บทที่6นอกลู่นอกทาง

" ขอบคุณค่ะ" ใบหน้าเรียวเล็กโน้มต่ำ ใกล้ใบหน้าคมคาย และเธอก็รีบกดปลายจมูกหอมแก้มเขาทั้งสองข้างด้วยความรวดเร็ว~ฟอด ฟอด~

"ค่อยคุ้มกับที่อนุญาตให้เลี้ยงแมว พรุ่งนี้ฉันจะไปส่งเธอที่โรงเรียน ทำอาหารง่ายๆสำหรับมือเช้าก็พอ ไปนอนเถอะ สมองจะได้ปลอดโปร่ง " ขณะที่มือใหญ่เลื่อนวางตรงบั้นท้ายกลมกลึงจนเขารู้สึกว่าเริ่มควบคุมตัวเองไม่อยู่ ซันชักมือกลับแล้วนอนค่ำหน้าหลับตาทันที เช่นเดียวกับคนตัวเล็ก เธอตื่นเต้น หายใจเร็ว และกลัวว่าจะเผยพิรุธจึงรีบกลับไปที่ห้องของตัวเอง

ร่างบอบบางอยู่ในชุดนักเรียนเสื้อแขนยาวสีขาวจั้มแขนผูกเน็คไทสีน้ำเงิน กระโปรงจีบรอบตัวสีน้ำเงิน กับอาหารที่เธอทำขึ้นมาง่ายๆสำหรับตอนเช้า ขนมปังฟาร์มเฮาว์กับนมข้นหวานตาเรือใบตั้งโต๊ะรอมายด์ซัน ไม่นานนักคนตัวโตก็เดินออกมาจากห้องอยู่ในชุดสูทสีเทาเข้มหล่อมาก่อนตัว หนึ่งขยับแว่นตาเล็กน้อยแก้อาการขัดเขินและปรับสีหน้าให้เป็นปกติ

" ตื่นเช้าดีนี่ !!" ซันขยับเก้าอี้นั่งตรงข้ามแล้วมองอาหารเช้าตรงหน้า

" หนึ่ง ที่ฉันบอกว่า อาหารเช้าทำง่ายๆก็พอ ไม่ได้หมายความว่ามันจะง่ายขนาดนี้ กินแบบนี้แล้วจะเอาอะไรไปเลี้ยงสมอง "

" ขอโทษค่ะ หนึ่งคิดว่ามันเร็วแล้วก็อิ่มท้อง คุณซันจะทานอะไรเดี๋ยวหนึ่งทำให้ใหม่ก็ได้ค่ะ "

" ไม่ต้องแล้ว เสียเวลา ไปชงกาแฟมา น้ำตาลช้อนเดียว ไม่ใส่ครีม "

" ค่ะ" เธอจัดการชงกาแฟร้อนแล้วรีบมาวางตั้งโต๊ะตรงหน้าซัน แล้วกลับไปนั่งที่เดิม

" เปลี่ยนมาใส่คอนแท็คเลนส์ได้หรือเปล่า ฉันรู้ว่าเธอไม่ชิน แต่มันก็แค่ช่วงแรกๆ " ซันจิบกาแฟไปเรื่อยๆ

" ค่ะ แล้วหนึ่งจะเปลี่ยนไปใส่คอนแท็คเลนส์ "

" อีกกี่เดือนอายุครบสิบเก้า "

" อีกสี่เดือนค่ะ วันที่11ธันวา คุณซันถามทำไมเหรอคะ "

" ฉันก็จะได้ทวงสิทธิ์ เปล่า ไม่มีอะไร ไปกันได้แล้ว เดี๋ยว มายืนใกล้ๆฉันหน่อยซิ" ซันวางแก้วกาแฟลงบนโต๊ะ เขามองภรรยาในชุดนักเรียนจนมาสะดุดที่เน็คไทสีน้ำเงินที่คอเสื้อ และรู้สึกว่ามันเบี้ยวและไม่สวยงาม ขณะที่คนตัวเล็กเดินเข้าไปใกล้ ยืนอยู่แทรกกลางหว่างขาคนตัวโต เธอก้มหน้าไม่กล้าสบสายตาคมกริบ ซันมือค่อยๆปรับผูกเน็คไทน์ให้ภรรยาใหม่ พร้อมกับกวาดสายตาทั่วดวงหน้าเรียวเล็ก

" เธอผูกไม่สวย มันไม่เรียบร้อย จะไม่ขอบคุณฉันหน่อยเหรอที่ฉันผูกให้ ดูดีกว่าเดิมเยอะเลย "

" แต่หนึ่งไม่ได้ขอให้คุณผูกให้นี่คะ "

" ไม่ขอบคุณก็ไม่เป็นไร ติดเอาไว้ก่อนก็ได้ ไปเถอะสายมากแล้ว "

" ค่ะ สบู่ แม่ไปโรงเรียนแล้วนะ อย่าเข้าไปซนห้องคุณพ่อล่ะ เดี๋ยวโดนเอาไปปล่อยไม่รู้ด้วย " เธอนั่งลงลูบหัวเจ้าสบู่ ส่วนมายด์ซันนึกในใจ~ฉันไปเป็นพ่อแมวตั้งแต่เมื่อไหร่~

"ฮัดเช่ย!ไปเถอะ ฉันแพ้ขนมัน ก่อนที่ฉันจะตายก่อน” ซันยกเสื้อสูทให้ภรรยาใส่ตลอดเส้นทางขับรถไปส่งเธอที่โรงเรียน ทันทีที่ถึงตรงหัวมุมเยื้องหน้าโรงเรียน เขาจะจอดให้ภรรรยาลง ไม่ไปส่งถึงหน้าโรงเรียน

" ฉันไม่มารับและอาจกลับดึก"

" คะ ขับรถดีๆนะคะ " หนึ่งยิ้มให้แล้วถอดเสื้อสูทคืนร่างสูงก่อนจะรีบเปิดประตูลงจากรถ แล้วเดินตรงเข้าไปในรั้วโรงเรียนด้วยใบหน้ายิ้มแย้มแจ่มใสกว่าทุกวันที่ผ่านมา

ดวงหฤทัยกลับถึงบ้าน ก็จัดการอาบน้ำแต่งตัวจนสะอาดแล้วทาครีมบำรุงผิวที่แม่เธอซื้อให้ แม่เธอสั่งไว้เป็นผู้หญิงต้องใช้ครีมบ้างไม่ใช่ปล่อยให้ผิวหยาบกระด้าง ทาครีมเสร็จเธอก็ไปหยิบการบ้านมาทำ นอนราบไปบนพื้นพรม ชุดนอนที่ยาวคลุมหัวเข่าก็เลิกขึ้นมาถึงปลีน่อง ยกขาโยกไปโยกมา มือจับปากกาทำการบ้านไปเรื่อยๆโดยไม่ได้รีบ

ซันเลิกงานปุ้ปก็ขับรถตรงดิ่งถึงคอนโดทันที ทั้งๆที่บอกกับภรรยาว่าจะกลับดึก เขาเกิดเปลี่ยนใจกระทันหัน ร่างสูงเปิดประตูเข้าไป แล้วเดินไปที่ห้องนั่งเล่น สายตาทอดมองร่างอรชรนอนราบไปบนพื้นพรม กำลังขยันทำการบ้าน เสียงเปิดประตูทำให้เธอหันไปมอง

" ไหนคุณบอกว่าจะกลับดึกไงคะ " หนึ่งรีบลุกนั่ง

" ประชุมเลิกเร็ว ฉันก็ไม่ได้มีธุระอะไร แล้วนั่นเธอทำอะไร "แกล้งถามทั้งๆที่แอบมอง

" ทำการบ้านค่ะ เสร็จพอดี คุณซันจะทานอะไรมั้ยคะ เดี๋ยวหนึ่งไปทำให้ "

" ไม่ ไม่หิว นวดเป็นมั้ย ฉันรู้สึกเมื่อยๆ "

" หนึ่งนวดให้แม่บ่อยค่ะ คุณซันอยากนวดเหรอคะ "

" ใช่ ฉันขอไปอาบน้ำก่อน เธออย่าพึ่งนอนล่ะ " ร่างหนารีบเดินเข้าห้อง ใช้เวลาเพียงยี่สิบนาที ก็เปิดประตูตามภรรยาให้ไปนวด เขานอนคว่ำหน้าอยู่บนเตียงขนาดคิงไซด์ หนึ่งเดินขึ้นไปนั่งบนเตียงยื่นมือเล็กบีบจับตามเนื้อตัวแขนขาให้คนตัวใหญ่ ออกแรงบีบตามที่เขาต้องการ ไม่นานนักร่างสูงก็เริ่มรู้สึกปั่นปวนตามอารมณ์ของผู้ชาย เมื่ออยู่กับผู้หญิงสองต่อสอง ทุกครั้งที่มือนุ่มนิ่มสัมผัส ซันอดกลั้นทุกครั้ง แต่บางอย่างก็เกินจะอดทน เขาขอตอดนิดตอดหน่อยก็ยังดี ดีกว่าไม่ได้ทำอะไรเลย ถ้าไม่ติดที่ภรรยายังอยู่ในวัยเรียน เขาคงทำมากกว่านี้

"คุณซันหลับเหรอคะ" เห็นเขาหลับตาสนิท

"เปล่า" เขาค่อยๆพลิกตัวนอนหงาย ยื่นมือหยิบแว่นตาออกจากดวงหน้าเรียวเล็กวางไว้บนหัวเตียง

" หายเมื่อยหรือยังคะ หนึ่งจะได้ไปนอน "

" จะรีบนอนไปไหน พรุ่งนี้วันหยุดไม่ใช่ "

" ก็นี่มันดึกแล้ว หนึ่งง่วงแล้วนี่คะ "คนตัวเล็กเริ่มหาทางกลับห้องเพราะรู้สึกถึงสายตาของร่างสูงเปลี่ยนไป

" กลัวเหรอ ดูเธอสั่นๆนะ " ซันลุกนั่งแผ่นหลังพิงหมอน คว้าร่างอรชรมานั่งทับบนหน้าท้องแกร่ง คนตัวเล็กมีท่าทีเลิ่กลั่ก สีหน้าขึ้นสีเลือด

" เปล่าค่ะ แต่มันได้เวลานอนของหนึ่ง"

" ทาครีมด้วยเหรอ หอมดี " ใบหน้าหล่อเหลาโน้มเข้าหาซอกคอหอมกรุ่น เขาสูดกลิ่นกายหอมซ้ำๆ ตามต้นคอขาวเนียน คนตัวเล็กตัวแข็งทื่อราวกับหิน หายใจถี่ รู้สึกตื่นเต้นที่ถูกจู่โจมแบบไม่ทันตั้งตัว

" มะมะแม่บอกให้ทาค่ะ " ตอบน้ำเสียงติดๆขัดๆ

ซันเลื่อนปลายจมูกลากลงมาที่ลาดบ่าเล็กแล้วหอมผิวนุ่มช้าๆ และรับรู้ถึงความตื่นตระหนกของภรรยาสาว เขาหยุดสบตาคู่งามที่กำลังไหวระริก แทนที่เขาจะหยุดแต่เขายิ่งแกล้งริมฝีปากขบเม้มจูบเลื่อนลงตามเรียวแขนเล็กจนถึงมือบางแล้วจูบนิ้วเล็กทีละนิ้วอย่างแผ่วเบา จังหวะนั้น เธอไม้อาจทนให้เขาได้สัมผัสตามใจ หนึ่งรีบยื่นมือหยิกต้นแขนใหญ่เต็มแรง

"โอ๊ย!! ฉันเจ็บนะ หยิกมาได้ "

"สมน้ำหน้า คุณรังแกหนึ่ง " ร่างบางรีบลุกออกจากหนาท้องแกร่งทันที

"มานี่เลย !!"ซันคว้าร่างเล็กด้วยความเร็วจนเธอล้ม นอนคว่ำหน้าทับร่างกำยำ ซันใช้จังหวะนั้นรวบกอดเธอไว้แน่น

"คุณซัน!!ปล่อยหนึ่ง " เธอพยายามดิ้นให้หลุดออกจากวงแขนแข็งแรง

" ดูจากท่าทาง ไม่เห็นเหมือนคนง่วงนอนเลย เธอง่วงจริงหรือเปล่า "

"ง่วงค่ะ ปล่อยหนึ่งนะคะ หนึ่งจะไปนอน "

“งั้นนอนนี่ เธอทำเหมือนกับไม่เคยนอนเตียงเดียวกับฉัน ถ้าเธออยู่นิ่ง ฉันก็จะนิ่งตกลงมั้ย”

"จริงนะคะ " ดวงตาคู่สวยประสานสายตาคมกริบที่เอาแต่จ้องมองเธอจนเขินอาย ผิวแก้มแดง ยิ่งทำให้เขานึกสนุก

"จริงสิ นอนเถอะฉันเหนื่อย อยากพักผ่อน " คนตัวโตพลิกร่างเล็กให้อยู่ใต้อาณัติ

สาวน้อยทำตาปริบๆ จ้องมองร่างสูงตาไม่กระพริบ ซันจูบหน้าผากเนียนใสเบาๆ แล้วเปลี่ยนมากอดภรรยาไว้แนบกาย ยืดท่อนแขนให้เธอนอนหนุน หนึ่งรีบซุกใบหน้าแนบแผกอกกว้างทันทีทันใด

"คุณซันคะ " ลมหายใจอุ่นๆรดอกหนา เธอพยายามลดความตื่นกลัว

"หื้มฺ...ว่าไง"

"ฝันดีนะคะ " นิ้วเรียวเล็กยื่นเกรี่ยปลายจมูกโด่งคมสันสัมผัสเบาๆ

"อื้ม"zzz