ตอนที่ 2แอบหนีเที่ยว（3）

"อึก...พี่ลูอิส ลิลิน...ลิลินงอนแล้ว ลิลินจะไม่พูดกับพี่อาทิตย์หนึ่ง"

เธองอนสะบัดตูดขึ้นไปชั้นบนอย่างหัวเสีย เล่นเอาพ่อกับพี่ชายมองหน้าแล้วส่ายหน้าใส่กันไปมา

แต่ก็ใช่ว่าจะหยุดสาวน้อยคนนี้ได้

ลิลินวางแผนหนีออกไปเที่ยวข้างนอกบ้านตอน ห้าทุ่ม เธออยากประกาศศึกกับผู้เป็นพ่อและพี่ชายสักตั้ง เมื่อเธอคิดได้และนัดฮันนี่ไว้แล้วเธอแต่งตัวสวยแล้วค่อยๆ ย่อง ย่อง ย่อง ออกมาจากน้องนอน สำรวจซ้ายขวาด้วยความระวัง เมื่อไม่เห็นใครอยู่เธอก็รีบตรงปรี่ลงบันไดทันที

"จะไปไหน"

เสียงเข้มทุ้มต่ำฟังดูไพเราะ(กะผีอะไรล่ะ) เรียกถามเธอขึ้นมาเบาๆ เมื่อหันไปมองก็เจอร่างใหญ่ในชุดสูทกำลังยืนกอดอกมองเธออย่างเอือมระอา พระเจ้านี่มัน ห้าทุ่มแล้วทำไมหมอนี่ยังอยู่อีก เธอคิดในใจแล้วหลบตาเขา

"พอดีว่า..."

ลิลินไม่กล้ามองสายตาที่เหมือนจะฟาดฟันเธอให้ขาดเป็นสองท่อนคู่นั้นได้ แล้วอึกอักที่จะตอบคำถาม ความผิดที่กำลังจะทำทำให้เธอไม่กล้าสู้หน้าเขาตรงๆ ยิ่งสายตาของเขามันดุมากจนลิลินแอบหงอย แค่แอบนะ

"หึ เจอกันวันแรกก็หางานให้ทำเลยนะ" 

เคนตะเป็นฝ่ายเดินเข้ามาใกล้แล้วจับแขนเธอแน่น ก่อนจะจ้องตาเธอเขม็ง ร่างเล็กในชุดเดรสก็สวยดีอยู่หรอกแต่ก็ไม่ใช่เวลาที่จะมาชื่นชม

"นี่อย่ามาจับนะ เหม็นสาบ ขยะแขยง" 

เธอดีดดิ้นใส่คนร่างใหญ่แล้วท่าทางเหมือนขยะแขยงจริงๆ นั่นมันอะไรก่อน เคนตะมองเธออย่างหัวเสียพลางส่ายหัวไปมา