2

เสียงโหวกเหวกโวยวายด้านล่างขัดจังหวะการสนทนาบนระเบียงบ้านของสองแม่ลูก....คุณชายปฐวีทอดสายตามองผู้หญิงร่างเล็กกระโปรงบาน วิ่งร้องหน้าเริ่ดนำหน้าเจ้าจัมโบ้สุนัขพันธุ์ไทยไซส์ใหญ่พิเศษโดยมีนายชิดวิ่งปิดท้าย ปากก็ตะโกนร้องห้ามกันโหวกเหวกจนฟังไม่ได้ศัพท์

“ตายแล้ว...หนูบัว” หม่อมเนื้อทองยกมือทาบอก เด็กสาวเรียบร้อยดั่งผ้าพับไว้ทำไมถึงเป็นแบบนี้ไปได้

“หึหึ.....ความจริงเมียแก้ขัดของผมก็น่ารักดีนะครับหม่อมแม่” รอยยิ้มกว้างขึ้นเมื่อชายหนุ่มหันกลับไปอีกทีก็ได้เห็นบัวบูชาขึ้นไปกอดต้นไม้แน่นหนึบมิหนำซ้ำยังหอบลิ้นห้อยโดยมีเจ้าจัมโบ้นอนหมอบอยู่โคนต้นอาการไม่ต่างกัน ในขณะที่นายชิดจับสายจูงไอ้จัมโบ้พร้อมกับเกาหัวตัวเองอย่างไม่รู้จะจัดการอย่างไรดี

“คุณหนูลงมาเถอะขอรับ ไอ้จัมโบ้มันไม่เคยกัดใครหรอกขอรับ” นายชิดตะโกนเรียก เขาไม่รู้ว่าผู้หญิงคนนี้เป็นใคร รู้แต่ว่ามากับหม่อมเนื้อทองคงจะเป็นญาติคนใดคนหนึ่ง เพราะดูจากการแต่งเนื้อแต่งตัวที่ดีกว่าหญิงชาวบ้านทั่วไป

“ก็หนูนี่ไงคนแรก....ลุงเอามันออกไปก่อนนนนน....” บัวบูชาส่ายหน้าหวือโชคดีที่วันนี้หม่อมเนื้อทองจับหล่อนใส่กระโปรงบานลายดอกไม้กระจุ๋มกระจิ๋ม...หากเป็นผ้าถุงอย่างที่หล่อนใส่เป็นประจำ งานนี้คงได้มีการถลกผ้าเอาขารอดกันบ้างล่ะ...ก็ดูปากไอ้หมาขี้หวงนั่นสิ หากโดนงับเข้าไปมีหวังเนื้อหลุดติดเขี้ยวโง้ง ๆ นั่นแน่ ๆ ...แง๊...ทำไมมันสูงจังนะ ตอนขึ้นไม่ทันรู้ตัวแต่พอมองลงไปแล้วจะเป็นลม......

เรือนร่างสูงใหญ่เจ้าของวังทันสมัยริมน้ำ รีบเดินแกมวิ่งลงมาจากระเบียงชั้นสอง เขาสั่งให้นายชิดพาเจ้าจัมโบ้ไปเก็บไว้ในกรง ส่วนหม่อมเนื้อทองก็รีบย้ายเรือนร่างเจ้าเนื้ออย่างผู้มีอายุตามลงมายืนข้างหลังลูกชาย

“บัวบูชา !..... ลงมาเดี๋ยวนี้...โอย...ฉันจะเป็นลม” ถ้ำยาดมถมทองถูกนำมาจ่อจมูกสูดปื๊ด...ปื๊ด.... ทั้งห่วงคนข้างบนทั้งเสียหน้าที่อุตส่าห์คุยไว้อย่างดิบดี ทำไมถึงเป็นแบบนี้ไปได้...

“นะ.....หนูลงไปไม่ได้ค่ะหม่อม” หญิงสาวหน้าตาเหยเกมองลงไปข้างล่างเห็นผู้ชายตัวสูงใหญ่ยืนมองอยู่ก็พาลจะมือไม้อ่อน เขาต้องใช่แน่ ๆ ....ตาย ๆ ๆ ยัยบัวเอ้ย ชะตาขาดเสียแล้ว....ฮือ ๆ ๆ หญิงสาวหลับตาปี๋ตอนนี้ไม่รู้ว่าระหว่างความสูงกับคนตัวสูงหล่อนกลัวใครมากกว่ากัน

“ลงมา”

บัวบูชาสะดุ้งเพราะเสียงเข้ม ๆ ร้องสั่งชวนขวัญผวา แต่พอลืมตาจึงได้เห็นบันไดไม้ไผ่พาดขึ้นมารอรับ ความจริงก็ไม่สูงเท่าไหร่แต่เพราะคนมันกลัวความสูงอ่ะ....แขนขาเหมือนจะแข็งติดต้นไม้ไปแล้วด้วยซ้ำ

“ไต่ลงมาเร็ว ๆ” เสียงทรงพลังติดจะรำคาญนิด ๆ ไม่ปล่อยให้คนข้างบนได้ลังเลต่อไป

บัวบูชาสูดหายใจเข้าเต็มปอด...ฮึ๊บ...เอาวะเป็นไงเป็นกันไม่มีอะไรจะเสียแล้ว....เท้าเล็กค่อย ๆ ยื่นลงไปสัมผัสกับขั้นบันไดไม้ไผ่กลม ๆ ที่ดูเหมือนจะไม่ค่อยแน่นเท่าไหร่ เพราะมันขยับค่อกแค๊กหมุนได้แต่หล่อนก็ฝืนวางเท้าลงไปอย่างหวาดเสียว......ไอ้กระโปรงบ้านี่ก็เกะกะชะมัด จังหวะที่เท้าทั้งสองข้างยืนบนบันไดกำลังจะไต่ลงแต่ปลายกระโปรงดันติดอยู่ที่หัวไม้จนต้องเอื้อมไปดึงออกมาทั้งที่ขายังสั่น....โอ๊ะ !......กรี๊ดดดดดดดด.........ร่างเล็กเสียหลักลื่นไถลเจ้าตัวตกใจเสียงหม่อมเนื้อทองหวีดร้องดังลั่น มีเพียงผู้ชายร่างสูงใหญ่ที่ยืนอยู่ในจุดที่เหมาะสม เขาอ้าแขนรับร่างเล็กที่ตกลงมาได้พอเหมาะพอเจาะแต่ก็ทำเอาเซไปเหมือนกัน

“เอ่อ...หนู......” ดวงตากลมโตสีดำขลับจ้องมองเจ้าของอ้อมแขนอย่างตื่นกลัว...ซวยแล้ว.....ไม่มีอะไรดีไปกว่า.......ทางออกที่บัวบูชาจะคิดได้ตอนนี้…เอิ้กกกก.......

“อ้าว !...หนูบัว.....เป็นลมไปซะแล้ว คุณชายพาน้องขึ้นไปพักผ่อนข้างบนเร็วเข้า” หม่อมเนื้อทองเห็นเด็กสาวหมดสติในอ้อมแขนของลูกชายก็รีบกุลีกุจอสั่งเด็ก ๆ ในบ้านให้หาน้ำท่ามาเช็ดหน้าตาเนื้อตัวพร้อมทั้งเดินไปสั่งพวกในครัวให้ทำอาหารด้วยตัวเองจงใจเปิดโอกาสให้หนุ่มสาวได้ใกล้ชิดกัน…สมใจแม่จริง ๆ

หญิงสาวใจเต้นตึ๊กตั๊กอยู่ในอ้อมแขนแกร่งเรี่ยวแรงหายไปเพราะความใกล้ชิดกับผู้ชายจนได้กลิ่นกายหอมกรุ่นจนเผลอสูดดมเข้าไปจนเคลิ้มเหมือนล่องลอยอยู่บนดินแดนแสนวิเศษก่อนจะร่วงตุ๊บ !ตกสวรรค์เพราะเรือนร่างบอบบางถูกวางอย่างกระแทกกระทั้นลงบนตั่งนอนเล่นบนระเบียงที่มีลมพัดอ่อน ๆ

“อูยยยย.....เจ็บยิ่งกว่าตกต้นไม้อีก...ใจร้ายชะมัด” บัวบูชาแกล้งเป็นลมต่อไม่ไหวคลำสะโพกป้อย ๆ ส่งค้อนให้คนทำอย่างลืมกลัว

“โทษของเด็กโกหก” สายตาคมกริบจับจ้องใบหน้านวลเนียน หล่อนไม่ใช่คนขาวจัดแต่ผิวเนียนละเอียดผุดผาดสมวัย.....เด็กคนนี้น่ะหรือที่หม่อมแม่จะให้มาเป็นเมียแก้ขัด...ฮึ...เอาภาระมาให้ปวดหัวล่ะไม่ว่า

“เอ่อ.....หนู….....” ดวงตากลมโตภายใต้แพขนตางอนสวยโดยไม่ต้องผ่านการปรุงแต่งหลุบลงอย่างคนที่รู้ตัวว่ามีความผิด หล่อนโกหกอย่างที่เขาว่าจริง ๆ .......ก็แค่แกล้งเป็นลมหนีอาย แต่ทำไปทำมาดูเหมือนจะอายหนักเข้าไปอีกเพราะโดนจับได้ หล่อนอับอายจนอยากจะจมหายเข้าไปในตั่งตัวนี้จริง ๆ

“ทำไม”

“คะ?” บัวชมพูไม่เข้าใจคำถาม ทำไมถึงได้ประหยัดคำพูดขนาดนี้นะหรือว่าผู้ดีเขาต้องพูดน้อย ๆ หญิงสาวพยายามเก็บรายละเอียดเพื่อที่จะปรนนิบัติรับใช้คุณชายปฐวีไม่ให้ขาดตกบกพร่องตามที่หม่อมเนื้อทองพร่ำสอนมาหลายเดือน