Chapter 2 สาวพรหมจารี 3
“อือ...”
เธอเผลอส่งเสียงครางออกมา แต่เมื่อรู้สึกตัวเธอก็กัดริมฝีปากล่างเอาไว้แน่น พยายามข่มความรู้สึกวาบหวามอย่างสุดกำลัง
“ปลดปล่อยความต้องการของเจ้าออกมา ไม่ต้องฝืน”
พูดพลางอ้าปากดูดยอดอกอิ่มเต็มคำ เขาดูดดื่มราวกับหิวกระหาย ดูดแรงดุนดันและดึงเบาๆ ก่อนจะตวัดปลายลิ้นละเลงปลายถันจนเปียกชุ่มไปด้วยน้ำลาย มนรดาเริ่มบิดเร่าความเสียวซ่านทำให้เธอลืมความอายและความถูกต้อง
“อา...” เธอปลดปล่อยเสียงแห่งความซ่านสะท้านออกมาแผ่วเบาอย่างเผลอไผล
“หน้าอกสวย เจ้าช่างเป็นเครื่องบรรณาการที่เลอค่า” หน้าอกของสาวพรหมจารีมีขนาดใหญ่เต่งตึง เนื้อนุ่มแน่นสู้มือ ยิ่งบีบยิ่งเฟ้นยิ่งรู้สึกต้องการเธอมากขึ้น...มากขึ้น อย่างที่ไม่เคยมีหญิงพรหมจารีคนไหนทำให้เขาเกิดความต้องการได้มากขนาดนี้
เขาลากลิ้นลงต่ำผ่านหน้าท้องนวลเนียนแบนราบ จูบเบาๆ ที่สะดือก่อนจะลากลงไปเรื่อยจนถึงเนินสาวอวบอูมน่าหลงใหล ใช้ปลายนิ้วเกี่ยวกางเกงชั้นในตัวจิ๋วออก รูดลงไปอย่างเชื่องช้าผ่านขาขาวเรียวยาวชวนมอง
“ยะ...อย่านะ”
ราวกับหัวใจร่วงหล่นลงไปอยู่ที่ปลายเท้า เธอพยายามเบี่ยงตัวหนี ทว่านอกจากเขาจะไม่สนใจการปฏิเสธอย่างดื้อดึงของเธอแล้ว เขากลับซุกหน้าลงบนเนินหนัน ใช้ปลายจมูกกดลงเต็มแรงก่อนจะตวัดปลายลิ้นสัมผัสกลีบกุหลาบอย่างช่ำชอง
“อา...มะ...ไม่!”
มนรดาส่ายหน้าแรง จนกระทั่งผ้าปิดตาหลุดออก เธอจึงได้เห็นเรือนร่างสูงใหญ่กำยำราวกับรูปปั้นเทพเจ้ากรีก รูปร่างของเขางดงามชวนมอง ผิวของเขาขาวซีดราวกับไร้ชีวิต มีเรือนผมหยักศกสีเงินเป็นประกายราวกับเส้นไหม เธอคะเนความยาวไม่ออกเพราะเขามวยไว้ที่ท้ายทอยอย่างไม่ยี่หระ
“อืม”
หญิงสาวครางเสียงหลง เธอไม่เห็นใบหน้าของเขาว่าหล่อเหลาหรืออัปลักษณ์ เพราะเขาก้มหน้าละเลงปลายลิ้นลงบนจุดสงวนของเธอราวกับว่ามันคืออาหารเลิศรสที่เขาดื่มกินด้วยความหิวโหย
“ชอบหรือเปล่า”
เขาเอ่ยถามพลางเลื่อนมือไปแก้มัดเชือกที่ขาของหญิงสาวออก มนรดาตั้งใจจะง้างขาถีบเขาให้เต็มแรง แต่ทันทีที่เธอยกขาขึ้นอ้าออกเขากลับตวัดลิ้นแทรกเข้าไปในร่องลึก หัวใจของเธอกระตุกวูบขาที่ง้างขึ้นสูงจำต้องวางลงบนบ่าแข็งแกร่งของเขาอย่างไร้เรี่ยวแรง
ยิ่งเขาตวัดลิ้นรัวเร้าเร่งร้อนลงบนเกสรสวรรค์ กอปรกับสอดนิ้วมือเข้าไปชำแรกเข้าออกร่องลึกเป็นจังหวะสม่ำเสมอ เธอก็ถึงกับดิ้นพล่านด้วยไม่เคยลิ้มรสกามหฤหรรษ์เช่นนี้มาก่อน ไม่เคยรู้เลยว่าการร่วมเสพสมจะอิ่มอาบซ่านไปทั่วทั้งสรรพางค์กายเช่นนี้
“อือ...อาห์ คะ...คุณ”
เธอครางเรียกเขาเมื่อร่างกายบิดรัดจนแทบทนไม่ไหว ทว่าจู่ๆ เขากลับชะลอปลายนิ้วและปลายลิ้นลงราวกับต้องการจะกลั่นแกล้ง
“เรียกข้าว่ากาแอล...”
นาทีที่เขาค่อยๆ เงยหน้าขึ้นสบตาเธอ มนรดารู้สึกราวกับโลกทั้งใบหยุดหมุน ดวงตาของเขามีสีแดงเพลิงราวกับมีเปลวไฟเต้นเร่าอยู่ในดวงตาคู่นั้น ใบหน้าหล่อเหลาราวกับเทพบุตรหาใช่อสุรกาย หรือว่านี่จะเป็นภาพมายากันแน่