05 | ความรู้สึก
ติ่งต่อง! ติ่งต่อง!
เสียงกดกริ่งหน้าห้องดังอยู่เช่นนั้นยุทธภพได้แต่สบถด่าจนคนใต้ร่างสะดุ้งด้วยความตกใจ เขาตัดสินใจผละออกจากร่างบางอย่างแสนเสียดายกลิ่นหอมๆ กายหวานๆ เขากำลังจะได้เชยชิมลิ้มลองอยู่แล้วเชียว
ติ่งต่อง!
“เออ…กดทำไรเชี่-ยไรนักหนา”ชายหนุ่มเดินหัวฟัดหัวเหวี่ยงมายังประตูก่อนจะแสกนนิ้วเปิดมันออกด้วยความกราดเกรี้ยว
กชกรหน้าแดงก่ำด้วยความเขินอายท้องน้อยปั่นป่วนอย่างอธิบายไม่ถูก ร่างเล็กพยุงกายลุกขึ้นนั่งบนโซฟาก่อนจะจัดการกับเสื้อผ้าที่ยับยู่ยี่
“มึงจะมาทำไมห๊ะ!...ทำไมไม่นอนกอดเมียอยู่บ้าน”เสียงเข้มดุดันของยุทะภพถามขึ้นมองผู้มาเยือนใหม่ไม่ให้ร่างสูงของมันย่างกายเข้ามาในห้อง
“ขอเข้าไปหน่อย!”พิชยุทธ์พี่ชายฝาแฝดของเขาทำทีจะเข้าไปในห้องแต่ร่างสูงดันขว้างเอาไว้จนน่าแปลกใจ มิหนำซ้ำสายตายังล่อกแล่กไปมาอย่างผิดสังเกต
“เข้ามาทำไม”
“เอ้า…กูมาที่นี่ก็ต้องเข้าไปนั่งเล่นอยู่แล้ว”คนตรงหน้าหัวเสียทันทีเมื่อถูกแฝดน้องขัดใจ เขามีปัญหากับเมวีญาจึงมาหาที่ปรึกษา
“กลับไปหาเมียมึงนู้น!!!”ยังไงซะเขาก็ไม่มีทางให้มันเข้ามาในห้องเด็ดขาด มิหนำซ้ำยังมีคนตัวเล็กอยู่ข้างในซึ่งพี่ชายฝาแฝดของตนรู้จักเป็นอย่างดีเสียด้วย
“ถอยไปกูจะเข้า….”
“ไอ้เวรนี่!”ฝ่ามือของพิชยุทธ์ดันร่างบึกบึนของแฝดน้องให้ถอยห่า งก่อนจะไปยังโซนโซฟานั่งเล่นสายตาคมมองเห็นใครบางคนที่หันข้างให้ก่อนเจ้าหล่อนจะหันมองมายังเขา
“น้องดิวมาได้ไง!”ดวงตาคมเบิกกว้างเมื่อเห็นเพื่อนสนิทของเมียตัวน้อยอยู่ในห้องของพาที
“เอ่อ คะ….คือว่า”น้ำเสียงติดขัดของกชกรทำให้พิชยุทธ์ยิ่งอยากรู้ว่าสองคนนี้ยังไงกันแน่ คบกันเหรอแล้วทำไมเมวีญาและเขาไม่รู้
“อย่าให้เหลาเดี๋ยวจะแหลมว่าแต่มีอะไรมาหาซะดึกดื่น!”ยุทธภพแทรกขึ้นก่อนจะยิงคำถามใส่ ปัดความสงสัยใคร่รู้ของพี่ชายตนที่มาขัดจังหวะตลอด
“ทะเลาะกับหนูเมย์วะ!”
“เวรเอ้ย~ เพิ่งดีกันวันนี้ทำไมงอนกันอีกแล้ว”เขาถอนหายใจยาวอย่างเบื่อหน่าย เขาคิดว่าปาร์ตี้มันจะนอนกอดเมียอย่างมีความสุขเสียอีกที่ไหนได้หอบภูเขามากองในห้องเขาสะงั้น
“พอกลับจากทะเลบอกว่าให้ไปอาบน้ำก็เอาแต่เล่นโทรศัพท์ พอบอกดีๆ ก็ขุดเรื่องในอดีตมาพูดทีพี่ออกไปหาผู้หญิงตอนหนูหลับล่ะ เอ้า...กูผิดซะงั้น”คนมีปัญหากับเมียร่ายยาว จริงๆแล้วมันเป็นเรื่องเล็กน้อย แต่ทว่าเขาเองก็เลิกเจ้าชู้แล้วมิหนำซ้ำยังถูกเมียตัวน้อยแขวะอีกจึงตัดสินใจออกมาข้างนอก
ตื้ด! ตื้ด!
“ขออนุญาตนะคะ”กชกรเอ่ยก่อนจะรับสายตรงนั้นเพราะคนที่โทรมานั้นคือเมวีญา เสียงการสนทนาของเธอกับเพื่อนรักทำให้สองหนุ่มได้ยินทุกถ้อยคำ
“อย่าร้องนะ! จะออกไปหา”หลังจากวางสายไปเธอก็เตรียมจะลุกขึ้นเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้าแต่เสียงหนึ่งดังขึ้นทำให้เธอหยุดชะงัก
“จะไปไหน!”ยุทธภพถามเมื่อเห็นคนตัวเล็กลุกขึ้นยืนหลังคุยโทรศัพท์เสร็จ เขารู้ว่าเจ้าหล่อนจะออกไปหาเมวีญาแต่เปล่งวาจาออกไปอย่างนั้นเพื่อความแน่ใจ
“ไปหายัยเมย์ค่ะ ร้องห่มร้องไห้อยู่ในผับ!”
“บ้าฉิบ! น้องดิวไม่ต้องไปเมียพี่ พี่รู้จะจัดการยังไง แหม...มีปากเสียงนิดเดียวหนีออกไปกินเหล้า เดี๋ยวเถอะจะกระแทกจนเดินไม่ได้เลย”พิชยุทธ์เข่นเขี้ยวเคี้ยวฟันพูดผุดลุกจากโซฟาลืมเรื่องที่กชกรมาอยู่ในห้องน้องชายตนชั่วขณะก่อนจะจากไป
“เออ! มันก็คิดได้ว่าเรื่องแค่นี้จะหนีเมียออกมาเพื่อ…”เขาว่ามันเรื่องเล็กน้อยจริงแต่มันดันหนีออกมานอกบ้าน ทีนี้เมียก็คิดมากโทรมาชวนเพื่อนไปเที่ยวอีก
“นี่ล่ะนะเมียเด็ก~”เฮือก! เหมือนกำลังเอามีดแทงตัวเองอย่างไรอย่างนั้น ชาหนุ่มเสสายตามองคนที่ก้มหน้างุดเล่นสมาร์ทโฟนจนน่าหงุดหงิดกล้าดียังไงให้ความสำคัญอย่างอื่นมากกว่าเขา
ตึก!
“อ๊ะ…”กชกรอุทานเสียงหลงเมื่อสิ่งที่เธอกำลังสนใจตกไปอยู่บนพื้นด้วยฝีมือของร่างสูง กชกรมองด้วยความไม่พอใจนักเมื่อเขาทำลายสิ่งที่เธออุตส่าห์เก็บเงินซื้อ
“ทำไมทำแบบนี้รู้ไหมกว่าจะหาเงินซื้อได้มันยาก…”เป็นครั้งแรกที่เธอตะเบ็งเสียงใส่เขาเพราะโกรธที่ชายหนุ่มทำแบบนี้
“มือมันลั่นทำไมมีปัญหาเหรอซื้อให้ใหม่ก็ได้!”
“ไม่เป็นไรค่ะลงน้ำพรุ่งนี้ก็ได้แล้ว”อย่าดูถูกเธอเด็ดขาดคำว่าลงอ่างคืออาบฟองสบู่เงินดีทีเดียวแหละ ไม่มีทางที่จะหลงกลเขาหรอก
“หึ!...ใส่ทูพีชให้คนอื่นเค้าดูน่ะหรือ”ไม่มีทางเด็ดขาด~ ความรู้สึกหวงแหนเจ้าหล่อนขึ้นมาเสียดื้อๆ เพราะเขาเคยเห็นเวลาเด็กสาวลงอ่างมักมีผู้ชายหลายคนที่พยายามลวนลามเด็กสาวแต่ดูเหมือนเธอจะมีวิธีป้องกันตัวเองสูง
“ทำไมค่ะ! งานที่ดิวทำมีอะไรเสียหาย”กชกรเลิ่กคิ้วเชิงถามงานที่เธอทำมันไม่ดีตรงไหนไม่ได้แก้ผ้าให้ใครดูนิ
“กะ…ก็!”
“ฉันให้เดือนละห้าหมื่นเลิกทำไงซะ”โพล่งขึ้นมาอย่างใจปล้ำไม่ได้คิดอะไร แต่หารู้ไหมว่าคำพูดพวกนั้นล้วนแล้วเหมือนคำดูถูกผู้หญิงคนหนึ่งเลยก็ว่าได้
“ดูถูกดิวเหรอจะเลี้ยงดูหรือไง”ดวงหน้างามแต่งแต้มไปด้วยสีแดงผิวขาวราวน้ำนมขับกับเลือดฝาดจนคนมองหัวใจสั่นระรัว
“ไม่ได้ดูถูกแต่ไม่อยากให้ทำ….”
“เพราะอะไรล่ะ!”ยังไงซะเธอก็ยังอยากรู้ว่าในสิ่งที่พาทีพูดนั้นคืออะไร
“จะถามทำไมวะเฮ้ย!”เมื่อโดนซักไซ้มากๆ อารมณ์หนึ่งก็แปรปรวน เขากำลังชอบเด็กคนนี้จริงๆ ใช่ไหม ต้องเข้าใจพี่ชายฝาแฝดใช่ไหมว่าทำไมถึงยอมเมวีญาทุกอย่างขนาดนั้น
“อ้าว…อืม”ร่างสูงพุ่งตัวคว้าหมับเข้าที่เอวคอดกระแทกจูบปิดปากชั่งสงสัยนั้นซะ เขาไม่ชอบตอบคำถามในความรู้สึกของตัวเองให้ใครได้ยิน
