว่าพวกผู้หญิงกลุ่มนั้นกำลังจ้องพี่สาวฉันอยู่ ฉันก็เลยกึ่งเดินกึ่งวิ่งตามกลุ่มนั้นไป ระหว่างทางสวนกับพี่เบนที่หายออกจากโต๊ะไปก่อนหน้านี้ก็เลยลากพี่เบนมาด้วย พวกนั้นไปเป็นกลุ่มและอย่างน้อยเขาก็เป็นผู้ชายล่ะนะถึงจะหัวใจแหววยังไงก็เถอะ ถ้าใครมาทำอะไรเพื่อนเขา เขาก็น่าจะไม่เอาไว้เหมือนกัน
สวบ~
ฉันลากพี่เบนออกมาที่ข้างผับ ตรงนี้เป็นโซนที่ค่อนข้างเงียบ เป็นทางแยกออกมาจากห้องน้ำเพื่อเอาไว้ให้สูบบุหรี่กัน ฉันไม่รู้ว่าพี่สาวฉันทะเล่อทะล่าออกมาทางนี้ทำไม รู้แต่ว่ากลุ่มพวกนั้นตามเธอออกไปด้วยและตอนนี้ทุกคนหายไปหมดแล้ว
"อะไร๊ อะไรกันคะน้องยาหยีที่รัก หนูพาพี่ออกมาที่นี่ทำไมลูก?"
พี่เบนยังงงๆอยู่ ฉันมองหาพี่สาวตัวเองพลางตอบเขาไปด้วย
"ก็ไอ้ผู้ชายคนเมื่อกี้ที่มาเจาะแจ๊ะกับหวาอ่ะพี่ เมียมันมา แล้วตอนนี้เมียมันกับเพื่อนๆตามหวาออกมา"
"ว๊าย มาเป็นกลุ่มเลยเหรอ"
"ใช่..."
"อ๊ะ ปล่อยฉันนะ!"
ฉันยังตอบไปทันจบประโยคด้วยซ้ำก็ได้ยินเสียงร้องขึ้นมา ฟังแว่บเดียวก็รู้ว่าเสียงพี่ฉัน
"ตายแล้วๆ เสียงยี่หวาใช่มั้ยเนี่ย"
"ทางนี้"
"ฮัลโหล อิแคลร์พวกมึงรีบมาที่ข้างผับด่วนๆนะ เออไม่ต้องถามมาก รีบมา อิหวาจะโดนตบแล้วโว้ย"
ตึก ตึก ตึก~
ฉันกับพี่เบนวิ่งไปตามเสียง ระหว่างนั้นพี่เบนก็โทรตามพวกเพื่อนๆด้วย ตรงนี้เป็นมุมมืดพอดีและเมื่อวิ่งไปถึงฉันก็เห็นพี่สาวตัวเองถูกกระชากหัวต่อหน้าต่อตาเลย
กะแล้วว่ามันไม่จบแค่นี้หรอก ถ้าเล่นหวยฉันคงถูกรางวัลที่หนึ่งไปแล้ว
กึก~
"แรดนักไม่ใช่หรอ ร้องทำไมห๊ะ!"
"เห้ย ปล่อยเดี๋ยวนี้เลยนะ!"
ฉันตวาดเสียงดังลั่นจนพวกนั้นชะงัก พวกนั้นมากันสี่คนรวมทั้งคนที่กระชากผมพี่ฉันอยู่ด้วย
"มายุ่งอะไรด้วย"
ผู้หญิงผมแดงคนนั้นพูดขึ้นพลางมองฉันหัวจรดเท้า
"อ้อ เป็นดีเจอยู่ที่นี่ไม่ใช่ เรื่องตัวเองรึก็เปล่า ทำไมแส่?"
ฉันไม่พูดให้เสียงเวลาตรงเข้าไปบีบข้อมือเธอและใช้เล็บจิกไว้
ฟึ่บ~
"อย่ามาเสือก กลับไปทำงานของแกไป๊"
ผู้หญิงผมแดงแหวใส่ฉันพลางดึงผมพี่ฉันอีก แต่ยิ่งเธอดึงฉันก็ยิ่งจิกเล็บเข้าไปให้ลึกๆ
"โอ้ย อีนี่ ปล่อยนะ!"
เธอเริ่มสะบัดข้อมือพลางตะปบมืออีกข้างมาจิกฉัน แต่นี่ฉันไงไม่ใช่ยี่หวา
ผลัก~
ฉันปัดมืออีกข้างของมันอย่างแรงพลางกดสายตาจ้องมัน
"ปล่อย!"
ฉันสั่งให้มันปล่อยหัวพี่สาวฉัน
"เฮ้ย พวกแก ยืนดูทำไม มาช่วยฉันสิ"
พอสู้แรงฉันไม่ได้ก็เริ่มหาพวก เพื่อนมันก็เชื่อฟังซะเหลือเกินจะถลาเข้ามาหาฉันแต่พี่เบนหวีดเสียงขึ้นซะก่อน
"อ๊าาา หยุดนะอีพวกชะนี ใครแหยมแม่ตบล้างน้ำนะ!"
พี่เบนชี้หน้าพวกนั้นและพวกนั้นเหมือนไม่ฟังแต่ก็ต้องยอมชะงักเมื่อพวกเพื่อนๆที่พี่เบนโทรตามวิ่งกรูกันมาทางนี้พอดิบพอดี
"เอาซิ ใครกล้าห๊ะ"
พี่เบนเท้าเอวพูด ตอนนี้เมื่อรวมตัวกันแล้วพวกฉันมีเยอะกว่า หกต่อสี่เชียวนะ
"นี่จะรุมกันเหรอห๊ะ"
เพื่อนคนหนึ่งของมันโวยขึ้นจนฉันตอกกลับแทบหน้าหงาย
"แล้วตอนมาสี่ต่อหนึ่งนี่ไม่รุมเหรอวะ!"
"ปล่อยเพื่อนฉันเลยนะ ถ้าไม่ปล่อยรุมเป็นรุมอ่ะบอกเลย พวกแกเริ่มก่อนนะ"
พี่แคลร์พูดบ้าง ฉันตวัดสายตามาจ้องยัยผมแดงอีก ยัยนั่นจ้องตอบฉันทำท่าจะไม่ยอมจนพวกเพื่อนๆเข้าไปแยกเธอออกจากพี่สาวฉัน
เมื่อยัยนั่นปล่อยมือออกจากยี่หวาฉันก็ดันพี่สาวให้ไปยืนอยู่ข้างหลัง พี่สาวฉันสู้รบปรบมือกับใครเขาไม่ไหวหรอก
"เออ วันนี้ถือว่ามึงโชคดีไปนะที่พวกเยอะ คราวหลังถ้ากูเห็นว่ามึงร่านมาอ่อยผัวกูอีกนะ..."
"ใครอ่อย ใครบอกมึงว่าพี่กูอ่อย"
ฉันแย้งด้วยคำหยาบ หยาบมาก่อนเองนะ
"ผัวมึงอ่ะมาม่อเพื่อนกูก่อนเองนะ"
"เออใช่"
พี่จิวกับพี่พลอยรีบเสริม
"พวกมึงเพื่อนกันมึงก็เข้าข้างกัน ผัวกูอ่ะบอกกูหมดแล้วว่าอีนี่อ่ะอ่อยก่อน ร่านจะแย่งผัวเขาก็อย่ามาตอแหลเวลาจะโดนเมียเขาตบ"
มันชี้หน้าด่าพวกเราจนพี่เบนทนไม่ไหวจะถลาเข้าไปกระชากหัวแดงๆมันมาตบแต่ฉันรั้งแขนเขาไว้ก่อน
มึงก็เชื่อผัวไม่ลืมหูลืมตาเลยนะ แบบนี้ไงมันถึงได้สาระเลวไม่จบสิ้น
"ใครบอกนะ?"
ฉันถามย้ำมัน
"ผัวมึงพูดแบบนั้นใช่มั้ย?"
"เออ อีนี่มันพี่มึงใช่มั้ย สั่งสอนมันมั่งสิว่าจะร่านจะแรดยังไงก็อย่าไปอ่อยผัวคนอื่น เรื่องแค่นี้ไม่มีปัญญาคิดเหรอ"
"มึงโทรตามมันมา"
"กูไม่ตาม"
"ไม่ตามมันมาใช่ม่ะ ได้!"
ฉันไม่ฟังเสียงมันแล้ว ได้ยินแบบนี้แล้วปรี้ดมาก ฉันพยักหน้าก่อนจะเดินดิ่งกลับเข้าไปในผับทันที
การไม่ยอมคนและเป็นคนแรงๆเป็นจุดเด่นของฉัน แต่ในทางกลับกัน มันก็เป็นจุดด้อยของฉันด้วย...ฉันรู้ตัวดี
ฉันวิ่งเข้ามาในผับและมองหาไอ้ผู้ชายหน้าม่อที่มันกำลังยืนกระแซะอยู่กับผู้หญิงอีกคนโดยไม่ได้สำนึกเลยสักนิดว่าผู้หญิงที่มันเข้ามายุ่งด้วยจะเดือดร้อนเพราะเมียของมัน ก็ยังคงหน้าด้านหัวเราะต่อกระซิกคลอเคลียกับคนอื่นลับหลังเมียมันแบบหน้าไม่อายได้
หมับ~
"เห้ย อะไรวะ..."
เพี้ยะ~
เพี้ยะ~
"ไอ้หน้าตัวเมีย!"
_____
โอ้ย ใจเย็นๆลูกแม่ ของเค้าแรงจริงๆคนนี้ ผู้ชงผู้ชายก็ไม่เว้น
ปล. ขออภัยสำหรับคำหยาบและการกระทำที่รุนแรงนะคะ อ่านแล้วพิจารณากันด้วยน๊า บางทีก็ไม่ควรเอาเป็นเยี่ยงอย่างนะคะ กราบบบ
