มาแล้วต้องทำใจ
เสียงในห้องไอออกมา ลี่จูรีบวิ่งเข้าไปดูคุณหนูของนางทันทีที่ได้ยินเสียง เมื่อคืนก่อนนอนคุณหนูหน้าซีดอย่างมาก
หลี่อวี้ถิงรู้สึกเหมือนตัวเองมีก้อนอะไรติดคอจึงไอออกมาแรงๆ เสมหะที่อุดตันมานานจนทำให้ร่างนี่ป่วยมาตลอดเวลานี้ถูกขับออกมาเรื่อยๆ
หลี่อวี้ถิงควานหาถังขยะตามสัญชาตญาณจนลืมมองรอบๆด้าน
เสียงไอรุนแรงเธอพยายามขากออกมาเป็นเสมหะสีข้นมีกลิ่นเน่าออกมาด้วย ก่อนจะโซซัดโซเซไปหาน้ำ ลี่จูที่เข้ามาเห็นเจ้านายตนเองคลานสี่ขาไปหาถ้วยน้ำก็รีบหยิบส่งให้ทันที
หลี่ว่านถิงรับชามมาก่อนจะบ้วนปากลงในหระโถนหลายๆครั้ง ลี่จูเห็นสิ่งที่อยู่ในกระโถนถึงกับผงะ หลี่อวี้ถิงที่เหมือนมีก้อนอะไรมาติดที่หน้าอกพอเธอพยายามไอออกมาแรงๆแล้วมันก็หลุดออกมา จากที่อึดอักก็รู้สึกโล่ง
แต่หลี่อวี้ถิงที่เพิ่งจะบ้วนปากเสร็จกำลังมึนงง เธอขับรถอยู่ดีๆแม่ผีสาวชุดโบราณก็มานั่งข้างๆเบรกไม่อยู่พวงมาลัยก็ล็อคทำให้รถคว่ำไม่ใช่หรือ เธอตายแล้วใช่ไหม ที่นี่ที่ไหนกัน มีแสงตะเกียงหรือว่าเป็นตะเกียงนำดวงวิญญาณกัน
หลี่อวี้ถิงค่อยๆพยุงตัวเองลุกขึ้น ลี่จูเข้ามาประคองคุณหนูของนาง หลี่อวี้ถิงหันหน้าไปหาคนที่กำลังพยุงเธออยู่ก็ผลักออกแล้วดีดตัวไปมุมห้องทันที
“ฮือๆๆ..แม่เจ้าตัวเก่าไปแล้วตัวใหม่มาจากไหนอีกเนี่ย พี่ผีจ๋า อย่ามาหลอกกันเลย อยากได้อะไรบอกมานะจะเผากระดาษเงินกระดาษทองไปให้ เชงเม้งอยากกินอะไรบอกมาเถอะ”
ลี่จูเดินไปหา หลี่อวี้ถิงเดินหนี ผีตัวนี้คนละตัวกับที่นั่งในรถของเธอ ลี่จูคิดว่าอาการของคุณหนูกำเริบก็ร้องไห้ออกมา จนหลี่อวี้ถิงเองต้องหยุดร้องไห้ทันที
“ฮือๆๆๆ คุณหนูเจ้าขาคนดีของบ่าว คุณหนูอาการท่านกำเริบถึงเพียงนี้เชียวหรือเจ้าคะ ฮือๆๆ นายท่านเจ้าขาท่านอยู่ที่ไหน กลับมาเถอะเจ้าค่ะฮือๆๆๆ”
หลี่อวี้ถิงมองหน้าผู้หญิงที่ใส่ชุดโบราณก่อนจะค่อยๆเดินไปหาอย่างกล้าๆกลัวๆ เธอแตะตัวลี่จูอย่างระแวง เอะ!!ตัวอุ่น มีเนื้อหนังจับต้องได้ คะ คนเหรอ กำลังจะเอ่ยปากถามอยู่ก็ปวดหัวขึ้นมาทันที
ภาพความทรงจำของวิญญาณผู้หญิงในชุดราณคนนั้นผ่านเข้าหัวของเธอต่อเนื่อง หลี่อวี้ถิงลงไปนอนตัวงอเพราะเธอปวดหัวมาก ลี่จูที่เห็นคุณหนูของตนเป็นเช่นนั้นก็รีบมากอดก่อนจะร้องไห้หนักกว่าเดิม
“โอ๊ย...ปวด ปวดหัวมากเลย อื้อ ปวดจะระเบิดอยู่แล้ว เธอเป็นใครพอแล้ว พอๆๆๆไม่อยากรับรู้ โอ๊ยยย อ๊ายย อื้อออ พอแล้ว พอสักที”
“ฮือๆๆๆคุณหนู บ่าวอยู่ตรงนี้นะเจ้าคะคนดีของบ่าว มองมาที่บ่าวสิเจ้าคะ คุณหนูเจ้าขา”
“ไม่ไหวแล้ว..อ๊ายยย”
หลี่อวี้ถิงสลบไปแล้ว พอดีกับที่หยางหมิงกำลังเดินกลับมาจากจวนของเซียวอี้หลง เขาผ่านทางจวนเล็กเพราะเป็นทางลัดจึงได้ยินเสียงของสองนายบ่าว หยางหมิงเดินเข้าไปในจวนเล็ก อาจิ้งเอ่ยเรียกคนด้านใน
“คุณหนูจาง แม่นางลี่จูใต้เท้ามาเยือนน่ะ”
“...”
“คุณหนูจาง...แม่นางลี่...”
อาจิ้งยังไม่ทันเอ่ยจบประตูก็เปิดออกมา ลี่จูรีบวิ่งลงมาหาทั้งสองคน หยางหมิงเดินขึ้นหน้ามาก่อนจะถาม
“เอะอะอันใดกันพวกเจ้าสองคนนายบ่าว มิรู้หรือว่านี้ยามไหนแล้ว อีกอย่างบ่าวไพร่ในเรือนไปที่ใดกันหมด”
“เอ่อ..คุณหนูอาการป่วยกำเริบนิดหน่อยเจ้าค่ะ ส่วนบ่าวไพร่พวกนางชอบที่จะซุบซิบนินทา คุณหนูเห็นว่าในเมื่อคนไม่มีใจก็ไม่อาจฝืนให้มารับใช้เจ้าค่ะ”
“คนไม่มีใจ ชอบนินทาหรือ เหตุใดข้าไม่ได้ยินพ่อบ้านรายงานกันว่าพวกเจ้าไล่คนกลับไปแล้ว”
ลี่จูก้มหน้าก่อนจะเอ่ยอุบอิบ
“พ่อบ้านท่านนั่นแหละตัวดี สาวใช้ในจวนเป็นเมียตาแก่นั่นเกือบครึ่งจวนแล้วมั้ง”
แม้จะเสียงเบามากแต่ทั้งคู่ได้ยิน หยางหมิงคงต้องจัดการเรื่องนี้สักหน่อย เขาปล่อยทำไม่เห็นเพราะเรื่องบางอย่างไม่ได้ร้ายแรง หากแต่ถ้าสิ่งที่ลี่จูคนนี้พูดเป็นเรื่องจริงเขาเอาไว้ไม่ได้เช่นกัน
หยางหมิงกำลังจะสาวเท้าเข้าไปดูในเรือนแต่ลี่จูขวางเขาเอาไว้ หยางหมิงมองหน้าสาวใช้ของเมียเด็กตนเองทันที สายตาที่มองมาทำเอาลี่จูกลืนน้ำลายก่อนจะเอ่ย
“คุณหนูไอหนักมากขับเอาเสมหะออกมาเยอะนัก อีกทั้งมีกลิ่นไม่ดี บ่าวเกรงว่าใต้เท้าจะรังกียจคุณหนู แต่ว่านานๆคุณหนูจะป่วยหนักสักที เอาไว้บ่าวทำความสะอาดเรียบร้อยค่อยเข้าไปนะเจ้าคะ”
“แล้วยังรออันใด ไม่รีบไปทำ”
“หา ห๊า เจ้าค่ะจะไปเดี๋ยวนี้”
ลี่จูรีบไปเอากระโถนมาล้างทำความสะอาด จุดกำยานให้ห้องมีกลิ่นหอม ใช้เวลาไม่ถึงครึ่งชั่วยามหยางหมิงก็เข้ามาดูจางอวี้ถิง เขาแต่งกับนางมาสามเดือนแล้ว นอกจากวันที่เข้าพิธีเขาก็ไม่ได้เจอนางอีกเลย เขาอยากให้นางอิสระ และตัวเขาเองก็ไม่อยากมีพันธะเช่นกัน
ร่างบางระหงหลับอยู่บนเตียง ลมหายใจสม่ำเสมอ ดูไม่ป่วยหนักเหมือนตอนก่อนหน้าแล้วนี่ หลี่อวี้ถิงรู้สึกว่ามีคนมองก็ลืมตาขึ้น สายตาทั้งคู่ประสานกัน หลี่ว่านถิงรับรู้จากความทรงจำผ่านเด็กคนนี้ ผู้ชายรูปหล่อสันดานไม่ดีคนนี้คือสามีเจ้าของร่างเดิม อีกทั้งยังต้องเป็นสามีของเธอด้วย เพราะเธอดันมาอยู่ในร่างเมียไม่อยากแต่งของเขา
หลี่อวี้ถิงถอนหายใจ ยายผีบ้านี่ไปเอาวิญญาณเธอมา แถมยังให้เธอตายศพไม่สวยอีกมันน่านักเชียว สามีเฒ่าของยายเด็กนี่มาดูอาการหรือมาเช็คความชัวร์กันแน่วะว่ายายนี่ตายหรือยัง
