บทที่ 10 เดตคู่สุดพังพินาศ

13.30 PM

ร่างบางนอนพลิกตัวไปมาอยู่ในห้อง ปกติแล้วในวันหยุดแบบนี้ เธอจะต้องออกไปนั่งเล่น ดูโทรทัศน์อยู่ที่ห้องนั่งเล่น ทว่าวันนี้มันต่างออกไป ความอายทำให้เธอไม่อยากออกไปสู้หน้าฟรานซิส

การเล่นมือถือไปเรื่อยๆโดยไม่มีจุดหมายมันทำให้คนที่อยู่นิ่งไม่ได้อย่างอตินนั้นรู้สึกเบื่อ หลายครั้งแล้วที่เธอถอนหายใจเอาลมร้อนๆออกมา แชทไปหาเพื่อนคนไหนก็ไม่มีใครตอบ

“น่าเบื่อเป็นบ้า...”

ตือดึ๊ง!

ไม่ทันที่จะบ่นเบื่อได้ขาดคำ เสียงข้อความก็ดังขึ้นมา อตินรีบคว้ามือถือมาเปิดดู ก็ได้เห็นว่าไอดีที่ชื่อ Thunder ได้กดเพิ่มเพื่อนเธอ

Thunder : หนังซอมบี้ภาคต่อเข้าแล้วนี่ ไม่ไปดูเหรอ

Atin : ธันเดอร์เหรอ?

Thunder : ก็เออดิ ไม่เห็นชื่อกับโปรไฟล์หรือไง? หรือเธอโง่?

Atin : ฉันจะบล็อกนาย

Thunder : เห้ย เดี๋ยวดิ เมื่อคืนเธอกลับยังไง ฉันกลับมาเธอก็หายไปแล้ว

Atin : ไม่ต้องยุ่ง

Thunder : ไปดูหนังกัน ฉันรู้ว่าเธอชอบเรื่องนี้ ซอมบี้อะไรนั่นอะ

Atin : นายรู้ได้ไง?

Thunder : ฉันรู้เรื่องเธอหมดนั่นแหละ เดี๋ยวไปรับ

Atin : ไม่ต้อง ใครบอกว่าฉันจะไปกับนาย ไม่ต้องทักมาแล้วนะ รำคาญ!

อตินโยนมือถือลงบนเตียง ก่อนจะวิ่งพรวดพราดออกจากห้องนอน เธอลืมไปสนิทว่าวันนี้เธอนัดกับฟรานซิสเอาไว้ว่าจะไปดูหนังซอมบี้ภาคต่อ พอวิ่งออกมาที่ห้องนั่งเล่น ก็เห็นว่าเขายังนั่งอยู่ที่เดิม แต่เปลี่ยนจากการอ่านข่าวเป็นคุยโทรศัพท์

“ได้ เดี๋ยวผมไปรับคุณ...แค่นี้ก่อนนะ” ชายหนุ่มรีบวางสาย เมื่อเห็นร่างบางออกจากห้องมายืนจ้องหน้าเขา

“คุณจะไปไหน?”

“จะออกไปดูหนังกับพริม เธอไม่ได้จะไปไหนใช่ไหม?”

“ไปดูหนัง?! คุณลืมเหรอว่าหนูนัดคุณว่าจะไปดูหนังวันนี้เหมือนกัน!”

“...” ฟรานซิสเงียบไป เพราะเขาลืมจริงๆ

“หนูบอกคุณไว้แล้วว่าหนูจะไปดูหนังวันนี้! หนังเรื่องนี้หนูรอมาปีนึงแล้วนะ! คุณจะเบี้ยวนัดหนูแล้วไปกับแฟนเหรอ?! แบบนี้คิดว่าตัวเองทำหน้าที่ดีแล้วเหรอ?!” อตินเดือดดาลขึ้นมาในทันที ถ้าเขาบอกว่าไปไม่ได้เพราะติดงาน เธอคงไม่โมโหมากถึงขนาดนี้

“ฉันขอโทษ ฉันผิดเอง เอาไว้เราไปดูกันพรุ่งนี้นะ”

“ไม่! หนูจะไปดูวันนี้! หนูนัดคุณก่อน! ถ้าคุณเห็นแฟนตัวเองดีกว่าหนู! ก็ไปเลย!” พูดออกไปแล้วก็เพิ่งนึกได้ ว่าเขาต้องเห็นแฟนดีกว่าเธออยู่แล้ว “ใช่ คุณต้องไปแน่ เพราะคุณต้องให้ยัยป้านั่นสำคัญกว่าหนูอยู่แล้ว! ช่างเถอะ! คุณไม่ต้องไปกับหนูแล้ว...หนูจะหาคนอื่นไปแทนคุณ!”

“อติน”

“คุณอะ! ทำงานแย่ลงทุกวันนะ! คุณละเลยหนู! คุณไม่ตามใจเหมือนเมื่อก่อน! คุณต้องพิจารณาตัวเองแล้วว่ายังดีพอที่จะเป็นบอดี้การ์ดให้หนูไหม!”

“อย่าพูดแบบนั้น...ฉันพยายามที่สุดแล้วอติน การทำตามใจเธอมันไม่ได้ง่ายเลยนะ”

“คุณมีสิทธิ์พูดแบบนั้นเหรอ? ทั้งๆที่ตัวเองผิดสัญญา!”

“งั้นก็ไปด้วยกัน...” ฟรานซิสได้ตัดสินพูดแบบนั้นออกไป ตอนนี้เขาตกที่นั่งลำบาก เป็นแฟนพริมาก็ไม่ได้เรื่อง เป็นบอดี้การ์ดอตินก็ทำงานได้ไม่ดี เขาไม่มีทางเลือกแล้ว

“คุณว่าไงนะ?”

“ไปดูหนังกัน แต่ขอให้พริมไปด้วยได้ไหม?”

“...” คำขอของเขาทำให้อตินนิ่งไป “ได้สิ ถ้ายัยป้าพริมไปด้วย หนูก็จะชวนธันเดอร์ไปด้วยเหมือนกัน”

- Atin -

The Grand : 17.30 PM

นี่เป็นอะไรที่นรกที่สุดแล้ว ตอนนี้ฉัน ฟรังก์ ยัยป้าพริมา แล้วก็ธันเดอร์ เรามาอยู่กันอยู่ที่หน้าโรงหนังของห้าง เดอะ แกรนด์ ห้างที่ครอบครัวไอ้ตาวเป็นเจ้าของ ยัยป้าพริมากับฟรังก์กำลังไปซื้อตั๋วหนัง ส่วนฉันกับธันเดอร์ก็ยืนรออยู่ข้างนอก

“หน้านายไปโดนอะไรมา?” ฉันอดสงสัยไม่ได้ เพราะตอนนี้หน้าของธันเดอร์มีรอยฟกช้ำเต็มไปหมด

“มีเรื่องเมื่อคืน”

“นายเป็นพวกอันธพาลเหรอ?”

“ลูกสาวมาเฟียอย่างเธอไม่ควรถามคนอื่นแบบนั้นนะ” ธันเดอร์แสยะยิ้มออกมา “แล้วนี่ยังไง? โตขนาดนี้แล้ว จะมาดูหนังทั้งทีต้องมีผู้ปกครองมาด้วยเหรอ?” ธันเดอร์หันไปมองฟรังก์ที่กำลังเดินมาทางเราพร้อมกับพริมมา

“จะกลับก็ได้นะ แต่พาฉันไปด้วย” ฉันว่า

“จะกลับได้ไง?! ฉันซื้อตั๋วหนังมาแล้ว” แล้วไม่วายที่ฟรังก์จะได้ยิน เขาเลยแสดงท่าทีไม่พอใจออกมา

“พี่ยอมดูหนังซอมบี้เพราะเธอเลยนะอติน อย่ามาทิ้งกันดื้อๆสิ” แล้วยัยป้าน่ารำคาญก็สาระแนพูด

“ธันเดอร์...ไปซื้อป๊อปคอร์นกัน” แล้วฉันก็ทำเป็นไม่ได้ยิน คล้องแขนธันเดอร์ออกมาจากตรงนั้น พอเราสองคนเดินพ้นออกมา ฉันก็รีบปล่อยมือทันที

“อะไรวะ? นี่เดตคู่เหรอ? แล้วเธอน่ะ...เรียกฉันมาทำประชดลูกน้องพ่อหรือไง?” ไอ้บ้านี่ดันรู้ทันงั้นเหรอ?

“ฉันไม่ได้ประชด นายอย่ามาทำเป็นรู้ดีน่ะ!”

“แค่มองฉันก็รู้แล้ว ไอ้ขี้เก๊กนั่นเป็นแฟนกับยัยคนสวย ส่วนเธอ...ก็ชอบไอ้ขี้เก๊ก เลยเอาฉันมาเป็นตัวช่วยเพราะอยากประชด”

“เดี๋ยวนะ?! ใครบอกนายว่าฉันชอบฟรังก์?!”

“ฉันดูออก แล้วที่เมื่อคืนเธอบอกว่าชอบไอ้ต้นหน บอกเลย...ว่าฉันไม่เชื่อ”

“อะไรนะ?! เมื่อคืนฉันบอกนายว่าฉันชอบต้นหนเหรอ?!”

“ก็เออดิ! นี่เธอจำอะไรไม่ได้เลยเหรอ?”

“...” บ้าไปแล้ว เมื่อคืนฉันเมาขนาดไหนกัน ถึงจำอะไรไม่ได้เลย

“งั้นเธอก็คงจำไม่ได้ว่าเราจูบกันแล้ว”

“หะ?!”

หมับ!

“เมื่อกี้มึงพูดว่าอะไรนะ?!” ในตอนนั้นฟรังก์โผล่เข้ามาคว้าคอเสื้อธันเดอร์ “กูถามว่ามึงพูดอะไร?!”

“ฟรานซิส...อย่านะคะที่นี่คนเยอะ” ยัยพริมาพยายามห้าม แต่ดูเหมือนว่าฟรังก์จะไม่สนใจ

“ตอบ!!!”

“ก็แค่บอกว่าเมื่อคืน...ผมกับอตินจูบกัน” ไอ้บ้าธันเดอร์ลอยหน้าลอยตาตอบ

“ไม่จริง! ฉันจำไม่เห็นได้เลย! นะ...นายจะจูบฉันได้ยังไง?!”

“ก็เธอเมาจนจำอะไรไม่ได้ไง เธอจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าเธอบอกว่าชอบใครกับฉัน...” ธันเดอร์เล่นหูเล่นตาใส่ฉันกับฟรังก์

พลั่ก!

“คุณ!”

“ฟรานซิส!”

ในทันทีทันใดนั้น อยู่ๆฟรังก์ก็ซัดหน้าธันเดอร์เข้าอย่างแรงจนหมอนั่นล้มลงไปกับพื้น ผู้คนหันมามองดูที่พวกเรา บอกตามตรงว่าถึงฉันจะเคยชินกับความรุนแรง แต่ฉันไม่เคยเห็นฟรังก์ไม่มีสติแบบนี้มาก่อน

“กูเคยบอกมึงแล้วใช่ไหม?! ว่าถ้ามึงกล้าแตะต้องอตินอีก...มึงจะไม่โดนแค่ถีบ!” ฟรังก์เข้าไปคว้าคอเสื้อธันเดอร์ขึ้นมา แล้วก็ชักปืนออกมาด้วย

“หึ!” ธันเดอร์ไม่แสดงความกลัวออกมาแม้แต่น้อย ยังยิ้มได้ทั้งๆที่เลือดกบปาก

“คุณ! เก็บปืนเดี๋ยวนี้นะ! ที่นี่มันห้างนะ!” ฉันเข้าไปรั้งแขนฟรังก์เอาไว้

“ฟรานซิสคะ...ใจเย็นกว่านี้ค่ะ คนมองเราอยู่เต็มไปหมด”

“เอาจริงปะ? ผมโกหก...ผมกับอตินไม่ได้จูบกัน...”

“?!!!”

พลั่ก!!!

“อ๊ะ!” ธันเดอร์ร้องออกมาอีกครั้ง เพราะโดนฟรังก์ซัดหน้าเข้าไปอย่างแรงเป็นครั้งที่สอง และฉันก็ทนดูไม่ไหวแล้ว ฉันเข้าไปดึงธันเดอร์ออกมาจากฟรังก์ เขาผ้าเช็ดหน้าจากในกระเป๋ามาซับเลือดที่ปากเขา

“คุณเป็นบ้าไปแล้วหรือไง?!” ก่อนจะหันไปตะคอกใส่ฟรังก์ แล้วพาธันเดอร์ออกมาจากตรงนั้น

หมับ!

แต่ก็ยังเดินไปไหนไม่ได้ไกล ฟรังก็ที่บ้าดีเดือดก็เข้ามาคว้าแขนฉันไว้อย่างแรง

“ถ้าจะไม่ดูหนังแล้วก็กลับบ้านกับฉัน!”

“ไม่! คุณไปอยู่กับแฟนคุณเถอะ! เดี๋ยวยัยป้านั่นจะมาหาว่าหนูเรียกร้องความสนใจจากคุณอีก!”

“อติน! ฉันโกรธอยู่! อย่าทำให้ฉันโกรธมากไปกว่านี้!”

“หนูก็โกรธเหมือนกัน! คุณไม่มีเหตุผลเลย! คุณต่อยเขาทำไม?! ต่อยครั้งแรกก็พอจะเข้าใจได้ เพราะเขาบอกว่าจูบหนู! แต่ครั้งที่สองล่ะ?! เขาก็บอกแล้วว่าโกหก!” ฉันโคตรไม่เข้าใจฟรังก์เลย

“ถ้าไม่คิดจะขอโทษผม ก็ปล่อยมืออตินซะ ผมสัญญาเลยว่าผมจะพาอตินกลับไปส่งที่บ้านอย่างดี อยู่กับผม อตินจะปลอดภัยไม่น้อยไปกว่าตอนที่อยู่กับคุณหรอก” แล้วธันเดอร์ก็ทำให้ฉันอึ้งกับสิ่งที่ได้ยิน นอกจากแด๊ดดี้กับฟรังก์แล้ว เขาเป็นคนแรกที่กล้าบอกว่าฉันจะปลอดภัยเมื่ออยู่ด้วย

“...” และคงไม่ใช่แค่ฉันที่อึ้ง ฟรังก์ก็นิ่งไปเหมือนกัน

“จะเอาไงวะเธอ? จะไปกับฉัน...หรือจะอยู่ดูหนังต่อ?”

“ฟรานซิสคะ...ปล่อยพวกเขาไปเถอะ วันนี้เสียบรรยากาศหมดแล้ว เดี๋ยวเราไปหาอะไรดื่มเพื่อให้คุณใจเย็นกันเถอะนะคะ” ยัยป้าพริมาเข้ามากุมมือฟรังก์แล้วทำน้ำเสียงออดอ้อน ได้ยินแล้วฉันจะอ้วก!

“ฉันจะอยู่ดูหนังต่อ...นายเองก็ต้องอยู่ด้วยเหมือนกัน!” พูดจบฉันก็สะบัดแขนออกจากเกาะกุมของฟรังก์ แล้วจูงมือธันเดอร์เข้าไปข้างในโรงหนังอีกครั้ง...นี่มันสถานการณ์นรกแตกชัดๆ

- Atin End -