บทที่ ๗

ผมลอนหยักศกถูกรวบขึ้นไว้ เพื่อโชว์ผิวเนื้อละเอียดขาวผ่อง ยิ่งเผยให้เห็นใบหน้ารูปไข่ชัดเจนยิ่งขึ้น ริมฝีปากกระจับระเรื่อสีชมพูอ่อนๆ ดวงตากลมโตที่เวลานี้จ้องมาที่เขาด้วยเช่นกัน ทำให้มาร์คัสถึงกับมองหญิงสาวค้างไปชั่วขณะ

“ครับ”

เสียงของคุณหญิงจารุวรรณ ดังขึ้นเรียกให้คนที่กำลังตกในภวังค์เมื่อครู่กลับมามีสติอีกครั้ง

“ครับ... อะไรล่ะ ตามเจ๊กวางไปลองชุดเร็วเข้า จะห้าโมงเย็นแล้ว”

“เชิญทางนี้เลยค่ะคุณมาร์คัส”

เจ๊กวางผายมือเชิญชายหนุ่มให้ไปยังห้องแต่งตัว ซึ่งก็เป็นห้องเดียวกับที่เพียงดาวเพิ่งออกมาเมื่อครู่

“ฟ้า ๆ มาดูความเรียบร้อยให้คุณดาวหน่อย ด้ายตรงไหนที่มันโผล่ออกมาก็ตัดให้มันเรียบร้อยด้วยนะ”

เจ้าของร้านเรียกเด็กในร้านอีกคนให้มาช่วย

“ไหนมาดูสิ... สวยมาก เจ๊กวางนี่ไม่เคยทำให้ฉันผิดหวังจริง ๆ”

คุณหญิงฯ จับหญิงสาวหมุนรอบตัวเองเพื่อดูความงามของทั้งชุดและเจ้าตัว

“มาแล้วค่ะคุณหญิง”

ถึงแม้ว่าฝ่ายชายจะเป็นเพียงชุดสูทสีดำธรรมดา ทว่าก็ต้องลองเพราะคุณหญิงสั่งให้ตัดใหม่เช่นกัน

“อืม... ไหนมายืนคู่กันสิ” คุณหญิงฯ จัดการจับทั้งคู่ ยื่นคู่กันอย่างที่ใจต้องการ

“สวยหล่อ เหมาะสมกันมากเลยค่ะคุณหญิงฯ”

เจ๊กวางไม่ได้ประจบ แต่เธอมองว่าทั้งคู่เหมาะสมกันจริงๆ ตามสายตาที่ได้เห็น

“แน่ล่ะ... ฉันทำอะไรหรือมองอะไรไม่มีพลาดหรอก”

แล้วคุณหญิงฯ ก็เปิดกระเป๋าถือตัวเอง หยิบชุดเครื่องเพชรที่เพิ่งเอามาจากร้านเมื่อครู่ออกมา

“ลองใส่ให้น้องดูสิ” คุณหญิงจารุวรรณส่งชุดเครื่องเพชรให้หลานชายเป็นคนใส่ให้

“แต่ชุดนี้คุณหญิงฯ จะเอาไปประมูลไม่ใช่เหรอคะ”

“อือ”

“แล้ว จะดีเหรอคะ”

“เอาน่า ฉันให้ทำอะไรก็ทำเถอะ ใส่ให้น้องสิตามาร์ค”

ผู้เป็นยายบอกเป็นเชิงออกคำสั่งอีกครั้ง

“สวยมากๆ เลยค่ะคุณหญิง” คุณหญิงจารุวรรณมองหน้าเจ๊กวางพลางยิ้มให้อย่างพอใจ

“จัดการแต่งหน้าทำผมให้เรียบร้อยนะเจ๊กวาง”

“ไม่ต้องห่วงค่ะ เดี๋ยวกวางดูแลให้เป็นอย่างดีเลยค่ะ”

“จ้ะ... งั้นฉันกลับก่อน อ่อ... เครื่องเพชรนี้ เดี๋ยวหนูดาวก็เอาไปให้คุณหญิงพรพรรณ์นะ คุณหญิงฯ จะเป็นคนจัดการเรื่องประมูลให้เอง”

“ได้ค่ะคุณหญิง”

เพียงดาวได้แต่รับคำตามคำสั่งอย่างไม่มีข้อแม้

“คุณยายจะกลับเลยเหรอครับ”

ชายหนุ่มรีบถามขึ้น

“ก็ใช่น่ะสิ... เสร็จเรื่องทางนี้แล้วจะอยู่ทำไมล่ะ ค่ำนี้ยายนัดสปาตัว กับนวดตัวนสดหน้าเอาไว้ จวนจะได้เวลาแล้ว แกก็ขับรถดีๆ แล้วก็เลยไปส่งหนูดาวที่บ้านด้วยล่ะ อย่างให้รู้นะว่าทิ้งหนูดาวกลางทาง”

คุณหญิงกำชับทั้งเรื่องขับรถ และให้ไปส่งเพียงดาว อย่างจริงจังอีกครั้ง