Chapter 3 แปลงโฉม
ช่วงนี้ฉันต้องเรียนอีกหนึ่งอาทิตย์ก่อนที่จะไปเริ่มฝึกงาน ฉันหาสถานที่ฝึกงานได้แล้วเป็นบริษัทผลิตน้ำหอมแบรนด์หนึ่ง เป็นบริษัทที่เปิดตัวได้ประมาณปีกว่าๆแต่ก็ค่อนข้างติดตลาด คือ เรียกชื่อก็มีคนรู้จักพอสมควร ฉันมาที่นี่กับ'แองจี้'เพื่อนเรียนร่วมสาขาเดียวกันน่ะ
"เฮ้ย หยีเลิกเรียนแล้วว่างป่ะ?"
แองจี้ที่ตอนนี้ก็เดินอยู่ข้างๆถามขึ้น เราเพิ่งเลิกคลาสเรียน ฉันมีเพื่อนไม่มากเท่าไหร่ ในคณะที่สนิทจริงๆก็มีแองจี้นี่แหละ มันเป็นคนแรงๆพอกันกับฉัน แต่มันไม่ค่อยใช้กำลังหรอก มันแค่แรดไปวันๆเท่านั้นแหละ
"ก็ว่าง จะไปไหน"
ฉันถาม
"ซื้อน้ำหอมไง"
"ซื้ออีกแล้ว ฉันเห็นแกมีน้ำหอมเยอะมาก เดือนทั้งเดือนนี่แทบจะฉีดวันละกลิ่นได้อยู่แล้ว"
"โหย ทัชมี ออกคอเลคชั่นใหม่มาแล้วนะเว้ย"
'Touch me'เป็นชื่อแบรนด์น้ำหอมของบริษัทที่ฉันกับแองจี้จะไปฝึกงานน่ะ
"ฉันยังไม่มีเลย เนี่ยเดี๋ยวก็ไปฝึกงานแล้ว"
"แล้ว?"
เออ แล้วไงวะ
"เอ้า แกนี่มันซื่อบื้อ ก็จะไปฝึกงานบริษัทเค้า ก็ต้องใช้สินค้าเค้าดิ แกจะเอาสินค้าคู่แข่งเค้าเข้าไปใช้ได้ยังไง เกรดน่ะจะเอามั้ย"
มันบอกฉัน ซึ่งปกติแองจี้มันก็ใช้แบรนด์นี้อยู่แล้ว ฉันเองก็ใช้บ้างเพราะแองจี้มันชอบคะยั้นคะยอให้ใช้ ซึ่งฉันว่าน้ำหอมเค้าก็โอเคดี ถือว่าผ่านแหละ
"แต่ที่แกมีก็แทบจะไม่มีที่เก็บแล้วมั้ย"
"เอาเหอะ มันมีโปรโมชั่นซื้อ1แถม1ด้วยนะ เดี๋ยวฉันให้แก"
หลอกล่อตลอด
"เออ งั้นก็ได้"
"อีงก!"
"ขอบคุณที่ชม"
ฉันยิ้มรับ ก่อนที่เราจะโบกแท็กซี่ไปที่ห้างแห่งหนึ่ง
*ห้างสรรพสินค้า
หลังจากมาถึงฉันกับแองจี้ก็เดินเข้าไปที่ร้านย่อยของแบรนด์ที่เปิดขายอยู่ในห้างด้วย ตอนนี้กำลังเลือกกลิ่นน้ำหอมคอลเลคชั่นใหม่อยู่
"กลิ่นไหนดีวะแก"
"ไม่รู้ เลือกเหอะ"
ฉันส่ายหน้า
"แต่ฉันได้ของแถมแล้ว"
ฉันชูขวดน้ำหอมแบรนด์นั้นขึ้นให้เพื่อนดู แองจี้เหล่ตามองฉัน
"ไวเหลือเกินนะแม่คุณ"
"อือ เดี๋ยวไปนั่งรอล่ะกัน"
ฉันบอกก่อนจะเดินไปนั่งรอแองจี้มันเลือกน้ำหอมตรงเก้าอี้นวมแถวๆนี้แหละ
ตึก ตึก ตึก~
ฉันก็นั่งมองแองจี้ที่มันเดินไปเดินมาทดสอบกลิ่นอยู่สักพัก แบบไม่รู้จะเลือกอันไหนดีก่อนที่สายตาจะเหลือบไปเห็นใครบางคนเข้า
"เอาอะไรเลือกได้เลย จ่ายไม่อั้น"
คำพูดของเขาที่เดินมากับผู้หญิงคนหนึ่งทำให้ฉันแค่นหัวเราะ จ่ายไม่อั้นซะด้วย เหอะ!
"จริงๆนะ เดี๋ยวจะเหมาให้หมดร้านเลย"
"ฮ่ะๆ ตามสบายครับคุณผู้หญิง"
เขาหัวเราะก่อนที่จะเดินผ่านฉันไป เขาคงไม่เห็นฉันหรอก
ฉันมองตามสองคนนั้น ผู้หญิงคนนั้นเดินไปตรงน้ำหอมคอลเลคชั่นใหม่เหมือนกับที่แองจี้และหญิงสาวคนอื่นๆกำลังเลือกดู ผู้ชายคนนั้นก็ยืนขนาบข้างอยู่ไม่ไกล
สวบ~
"หยีโว้ยยย"
"ห๊ะ!"
ฉันสะดุ้งเฮือกเพราะไม่รู้ว่ามองสองคนนั้นนานไปหรือเปล่า จนยัยแองจี้เดินมายืนอยู่ตรงหน้าแล้วตะโกนเรียกถึงได้ยิน
"เหม่ออะไร เรียกนานแล้วนะ"
แองจี้พูดเสียงดังจนผู้ชายคนนั้นหันมามองและเขาสบตากับฉัน ฉันละสายตาจากเขาแล้วยืนขึ้น
"เปล่า เลือกเสร็จแล้วใช่ป่ะ"
"อืม จ่ายเงินได้แล้ว"
"ไปดิ"
ฉันบอกก่อนจะยื่นน้ำหอมที่ถือไว้ในมือให้แองจี้ไปจ่ายเงิน ก่อนจะเดินตามแองจี้ไปฉันก็หันไปมองหน้าเขาและเขาเองก็มองหน้าฉัน
ฉันจ้องเขาแบบไม่พอใจก่อนจะเหลือบมองผู้หญิงที่ดูแต่งตัวเก่งคนนั้น เธอสวย ดูดี ดูเป็นสาวมั่นด้วย
แฟนเหรอ?
"เสร็จแล้ว ไปกัน"
เมื่อแองจี้จ่ายเงินเสร็จมันก็ลากฉันออกจากร้าน ฉันเดินตามมันไปเงียบๆจนมันหันมาพูดกับฉัน
"หยีๆ แกเห็นชายหญิงคู่นั้นป่ะ ที่ยืนข้างๆฉันอ่ะ"
"อ่าห๊ะ"
หมายถึงสองคนนั้นสินะ
"เออ อยากจะบอกว่าผู้งานดีมาก"
"ไร้สาระว่ะ"
นึกว่าจะพูดอะไร โว๊ะ!
"เห้ย มันไม่จบแค่นั้นเว้ย"
"อะไรอีกล่ะ"
"ก็เค้าน่ะ เป็นผู้สายเปย์ไงแก ฉันได้ยินเค้าพูดว่าให้แฟนเค้าเลือกได้ตามใจชอบเลยด้วย โอ้ยอิจเว่อร์"
เหอะ รวยมากมั้ง ใช้เงินสบายใจเลยสิ!
"แต่ว่า..."
"ว่า?"
"ผู้หญิงคนนั้น...หน้าตาคุ้นๆว่ะ"
กึก~
แองจี้พูดพลางหยุดเดินทันที มันหันควับกลับไปแถมทำท่าจะเดินกลับไปด้วย
หมับ~
"เฮ้ย จะไปไหน"
แต่ฉันคว้าแขนมันไว้ก่อน
"ฉันว่าหน้าเค้าคุ้นๆอ่ะ เหมือนเคยเห็นที่ไหน"
"แล้วไง แกจะไปยุ่งอะไรกับเค้า ช่างแม่งเหอะ"
"แต่ฉันคุ้นจริงๆนะ"
"โว๊ะ ฉันไปหาอะไรกินแล้ว"
ฉันส่ายหัวพลางเดินหนีมัน แองจี้มันยืนหันไปหันมาก่อนจะยอมวิ่งตามฉันมาในที่สุด
17.50 น.
"วันนี้หวาขอไปด้วยสิ"
ฉันเบนสายตาจากหน้ากระจกมองพี่สาวของตัวเองที่นั่งมองฉันอยู่บนเตียง วันนี้เธอนึกยังไงไม่รู้มาหาฉันถึงห้อง
"เพื่อ?"
ฉันถามพลางหันมากรีดอายไลน์เนอร์ต่อ
"ก็...จริงๆเพื่อนพี่ชวนไปเที่ยวที่นั่นแหละ แต่ว่าก็สองจิตสองใจอยู่"
ฉันเลิ่กคิ้ว ยี่หวาไม่ใช่คนเที่ยวไม่เคยเที่ยวกลางคืนด้วยซ้ำ เห็นเวลาเพื่อนชวนทีไรก็ขอบายตลอดแต่วันนี้กลับสองจิตสองใจแฮะ แปลก
"แต่หยีไปทำงานนะ"
"นั่นแหละ อย่างน้อยมันก็อุ่นใจนะที่มีหยีอยู่ใกล้ๆ"
"ทำยังกับจะไปมีเรื่อง"
"ก็ไม่หรอก แต่นี่ครั้งแรกเลยนะที่ไปเที่ยวแบบนี้"
"เห้อ เอาเถอะ อยากไปก็ไป"
ฉันบอกพร้อมเก็บของจำเป็นทุกอย่างลงกระเป๋าสะพาย เห็นว่ายี่หวาลุกขึ้นยืนแล้วเดินไปที่ตู้เสื้อผ้าของฉัน
"งั้นขอยืมชุดเปลี่ยนหน่อยได้มั้ย"
ฉันหันไปมองเธอ ยี่หวาใส่ชุดเดรสสีครีมมา เอาจริงๆมันก็ไม่เหมาะกับการเที่ยวผับเวลากลางคืนเท่าไหร่หรอก
"เพื่อนพี่บอกว่าให้แต่งตัว...แบบนี้อ่ะ"
ยี่หวาเลื่อนสายตามามองฉัน ฉันจะไปทำงานและฉันใส่ชุดที่เป็นเสื้อครอปเอวลอยกับกางเกงยีนส์ขายาวซึ่งดูจากทรงพี่สาวฉันแล้ว ไม่มีทางมีชุดแบบนี้อยู่ในตู้เสื้อผ้าของตัวเองหรอก
ฉันเดินไปหาเธอพลางมองหน้าเธอ
"เพื่อนนี่ใคร กี่คน?"
"ก็...สี่คน มีเบน แคลร์ จิว พลอย"
"ผู้หญิงหมดเลยเหรอ"
"เปล่า มีเบนเป็นหญิงเทียมอ่ะ"
ฉันมองพี่สาวอย่างสแกนอีกทีก่อนจะถามอีก
"ถามจริง นึกยังไงถึงไป"
นี่อยากรู้จริงๆนะ อยากรู้มากกก
"ก็..."
"ก็?"
"พี่...ไม่อยากเป็นยี่หวาคนเดิมอีกต่อไปแล้วล่ะ"
"เออะ"
ฉันหัวเราะทันทีที่ได้ฟัง พลางหันไปเลือกเสื้อผ้าของฉันให้เธอ พี่สาวฉันโตกว่าฉันก็จริงแต่ถ้าเทียบเรื่องการใช้ชีวิต ฉันมีประสบการณ์กว่าเธอมาก อย่างที่รู้กัน พี่สาวฉันถูกเลี้ยงให้อยู่ในกรอบมาโดยตลอด ย่าฉันก็เป็นคุณหญิงคุณนาย พ่อฉันก็เชื้อผู้ดี แต่ฉันถูกครอบครัวของแม่เลี้ยงมาแบบบ้านๆเพราะแม่ฉันแค่คนธรรมดา
บางทีก็นึกสะใจอยู่เหมือนกันที่พี่สาวฉันจะเปลี่ยนตัวเองแบบนี้
"อ่ะ เอาชุดนี้ไป"
ฉันหยิบชุดมาส่งให้เธอ เป็นชุดจั้มสูทขาสั้นสีน้ำเงินเข้มซึ่งดูแล้วก็ยังไม่น่าจะหวือหวาเกินไปเท่าไหร่สำหรับการเที่ยวครั้งแรกของเธอ ยี่หวารับชุดไปแล้วหลุบตาลงมอง
"รีบไปเปลี่ยน เดี๋ยวแต่งหน้าให้ใหม่ด้วย"
_____
ยาหยีจะจับพี่สาวเปลี่ยนลุกส์แล้วเว้ยแกกก
