3

“อาเองก็ไม่ได้เที่ยวทะเลหลายปีแล้ว ดีใจนะที่รอบนี้แก้วตัดสินใจมาด้วยกัน”

“ค่ะ”

“อยู่กับอาคุยน้อยจัง กับผู้ชายคนอื่นพูดเยอะกว่านี้ไหม”

“คะ” เธอหันมองเขา ดูเหมือนเขาจะชอบถามถึงผู้ชายอื่น

“เปล่าหรอก อาแค่หวง” เขาพูดจริงๆ อยากจะทำทุกอย่างให้เธอสนใจเขาบ้าง เด็กสาวที่อายุห่างจากเขาหลายปี เขารู้ตัวว่าอยากกินเด็ก แต่เด็กมันน่ากินจะให้ทำยังไง

เก็ดแก้วเงียบไป เธอไม่รู้จะตอบเขาว่าอย่างไรดี แต่รับรู้ความรู้สึกลึกๆ ที่เขาแสดงออกและพูดมันออกมาอยู่เสมอๆ

“ไม่พร้อมก็ไม่เป็นไร อาก็อายุมากแล้ว แก้วค่อยๆ คิดและตัดสินใจไม่ต้องรีบร้อน แต่อาก็รอได้”

“คุณอาไม่เห็นแก่เลยนะคะ” เธอพูดจริงๆ เขาไม่ได้ดูแก่มากมายอะไร ถ้าไม่บอกอายุก็ไม่รู้ว่าสามสิบเก้าปีเข้าไปแล้ว ใบหน้าของเขายังดูอ่อนเยาว์อยู่เลย อาจเป็นเพราะเขาดูแลตัวเองดี ออกกำลังกายบ่อยๆ และไม่หักโหมทำงานดึกดื่น ทั้งยังพักผ่อนเพียงพอ เธอไม่เคยเห็นอาทิจนั่งหาวหรือง่วงนอนเลย เขาจะสดชื่นสดใสและดูกระปรี้กระเปร่าอยู่เสมอ

“พูดเอาใจอาอีกแล้ว”

“พูดจริงนี่คะ ถ้าไม่บอกว่าอายุสามสิบเก้านี่ นึกว่าอายุยี่สิบกว่าๆ นะคะ”

“พูดแบบนี้ทำให้อาใจชื้นขึ้นมาหน่อย เพราะกลัวคนแถวนี้คิดว่าอาแก่เกินไป”

“ผู้ชายไม่เหมือนผู้หญิงมั้งคะ ผู้หญิงน่ะพอสี่สิบก็ดูแก่ ผู้ชายน่ะยังมีเมียได้อีก ผู้หญิงสี่สิบแล้วขึ้นคานไม่มีใครเอาแล้วล่ะคะ”

“ที่ไหนกัน อาก็เห็นว่าเดี๋ยวนี้ผู้หญิงสี่สิบห้าสิบยังดูสวยอยู่เลย”

“สวยแบบศัลยกรรมนั่นเหรอคะ มันอยู่ได้ไม่นานหรอกค่ะ เสียเงินเสียทอง สู้เราดูแลตัวเองให้ดูดีไปตามวัยดีกว่า ที่สำคัญต้องรักษาสุขภาพด้วย”

“แก้วอายุเท่าลูกอาได้เลยนะ ถ้าอาแก่แดดมีลูกตั้งแต่ยังหนุ่ม”

“จริงๆ แก้วเรียกคุณอาว่าพี่ได้เลยนะคะ ถ้าคุณอาไม่ใช่เพื่อนรุ่นน้องของคุณพ่อ ก็คุณอาดูไม่แก่จริงๆ”

“ถ้าอาดูไม่แก่ขนาดนั้น แล้วเป็นแฟนกับเด็กอายุรุ่นเดียวกับแก้วจะเป็นอะไรไหม”

“ไม่รู้สิคะ ต้องไปถามผู้หญิงคนนั้นดูค่ะ”

“อาก็กำลังถามอยู่นี่ไง” เก็ดแก้วตาโต เธอหน้าแดงอย่างปัจจุบันทันด่วน รู้สึกว่าวางไม้วางมือไม่ถูกเอาเสียเลย

อาทิจไม่เคยจีบเธอโต่งๆ แบบนี้ ส่วนใหญ่เขาจะพูดอ้อมๆ และเธอก็ไม่อยากเข้าข้างตัวเอง เขาเป็นเพื่อนรุ่นน้องของบิดาและมารดา เธอไม่อยากคิดอะไรเหมือนเด็กแก่แดดแก่ลมว่าเขามาชอบ

“ทำไมเงียบไปล่ะ ถามจริงๆ นะ” อาทิจจอดรถข้างทาง ก่อนจะวางมือกับเบาะรถยนต์ที่เธอนั่งอยู่ อีกมือยังค้างอยู่ที่พวงมาลัย ขยับใบหน้าเข้าไปหาสาวน้อยคนสวย

“แก้วไม่รู้จะตอบว่าอะไรนี่คะ”

“ก็ตอบอย่างที่แก้วอยากตอบนั่นแหละ”

“ต้องแล้วแต่คนนะคะ”

“คนอื่นไม่รู้ ถามแก้วนั่นแหละ”

“ถ้าเป็นคนที่แก้วรัก อายุไม่สำคัญหรอกค่ะ”

“อาอยากดูแล อยากจะ...” เขาเกลี่ยปอยผมที่ปรกหน้าผากของเธอ เก็ดแก้วใจเต้นแรง ในขณะที่เขาบรรจงริมฝีปากลงมากับพวงแก้มหอมกรุ่น

“อื้อ...” เธอตาโตเมื่อเขาประทับริมฝีปากหนาลงมา เพราะอดใจไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว

เธอเม้มปากแน่นเพราะจูบไม่เป็น เขาประสานอุ้งมือใหญ่กับมือบอบบางของเธอเอาไว้ ดูดริมฝีปากด้านบนจนเธอต้องเผยอริมฝีปากให้ลิ้นของเขาเข้าไปพัวพันด้านใน

“อืม...” เธอครางปรือตาขึ้นสบตาเขาเมื่อเขาถอนริมฝีปากออกห่าง หัวใจของเธอเต้นแรงไม่เป็นส่ำ ความรู้สึกล้ำลึกที่เกิดขึ้น เป็นความอยากรู้อยากลอง ใจหนึ่งก็ค้านว่าควรต่อต้านเขา อีกใจก็อยากโอนอ่อนผ่อนตามเขา จึงสมองมึนเบลอไปหมด

อาทิจยอมถอยเพราะอยู่ในรถ เขาค่อยๆ เคลื่อนรถออกอย่างนุ่มนวล เธอแอบมองซีกหน้าหล่อเหลาของเขา ก่อนจะแตะริมฝีปากตัวเอง

“ไม่เคยจูบกับใครใช่ไหม” เธอไม่รู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่ถึงได้ถามเธอเช่นนี้ เธอไม่กล้าตอบ เลยเม้มปากเข้าหากัน

“ถ้าเคยจูบกับคนอื่นแล้ว คุณอาจะว่ายังไงคะ”

“ไม่เคยหรอก ถ้าเคยต้องไม่ตัวแข็งทื่อแบบนี้แน่นอน”

“ไม่คิดว่าแก้วจะแกล้งบ้างเหรอคะ”

“งั้นต้องลองใหม่” เขาจอดรถข้างทาง เธอไม่ทันตั้งตัวเขาก็กุมแก้มทั้งสองของเธอเอาไว้และบดจูบลงมาเต็มเหนี่ยว เก็ดแก้วส่ายหน้าหนี เธอจูบไม่เป็นหรอก แต่ตกใจมากกว่า

“คนจูบเป็นอะไร ทำท่าแบบนี้” เขาปัดปอยผมที่หน้าผากของเธออีกครั้ง ก่อนจะนำผมทัดหูเล็กๆ น่ารักนั้น ก่อนจุมพิตหน้าผากนูนเกลี้ยงของเธอหนักๆ