2

“ขอวุ้นเส้นผสมกับหมี่วุ่นครับ” เขายกมือขึ้นสองนิ้ว

“น้ำอ้อยด้วยครับสองแก้ว” คนที่ทำท่าจะสั่งชะงัก มองคนตรงหน้าไม่วางตา นึกแปลกใจว่าทำไมเขาชอบกินเหมือนเธอนัก แต่เธอก็ไม่กล้าถาม ปกติอาทิจเป็นคนใจดี แต่เขาก็สุขุมและเป็นผู้ใหญ่ เธอจึงเคารพรักเขาในฐานะเพื่อนรุ่นน้องของบิดา แต่หัวใจของเธอนั้นไม่รักดี มันคิดมากกว่าคนภายนอกเห็นน่ะสิ

“อีกชามไหม สั่งเอ็นหมูพิเศษเพิ่ม เอาแคบหมูเพิ่มด้วยนะ” เขาถามความเห็น เธอพยักหน้ายิ้มให้เขาเป็นการตอบรับ เก็ดแก้วยอมรับอีกอย่างว่าถึงจะเกรงอกเกรงใจเขาเพียงใด

เรื่องอาหารการกินอาทิจค่อนข้างเป็นกันเอง เธอชอบทานแคบหมู กับเอ็นหมูเขาก็สั่งเพิ่มให้ และดูเหมือนเขาจะชอบกินเหมือนเธอ แคบหมูร้านนี้อร่อยตรงที่ไร้น้ำมัน กรอบ หอม อร่อย กินแล้วติดใจจนต้องซื้อติดไม้ติดมือกลับไปกินที่บ้านด้วย

อาทิจคอยบริการเธอตลอดเวลา เขาคอยตักถั่วงอก และเด็ดใบโหระพาให้เธออย่างเอาใจ เขามักมีความสุขที่ได้ดูแลเด็กสาวตรงหน้า

“ขอบคุณค่ะ”

“เปลี่ยนจากขอบใจเป็นหอมอาสักฟอดได้ไหม”

“อุ๊ย!” เธอหน้าแดง อาทิจยื่นหน้าเข้ามา ดวงตาของเขาทำให้เธอใจสั่นระรัว

เก็ดแก้วก้มหน้าก้มตากินก๋วยเตี๋ยวน้ำตกของเธอไป เธอไม่ค่อยชอบกินตับ เรียกว่าไม่กินเลย และเขาก็ไม่สั่งตับให้เธอเพราะรู้ บางทีก็แอบเข้าข้างตัวเองว่าเขาใส่ใจ หรือบังเอิญเขาชอบกินเหมือนเธอก็ไม่รู้

เขาสั่งลูกชิ้นหมูลวกพิเศษมาอีกชาม ก่อนจะสั่งน้ำจิ้มรสเด็ดของทางร้าน เธอมองลูกชิ้นแล้วน้ำลายสอ เขาตักให้อย่างเอาใจ

“หมี่เหลืองแห้งอีกสองชามครับ” หมี่เหลืองลวกแห้งเป็นเมนูเด็ดของร้าน น้ำซุปที่นี่แปลก ไม่เหมือนที่อื่นตรงที่ไม่ใช้ผงชูรสหรือน้ำต้มกระดูกหมู กินแล้วเลี่ยนๆ

มันรสชาติน้ำซุบที่นี่อร่อยแบบเผ็ดร้อนคล้ายกลิ่นพริกไทย น้ำซุบสีเหลืองอ่อนไม่ได้ขาวขุ่นเหมือนพวกน้ำต้มหมูพวกนั้น ซดแล้วชุ่มคอ เป็นสูตรเด็ดและเป็นสูตรลับ เธอจำได้ว่ามาทานก๋วยเตี๋ยวเรือร้านนี้เมื่อหลายปีก่อน อาทิจเป็นคนพาเธอมาเอง ตอนนั้นเธอยังเด็กมาก และติดใจก๋วยเตี๋ยวร้านนี้มาโดยตลอด

“อิ่มไหม หรือเพิ่มอะไรอีก”

“รอบนี้อิ่มจริงๆ ค่ะ” เธอลูบท้องไปมาอย่างน่ารัก

อาทิจก็เหมือนผู้ใหญ่ใจดี เธออยู่กับเขาแล้วอบอุ่นใจเหลือเกิน แต่แววตาของเขานี่สิ มันก็ทำให้เธอปั่นป่วนหัวใจไม่น้อย

เขาไม่ได้มีท่าทีล่วงล้ำ หรือล่วงเกินเธอเลยแม้แต่น้อย แต่สบสายตาเขาแล้วใจสั่น ถึงจะสนิทกันเธอก็เกรงใจเขาอยู่มาก

อาทิจเป็นคนติดดิน หมายถึงเขาเป็นคนง่ายๆ ไม่ได้ถือยศถือศักดิ์ กินอาหารข้างทางได้ ไปไหนมาไหนก็ไม่สำอางเหมือนผู้ชายหลายคนที่เคยเจอ แต่อาทิจสะอาด เขาเป็นคนสะอาดสะอ้านตั้งแต่เสื้อผ้าหน้าผม เล็บมือเล็บเท้า เธอขื่นชมเขาในส่วนตรงนี้

“มีขนมถ้วยด้วย กับมะม่วงแช่อิ่ม เอาไหม”

“เอาไปทานในรถดีกว่าค่ะ ตอนนี้อิ่มมากเลย”

เก็ดแก้วยอมรับว่าเธอกล้าทานเยอะจนอิ่มก็เพราะอยู่ต่อหน้าอาทิจ อาจเพราะเธอไม่ต้องระมัดระวังตัวมากมายเหมือนอยู่ต่อหน้าคนอื่นๆ อาทิจไม่เคยหาว่าเธอตะกละ แต่เขามีความสุขกับการพาเธอกินเที่ยวอย่างเต็มที่

เธอกินเยอะก็จริงแต่ไม่อ้วน เพื่อนๆ หลายคนบอกว่าอิจฉา เพราะพวกหล่อนพอกินเข้าไปนิดหน่อย น้ำหนักก็ดีดขึ้นมาแล้ว

มะม่วงแช่อิ่มของที่นี่หวานกรอบอร่อย ยิ่งทานกับน้ำแข็งก็เหมือนทานน้ำหวานเย็นฉ่ำมีเนื้อผลไม้กรุบกรอบ

ขนมถ้วยของที่นี่รสชาติดั้งเดิม อร่อยมากๆ สำหรับเธอ เพราะเคยทานจากที่อื่นแล้วไม่อร่อยเท่าของที่นี่

“เอาครับ” นั่งรถกันไปสักระยะหนึ่งเขาก็ยื่นแก้วน้ำให้เธอ หญิงสาวรับมาดูดเบาๆ ก่อนจะตาโต

“นมเปรี้ยวเหรอคะ” เธอชอบกินนมเปรี้ยวใส่ลงในน้ำแข็งเย็นๆ คือกินแล้วสดชื่นทำให้ไม่ง่วงนอน

“อารู้ว่าชอบกินก็เลยจัดให้”

“ขอบคุณนะคะ”

“ไม่ได้เที่ยวทะเลมากี่ปีแล้วนะ”

เขาชวนคุย ปกติปิดภาคเรียน เก็ดแก้วจะลงเรียนเพิ่มเพราะอยากเรียนจบเร็วๆ แต่เทอมนี้เธอไม่ได้ลงเรียนเพิ่ม ซึ่งเขาก็เข้าใจปัญหาทางการเงินของทางบ้านเธอ จริงๆ แล้วถ้าเธอจะเรียนเขาก็จัดการให้ได้ แต่ใจเขาก็อยากให้เธอพักสมองเสียบ้าง

“สองสามปีแล้วมั้งคะ ตั้งแต่แก้วเข้าเรียนมหา’ลัย”