บท
ตั้งค่า

4

“ถือว่าอามัดจำนะ ห้ามไปจูบกับใครอีก”

“แก้วไม่ใช่ผู้หญิงที่จะไปจูบกับใครง่ายๆ นะคะ”

“ดีแล้ว เพราะอาหวง ถ้าใครหน้าไหนกล้าจูบทับรอยอา ได้เห็นดีแน่”

“คุณอาดุจังค่ะ”

เธอพูดอุบอิบ ลมหายใจของเขาทำให้เธอใจสั่นระรัว สัมผัสใกล้ชิด กลิ่นกาย และทุกอย่างที่รวมเป็นเขา ทำให้เธอวางไม้วางมือแทบไม่ถูก

“ดุกับคนอื่น แต่ไม่ดุกับแก้วเด็ดขาด รับรอง”

“ป่านนี้คุณพ่อกับคุณแม่คงถึงหัวหินแล้วล่ะค่ะ” เธอเปลี่ยนเรื่องคุย

เขาเล่นขับรถเรื่อยเปื่อย ขับช้าเหมือนเต๋าคลาน แวะข้างทางบ้าง ชมวิวบ้าง แวะกินบ้าง ซื้อของบ้าน ไม่รู้เมื่อไหร่จะถึงที่หมาย

“ขับรถเร็วอันตรายนะ ไปเรื่อยๆ แบบนี้แหละดี ปลอดภัยหายห่วง”

“ค่ะ แก้วไม่ได้อยากให้คุณอาขับรถเร็วนะคะ”

“เมื่อคืนอานอนดึกน่ะ ง่วงนิดหน่อย เดี๋ยวเราแวะนั่งดื่มกาแฟกันสักหน่อยนะ”

“ค่ะ แล้วแต่คุณอาเลยค่ะ ถ้าง่วงนอนก็อย่าฝืนนะคะ”

อาทิจพาเก็ดแก้วแวะดื่มกาแฟ เขาสั่งเค้กช็อกโกแลตให้เธอด้วย เพราะรู้ว่าเธอชอบ แต่เธอไม่ดื่มกาแฟ เลยสั่งโกโก้เย็นให้แทน

“เค้กร้านนี้อร่อยนะ”

“รสชาติเหมือนตอนที่คุณอาซื้อมาฝากแก้วเลยค่ะ ซื้อจากที่นี่เหรอคะ”

“ใช่ครับ ถ้าเดินทางผ่านมาทางนี้ต้องซื้อฝากแก้วเพราะอารู้ว่าแก้วชอบเค้กช็อกโกแลต”

“แต่มันเป็นเค้กช็อกโกแลตที่อร่อยมากนะคะ ไม่ใช่ว่าเค้กแบบนี้จะอร่อยไปเสียทุกร้าน” อาทิจเป็นนักชิม เขามักจะพาเธอไปทานของอร่อย เขามีร้านโปรด มีร้านแนะนำ และรู้ว่าร้านไหนอร่อย อาทิจมีความสุขกับการกิน และได้เห็นคนอื่นที่เขาพาไปด้วยมีความสุขเช่นกัน

เขาอาจจะไม่ได้ชอบทำอาหาร แต่เขาชอบทานอาหารอร่อยๆ อาทิจเคยบอกเธอว่าอาหารเหมือนกัน... คนทำคนละคนกัน สถานที่ต่างกัน... รสชาติอาหารก็ต่างกัน ซึ่งเธอคิดว่าจริง ใช่ว่าอาหารชนิดเดียวกัน ทุกคนจะทำได้อร่อยเหมือนกัน

“เดี๋ยวซื้อไปกินที่หัวหินด้วย กินไม่หมดก็แช่เย็นเอาไว้”

“ขอบคุณนะคะ”

“เขาบอกว่าคนชอบกินช็อกโกแลตอารมณ์ดี” เขามองเธอนิ่ง เก็ดแก้วใจเต้นแรง ไม่รู้จะตอบเขาว่าอย่างไรดี

“ก็จริงนะคะ คุณอามักอารมณ์ดี” เธอก็รู้ว่าเขาชอบกินช็อกโกแลต

“ตกลงว่าคิดยังไงกับอา” จู่ๆ เขาก็ถามแบบไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย

“คิดจะจีบแก้วเหรอคะ” เธอถามเขากลับบ้าง วันนี้มาแปลก รุกเธอหนักน่าดู

“ตอนนี้ไม่ได้คิดแล้ว เพราะคิดมาตั้งนานแล้ว จีบจริงๆ ไม่มีคิด”

“แล้วคุณอาคิดว่าแก้วจะคิดยังไงกับคุณอาคะ” เธอตอบ ไล้มือกับขอบโต๊ะ ก่อนจะช้อนสายตาขึ้นมองเขา

“อาอยากเข้าข้างตัวเองให้เยอะๆ เพราะไม่อยากผิดหวัง”

“คุณอาเคยมีแฟนไหมคะ”

“เคย”

“แล้วตอนจีบกับแฟน รู้สึกยังไงคะ”

“คิดว่าเขาเหมาะสมกับเรา”

“แล้วตอนจีบแก้วล่ะคะ คิดว่าแก้วเหมาะสมกับคุณอาเหรอคะ” เธอถามอย่างสงสัย เพราะเกิดมาไม่เคยมีแฟน

“อาคิดว่าอยากดูแลแก้วไปตลอดชีวิต” คำตอบของเขาทำให้เธออึ้งไป สบตาเขาแล้วสะท้าน ใจเธอเอนเอียงให้เขาตอนไหนนะ ทำไมถึงต้องรู้สึกวาบหวามแบบนี้ด้วยเมื่อได้สบตา

“อาพอจะมีหวังไหม”

“แก้วปฏิเสธคุณอาหรือยังคะ” พูดแล้วหน้าแดง แต่คนฟังหัวใจโลดแรง

“ไม่ได้ปฏิเสธ แต่ก็ยังไม่รู้ว่าจะยอมไปออกเดทไหม”

เก็ดแก้วขำกับประโยคของเขา ทำยังกับว่าถ้าเธอไม่ยอมเขาจะฉุดอย่างนั้นแหละ แต่เธอก็เข้าใจเขานะ ความรู้สึกของคนเรามันรุนแรงเสมอเมื่อต้องการหรือปรารถนาสิ่งใด

เธอไม่ได้รังเกียจเขาหรอก แถมยังเอนเอียงยกหัวใจให้เขาไปเกินกว่าครึ่ง แต่ก็มีเผื่อใจเอาไว้บ้าง เผื่อเขาเปลี่ยนใจไม่ชอบเด็กอย่างเธอ

แต่เอ๊ะ! เขาว่าผู้ใหญ่ชอบกินเด็ก

“คิดอะไรอยู่ทำไมหน้าแดง”

“เปล่าค่ะ”

“โกหกไม่เนียนเลย ยังกับคิดเรื่องทะลึ่งหรือลามกกับอาอยู่อย่างนั้น”

“ไม่กล้าคิดหรอกค่ะ”

เธอเสไปสนใจกับแก้วโกโก้ของตัวเอง

“รู้ไหมว่าทำไมพ่อกับแม่ของแก้วถึงปล่อยให้แก้วอยู่กับอา”

“หมายความว่ายังไงคะ”

“ก็หมายความตามนั้นแหละ พวกท่านอยากให้เราได้อยู่ด้วยกัน”

“คุณอาเจ้าเล่ห์” เธอค้อนเขา

“ไม่ได้เจ้าเล่ห์ แต่จริงใจต่างหากล่ะ ไปฝากเนื้อฝากตัวกับว่าที่พ่อตาแม่ยายเรียบร้อยแล้ว” เขาพูดแบบนี้เธอก็รู้สึกจั๊กจี้หัวใจพิกล

ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
สแกนคิวอาร์โค้ดเพื่อดาวน์โหลดแอปHinovel